Morgunblaðið - 22.11.1915, Blaðsíða 1
Mánudag
22.
nóv. 1915
3. airgangr
22.
tölublað
Ritstjórnarsími nr. 500
Ritstjóri: VilhjálmBr Fitisen.
ísafoldarprentsmiðja
Afgreiðslnsím' nr. 500
Snjódrolningin.
Astarsaga frá Finnlandi í 3
þáttum.
Aðalhlutverkin leika:
Liili Beck og Victor Sjöström.
Það er afbragðs góð mynd,
sem öllum mun geðjast að.
Allar stærðir af íslenzk-
um fánum úr ekta litum
sendar hvert á land sem
vill.
YöruMsið.
jrrr/riiiTTi.iiTJJJLiiiir
l Dúnn og fiður
ódýrast og bozt
í Vöruhúsinu.
arrriTrrrrrrxrEmiiixrjJ
K. F. U. M,
Biblíulestur i kvöld kl. 81/*
Allir ungir menn velkomnir.
Hérmeð tiikynnist að sonur okkar
elskulegur, Sigurður Pálsson, andað-
ist á heimili sinu Vesturgötu 32, 20.
nóv. sfðdegis.
Rannveig Sigurðardóttir.
Páll Matthíasson.
Lesið Morgunblaðið.
Chivers’
niðursoðnu ávextir, svo sem jarðarber,
fruit-salad 0. fl. eru óviðjafnanlegir.
Sama m& með sanni segja nm fleiri
vörnr fr& Chivers’, t. d. sultntau,
marmalade, hnnang, kjöt- og fisk-sós-
Ur, súpuduft, eggjaduft og lyftidnft.
Old J ohn Oats
skozka haframjölið i ’/, og '/, kilogr.
pökknm, nota nú allir sem reynt hafa,
fremur en aðrar teg. af haframjöli.
í heildsölu fyrir kanpmenn, hjá
G. Eiríkss,
Reykjavik.
Aukafundur
í Heilsuhælisfélaginu verður haldinn í Bárubúð uppi mánudig 22. nóvbr.
kl. 9 e. h.
Verður þar lagt fram til fullnaðaratkvæða frumvarp til breytinga á
lögum félagsins. Þess er vænst að félagsmenn fjölmenni á fundinn.
Reykjavík 19. nóvbr. 1915.
Stjornin.
Bjargvættur Serbiu.
Það eru ekki margir menn sem
trúa því nú, að Serbar muni eiga
viðreisnarvon, og ef til vill trúa þeir
þvi naumast sjálfir. En það er til
spádómur um það, að þjóðin eigi
ekki að liða undir lok, og hefir
norski hershöfðinginn H. Angell
skýrt frá því nýlega í »Norsk Aften-
post«. Angell hershöfðingi hefir ferð-
ast um Balkanlöndin, og rita bæk-
ur bæði um Serba og Svartfellinga.
Helgi Valtýsson þýddi bók hans
»Svartfjallasynir« á islenzku hér um
árið, og mun hún mörgum kunn.
Angell segir svo frá, að átið 1908,
þegar Austurríkismenn inniimuðu
Bosniu algerlega, þá hafi gamall
serbneskur bóndi komið til Belgrad
og spáð því, að þrjár styrjaldir
mundu bráðlega koma yfir landið.
Um hina siðustu og hræðilegustu
fór hann þessum orðum:
Eftir hinar tvær styrjaldir rnun
koma sú þriðja, og henni fylgja
miklar hörmungar. Nýir óvinir, öfl-
ugri hinum fyrri, munu umkringia
Serba. Þeir munu brjótast inn í
landið, og Serbar munu verða svo
aðþrengdir, að konur þeiria munu
ekki vita hvert þær eiga að flýja.
Þær munu gráta blóði og tárum yfir
hinum föllnu sonum sínum, en þær
munu ekki vita hvar grafir þeirra
eru, því grafirnar eru allsstaðar. —
Hræfuglar munu safnast um tafnið,
þeir munu slíta hjartarætur Serba
með nefjunum, og blóð Serba mun
leka af klóm þeirra.
En þegar landið liggur i dauða-
teygjunum og neyðin er stærst, þá
mun upp rísa mikill maður af ætt-
um kotunganna. Hann mun reka
alla óvinina burtu úr landinu, og
um hann munu allir Serbar fylkja
sér.----------
Angell hershöfðingi lætur þess
ennfremur getið, að sá maður, sem
Serbar treysti öllum öðrum fremur,
sé Givko Pavlovish hershöfðingi.
Hann er sonur fátæks bónda, en
vann sér mikla frægð í Balkanstyrj-
öldunum tveimur. Faðir hans bjó i
afdal, og sonur hans hefir eigi not-
ið neinnar mentunar erlendis. Aliir
Serbar þekkja hann, þótt fæstir þeirra
hafi séð hann, og allir vona þeir
það, að hann muni verða bjargvætt-
ur landsins.
300.000 hermenn
til Balkan.
Frá Ítalíu kemur sú fregn, að
bandamenn séu stcðugt að setja lið
í land hjá Saloniki, og það sé ætl-
an Frakka og Breta, að senda þang-
að 300,000 manns. Er búist við
því, að innan skamms muni háðar
hinar blóðugustu orustur í Búlgaríu
og Makedoniu.
Þá er það og sagt, að eftir inni-
legri beiðni Svartfellinga hafi ítalir
afráðið að senda þeim her til hjálpar.
í sambandi við þetta er fróðlegt
að athuga það, sem Beresford lávarð-
uf sagði i ræðu í brezka þinginu 2.
þ. m., er hann var að tala um það,
hvað Bretum hefði yfirsézt í þess-
um ófriði.
Hann ávitti mjög þann hugsunar-
hátt hjá þjóðinni, að vilja »bíða og
sjá hvað setur«. Slíkt mætti ekki
eiga sér stað í ófriði. Þá yrðu menn
að vera skjótráðir og framsýnir. Til
þessa hefðu Bretar ekki haft neina
ákveðna stefnu, ekkert markmið og
algerlega misskilið, hverjar nauðsynj-
ar kölluðu að í ófriðnum, með þvi
að bíða og vilja sjá hvað gerðist. í
öllum styrjöldum yrðu menn að setja
sér ný markmið og vera viðbúnir að
snúast við nýjum atburðum. Þjóð-
verjar hefðu jafnan haft ákveðnar
fyrirætlanir fyrirfram, hvernig sem
atvikin breyttust, en hann sagði þó, að
þeim hefði skjátlast jafn mikið, eða
meira, en Bretum. — Bretum hefði
fyrst skjátlast hjá Antwerpen, síðan
hjá Hellusundi og nú væri við þvi
búið, að þeim yrði sama skyssan á
í Serbiu. Alt þetta væri þvi að
kenna, að þeir hefðu eigi haft nein-
ar ákveðnar fyrirætianij. Hann kvað
það ðllum mönnum ljóst, sem nokk-
uð þektu til hernaðar, að flotanum
væri ómögulegt að komast gegnum
Hellusund nema þvi að eins, að
200.000 hermenn veittu honum að-
eða
Yiljinn sigrar.
Stórfenglegur sjónleikur i fimm
þáttum og 200 atriðum, leikinn af
hinum frægu og fögru leikendum:
Frk. Bobinne og
M. Alexandre
frá Comedie Francaiss.
Efni þessa leiks er að lýsa þvi
hvernig einbeittur vilji cg staðföst
ást brjóta allar hindranir á bak aftur,
og er það sýnt á svo fagran hátt
sem Frökkum einum er trúandi til.
Til þess að myndin njóti sín verð-
ur að sýna hana alla í einu lagi og
sökum þess hvað hún er löng kosta
aðgöngumiðar:
80 aura beztu sæti,
60 — önnur —
30 — almenn —
i=ir=niE=ir=i
cIKifiié úrval af
=j RattasRrauti j=
kom nú með Gullfossi
Egill Jacobsen.
Jr=ir=iT=ir==iL
stoð Asiumegin og x jo.ooo á Galli-
poliskaga. En enda þótt þetta lið
væri svo vel búið að vopnum og
öðrum hergögnum, sem föng væru