Vísir - 16.01.1958, Blaðsíða 4

A
VÍSJR
Fimmtudagirm 16. janúar 1958
wisim
ÐAGBLA8
Víslr kemur út 300 daga á ári, ýmist S eða 12 bla&síður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjómarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
k Aðrar skrifstofur frá kl. 8,00—18,00.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 11660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGArAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á uánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasöliu
Félagsprentsmiðjan h.f.
Kraftaverk géðrar forustu.
Skjúliitösku stolið úr bif-
reið i Miðbænum
Lýst eftfr henni og stolinni skeltmö5ru.
I-ögreg-lan í Revkjavík hefur
beðið Vísi að lýsa eftir skelli-
nöðru og' skjálatöskn með ýmis
konar skjölum, sem nýlega var
stolið hér í bænum.
Skellinöðrimni var stoli'ð i
fyrrakvöld, þar sem hún stóð
fryrir.’után Réykjavíkurapótek í
Pósthússtræti. Skrásetningar-
merki skellinöðruunar er 72(i en
hún er mjög nýleg að gerð. Ef
einliver Iiefði orðið þessa farar-
iækis var, er hann beðinn að
tilkynna lögreglunni það fljót-
lega.
Hann var drukkinn en ómeidd-
ur. Lögregl-an flutti hann heim
til sín.
Innbrot.
í fyrrakvöld var brotizt inn í
verzlunina Ás við .Brekkulæk
I Ekki varð séð hvort nokkru liafði
vcrið stolið. Talið er að krakk-
ar hafi verið að verki.
i ______________________
f sumarleyfi...
Frh. af 8. s.
Hvað hafa þeir að sýna, sem
engu hafa komið í fram-
, kvæmd? Þeir flokkar, sem
j nú ganga berserksgang
] gegn Sjálfstæðisflokknum
;. og fordæma allt, sem hefir
| verið framkvæmt í Reykja-
j vík undir stjórn hans, hafa
j ekkert framkvæmt hér, ekk-
; ert gert síðasta aldarfjórð-
j . ung nema andmæla og
spilla fyrir öllum umbótum
og framkvæmdum í bænum.
í meira en aldarfjórðung hafa
núverandi stjórnarflokkar
j hamrað á því án afláts, að
! engu bæjarfélagi á landinu
J væri jafnilla stjórnað og
) Reykjavík undir forustu
J Sjálfstæðismanna. Ekkert
j hefir verið framkvæmt borg
urunum til heilla, sem þess-
I ir flokkar hafa ekki fundið
eitthvað tli foráttu.
Ef taka ætti mark á þessari
þrotlausu baráttu og ef snel'-
j ill af sannleika leyndist í
j öllu því fimbulfambi, sem
j stjóraniálaflokkarnir hafa
! ausið úr sér mn það, hversu
J herfilega Reykjavík hafi
) verið stjórnað, þá ætti höf-
uðborgin nú að vera aumasti
dvalarstaður á landinu.
Mundu borgarar Reykjavíkur
vilja viðurkenna að svo sé?
! Mundi það fólk, sem hefir
! lifað hér síðasta aldarfjórð-
| ung, vilja sjá Reykjavík
! taka nú þau skref afturábak,
! ■ sem stigin hafa verið fram
] til betri lífskjara, meiri
' menningar og bjartari hí-
býla á þessu tímabili?
Ef Reykjavík er nú borin sam-
an við það, sem hún var
! 1930, þótt ekki sé lengra
! farið aftur í tímann, verður
j ekki annað sagt en að hér
; hafi gerzt kraftaverk, sem
Framfarir og
aðeins getur gerzt þar, sem
manndómur bæjarbúa er
mikill og forustan góð.
Svona kraftaverk gerast
ekki, þar sem rauðu flokk-
arnir stjórna — þeir, sem
vilja þjóðnýta allt starf ein-
staklinganna. Lítið á Hafn-
ar f j ör ð. Alþý ðuf lokk ur inn
hefir stjórnað honum um
áratugi, enda verða Hafn-
firðingar enn að troða mold-
argötur aldamótanna.
Reykjavík sjálf er bezti vitnis-
burðurinn um þá forustu,
sem hún hefir haft síð-
ustu áratugina. Rógur, svig-
urmæli og ósannindi aiid-
stæðingamia urn stjórn
bæjarins blikna fyrir þehn
staðreyndum sem hvarvetna
blasa við augiun þeirra sem
vilja sjá.
Þeir, sem búið hafa í Reykja-
vík síðasta mannsaldur,
kunna vel að meta þær
framfarir, þá miklu bylt-
ingu, sem hér hefir gerst til
þess að bæta lífskjör fólks-
ins. Hvergi á landinu njóta
borgararnir svo almennra
lífsþæginda sem hér. Hvergi
annarsstaðar er hiti og birta
útilátið í jafnríkum mæli til
hvers einstaklings. Híbýli
almennings eru hér yfirleitt
miklu betri en þekkist í
borgum erlendis. Þetta er
bærinn, sem rauðu flokk-
arnir hafa úthrópað þrot-
laust í áratugi og sagt, að
væri illa stjórnað! Og enn er
nú hafin herferð og hið
gamla heróp básúnað yfir
landið, herópið, sem aldrei
hefir bergmálað í hjörtum
kjósendanna vegna þess að
það stangast við staðreynd-
irnar.
framsýni.
Þá var nýlega brotizt inn í
bifreið, sem stóð á hifreiðastæð-
inu fyrir frainan Hótel Yík og
úi' lienni slolið skjalatösku fullri
af ýinis konar skjölum og reikn-
inguiu sem Fr.óði li.f. i N'ý.trð-
víkmn átti. Skjöl þessi eru öll-
um gersámlega gagnslaus öðr-
um en cigendunum, en fyrir þá
er missir skjalanna all tilfinn-
anlegur. Það eru þvi vinsnmleg
tilmæli svo l'remi sem einhver
liefði orðið skjalanna var að
láta eigendur eða rannsóknar-
lögregluiva vita um það.
Eldur.
í gær kviknaði i vinnuskúr við
Hamrahlið, eldurinn var fljótt
slökktur en skemmdir urðu nokkr
y.i'.
I gær kviknaði enn fremur i
bifreið fyrir utan hús nr. 1 við
Asvallagötu, en skemmdir urðu
litíar.
Slysfarir.
1 fyrradag datt kona á hálku
hér i bænum og meiddist á fæti.
Þá var sjúkrábifreið fengin til
þess ;<ð flytja maiin, sem slas-
ast liafði i andliti i Bugðulæk
hér i bæ. Þau voru bæði flutt í
slysavarðstofuna þar sem búið
var mn meiðsli þeirra
í fyrrakvöld fannst maður
liggjandi á gangstétt á götu úti.
Hún er orðin leið
---------í 6. sinn.
Barbara Hutton hin banda-
ríska er orðin Ieið á eigimnanni
síiíum nr. 6.
Hefur hún skroppið til Mexi-
kó til að fá þar skyndiskilnað,
en maðurinn er í Evrópu, enda
þýzkur, Gottfried von Cramm,
fyrrum þekktur tennisgarpur.
Barbara er eigandi Woolvvorth-
fyrirtækisins.
Meðal stúdentanna voru all-
margar stúlkur og sagði prófes-
sor Deodato, að það væri nú orð-
ið algengt að stúlkur tækju'
háskólapróf, og færi konum
hlutfallslega fjölgandi við skól-
ana.
— Hvað vita menn um Island
í Brazilíu?
Ungfrú Bloch varð fyrir svör-
úm. — Við lærum auðvitað um
Island í skólunum, nokkuð um
sögu þess og hver man ekki eft-
ír vikingunum að ógleymdum
ykkar fræga saltfiski, segir
blómarósin, sem er af rússnesku
foreldri og hefur ljósara yfir-
bragð en skólasystkini hennar.
Við minjasöluborðið í Flug-
vallarhótelinu er líf og fjör, og
mikið keypt af kortum. — Hér
hlýtur að vera mjög fallegt í
björtu veðri, segir einn hörunds-
dökkur stúdent, sem sýnilega
hefur Indiánablóð í æðum. Hann
var búinn að viða að sér all-
miklu af myndum og voru það
flsst vetrarmyndir. — Við vor-
um undir það búin að fá kalt
veður, sagði hann og það var
ökkur tilhlökkunarefni, því dag-
ana sem við fórum að heiman
var óþolandi hiti. Já, nú er þar
hásumar.
Við spyrjum prófessoriiin
hvort hann sé búinn að drekka
kaffi á Islandi og hvernig hon-
um hafi geðjast að því. — Kaff-
ið er bara gott, en við lögum
það öðruvísi heima í Brazilíu. —
En hvernig er að ferðast með
Loftleiðum? — Alveg ágætt,
segir stúlkan.
Úti hamast bylurinn og nokkr
ir stúdentar eru að rýna út í
bylinn.
—Hvernig eyja er þetta ann-
ars, verður einni stúlkunni á að
spyrja, er þetta sandeýja?
— Nei, þetta er eldfjallaey,
samfastur klettur alveg í botn.
— Jæja það var gott, sagði hún
og hélt áfram að rýna út í gráa
skammdegisskimuna.
Þar sem framfarirnar hafa
verið svo stórstígar á öllum
; sviðum, sem hér í Reykja-
! vík, er ekki við öðru að bú-
J ast en eitthvað komið fyrir
sem betur mætti fara. Slíkt
, fylgir öllum framförum og
] er lagfært um leið og hjól
! framfaranna snýst. En hitt
^ skiptir máli, sem Sjálfstæð-
! ismenn hafa jafnan lagt á-
1 herzlu á, að framfárirnar
1 séu byggðr upp af viti og
! framsýni, á heilbrigðum og
] sterkum grunni,, til þess að
] þær geti orðið undirstaða að
) heill bæjarbúa og stöðugt
I bætt lífskjör þeirra í fram-
tíðinni.
#*essi steina Sjálfstæðismanna
hefir borið ríkulegan ávöxt.
En gegn henni berjast nú
rauðiu' flokkarnir, eins og'
þeir iiafa barist gegn öllum
framförum { Reykjavík síð-
asta aldarfjórðung.
Þess vegna er barátta þeirra
til valda hér í Reykjavík
neikvæð. Þeir hafa ekkert
til brunns að bera nema
glundroðann, sem jafnan
fylgir hinum rauðu stjórn-
arflokkum. Ef sú óhamingja
ætti eftir að dynja yfir höf-
uðstaðinn, að þessir flokkar
tæki við stjórn hans, þá
mundi ráðleysið og sundur-
lyndið fljótlega ógna Jífs-
kjörum bæjarbúa.
Tryggingalöggjöf Bretlands
verði endurskoðuð.
JFormaðnr Ihaitlslrlokksins tciar
hanu nauðsyntefja.
Hailsliam lávarður, formaður
Ihaldsflokksins brezka, hefur
lýst yfir því, að mörg atriði
tryggingarlöggjafarinnar verði
að taka til athugunar og end-
urskoðunar.
Ágreiningur sá, sem upp
hefði komið í stjórninni varð-
andi i'járlagafrumvarpið, hefði
leitt í ljós nauðsyn slíkrar end-
urskoðunar, og gæti orðið til
góðs. Benti hann á, að nauðsyn-
bæri til að taka til gagngerðrar
endurskoðunar hvernig leggja
skyldi á byrðarnar, sem bera
verður í „velferðar-riki“, en
kostnaðurinn vegna - þeirra
byrða, sem ríkið yrði að bera,
væri svo mikill, að ekki væri
hægt að Ieggja frá nauðsynlegt
fé til verklegra framkvæmda
og menntunar o. s. frv.
„Útvarpshlustandi" skrifar:
Sinnuleysi.
„Eg hef oít furðað mig á
sinnuleysi manna varðandi ým-
islegt ófremdarástand, sem rikj-
andi er. Það eru aðeins stöku
menn, sem hefja upp raddir sin-
ar, og þá helzt i þeim dálkunt
I blaðanna, sem standa opnir fólkl
' er hefur réttmætar aðfinnslui'j
fram að bera, þar sem umbóta
er þörf. En allt of sjaldan nota
menn sér það tækilfæri, sent
þarna býðst — og of fáir nota
það. En samt er það nú svo, að
í þessum dálkum er helzt að
finna umkvartanir og bendingar'
frá mönnum, sem vilja stuðla að
því, sem til umbóta má telja. l\lá
þar til nefna bættan bæjarbrag,
yfirleitt, bætta hollustuhætti,
bætta umferð o. m. fl. Og marg-
ar gagnlegar uppástungur hafa
komið fram hjá þeim, sem senda
blöðunum slíka pistla. Mörgu er
ekki sinnt, fyrr en búið er að
margendurtaka réttmætar að-
finnslur, en stundum bregða
líka menn og stofnanir við og
taka ábendingar til greina. Allt
óf oft er góðum ábendingunr*tió
ekki sinnt.
Byggt með annarri hendi,
— rifið niður með hinni.
Hvimleiðast og heimskuleg-
ast er, þegar leitað hefiir verið
til góðra manna, af menningai’
nauðsyn, til að byggja upp — og
svo er rifið niður með annarri
hendinni, sem byggt er með
hinni. Vil ég nefna augljósl'
dæmi um þetta. Ágætir menn
hafa verið fengnir til að flytja
erindi um íslenzkt mál í útvarp-
ið, til skýringa á orðum og tals-
háttum, til upprætingar á ýms-
um málspjöllum o. frv., og auk
þess eru flutt verk góðra höf-
unda og margt annað gert af
hálfu útvarpsins til fræðslu um
tunguna og til þess að glæða ást
manna á henni og virðinguna
fyrir henni. En samtímis, marg-
sinnis á viku hverri, er útvarpað
hinum furðulegasta samsetn-
ingi með dægur- og skemmtilög-
um, en þessir söngvar, ef menn
nota svo fagurt orð um þennan
þvætting, hafa stórspillandi á-
hrif á óþroskaða hlustendur,
málsmekk þeirra og hugsun. Á
þetta verða þroskaðir hlustend-
ur á heimilum oft að hlusta sér
til mikils ama, vegna þess að
menn skirrast við að skrúfa fyr-
ir, til þess að unglingarnir hald-
ist þó frekar heima, — en svo
er nú smekkur unglinganna,
margra hverra, spilltur orðinn,
að þeim finnst þetta það eina
skemmtilega í útvarpinu.
Aðeins stundar áhrif?
Eg veit, að margir halda þvi
fram, að hér sé um stundaráhrif
að ræða, a. m. k. skammvinn á-
hrif, — með vaxandi þroska
hætti unglingarnir að hafa gam-
an af þessu. Eitthvað kann að
vera til í því, þótt menn ættu að
fara varlega í að álykta, að slík
áhrif geti ekki haft einhver var-
anlega skaðleg áhrif. Það er
minnsta kosti víst, að dýrmæt
tækifæri glatast, til þess að hafa
holl og menntandi áhrif á ung-
lingana, því að það ætti áð vera
vandalaust, að velja til flutn-
ings í þessum þáttum það, sem
létt er og skemmtilegt fyrir
unglingana, án þess að það sé
spillandi.
Lágniark.
Það verður að minnsta kostl
að. setja eitthvert lágmark um
gildi þeirra texta, sem fluttir
eru í þessum þáttum, bæði að
því er varðar ■ eíni og mál og