Vísir - 11.06.1958, Qupperneq 9

ÍÆiðvikudaginn 11. jún; 1953
VISIR
* 11
Hihgað er væiitanlegur einn af bsztu karlakór m Noiogs, Aalesunds Mannssangsforcning,
stofhaður 1883. Söngiaemi eru 61, sön£stjóri E Ivih'SoIcrh organisti, og einsöngvari er P. Schjell
Jabobsen. Unðirlelkári verðúr Fr. Weisshappel. Kórin kcmur hingað til Reykjavíkur 14. þ.
m. og h'éldúr samsöng í Austurbæjai’híói mánudaginn 18. juní. Hinn 18. júní fer kórinn svo
til Akureyrár, seni er vinabær Álasunds. — Myndin er af kórnum.

nkmniQ Há553
Framh. af 4. síðu.
ið, tii þess að uppræta þessi
trúarbrögð. í Samarkadd og
Bokhara, sem eitt sinn voru
höfuðstöðvar múhameðstrúar-
manna, er nú svo komið, að
trúarbragðafræði er ekki leng-
ur kennd. Sumir ráðherranna
í stjórn þar eru að vísu inn-
lendir menn, en þess er jafn-
framt vandlega gætt, að þeir
ráðherrar, sem með efnahags-
og birgðamálin fara, séu Rúss-
ar og yfirmaður hinnar hötuðu
öryggislögreglu er alltaf Rússi,
sem þjálfaður hefir verið í
Moskvu.
Hafa menn
sætt sig við það?
Varpa má fram þeirri spurn-
ingu, hvort íbúar Uzbekistans,
Turkenkitsans og í öðrum hér-
uðum, sem múhameðstrúar-
menn byggðu, hafi tekið þessari
trúarbragðaáþján með þögn og
þolinmæði og sætt sig einnig
við að frelsi þeirra á öllum
sviðum var sífellt skert. Svar-
ið er neitandi. í byltingunni
1917 var þeim lofað sjálfstjórn
allvíðtækri, því að samkvæmt
stjórnarskrá sinni eru Sovét-
ríkin sambandsríki, sem all-
mörg ríki mynda á jafnréttis-
grundvelli. En það var ekki
jvar því um það kunnugi cg sú
. nýlcnduöflun var fyrir opiium
' dyrum.
Rússar öfluðu sér nýlendna
sinna hinsvegar inni í miðri
Asíu, þar sem staðhættir voru
fæstum kunnir. f dag tilheyra
Sovétríkjunum 20 þjóðir, er
telja hálfa milljón manna og
meira, sem ekki eru af rúss-
neskum þjóðarstofni. Samtals
er íbúataia þessarra landa um
5 millj. manna. Ekki nema fá-
einir sérfræðingar kunna full
skil á þeim.
í öðru lagi fann Stalin upp
röksemd, sem samræmist hin-
um dialektiska hugsunarhætti
góðs kommúnista í nýlendu-
málum. Hún er sú að Rússum
beri ávallt að styðja alla sjálf-
stæðisviðleitni nýlenduþjóð-
anna, þegar þær þjóðir, sem yfir
þeim ráða eru vestrænar lýð-
ræðisþjóði. Uppreisnir eða ó-
ánægja í nýlendum Sovétríkj-
anna eru hinsvegar aðeins
„borgaraleg óánægja“ og því
beint gegn kommúnismanum
og ber að berja hana niður með
valdi.
Engin þjóðhátíð í Asíu.
f Vestur-Evrópu, og í hinurn
nýju ríkjum Asíu og reyndar
víðast hvar í veröldinni halda
menn upp á þá daga, er þjóðir
þeirra hafa öðlast frelsi sitt
eftir kúgun og ofríki. Margar
þjóðir Sovétríkjanna sem í Asíu
búa halda engar slíkar hátíðir.
Þar eru milljónir, sem búa við
ófrelsi og höft. Og; á atomöld
verður frelsi þeirra ekki skap-
að með vopnum.
Hvernig geta þær þá öðlast
frelsi? Ef til vill hefir Bernard
Shaw svaraði bezt þeirri spurn-
ingu, er hann skrifaði;
, J heilbrigðu þjóðfélagi verða
menn ekki varir við þjóðernis-
hreyfingu innan ríkisins. En ef
þjóðin tapar sjálfstæði sínu, þá
ríkir sú ein hugsun með henni
^að afla sér þess aftur“. í
mörgum löndum eru þjóðir, sem
'glatað hafa sjálfstæði sínu. Og
það verður aldrei friður í vér-
öldinni, fyrr en bætt heíir verið
úr því ranglæti.
Talsmaður Bandaríkjahers
segir vafasamt, að nokkur
liðfækkun liafi átt sér stað
hjá Rússum.
•fc Ástralíustjórn liefir látið
reisa bræðrunum Sir Ross
og Sir Keitli Smith minnis-
merki í Adelaide. Þeir flugu
fyrstir manna frá Englandi
ti! Ástralíu.
esH?
Lægstu vinnmgarnir
hjá SÍBSo
Áður hefur verið getið stærri
vinninga í 6. fl. liappdrættis
S.f.E.S.
1.000 krónur hluín:
1700 4692 5419 8805 12287
13099 15119 16037 16167 19407
22210 24074 28700 29898 30494
31401 31735 32014 36957 39681
41688 45508 49639 51374 53530
53649 54666 65773 59040 63047
Eftirfarandi númer hlutu 500
króna vinning hvert:
270 273 540 893 927 1139 1143
1254 1289 1294 1356 1526 2119
2603 2824 2849 3011 3083 4106
4566 4789 4912 4917 5480 5526
5669 5673 6114 6323 6350 6477.
6821 6953 7489 7790 8289 8822
9720 9722 9803 9828 9851 10107
10367 10655 10784 10916 10929
10999 11042 11148 11839 12049
12102 13218 13795 13820 14118
14226 14249 14369 14485 14888
15256 15301 15418 15478 16028
16487 16655 16842 16883 16958
17073 17084 17110 17323 18372
18394 18396 18446 18632 18735
19222 19514 19543 19679 19784
19793 19871 20436 20898 21122
21184 21288 21447 21782 21956
22382 22466 22791 22811 23183
23879 24117 24434 24737 24768
24949 25118 25153 25258 25367
25784 25815 25876 26002 26026
26916 27347 27358 27768 27772
27850 28585 28627 28662 28783
29373 29540 29867 30026 30114
30222 30357 30885 31116 31136
31365 31797 31804 31956 32360
32438 32477 52587 32870 33102
33422 33876 34282 34691 35389
35496 35858 36146 36348 36458
36473 36585 36992 37139 37811
37988 38088 38106 38497 38618
38763 38959 39186 39298 39267
39477 39821 40007 40558 40952
41116 41325 41329 41535 41836
41860 42085 42134 42573 43287
43413 43507 43626 43715 43753
43885 44049 44087 44251 44287
44341 45080 45183 45356 45504
45559 46382 46394 46524 46968
47061 47271 47419 43550 48952
48969 49178 49464 49537 49747
49866 49910 50145 50415 50436
50632 50721 51887 51894 51897
52049 52309 52475 52547 52784
153076 53118 53267 53278 53480
53613 53860 54324 54433 55050
55186 55489 55557 5559 55641
55730 55731 55797 55870 56102
56339 56493 57168 57265 57532
57771 57860 58209 58390 58457
58470 58626 58706 58960 59101
59850 60061 60214 60253 60660
60957 60987 61115 61146 61549
61601 61860 61894 61974 62412
62419 62711 62941 63044 63221
63648 63660 64261 64336 64361
64391 64614 64617 64817 64G32
64948. (Birt án ábyrgðar).
Lítill gróður
á Héraði.
Skipsfíak hverfur.
Frá fréttaritara Vísis,
Héraði í fyrradag. —
Um livítasunnuna hlýnaði
heldur í veðri, en mjög gróSur-
lítið er enn.
Sauðburður gengur yfirleitt
vel og eru menn bjartsýnir að
allt fari vel, ef ekki kólnar
aftur.
Það hefur vakið athygli, að
skipsflak það er legið hefur við
Héraðssanda, er nú horfið. Það
rak upp á stríðsárunum með
miklu magni af timbri. Kaup-
félag Héraðsbúa og Kaupfélag
Vopnfirðinga keyptu það og
var timbrinu bjargað á þeirra.
vegum. Þó mun nokkuð hafa
orðið eftir, sem aðstaða var þá
ekki til að bjarga, sökum þess
að skipið var í bfimgarðinum
og sandur og sjór var neðst í
lestunum.
Eitt sumar mátti þó komast
í skipið þurrum fótum, á fjöru,
og hefði þá vafalaust mátt
bjarga miklum verðmætum,
bæði timbri og brotajárni. En
sjórinn var látinn um það, að
koma þessum verðmætum fyrir.
M. C. saeBovsfín
Draumur eikarinnar - 2
langt um liðið, er múhameðs-
trúarmönnum varð það ljóst,
að loforð þessi voru ekki ann-
að en svik, og þeir urðu að
berjast með oddi og egg bæði
fyrir trúarbragðafrelsi sínu og
persónufrelsi. Þeir stofnuðu
til a’rfdstöðu en Rússar börðu
hana niður með harðri hendi.
Margú' áttu um sárt að binda
eftir þessi. áfök, en enn lifir í
glætumi þ jóðernishreyfingar-
innar. Það 'eru þannig ckki
nema fáir mánuðdr, síðan rúss-
nesk blöð kvörtuðu undan ó-
vinvaittum áróðri meðal stúd-
enta í lýðveldum Mið-Asíu.
Tuttugu þjóðir
í fangelsi.
En hvernig má það þá vera
að Sovétríkin komast upp með
að lýsa yfir því, að þau séu
verndarar nýlenduþjóðanna og
velgjörðarmenn þeirra, þegar
staðreyndin er sú, að þeir eru
mestu nýlendukúgarar í heimi
í dag? Á því eru tvær skýring-
ar. Hin fyrri er sú að fyrr á
öldum lögðu Evrópuþjóðirnar
undir sig nýlendur með sjó-
veldi sínu. Öllum heiminum
ÞaS var einmitt á hinum
'ieilugu jóium. í>á clreymdi
likina yndislégasta draurr
itnn og um hann skulum
við íá a.S heyra. Állt sem
komið haíði íyrir hana á
hinni löngu æfi hennar Iei<
nú fram hjá í draumnum
eins og fylking. Frá æskr.
árum komu fram riddarar
og konur, sem riðu falleg-
um hestum. Riddararnir
voru með fjaðrir í höttun-
um og haukar sátu á hönd-
um þeirra. Hún sá óvina-
íermenn með glansandi
vopn, reisa tjöld sín og
taka þau mður aítur. Hún
á elsnencjur h.tíasi undir
greinum sínum í kyrríatri
hamingju í tunglsljósi og
rista upp haístan sína í
grágrænan börkmn. Þá var
eins og nýr lífsstraumur
hríslaðist um allan bolinn
um greinarnar og út í blöð-
in. Og eikm, sem alltaf tók
nú eftir því að rætur henn-
ar losnuðu og komu upp úr
jörðinni. ,,Það er líka það
allra bezta, því þá er ég
ekki bundin lengur og get
flogið upp í það aUra hæsta
í birtu og Ijóma/1 Þetta var
draumur éikarmnar og
meðan hana dreymdi æddi
trylltur stormur yfir haf og
land hina helgu jólanótt.
Af hafinu komu bylgjurn-
ar æðandi og lömdu strönd-
ina, að brakaði og brast í
eikinni og svo rifnaði hún
upp með rótum og féll. Nú
voru hin 365 ár, sem eikin
hafði lifað, ems og emn
dagur í lífi flugunnar. —
„Tróe er faliið, gámSa
kennileitið okkar er horf-
ið,“ sögðu sjóménnirnir.
„Stormunnn ncfur fellt það
í nótt. Hvað 'siryldi annars
geta komið í þess stað —<
nei, þao getur ekkert kom-i
ið í staö trésins. Þetta van
líkræðan, stutt. en hlýleg^
sem tréð fékk þar sem það
lá á hliðinni í snjónum á!
ströndinni. í