Vísir - 11.04.1958, Page 10

JUL
VÍSIR
Föstudaginn 11. apríl 1958
Jj'ank tfertn)
^JJuennaóícia ■— fi.
L
59
eg er, — rödd hennar var hörð, — ótrú eiginkona, lostafullur
kvenmaður og laus á kostunum. Eg sveik mann minn og emnig
Bruce Harkness í huganum og hjartanu, þúsund sinnum löngu
áður en eg kom til Kaliforníu. Á skipinu á leiðinni, var eg næst-
um búinn að svikja þá likamlega. Allt sem Rufus King gerði var
að honum varð ljóst hvað eg var; hvað eg er. Ef eg giftist þér
innan árs, eða ef til vill fyrr, mundi eg gera þetta sama. Ekki
vegna þess að eg elskaði þig ekki, heldur af forvitni, leiðindum
og vegna þessara óflýjanlegu kringumstæðna að vera það sem
eg er.
— Jo, hættu, sagði Hailey.
— Loksins stóð þér ekki á sama. Það er satt. Eg verð allt í
einu vör við að eg horfi á ókunna menn og velti fyrir mér hvernig
þeir mundu vera i þvi tilliti. Eg býst við að mér hafi aldrei verið
ætlað að vera eiginkona. Jo Rogers, hin ei'lífa húsfreyja. Nú mun
eg loksins eiga mig sjálf. Eg ætla til Frisco og opna þar spilavíti
— heiðarlegt hús. Eg mun skipta mér af þeim mönnum, sem
vekja áhuga minn um stundarsakir, aðeins. Þegar einhver þeirra
þreytir mig, hendi eg honum á dyr. Og hann mun verða að
skilja frá upphafi að þannig átti það að vera. Þess vegna get
eg ekki gifzt þér, Hailey. Þú ert of fínn. Þú ætlar að verða eitt-
hvað í stjórnmálum og eg mundi verða versta hindrun þín.
Hún brosti við honum blíðlega og hlýlega.
' — Það mun taka mig um mánuð að ganga frá inálum mínum,
sagði hún. — Rufe lét eftir erfðarskrá þar sem eg er nefnd. Ef
þú vilt skal eg búa hjá þér mánuð með það fyrir augum að um
lengri tíma verður ekki aö ræða.
Munnur Haileys var eins og lína, sem skipti andliti hans.
— Nei, sagði hann, hörkulega. — F.kki þannig Jo.
— Eg hélt ekki, sagði hún rólega. — Korndu nú, við skulum
fara.
Hálft ár leið áður en Hailey Burke reið aftur upp í Fagradal.
Hann reið upp stíginn apríl dag einn þegar allt var í blóma.
Hann vissi nú hvað hann varð að gera, það var bara að gera það.
Bruce var hálfur niðri i brunninum, sem hann var að grafa,
er Hailey reið inn í hlaðið. Juana gat ekki gengið alla leið í
lækinn eftir vatni. Það var ómögulegt nú. Hann vonaði, að
barnið mundi verða eins og hún, eins koparbrúnt, eins fagur-
limað, fullkomið. Hann heyrði Hailey kalla og rétti sig upp svo
að höfuð og herðar stóðu upp úr.
— Hail, hrópaði hann. — Þú gamli hrossaþjófssonur. Hvar í
fjandanum hefur þú eiginlega haldið þig....
— Eg hef verið önnum kafinn, drengur minn, sagði Hailey
alvarlega. — Eg hef verið að búa mig undir að halda á braut.
Eg kom hingað til að draga þig með mér til Frisco svo við gæt-
um slarkað svolítið saman áður en eg færi. Það er að segja, ef
Juana leyfir.
— Guö minn góður, sagði hann svo. Það voru slæmar fréttir.
Eg hélt ekki að þú ætlaöir að fara frá Kaliforníu. Eg hafði hálft
í hvoru treyst því að þú mundlr labba á milli og....
— Svona, svona, eg kem aftur, sagði Hailey. — Aðejns snögg
ferö. Eg hef skrifast á við stúlkutetur, sem eg þekkti i Augu.sta.
rnmmm
Framh. af 3. síðu.
— Þvi get ég ekki svarað, seg-
ir Halkilaht meistari. En það eru
konurnar sjálfar, sem hafa unn-
ið að þessu máli. Bæði kvenfé-
lögin og svo konurnar, sem sitja
á þingi Finna. En þær hafa orðið
að vinna að því í 20 ár áður en
áætlunin varð að veruleika.
En enginn getur sagt um það
hvenær þriðju prófessorsstöð-
unni verði komið á. Og ekki held
ur hver verður settur i þá stöðu.
— En þér sjálfar?
— Nei, segir hún og hlær. Eg
hef ekki haft tima til að vinna
vísindalega, hef reyndar verið
við nám í næringarfræði við
Cornell háskólann í eitt ár. En
Blekblefturinn.
Á flestum flöskum með ný-
tízku bleki stendur: Þvæst af
þ.e.ajs. það niá þvo af.
Eg vil ráða mönnum til að
fjarlægja lindarpennablék á
þennan veg. Látið leka á blettinn
algengan óþynntan salmiak-
spíritus. Ef ull og silki .eiga i
hlut blandið þá salmíakið með
jafnmiklu vatni. Við þetta verð-
ur bletturinn brúnleitur á litinn
og hverfur síðan. Ef maður læt-
ur þetta svo eiga sig kemur dauf-
ur bláíeitur blettur eftir klukku-
stund og hann þvær maður svo
og þá er bletturinn farinn. (þýtt)
a
2J
kvöldvökunni
meistarar í þessum fögum og vinna visindalega og verða sjálf- sagt „döktorar", áður en langt um líður. Finnland verður áreið- anlega reiðubúið til að koma á stofn þriðju prófessorsstöðunni. þegar peningar verða veittir til hennar. — (Þýtt.) ★ Hriðarveður, rigningar og flóð hafa valdið milljónatjóni I Kaliforníu. A.m.k. 10—20 manns fórust af völdum ill- veðurs og; flóða í grend við San Francisco. Urðu þúsundir manna að flýja lieimili sin.
IHilimiIliB!Iiil!ll!IIlIiII8imiiI9ilIiIIS3IIHIIIIIISIE6I!HS8IiIIII!ll8i!
Leynilögregluþraut dagsins.
Morð eða slys?
Guð minn góður. Hann hafði
ekki ætlað að myrða Anitu. Og
ef hún hefði ekki heimtað svo^
að hann giftist og ógnað hon-
um.......Hann opnaði glugg-
ann hljóðlega.
Prófessorinn leit af hinu
brotna, náttfataklædda líki, sem
lá um það bil fet frá leigu-
íbúðabyggingunni og leit á
Horace Bone, mjólkurpóst, sem
hafði uppgötvað þennan harm-
leik kl. 5.30 um morguninn.
— Hvaðan hringduð þér í
lögregluna? spurði hann.
-— Úr íbúð dyravarðarins.
— Síðan hélduð þér áfram
að bera út mjólk í bygginguna?
— Já. Dyravörðurinn stóð
yfir líkinu. Var það ekki allt í
lagi?
Fordney leit upp á svalirnar
á fjórðu hæð á íbúð Anitu
Brownley síðan neðar á glugga
Cyril Morse á þriðju hæð og
sneri sér síðan að honum.
— Heimsóttuð þér unnustu
yðar í gærkveldi?
— Nei, nei. Það gerði eg ekki,
svaraði Morse.
— Samt voruð þér heima ailt
kvöldið. Er það ekki svolítið . .
— Eg heimsótti hana ekki, en
Anita kom niður til mín svo-
litla stund. Hún fór ki. 11. Nei,
eg heyrði ekkert í alla nótt.
— Var nokkuð hreyft við
líkinu? spui’ðLFordney.
— Nei, herra.
Prófessorinn klifraði út um
glugga Anitu út á 4ra feta
breiðar svalirnar fyrir utan
bakgluggana tvo á eins her-
bergis íbúðinni hennar, renndi
fingrinum eftir járngrindunum
á .svölunum, leit upp á næstu
svalir og tautaði: — Einmitt.
Hann fór aftur inn í her-
bergið. Orðin Vertu sæll, klippt
úr blaði voru límd á spegiiinn
yfir snyrtiborðinu. Hann vissi
að Anita hefði ekki gengið til
móts við dauðann úr eigin íbúð
og það vissi á inorð.
Hvaða atriði var það, sem
sagði Fordnéy, Anita hefði!
ekki stokkið eða fallið út úr
eigin íbúð? Lausn annars stað-
ar á blaðinu.

Þaö var í réttarhöldum í
einkamáli í Friedberg í Hessen,
Þýzkalandi, að annar aðilinn
hafði sótt frægan lögmann til
Frankfurt, sér til varnar. Mót-
stöðumaður hans, ungur lög-
fræðingur hóf ræðu sína á þessa
leið:
— HæstvirÚ dómari. Þegar
maður verður lítillega lasinn
fer maður til lyfsala, ef það
er eitthvað verra þá til læknis,
en ef sjúklingurinn er dauð-
vona, er náð í frægan mann til
Frankfurt.....
★
— Tom, sagði unga frúin í
miðvesturríkjunum í villta
vestrinu, sem var nýstígin upp
ur veikindum, — eg skil ekki
almennilega að síðan eg lagð-
ist hafa engir betlarar komið
hingað.
Tom hló við, tók konuna við
hönd sér og leiddi hana út fyrir
dyrnar og sýndi henni hlæjandi
skilti sem á stóð:
— Eg skýt tíunda hvern
betlara. Níu hafa þegar komið
hér.
★
A síðustu æfingunni hafði
lent í orðaskiptum milli Carm-
en og leikstjórans. Nokkrum
mínútum fyrir frumsýninguna
kom hin stolta spánska mær
inn í skrifstofu fórstjórans,
rétti honum skjal frá lækni
nokkrum og sagði:
- Þarna getið þér séð,
hvernig þér takið hneyksii.
Prófessor Bergmann hefur
gefið mér vottorð um að eg
geti kki sungið ....
- Það vita allir, svaraði for-
stórinn, — að hann er góður
læknir, en þessi listþekking
hans var mér með öllu ókunn.
★
Hinn þekkta filmstjarna hafði
gifzt í fimmta sinn. Þegar hún
hafði komið sér upp heimili í
Hollywood bauð hún heim
gestum. Meðal þeirra var list-
unnandi frá New York. Hús-
móðirin leiddi hann í gegnum
stofurnar.
- Fagurt, hve yndislega
fagurt, góða frú, sagði listunn-
andinn og benti á listilega út-
skorinn stól.
— Frá hvaða tímabili er hann
þessi?
— Þessi, sagði húsmóðirin,
— er forngripur, hann er frá
ívrsta manni mínum.
Tarzan rakti slóð Biggims
og haíði ekki hugboð um
f dverginn, sem fylgdist með
| ferðum hans. Samt var eins
og hann væri ekki grunlaus
um að óvinur leyndist ein-
hversstaðar í nánd og hann
fór að nálgast klettana með
meiri gætni, en áður og leit
vel í kringum sig. En það
var einmitt í bann mund að
dvergurinn hljóp á bak strúti
sínum og þeysti af stað til
félaga sinna að gera þeirn
aðvart um komu apamanns-
ins.
Námsmannaskifti á grund-
velli Fulbright-Iaga.
Þakka má lögnm, sem sett
voru í Bandarikjunum fyru- 12
árum, að 17,829 mcnn hafa á
þeim tínia, sem síðan er liðúm,
komið til náms við ýmsar stofn-
úr í Bandarikjunum.
Á sama tima hafa 11.010
Bandarikjamenn farið til náms-
dvalar í öðrum löndum. — Þessi
námsmr.nnaskipti eiga sér stað
á grunúvelli hinna svonefndu
Fullbright öldungardeildarbing-
Fulbriglit öldungardeildarþlng-
maður, sem iögin eru kennd við,
var áður rektcr háskólans í Ark-
ansas. )C3