Vísir - 20.05.1958, Qupperneq 7

Þriðjudaginn 20. maí 1958
VlSIft
CATBIEItlftE GASKIiV.
LDóttw
FÖÐUR S I N S
27
skinið blindaði hana og hún hafði verki í augunum eftir
grátinn. Hún leit á klukkuna. Það voru meira en tveir klukku-
tímar síðan Johnnie fór frá henni og nú var sólskinið hlýtt.
Það var líf og fjör við höfnina umhverfis hana, en hún sat kyrr
og starði, án þess að sjá nokkuð.
Hún mátti ekki lengur hugsa um Johnnie. Hún varð að byrja
lif sitt á nýjan leik. Hún hafði glatað Johnnle. Hún hafði líka
glatað Tom. Hún hafði hrundið þeim báðum frá sér, og nú var
hún ein eftir. Nú varð hún að lifa einmana.
Hún var að kveikja í seinni vindlingnum, þegar hún heyrði
einhvern kalla. Hún leit upp og sá ljóshærðan pilt um nítján
ára gamlan standa andspænis sér í sjómannabúningi.
Hann sagði á bjagaðri ensku.
— Eruð þér ungfrúin, sem ætlar til Hanvich?
— Já.
—Hann sagði ekkert, en hljóp niður þrepin og dró Regn-
fuglinn að bryggjunni.
— Ameríkumaðurinn sendi mig hingað, sagði hann, um leið
og hann steig um borð.
Hún áleit, að hann væri Skandínavi og hann talaði betri ensku
en sjómenn eru vanir.
— Eruð þér tilbúinn að leggja af stað? spurði hann. — Við
inegum helzt ekki bíða vegna flóðsins. '
— Já, eg er tilbúin, sagði hún og treysti honum óðar vegna
þess að Johnnie hafði valið hann.
Stormurinn, sem skall á um leið og þau komu út úr höfninni,
tafði þau á Norðursjónum í hálft annað dægur. Þau voru sjó-
veik og gerðu árangurslitlar tilraunir til að matbúa handa sér
og vemda matarbirgöirnar gegn bleytu. Hendrik var sómapiltur.
Mauru var ljóst, að hún hefði ekki komizt einsömul yfir sundið.
Þau voru í olíufötum, þegar þaú sigldu inn á höfnina í Harwich
morguninn eftir. Himinninn var þungbúinn og rigningarlegur.
ÞRIÐJI HLUTI.
Fyrsti Jcafli.
Maúra ck til Lundúna fyrir klukkan sex morguninn eftir. Það
var stytt upp og bjart sólskin var yfir. Harwich, þegar hún ók
Kendrik niður áð höfninni.
Hann kvaddi hana virðulega og afþakkaði peningana, sem
hún bauð honum.
— Ameríkumaðurinn borgaði mér nægiiega.'sagði hann.
Maura skrifaði heimilisfang sitt og fékk honum.
— Geymið þetta og látið mig vita, ef þér þurfið á að halda,
sagði hún.
— Þakka yður fyrir, verið þér sælar, sagði hann og brosti
lítið eitt.
Hún setti bílinn í gang og ók í áttina til Colehester. Veður
var fagurt og hún sá trén og skýin speglast í vötnum og tjörh-
um, og það leit út eins og endumar syntu umhverfis skýin.
Hún var aö brjóta heilann um það, hvernig hún ætti að segja
Tom frá því, sem gerzt hafði síöustu fimm dagana. Henni var
ekki enn orðið ljóst, hvernig hún ætti að koma orðum að því,
þegar hún beygði heim að íbúð Toms við Chuster Row.
Tom var að borða morgunverð, þegar hann kom. Hann stóð
á fætur til að heilsa henni, en hrúga af dagblöðum lá í kring-1
um hann. I
— Komdu inn Maura. Komatu beina leið hingað frá kofahum? j
Hún kinkaði kolli og settist á stólinn, sem hann ýtti til hennar.
— Já, eg lagði mjög snemma af stað.
Hann var órakaður og í náttfötum og morgunslopp. Hann
bauð henni kaffi, en hún þáði það ekki. Það var hann, sem tók
fyrr til máls.
Þegar hann var hættur að hræra í kaffibollanum, sagði hann:
— Eg hef beðið eftir þér.
— Hvers vegna?
— Þó fórst svo skyndilega, sagði hann og yppti öxlum. Eg
bið ekki um neinar skýringar. Sízt af öllu mundi eg krefja þig
skýririga.
— Tom, eg....
Hann greip fram í fyrir henni.
— Áður en þú segir nokkuð ætla eg að segja þér, að eg veit
að Johnnie hefur ekki verið í London síðan hann hringdi til
Hanover Terrace á laugardagskvöldið og fékk að vita, að þú
hefðir ekið til kofáns.
— Hélztu, að það 'stæði i elnhverju sambandi við mig? sþurði
hún raddlaust.
Eg var nærri þvi sannfærður um, að það stæði í sambandi við
þig. Johnnie er ástfanginn af þér.
Hún horfði á hann.
— Nærri því viss, segir þú. En ekki meir. Hvernig vissirðu, að
það var í raun og veru svo? Þú veizt jafnvel og eg, að eg hitti
Johnnie aldrei annars staðar en á Hanover Terrace og þar voru
altaf fleiri viðstaddir.
— Hefur þér aldrei dottið í hug, að hægt sé að verða ást-
fanginn, þó að fleiri séu viðstaddir, Maura? sagði hann lágt.
— Það er enginn efi á því, að hann elskar þig.
— Hvers vegna gerðirðu ekkerf í málinu, fyrst þú varðst var
við þetta. Hvers vegna beiðstu,
— Eg er enginn krakki, sem verður afbrýðissamur út af hvað
litlu sem er. Og í öðru lagi var eg ekki viss um afstöðu þína.
Eg vissi, að eitthvað lá í loftinu. En eg vissi ekki, hversu sterk
þessi tilfinning var, né 'nversu djúprætt. í allan vetur hef eg
verið að velta þessu fyrir mér.
IHerkilegt skóiarit.
VestaBiaststavsjjœritiib heiar
h&BBtið út aani 20 ára sheið.
Kristiiin 0. Cuðmundsson hdL
Málflutningur — Innheimta — Samningsgerð
Hafnarstræti 16. — Sími 13190.
í flestar tegundir bifreiða. Ennfremur bremsuborðar í
rúllum. Bremsuslöngur í hjól og brcmsugúmmí.
SMYRILL, Húsi Sameinaðá — Sírni 1-22-60.
Þorsteinn Víglundsson skóla-
stjóri í Vestmannaeyjum hefur
um nær 20 ára skeið gefið út
rit, „Blik“ að r.afni, sem er í
senn ársrit Gagnfræðaskólans í
Vestmannaeyjum og uppspretta
að söguheimildiun Vestmanna-
eyinga fyrr og síðar.
Þegar rit þetta hóf göngu
sína kom það út í heftum, þrem
á ári hverju, en síðan var það
nokkurum bréytingum háð eft-
ir atvikum hverju sinni og síð-
an 1946 hefur það komið út í
einu lagi sem ársrit. Nú er 19.
ái-gangur þessa rits nýkominn
út, 160 bls. að stærð í Skírnis-
broti með fjölbreytilegu efni
og prýtt fjölda mynda.
Ritið hefst á skólaræðu éftir
ritstjórann Þorstein Víglunds-
son, en eftir hann er einnig
löng grein er nefnist Traustir
ættliðir, þá skýrsla um Gagn-
fræðaskólann í Eyjum veturinn
1956—57, grein um Engilbert
Gíslason áttræðan og loks stór-
fróðlegt yfirlit um blaðaútgáfu
í Vestmannaeyjum frá upphafi,
en árið 1917 kom fyrsta blaðið
þar út og nefndist Skeggi. Er í
yfirliti þessu gerð ítarleg grein
fyrir tölublaðafjölda hvers ein-
staks blaðs, útkomuára, rit-
stjórn og útgefenda. Leggur
Byggðasafn Vestmarinaeyja að
vonum mikla áherzlu á að
eignast þau blöð, sem þar hafa
verið gefin út, og væri áeskilegt
að þeir sem kynnu að eiga
gömul- Vestmannaeyjablöð
gæfu safninu kost á að eignast
þau.
Talsvert af efni „Bliks“ er
eftir nemendurna sjáifa og
nefnist „Þáttur nemenda", og
eru. það vfirleitt stuttar frá-
sagnir, sögUr eða hugleiðingar.
Af öðru efr.i má nefna grein
eftir Ingibjörgu Ólafsdóttur
„Á ískýrinni“, Skemmtiferð
nemenda eftir Ingólf Hansen,
Oft eru kröggur í vetrarferðum
eftir Einar Sigurfinnsson,
Tyrkjaránið og gröf síra Jóns
þíslarvotts eftir síra Jes Á.
Gíslason, Gömul skjöl varðandi
byggingu Landakirkju 1774,
Síðasta seglskipið eftir Jón J.
Sigurðsson, Sigling á vélbát frá
Danmörku til íslands 1917, frá-
sögn sem Hrefna Óskarsdóttir
hefur skráð, Jón í Gvendar-
húsi, Danskar ambögur, kvæði
og gamani'Jgur.
Er byggðasögu Vestmanna-
eyja, svo o,; öu-.ir.. sem þjóð-
legum frc ð! i ■; , sagnfræði
unna miki.i ftnjv.r að þessu
riti.
Nýleg ■ ]
skehiiiaðra
Mondial-, til sölu í Bíla^
smiðjunni, málningarverk-
stæðinu, eítir kl. 4 í dag. f
BflLAR 7IL SÖLU
Chevrebt '55
Verð kr. 110 þús. ’
Chevrofet '50
Ymis skipti hugsanlcg. |
Chevrolet '47
Skipíi á Chevroiet ‘52 eðg(
Ford, milligjcf.
öpel Record '58
öpef Caravan '55
Skoda Statfon '55
Wiies ieep '47
Opið frá kl. 9 árdegis—lfl(
síðdegis. {
Bifreiðásalán,
Njálsgötu 40. ]
Sími 1-14-20. !
TiS söfu
i
íbúðir í smíðum,
einbýlishús á góðum
stöðum og byggingarlóðir.
Safa 09 Samnmgar
Laugavegi 29, sími 16916.
(Heima 15843).
MÍfR
OG
tÍGIG
USA
SMÍAUGIÝSIN
VÍSIS
De Gauiie...
Framh. af 1. síðu.
annaðhvort „til hægri eða:
vinstri". Blaðið spyr' hvér annar
en De Gaulle gætl kippt öllu t
lag. Og sannarlega hafi hann;
fengið stjórnmálámönnunum
umhugsunarefni. Manchester
Guardian telur yfirlýsing&r hana
ekki munu reynast gagnlegar, og
Daily Mail, að þótt De Gaulla
telji, að Frakkland þurfi á hon-
um að halda, mundi afleiðing
þess, að hann tæki vcldín verða!
sú, að Frakkland yrði hlekkjað.
Daily Mail segir, að De Gaulla
hafi ekki talað sem „komandl
einræðisherra“.
Yfirlýslngin.
De Gaulle endurlók á fundin*
um yfirlýsingu sína frá fimmtu-
degi í fyrri viku, að hann værl
reiðubúinn að taka við völdurn,
væri hann til þess kvaddur. Iíann.
sagði, að það. hefði verið óhjá-
kvæmilegt, að hershöfðingjarn-
ir komu eins fram og þeir gerðtt,
Hann kvað það fjarstæðu, aS
hann Iiefði einræðisáform I
huga, i'.ann hefði aldrei vefið ein--
ræðissinni, og vrði það vart 67
ára. Hanrí kvaðst hafa endurreist
lýðveldið og falið stjórnmála-
hefðu ekki verið vandanum vaxa
mönnum forsjá þess en þelP
ir og komið öllu. í öngþyeiti. Þaff
væri harmsaga þjóðarinnar, cp
gæti einnig örSið, upphaf endur-
reisnar. Ilariri kvrðct engunai
skuldbundinn, og bó öllum. Iíana
kvað eitt sinh áður háfá svarað
kalli jijóðar sinnar og ef hún:
óski þess sé hahn reiðubúirin —-
að taba að sór r-fjérrr.rícrusttt
og vald lýðveidisins. Hann vaí
beðinn skýringa.r á þessu og
kvaðst ha'ih ekkl mundu gera
tilraun tn cð rfúfa lög'lýðveldig-
ins, heldur vinna að löglegúm'
leiðum að breyttu stjómarkerfi
— f lck f ;• derins kvaðst hann
fnra til tfirsetiirs síns og
bfðá þ.-ir *, sem verða vildi.