Morgunblaðið - 03.01.1916, Síða 4

MORGUNBLAÐIÐ
4
COBRA
ágæta skósverta og skóáburður fæst hjá kaupmönn-
um. í heildsölu hjá
G. Eirikss, Reykjavík.
Einkasali fyrir ísland.
hefir alla htna ágætustu. eiginlegleika. Betra að þvo ár
henni en nokkurri annari sápu, skemm r ekki fötin þvi hún
er búin til úr hinum hreinustu efnum, og aliur tilbúningur
hennar hinn vandaðasti. hlýtir og léttir þvottinn.
Þessa sápu ælíu aílir að biðja unm.
Parið eftir fyrirsogninni sem er á Ilum Sunlight sápu umbúðum.
BMl
Bezt að auglýsa i Morgunblaðinu.
Lesið Morgnnblaðið,
Mfe- DOGMENN
Sveinn Björnsson yfird.lögœ.
Friklrkjuveg 19 (Staðastað). Simí 202.
Skrifstofutími kl. xo—2 og 4—6.
Sjálfur við kl. 11—12 og 4—6.
Eggert ciaessen, yfirrétíarmála-
fiutDÍngsmaður Pósthússtr. 17.
Vsajulega heima 10—11 og 4—5. Simi 16
Jón Asbjörnsson yfird.lögm
Hverfisgötu 45 (hús Matth. Einars-
sonar læknis, uppi). Simi 435.
Heima kl. 1—2 og 3—6 síðd.
Guðm. Olatsson yfirdómslögm.
Miðstr. 8. Simi 488.
Heima kl. 6—8.
Skúli Thoroddsen alþm. og
Skúli S. Thoroddsen
yfirréttarmálaflutningsmaður,
Vonarstræti 12. Viðtalstími ki. 10
—11 f. h. og 5—6 e. h. Hittastá
helgidögum kl. 6—8 e. h. Sími 278.
VÁTÍíYGGINGAÍ?
Vátryggið tafarlaust gegn eldi,
vörur og húsmuni hjá The Brithisj1
Dominion General Insurance Co. Lt<»>
Aðalumboðsm. G. Gíslasoö*
Brimatryggingar,
sjó- og stríðsvátryggingar.
O. Johnson & Kaaber.
A. V. Tuiinius
Miðstræti 6. Talsími 254.
Brunatrygging — Sæábyrgð.
Stríðsvatrygging.
Skrifstofutími 10—11 og 12—3.
Det kgl. octr. Brandassarance Co.
Kaupmannahöfn
vátryggir: hns. hnsgögn, all»'
konar vöruforða o. s. frv. gego
eldsvoða íyrir lægsta iðgjald.
Heimakl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen).
N. B,. Nielsen.
Beauvais
Leverpostej
er bezt.
Líkkistur
fást vanalega tilbúnar á
Hverfisgötu 40. Sími 93.
Helgi Helgason.
Strœnar Baunir
frá Beauvais
eru ljúfiengastar.
Carl Finsen Laugaveg 37, (upp1-)
Brunatryggingar.
Heima 6 J/4—7 */*. Talsími 33 J>
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. Johnson & Kaaber.
Morgunblaðið
er bezt.
Angela.
1 Eftir Georgie Sheldon.
1. k a p i t u 1 i.
Seint í nóvembermánuði, i drunga-
legu veðri og nepjusúldi, kom ung
stúlka, klædd í síða kápu með brún-
an flókahatt á höfði og andlitið hul-
ið þéttri blæju, inn í biðstofuna í
Borgar-sjúkrahúsinu f Boston Mass.
Hún gekk rakleitt yfir til skrif-
arans, sem sat í litlu afþiljuðu her-
bergi við annan enda biðstofunnar,
og mælti:
— Get eg fengið að tala við for-
stöðumanninn?
Skrifarinn virti hana fyrir sér
nokkur augnablik og svaraði síðan
fremur stuttur i spuna: — Þetta er
ekki sjúkravitjunardagur, ungfrú, og
ef þér hafið komið hingað til að
heimsækja einhvern sjúkling, þá er
gagnslaust fyrir yður- að finna for-
stöðumanninn. Hann leyfir aldrei
neitt, sem kemur f bág við reglur
sjúkrahússins.
— Eg þekki hér engan, og kem
alls ekki til að heimsækja neinn
sjúkling. Eg óska einungis eftir að
fá að tala við forstöðumanninn um
sérstakt málefni, sagði ungan stúlk-
an með hægð, en hreimurinn I rödd
hennar virtist hafa áhrif á skrifarann.
Hann hringdi óðara bjöllunni og
laut siðan ofan að bókinni, er hann
hafði verið að skrifa í.
Að vörmu spori kom maður inn
og spurði hvers væri óskað.
— Er forstöðumaðurinn inni í
einkaskrifstofu sinni? spurði skrifar-
inn án þess að líta upp frá bókinni.
- Iá.
— Segðu honum að hér sé stúlka,
sem óski að tala við hann.
Þjónninn, sem inn kom, skotraði
augunum foivitnislega til óþektu
stúlkunnar og fór siðan út, en kom
rétt strax aftur og benti henni að
fylgja sér eftir.
Þau gengu nú eftir mjóum gangi,
þar til fylgdarmaður hennar opnaði
hurð til vinstri og bauð henni að
ganga þar inn. — Forstöðumaður-
inn er inni i skrifstofu sinni með
einum af meðstjórnendunum, en
hann kemur bráðum, sagði þjónninn
um leið og hann lokaði dyrunum á
eftir henni og fór sína leið.
Stúlkan fékk sér sæti á stól við
gluggann og dró blæjuna frá and-
litinu; kom þá í Ijós fölt en fagurt
andlit með hreinum og skýrum drátt-
um. Ennið var ekki hátt en sómdi
sér þó vel, undir hinni dökku hár-
krónu. Hár hennar var bæði mikið
og fagurt með slikju sem á silki
sæi; og hin undurfögru augu henn-
ar voru yfirskygð af stórum þétt-
hærðum augnabrúnum. Nefið var
lítið og beint, kinnarnar kringlóttar
og nokkuð þykkar; munnurinn að-
dáanlega snotur; og þar undir hin
litla kringlótta haka með litlu péturs-
spori i miðju. Hún var björt yfir-
litum, þrátt fyrir hið dökka hár og
augu, sem skar svo vel af við
við hinar fagurrauðu varir og drif-
hvítu kinnar.
í augum hennar mátti þó sjá áhrif
sorgar eða mótlætis, og öðruhvoru
var sem sársaukatitringur liði um
andlit hennar. — Það var aug-
sýnilegt að hún bjó yfir leyndunj
harmi.
Hún var fremur lág vexti og grönn,
en vel limuð og svaraði sér vel, og
hreyfingar hennar báru vott um tals-
verðan styrkleika og hreysti.
Eftir litla stund opnuðust dyrnar á
öðrum enda herbergisins, og inn
kom maður hár og grannur. Hann
virti hina óþektu stúlku fyrir sér
með hvössu augnaráði um leið og
hann hneigði sig hæversklega, og
beið þess að hún bæri" fram er-
indi sitt.
Hún stóð upp og rétti honum
úrklippu úr blaði og mælti: — Eg hefi
komið hingað herra, samkvæmt þesS'
ari auglýsing um hjúkrunarkonu.
Maðurinn horfði á hana me®
undrun. Hreimurinn í rödd heao^
og alt látbragð, bar ótvlrætt vott u03
háa mentun og háttprýði, og sýn^1
Ijóslega að hún hafði verið vel upP'
alin í alla staði. En þótt einhverjsf
ógeðfeldar ástæður hefðu knúð haua
til þess að vinna algenga vinnu, fyflf
lífsuppeldi sínu þá furðaði hann það
stórum að hún skyldi kjósa sér h1^
erfiða og leiðinlega hjúkrunarstarfi
— Hafið þér lært hjúkruna:stuff
eða stundað veika? spurði hann °f>
rendi augunum yfir úrkliptu ^ug'
lýsinguna er hún hafði rétt hon010;
— Já, herra, þótt eg hafi e^1
lært hjúkrunarstörf til fullnustu'
— Eg átti vi—n — og rödd henO'
ar titraði er hún sagði þetta -— se03
lá rúmfastur í nokkur ár. Eg hjbkf'
aði honum, og hefi þvi talsver^3
æfingu í hjúkrunarstörfum.
— Hm I Hvað eruð þér
spurði forstöðumaðurinn cn
alvarlega á hið fagra andlit hinu3f
ungu stúlku — honum virtist h' ^
uokkuð ung til þess að vera 321
hjúkrunarstörfum.
gömu^
horfði