Morgunblaðið - 28.07.1915, Blaðsíða 4

4
MOKGUNBLAÐIi)
Fynr kaupmenn:
„8ana“ rjómi á 8/8 og r/4 L ter flöskum,
Caramels, (hunm■->.«, rjóma- Og: súkkulaði ),
Sardínur, u\knr og óreyktar, í oliu og í tómat,
Chivors snltutau, ger- og eggja-duft,
• lýkomið til
Gr. Eiríkss, Reykjavík.
Bezta ölið
Heimtið þaB!
Aðalumboð fyrir ísland:
Nathan & Olsen.
Heinr. Marsmann’s
Vörumerki
Cobden
eru langbeztir.
Aðalumboðsmenn á Islandi:
Nathan & Olsen.
Silfurlands nótt.
Skáldsaga
Dm ræningja í ræningjaiandi
42 eftir
Övre Richter Frich.
Framh.
Hver stundin leið af annari, en
eigi var svo að sjá eða finna að
hest;arnir þreyttust. Ráðherrann vóg
salt á hestinum, en Fjeld hafði
bundið hann tryggilega.
Á eftir þeim kom klárinn hans
Gonzalez. Hann hélt sig jafnan
hæfilega langt á eftir og það var
auðséð að hann þóttis| hafa eitthvert
erindi niður á sléttuna.
Skynd lega staðnæmdust hestarnir.
Það var eins og eitthvert hulið afl
héldi þeim föstum. Þeir spertu
eyrun, eu það var ekki hægt að
þoka þeim úr spornnum.
Delma laut áfram og klappaði
hesti sínum á hálsinn. Þá heyrði
hann hófatak til vinstri og Iitlu síð-
ar org, sem hann kannaðist svo vel
við. Það var hesturmn hans Gon-
zales, sem hafði nú tekið sig út úr
og tölti einn út á sléttuna.
Hinir hestarnir stóðu nokkra stund
kyrrir eins og þeir væru að hugsa
sig um, eða væru að velta því fyrir
sér hvað þessar kenjar félaga síns
ættu að þýða. Það var eins og
þeir væru negldir niður og hvorki
skeyttu þeir um svipur né spora.
Að lokum urðu þeir allir á eitt
sáttir. Þeir sneru sér við og gengu
nokkur skref til baka, og svo sneru
þeir út af veginum til hægri. Þá
tóku þeir aftur til fótanna og áður
en langt um leið höfðu þeir náð
hestinum hans Gonzales, sem rann
nú á undan út I myrkrið.
— Guð má vita hvert við förum
nú, mælti Fjeld, En Zapata skal
aldrei ná okkur Iifandi.
— Eg kem aldrei heim til Sví-
þjóðar framar, tautaði Ebba Torell
við sjálfa sig. Hún sat á hnakk-
nefinu og hár hennar lék laust um
höfuð Fjelds og vanga.
Á sama andartaki vissi Fjeld að
hún hafði rétt að mæla. Það var
eins og vitrun: hann sá augu henn-
ar brostin. Það var eins og beina-
grindin inni í gjánni hefði hefði
lagt hönd sína á hina þrekmiklu
stúlku, sem hallaðist upp að honum.
Hann reyndi að sjá í augu hennar,
en hún hallaði höfðinu upp að brjósti
hans og starði fram undan sér þang-
DO0MF/NN
Sveinn BjörnHSon yfird.Iögm.
Frlklrkjuveg !9 (Staiastafl). Sími 202.
Skrifstofutími kl. 10—2 og 4—6.
Sjálfur við kl. 11—12 og 4—6
Egrgert Claessen, yfirréttarmála-
flutnmpsmaður Pósthússtr. 17-
Venjulega heima 10—II og 4—5. Simí 18
Olafnr LáruHHon yfird.lögm.
Pósthússtr. 19. Sfmi 215.
Venjnlega heima n —12 og 4—s
Jón AHbjörnsson yfid.lögm.
Austurstr. 5. Sími 435.
Venjulega heima kl. 4—51/,.
Guðm. Olafsson yfirdómslögm.
Miðstr. 8. Simi 488.
Heima kl. 6—8.
Reykið
að eins:
,Cí)airman‘
og ,Uice Cf)air,
Cigarettur.
Fást I öllum betri verzlunum.
Beauvais
Leverpostej
er bezt.
að sem silfurlitir geislar mánans
glitruðu á fjallabrúnunum. Hann
vafði hana fastar að sér, eins og
hann vildi verja hana fyrir komandi
hættu.-------—
Svo birti skyndilega. Máninn
hóf sig upp yfir fjöllin. Hann gægð-
ist undan faldi næturinnar eins og
forvitinn strákur, sem vildi sjá hvað
væri á seyði niðri á meðal agave-
brunnanna.
Þá var eins og sléttan vaknaði.
Eins og gulgrænt haf breiddi hún
fang sitt móti tunglsgeislunum.
Fjeld sneri sér við f söðlinum.
Eigi var svo að sjá sem þeim væri
eftiför veitt og ekkert annað var að
heyra en hófatak hestanna.
En framan við þau tölti hestur
Gonzales. Tunglsljósið gerði hann
enn bleikari en áður — alveg eins
og hest dauðans. Hann vissi hvað
hann vildi. Hann brokkaði áfram
viðstöðulaust eins og hin óbreytan-
legu forlög. Stundum sneri hann
sér við, þá og glóði á tennur hans eins
og f maurildi sæi.
Þá reis Delma alt f einu á fætur
í stigreipunum og starði út í myrkr-
ið.
— Okkur er borgið, hrópaði
hann feginsamlega. Eg sé járnbraut-
ina. Grái dillinn þarna norður frá
►► YÁTRYeOINPAIÍ
Vátryggið tafarlaust gegn eldi,
vörur og húsmuni hjá The Brithish
Dominion General Insurance Co. Ltd-
Aðalumboðsm. G. Gíslason.
Vátrygffið hjá:
Magdeborgar brunabócaíélagi
Den Kjöbenhavnske Söassurance
Forening limn Aðalumboðsmenn:
O. Johnson & Kaaber
A. V. Tulinius
Miðstræti 6, Talsími 254.
Brunatrygging — Sæábyrgð.
Stríðs vatry ggin g.
Skrifstofutími 11—12.
Det kgl octr. Brandassurance Co.
Kaupmannahöfn
vátryggir: hus, húsgögn, ollS"
konar vörnforða 0. s. frv; gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Fleimakl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
i Austnrstr. 1 (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielson.
Carl Finst'n Laugaveg 37. (uppi)
Brunatryggfngar.
Heima 6 J/4—7 r/4. Talsimi 331,
Alt sem að greftrun lýtur:
Líkkistur og Líkklæði
bezt hjá
Matthíasi Matthiassyni.
Þeir, sem kaupa hjá honum kistuna,
fá skrautábreiðu lánaða ókeypis.
Sími 497.
Lesið Morgunblaðið.
er Orientalstöðin. Þar er eg
vel kunnugur. Ef i nauðirnar rekur
þá gerum við okkur þar vigi og
bíðum þess að lestin frá Mexiko-
borg komi. Og sjá I — — Svei
mér ef eg held eigi að þarna sé
járnbrautarlest og bíði okkar. — —
Það varð eigi betur séð en Frakk-
inn hefði rétt að mæla. Rétt hjá
stöðinni, sem nú sást allgreinilega.
var einhver vél, sem spúði neistuiu
— — — Og ljóskerin vörpuðu
birtu á nokkra menn sem þustu fra®
og aftur á stöðinni.
Þau voru nú komin inn á magU'
ey-akurinn, þar sem jurtirnar voru
svo háar að þær fólu þau vel sýo*
um manna þeirra, er á stöðiuoi
voru.
Hestur Gonzales drýgði rásiu*1
enn meira. Hann lagði kollhitfut
og augun stóðu út úr höfði hans a
tómum ákafa. Hinir hestarnir (y^a
honum eftir eins og bezt þeif &ta.‘
Þau voru nú komin svo
að þau gátu glögt greint *ennl0f
sem þustu fram og aftur á
Og þau heyrðu einnig óm af ra
klið. Stundum kvað við hrottaleg®
hlátur, sem lét hærra en alt skv* f
ið. Þá kvað við svo ægiteg1 °s
að jörðin skalf.-----------