Morgunblaðið - 13.06.1915, Side 6

6
MORGUNBLAÐIÐ
BERGENS NBTFORRETNING
Nætur, Sildarnætur, Tilbúnar Stangarnætur, Snerpe-
nætur fyrir kópsíld, síld, makríl.
Fisknetjagarn, lir rússneskum, frönskum og itölskuní hampi.
Færi, Lóðarfæri, Kaðlar.
Öngultaumar, Segldúkar, Presenningsdúkar — tilbúnar
Presenningar.
Bezta ðlið
Heimtið það!
— o -
Aðalumboð fyrir ísland:
Nathan & Olsen.
&
Beauvais
niðursuðuvörur eru viðurkendar að vera langbeztar í heimi.
Otal heiðurspeninga á sýningum víðsvegar um heiminn.
Biðjið ætíð um Beauvais-niðursuðu. Þá fáið þér verulega góða vöru.
Aðalumboðsmenn á Islandi:
O. Johnson & Kaaber.
inn og bað um kaffi. Síðan tók
hann sér sæti út í horni, og fór
að virða fyrir sér gestina.
öll sæti máttu heita alskipuð.
Þarna voru verzlunarmenn, skrif-
stofuþjónar, skólanemendur, ung-
ar skrautklæddar meyjar og aldr-
aðar frúr. •
Samræðurnar voru fjörugar og
stundum nokkuð háværar. Sner-
ust þær mest um seinustu stríðs-
fréttirnar og ráðherraskiftin ís-
lenzku, og tóku allir þátt í sam-
ræðunum, nema ungur skólapilt-
ur og snotur meyja sem sátu
skamt frá Sveini og hjöluðu sam-
an, og skotruðu augunum við og
við til hinna gestanna*
Sveinn hafði oft skemt sér vel
þarna inni við að hlusta á sam-
ræður manna og virða fólkið
fyrir sér, en nú fanst honum hann
ekki hafa neina ánægju af því
að sitja þarna, og honum fanst
hann fá hálfgerða óbeit á þessu
fólki, sem sat þarna og eyddi
tíma og peningum ekki til neins
gagns.'^'Hann vildi komast út
sem allra fyrst.gg Út í ^blessað
vorloftið og veðurblíðuna.^Burt
frá öllu þessu skvaldri og hávaða.
Hann borgaði kaffið og gekk
út. En þar var lítrið betra. Að
vísu var hávaðinn minni, en
þrengslin voru óþolandi á göt-
unni.
Hann gekk niður á eina bryggj-
una. Hægan norðanandvara lagði
á móti honum, og honum fanst
nýtt líf færast um sig þegar hann
andaði að sér hressandi sjávar-
loftinu.
Sjórinn var spegilsléttur og
purparalituð geislablæja hjúpaði
fjöllin í norðri, og í norðvestri
bar Snæfellsjökul við heiðbláan
himininn.
Sveinn nam staðar efst á
bryggjunni og virti útsýnið fyrir
sér hugfanginn. Vorþráin og
löngunin heim greip hann enn
fastari tökum. Síðan gekk hann
niður bryggjuna. Tók hann þá
eftir_því að fremst á bryggjunni
stóð stúlka og sneri bakinu að
honum. Hún hafði fallegan bak-
svip og ljósgular hárflétturnar
lögðust niður bakið og náðu nið-
ur fyrir mittið. Svona fallegt
hár hafði hann aldrei séð fyr.
Það var engu líkara en það
tindraði þegar sólargeislarnir féllu
Menn gleyma
öllum sorgum
þegar
menn reykja
y
Special Sunripe Cigarettur!
n
Þeir sem nota blaut-
asápu til þvottíi kvíða
einlægt fyrir þvotta-
deginum.
Notið Sunlight sápu
og hún mun fiýta
þvottinum tam helming.
Þreföid hagsýni—
tími, vinna og penin-
gar.
FariO eftir fyrirsógnidni, seni
er á öllum Suniight sápu
urnbúðum.
1577
á það. Hann gat ekki haft aug-
un af hárinu.
Þegar hann var kominn fast
að stúlkunni, leit hún við og
augu þeirra mættust andartak.
Hann nam staðar ósjálfrátt
eins og heillaður. Andlitið var
nett, drættirnir í því reglulegir,
og svipurinn hreinn. Augun voru
hláskær og skein úr þeim festa
og göfugleiki. Fegri augu með
jafnmiklu sálarþreki hafði hann
aldrei séð. Éonum fanst hann
horfa þar í heilan heim bjartra
vona og göfugra hæfileika. ^>að
var eins og sjálf vorgyðjan stæði
þarna frammi fyrir bonum með
allar þrár vorsins í augunum.
Stúlkan leit undan, sneri sér
við og gekk upp bryggjuna.
Göngulagið var létt og frjálslegt.
Það var auðséð að þetta var
óspilt náttúrubarn sem óhollar
nautnir og tískan ekki hafði sett
merki sitt á. Hún var líklega
nýkomin til bæjarins úr sveitinni.
Sveinn stóð hugsandi nokkra
stund. Svo gekk hann í hægð-
um sínum upp í bæinn og heim
til sin.
Óljósar hugsanir komu fram í
huga hans og sundurlausar spum-
ingar gerðu vart við sig. Skildi
hann nokkurn tíma fá að þekkja
þau sálaröfl sem skinu úr aug-
um þessarar saklausu stúlku?
Eða skildu þessi sálaröfl fá að
þroskast og koma fram í veru-
leika lífsins? Eða mundu þau
verða fyrir spillandi áhrifum og
dofna eða hverfa og verða að
engum notum? Ætli veruleiki
framtíðarinnar gæfl honum nokk-
urn tíma svar við þessum spurn-
ingum ?
Sólin hneig til viðar, og draum*
mild vorkyrðin lagðist yfir hauð-
ur og höf.
Jóhannes Friðlaugsson.