Morgunblaðið - 03.03.1916, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Lipton’s the
1 heildsölu fyrir kaupmenn, hjá
G. Eiríkss,
er hið bezta
í heimil
r=rr=iF
Hljóðfæri.
Þeir sem hafa í hyggju að fá sér piano eða flygel, ættu að finna
/
Vilhjálm Pinsen.
Hann hefir einkaumboð
fyrir pektustu og ágætustu verksmiðju á Norðurlöndum:
Herm. N. Petersen & Sön.
konungl. hirðsala.
Borgunarskiímáíar svo aðgengiíegir að fjver
maður gefur eignast f)íjóðfseri.
i
Ótakmörkuð ábyrgð fylgir öllum hljóðfærum frá Herm. N.
Petersen & Sön.
ii==inir=ir=]r=
3E
Lítið hus
með stórri ræktaðri lóð, á ágætnm stað í Anstur-
bænnm, til söln nú þegar. Borgnnarskilmálar mjög
aðgengilegir.
Ritstórí yísar á.
IrOGMENN
Sveinn Björnsson yfird.lögm.
Friklrkjuveg 19 (Staðastað). Simi 202.
Skrifstofutími kl. io—2 og 4—6.
Sjálfur við kl. 11—12 og 4—6.
VÁTíiYGGINGAfi
Vátryggið tafarlaust gegn eldi,
vörur og húsmuni hjá The Brithiso
Dominion General Insurance Co. LW'
Aðalumboðsm. G. Gíslasoö*
Eggert Glaessen, yfirréttarmála-
flutningsmaður Pósthússtr. 17.
Vcnjulega heima 10—11 og 4—5. Sfmi 18.
Jón Asbjörnsson yfird.lögm
Hverfisgötu 45 (hús Matth. Einars-
sonar læknis, uppi). Simi 435.
Heima kl. 1—2 og 5—6 siðd.
Guðm. Olafsson yfirdómslögm,
Miðstr. 8. Simi 488.
Heima kl. 6—8.
Skúli Thoroddsen alþm. og
Skúli S. Thoroddsen
yfirréttarro álaflutningsmaður,
Vonarstræti 12. Viðtalstimi kí. 10
—11 f. h. og s—6 e. h. Hittast á
helgidögum kl. 6—8 e. h. Simi 278.
Sigiús J. Johnsen,yfird.lögm.
í Vestmanneyjum
tekur að sér lögmannstörf.
Simi Vestm. 1.
Brunatry ggi ngar,
sjó- og strlðsvátryggingar.
O. Johnson & Kaataer.
A. V. Tnlinius
Miðstræti 6. Talsími 254.
Brunatrygging — Sæábyrgð.
Stríðsvatrygging.
Skrifstofutími 10—11 og 12—3.
Det kgL octr. Brandassurance Co.
Kaupmannahöfn
vátryggir: hus, húsgögn, ali*'
konar vöruforða o. s. irv. gegc
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heimakl. 8—12 f. h. og 2—8 e. b
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen).
_____________N. B. Nielsen. _
Gari Pinisen Laugaveg 37, (upp1)
Brunatryggingar.
Heirna 6 */*—7 Ví- Talsimi 3 3’
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. Johnson & Kaaber
Morgunblaðið
er bezt.
Gunnar Egilsson
skipamiðlari.
Tals. 479. Laufásvegi 14'
Sjó- Stríðs- Brunatryggingar.
Venjul. heima kl. 10—12 og 2—4*
Alt sem að greftrun lýtur:
Likkistnr og Líkklæði
bezt hjá
Matthiasi Matthíassyní.
Þeir, sem kaupa hjá honum kistuo*.
fá skrautábreiðu lánaða ókeypis.
Sími 497.
Angela.
Eftir Georgie Sheldon.
50 (Framh.)
— Jú, tildrögin til þessarar gift-
ingar, voru mjög einkennileg. Og
€g varð hissa er True fór þess á
leit við mig að eg giftist honum,
svaraði Salome og roðnaði við.
— Sei, sei jú þér hafið þó ekki
orðið svo hissa að þér hikuðuð við
að samþykkja hið fjarstæða bónorð
hans, sagði Evelyn í storkandi mál-
xómi.
Salome stokkroðnaði við þessa ó-
mannúðlegu árás. En svo hvarf roð-
inn af andliti hennar og hún varð
föl sem marmaramynd, samt var
hún furðu róleg.
— Má eg spyrja yður að einu?
sagði Salome og beindi orðum sín-
«m að frú Winthrup, eu lét sem
hún hefði ekki heyrt napnryrði Eve-
lyn. Gjörði Winthrup læknir yður
€kki kunn öll tildrög að gifting okkar?
— Jú það gjörði hann að vísn,
sagði frúin hryssingslega.
— Jæja sagði hún rólega. Fyrst
yðnr er kunnugt um alt er kom
fyrir á borgar-sjúkrahúsinu i Boston
þá vitið þér hvers vegna hann bað
mín og sömuleiðis hvers vegna eg
játaðist honum, þótt eg þekti hann
svo lítið. Og eg get ekki fundið
að þið hafið neinn rétt til að vega
þannig að mér í fjærveru hans, eða
bera á mig bríxlyrði fyrir það að
eg giftist honum.
Þær mæðgur urðu hvumsa við f
svipinn, er þær mættu svo einbeittri
mótspyrnu og þeim varð það fylli-
lega ljóst að Salome var ekki svo
hugdeig og þær höfðu búist við, og
að hún kunni að haga orðum sin-
um engu síðuren þær. Það varð augna-
bliks þögn; þá brauzt frúin fram
með nýjum eldmóði.
— Eg Imynda mér að flestar stúlk-
ur með óskertri sómatilfinning, hefðu
hikað við að taka því bónorði sem
hlaut að vera borið fram eingöngu
af þakklátsemi; þér björguðuð lífi
sonar míns, á því er engin efi, hann
var yður þakklátur, þér voruð veik
og áttuð ekkert heimili, og enga
vini til að ala önn fyrir yður, en
læknir yðar sagði að þér yrðuð að
flytjast í burt af þessu sjúkrahúsi er
þér dvölduð I.
— Syni mínum fanst hann eiga
yður ósegjanlega þakklætisskuld að
greiða, og virðingar sinnar vegna,
og af einskærri hjarta-gæsku bað
hann yðar. Hann vildi með því
reyna að bjarga lifi yðar og launa
yður á þann hátt það sem þér gjörð-
uð fyrir hann.
Hjartað tók að berjast ákaft í brjósti
Salome, er hún hlýddi á þessa hörðu
ræðu frúarinnar, og fyrri efasemdir,
sem hún hafði þó að mestu útrýmt
úr huga sínum sökun vaxandi blíðu
manns hennar, fengu nú nýjan byr
í huga hennar.
— Sagði Winthrup læknir yður,
að þakklætistilfinning hefði eingöngu
knúð sig til að giftast mér? spurði
hún alvarlega.
----Já, það sagði hann, svaraði
frú Winthrup einbeitt. Og Salome
fanst sem orð hennar skæru sig alt
að hjarta.
— Eg skal segja yður nákvæm-
lega hvað hann sagði, hélt frúin á-
fram sannfærandi. Eg bar honum
á brýn að hann hefði einungis ver-
ið snortin af einstæðingsskap yðar
og athvarfsleysi, og þakklátsemi fyr-
ir það sem þér höfnð gjört fyrir
hann hefði komið honum til þess,
að giftast yður. Eg spurði hann ein-
mitt hins sama og þér spurðuð mig
núna. Getur þú sagt það hreinskilnis-
lega að þér væri ekki stjórnað meir
af þakklátsemi og meðaumkun, en
sannri ást er þú baöst hennar, spurði
eg rétt si-sona.
— Og hverju svaraði hann? stundi
Salome og augu hennar tindruði ^
áhuga.
— Nei ekki get eg sagt það, sagð)
hann, þvf þakklátsemi fyrir hin®1
göfugu fórnfærslu á blóði hennar, $
að bjarga lifi mlnu hafði áhrif á m1?'
Þetta voru hans óbreyttu orð, eí
það ekki satt Evelyn ? sagði frúin °l
leit til dóttur sinnar.
— Jú mamma þú hefur þau ná'
kvæmlega rétt eftir, eins og eg 1X13,0
hann talaði þau, sagði Evelyn kæfu'
leysislega.
Salome fanst sem blóðið muD 1
storkna i æðum sínum við þesS^’
óvæntu staðhæfing. Hún var byf)u
að vera svo ánægð, og örugg aa^lí
verndarvæng manns síns. Aðuf e°
þær mæðgur komu inn á bel°?
ili hennar með kaldlyndi sitt og ^
uti1
ð
finningarleysi. Og síðan hanD
að heiman hafði hún treyst hoD
takmarkalaust, en þessi hr£eði‘e^
orð brendu sig inn í hugskot heílíi
ar og stnngu hana I hjartað s
örvar- hélt
— Hann sagði ennfremur,
frúin áfram harðneskjulega, að
læknirinn hefði sagt að yður mu ^
ekki batna nema þér væruð dU