Morgunblaðið - 09.06.1914, Síða 1

f»riðjudag
1. argangr
9.
júní 1914
MOR&UNBLAÐID
214.
tðlublað
Ritstjómarsimi nr. 500| Ritstjóri: Vilhjálmur Finsen. |ísafoldarprentsmiðja
Afgreiðslusimi nr. 140
Tlýja Bíó sýttir í hvöíd og ttæsfu hvöíd:
Teigðardraumur.
Stórfenglegur sjónleikur í þrem þáttum, 50 atriðum
leikinn af: Jlsíu ^tieísen, <3?silanéer, Sunnari dPelsencjreen.
Leik þennan hefir samið Hr. P. Urban Gad og er allur frágangur mjög góður. Meðferð hlutverka þarf ekki að lýsa, þar sem hinir
heimsfrægu leikendur eru saman komnir, og er það í fyrsta skifti, sem tækifæri gefst hér í Reykjavik að sjá þessa ágætis krafta samankomna, og má
enginn láta það tækifæri ónotað. Leikurinn stendur yfir i1/* kl.tíma og verð sama og áður.
Bio
Biografteater
Reykjavíkur.
Tals. 475
Staðgengill störfurstans
eða
Fanginn á Zenda.
Stór og viðburðaríkur sjónl. i 4
þáttum, leikinn af fremstu
leikurum ítala.
Efnið er mjög skemtilegt og
hrífandi, frágangur myndarinnar
allur hinn bezti, fagrar náttiíru-
myndir, og hlýtur myndin þvi
án efa að verða vinsæl.
Sýningin stendur yfir nær
hálfa aðra klukkustund og að-
göngumiðar kosta:
Betri sæti 0,50, almenn 0,30.
[ Bio-Kafé er bezt.
[ Sími 349. HartYig Nielsen. '
Tiartöflur
ódýrastar og beztar hjá
Pefersen frá Viðeý,
Hafnarstræti 22.
Notið sendisvein frá
Sendisveinastöðinni
(Söluturninum).
Sími 444.
iBrœnar Baunir
frá Beauvais
eru ljúffengastar!
Frá Landssimanum.
Nokkrir dnglegir vinnumenn óskast strax í snmar-
vinnu við símalagningar á Ansturlandi. Friar ferðir
fram og aftnr. Menn snúi sér til landssimastjórans.
Frá Englandi.
Ráðabrugg Carsons kemst upp.
Mælt er að fundist hafi í vösum
sendiboða eins, er fallið hafði af
hjóli og rotast, plögg nokkur, er
báru það með sér, að ráðgjört hafði
verið að dreifa setuliði Carsonsmanna
í allar borgir í Ulster, og skyldi
öllu lokið um það leyti, sem neðri
málstofan hefði samþykt heimastjórn-
rrlögin i þriðja sinn. Voru þá þeg-
ar settar þrjár þúsundir hermanna
i Derry, til þess að halda i hemil-
inn á uppreistarmönnum.
í sambandi við þetta varð svo
auðvitað
Hvellur í neðri málstofunni.
Asquith forsætisráðherra þykist nú
hafa fundið nokkurskonar »modus
vivendic, eða bjargráð í Ulstermál-
inu. Ulsterbúar hóta borgarastriði,
ef fylkið verður ekki undanþegið
heimastjórnarlögunum, svo lengi sem
það vill sjálft. En hinsvegar þykist
stjórnin eigi mega á nokkurn hátt,
sþma síns vegna, ganga að slíkum
eða þvilíkum breytingum á lögunum.
Sá dráttur, sem af því leiddi, myndi
stofna öllu þessu áhugamáli hennar
í voða. En nú boðaði hann það þ.
21. f. m. á þinginu, að hann myndi
leggja fyrir efri málstofuna frv. til
viðaukalaga við heimastjórnarlögin.
Þetta er millivegurinn, en hinsvegar
varðist hann allra frétta um það,
hvenær það kæmi, eða hvernig það
hljóðaði, og varð þá illur kurr í
andstæðingaliðinu. Og er lögin
skyldu ganga til þriðju meðferðar,
var stungið upp á að fresta því og
stjórninni álasað mjög fyrir einræði
og laumuspil. Sú frestun var þó
felld með 286 atkv. gegn 176 atkv.,
og skyldu þá hefjast umræður. En
er fyrsti ræðumaðurinn, Mr. Camp-
bell, ætlaði að taka til máls, tóku
stjórnarandstæðingar að syngja allir
í þaula: »Frestun, frestun, frest-
un!c — Heyrðist ekki mannsins
mál, þar til forseti málstofunnar
— (speeker) reis upp og mælti:
»Ef andstæðingarnir eru ekki við
því búnir, að hlusta á Campbell, þá
vil eg spyrja Bonar Law (foringjann)
hvort læti þessu eru að hans vilja
gjörð?« Klöppuðu þá stjórnarsinn-
ar lof í lófa, en hinir æptu að for-
seta: »Hvaða rétt hafið þér til
þess, að spyrja svo?c og til foringja
sins að svara ekki. Hann stóð þá
upp og mælti:
»Ekki skal eg hleypa mér útí að
dæma um það, hvað þér, herra for-
seti, álítið skyldu yðar, en mína
skyldu veit eg, og hún er sú, að
svara enguc.
Forseti skoraði þá á hann að veita
sér að þvi, að halda á reglu. Ef
hann gjörði það ekki, gæti hann
ekkert annað gjört, en fresta fundi
morguns. Gekk hann svo af fundi til
og ráðherrarnir litlu síðar, og húrr-
uðu hvorirtveggja fyrir sínum for-
ingjum.
Nú voru sumir fyrst hræddir um
það, að ólátunum yrði haldið áfram
til þess að tefja málið, en af því
varð þó ekki. Þegar næsta dag
gekk alt rólega, og eins og menn
vita af símfregnum, hefir nú neðri
málstofan þegar fyrir nokkru gengið
til fullnustu frá málinu.
Skipstrand.
Geir bjargar.
í gærmorgun snemma, er menn
komu á fætur, sást skip liggja á
skeri utanlega á Skerjafirði. Var það
hollandskur botnvörpungur, er Tres
Fartes heitir, frá Ijmuulen. Hafði hann
ætlað inn á Hafnarfjörð, en óvart
komist inn á Skerjafjörðinn.
— Skipið stóð rígfast á klettum
er Jörundarboðar kallast og eru utar-
lega í firðinum. Var þegar símað til
Reykjavíkur og björgunarskipið Geir
kvatt til hjálpar. Fór það þegar á
strandstaðinn og dróg botnvörpu-
skipið af. klettinum. Hélt síðan með
það hingað inn á höfn.
— Eigi er enn víst hve miklar
eru skemdir á skipinu, en að öllum
líkindum eru þeir eigi stórvægilegar.
Mun verða ger kafararannsókn á
skipinu í dag.
Yfirétturinn í New Orleans
dæmdi nýlega unga og fagra stúlku,
sem meira að segja átti margar
miljónir dollars, til dauða. Hafði
hún skotið á og sært til ólífis kaup-
mann nokkurn þar í borginni. Tjáði
hún fyrir rétti að hann hefði móðg*
að sig svo alvarlega, að henni hafi
fundist hefndin einkisverð ef ekki
gæti hún drepið hann- Hún verður
líflátin í haust.