Morgunblaðið - 22.11.1915, Blaðsíða 4

4
MQRGUNBLAÐIÐ
Lipton’s the
I hejldsölu fyrir kaupmenn, hjá
G. Eiríkss,
er hið bezta
í heimi I
Morgunblaðið
er blaðið sem fæstir geta án verið. Fjölbreyttast, fréttaflest,
því víðlesnast. Kaupendum fjölgar daglega.
Nýir kaupendur
fá blaðið ökeypis
það sem eftir er mánaðarins.
Pantið blaðið þegar í stað.
Sandtaka
i landareign jarðarinnar Eiðis i Seltjarnameshreppi
er ellum bönnnð nema þeim, sem fá leyfi ábúanda
jarðarinnar.
Borgarstjórinn í Reykjavík 20. nóv. 1915.
K Zimsen.
VÁT'£{’YG&ÍXGAIÍ
Vátryggið tafarlaust gegn eldi,
vörur og húsmuni hjá The Brithish
Dominion General Insurance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. Q. Gíslason.
Brimatryggmgar,
sjó- og stríðsYátryggingar.
Q. Johnson & Kaaber.
A. V. Tulinius
Miðstræti 6. Talsími 254.
Brunatrygging — Sæábyrgð.
Stríðsvatry ggin g.
Skrifstofutími 10—xi og 12—3.
Alt sem að greftfun lýtur:
Likkistur og Líkklæði
bezt hjá
Matthíasi Matthíassyní.
Þeir, sem kaupa hjá honum kistuna,
fá skrautábreiðu lánaða ókeypis.
Sími 497.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
Det kgl ocír. Brandassurance Cö
Kaupmannahöfn
vátrvggir: hus, husgögn, alls
konar vöruforða o. s. frv. gegr
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heimaki. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í A uwturstr. 1 (Búð L. Nielsenj
N. B. Nielsen.
Carí Finsen Laugaveg 37, (uppi)
Brunatryggfngar.
Heima 6 */*—7 V* Talsími 331.
Nýja Iðunn
selur fataefni í smásölu og heilsölu,
kaupir vorull, haustull og gærur,
Og rekur allskonar tóvinnu.
Husbændur! Fyrsta verk yðar
sé, eftir að hafa tekið hjú, að láta
það ganga i Sjúkrasamlag Reykjavíkur.
Það margborgar sig fyrir yður, þó
þér ættuð að borga kostnaðinn.
0. Johnson & Kaaber.
DOGMENN
Sveinn Björnwson yfird.iögm.
Frlklrkjuvog 19 (Staðastað). Simi 202.
Skrifstofutírni kl. 10—2 og 4—6.
Sjálfur við kl. 11—12 og 4—6.
Eggert Claewwen, yfirréttarmála-
flutningsmaður Pósthússtr. 17.
Vanjulsga haima 10—11 og 4—5. Sfmi 16.
Jón Asbjörnwwon yfird.lögm,
Hverfisgötu 45 (hús Matth. Einars-
sonar læknis, uppi). Simi 435.
Heima kl. 1—2 og j—6 síðd.
Guðra. Olafswon yfirdómslögm
Miðstr. 8. SÍmi 488.
Heima kl. 6—8.
Skúli Thoroddsen alþm. og
Skúli S. Thoroddsen
yfirréttarmálaflutningsmaður,
Vonarstrætí 12. Viðtalstimi kl. 10
—11 f. h. og 5—6 e. h. Hittastá
helgidögum kl. 6—8 e. h. Sími 278.
Bezt að aaglýsa í Morgunbl.
Grfman.
82 Skáldsaga eftir
Katherine Cecil Thurston.
Framh.
Chilcote staðnæmdist í dyrunum
alveg forviða, en svo gekk hann hik-
andi nær.
— Loderl mælti hann aumingja-
lega. Loder, hvað ætlið þér að gera ?
Loder snerist á hæli, rétti úr sér
og svipur hans var einbeittur.
— Eg ætla að fara og greiða úr
þeirri vitleysu sem þér hafið gert.
XVIII.
Loder hafði þegar afráðið hvað
hann ætlaði að gera áður en hann
kom til Trafalgar Square. Málið var
ofur einfalt. Chilcote hafði Ijóstað
öllu upp með simskeytinu, sem hann
skildi eftir á borðinu. Til allrar
óhamingju hafði Crapham vísað
Lillian Astrupp inn í stofuna og
þar hafði hún setið ein, þangað til Eva
kom — annaðhvort af tilviljun eða
þá vegna þess að þjónninn hafði
sótt hana. Nú var alt undir því kom-
ið hvernig Lillian hafði notað bið-
ina. Og Loder var ekki í neinum
efa um það. Lillian var eigi þannig
gerð að hún léti neitt tækifæri ónot-
að. Eva hafði að vísu verið ein með-
an Chilcote fylgdi Lillian til dyra,
en Loder stóð enginn stuggur af
því.
Á Trafalgar Square kallaði hann
í vagn og skipaði ökumanni að halda
til Cadogai.'’ Garden 33.
Hann hringdi dyrabjöllunni og
þjónninn lauk þegar upp.
— Er Lillian Astrupp heima?
spurði Loder.
Þjónninn hikaði.
— Hún borðaði morgunverð
heima, mælti hann stuttlega.
En Loder greip fram í fyrir hon-
um:
— Spyrjið hana hvort hún vilji
veita mér viðtal.
Þjónninn lét sér ekki bylt við
verða. Hann opnaði dyrnar á gátt.
— Viljið þér gera svo vel að bfða
inni í hvítu stofunni. Eg skal kalla
á náðuga frúna.
Það var auðséð að Chilcote var
velkominn gestur i þessu húsi. Loder
gekk inn í hvítu stofuna og að þessu
sinni hafði hann tækifæri til þess að
svipast þar um. Herbergið var snot-
urt, stórt og hátt undir loft — en
þótt Loder geðjaðist ekki að þvi
skrauti sem þar var, varð hann þó
að viðurkenna það að húsráðandinn
hafði gott fegurðar- og lista-vit.
Litlu síðar opnuðust dyrnar og
Lillian Astrupp kom inn. Hún stað-
næmdist rétt fyrir innan dyrnar, leit
á Loder og brosti þreytulega eins
og hennar var vandi.
— Eg þóttist vita að það væruð
þér, mælti hún hálfglettnislega.
Loder gekk fram í móti henni.
— Áttuð þér von á mér ? spurði
hann varkárnislega.
Tilflnning hans sagði honum það
skyndilega, að hún hefði eigi þekt
hann með augunum að þessu sinni,
en að hún hefði betri ástæðu til þess
að ætla að nú væri það Loder, en
ekki Chilcote, sem hún átti tal
við.
Hún brosti.
— Hvers vegna hefði eg átt að
eiga von á yður? Eg bið einmitt
eftir því að fá að vita hvers vegna
þér eruð hingað kominn.
Hann þagði nokkra stund, svo
mælti hann í sama tón og hún.
— Jæja, enginn neitar því þó, að
eg ræki heimsóknarskyldu mfna eftir
seinasta samátið — en þér vitið að
eg er allmjög á eftir timanum i
öllu.
Hún horfði á hann stundarlanga
bið, eins og hún hefði gaman af því
að kvelja hann; en svo mælti hún
að lokum:
— Elsku Jack minn I
Hún lagði sérstaka áherzlu á
nafnið. — Mér hafði aldr'ei komið
til hugar að þér væruð svo sam^
vizkusamur — miklu heldur hélt eg
að þér hefðuð það eðli að hrifast af
hinni líðandi stund.
Loder gramdist. Annaðhvort ætlaði
hún sér að leika á hann eða hún
ætlaði sér að draga dár að honum.
Hann var svo ráðalaus að hann vissi
eigi hvað til bragðs skyldi taka og
horfði um stund í eldinn á arninum.
Lillian veitti því eftirtekt.
— Viljið þér ekki gera svo vel og
setjast? mælti hún og benti á legu-
bekkinn. Eg skal lofa yður því fyfir-
fram að biðja yður ekki um það að
reykja — meira að segja, eg skal
ekki biðja yður um það að taka af
yður hxnzkanaI
Loder breytti ekki um svip, enda
þótt honum væri alls eigi rótt
innan brjósts. Það var nú hálfur mán-
uður síðan að hann hafði séð Lillian,
en síðan hafði hún breyzt, og það
fékk honum áhyggju.