Morgunblaðið - 25.04.1916, Page 1

T>riðjudag
3. Brg-angr
25.
. apríl 191G
H0R6ÐNBLADID
171.
cölublað
Kitstjórnarsimi nr. 500
Kitstjóri: Viibjálmar Finsan
ísafoldarprentsmið j a
Afgreiðslusimi nr.
500
Conno-vatnið
Ljómandi fallég landslagsmynd.
Lifandi fréttablað
og
2 ágætar gainanruyndir
sem skemta jafnt eldri sem yngri.
Chivers’
niðursoðnn ávextir, svo sem jarðarber,
fruit-salad o. fl. eru óviðjafnanlegir.
Sama er að segja um fleiri vörur frá
Chivers’, t. d. sultutau, marmalade,
hunang, kjöt- og fisk-sósur, súpuduft,
eggjaduft og lyftiduft.
m
Old)ohnOats
skozka haframjölið i '/a og '/, kilogr.
pökkum, nota nú allir sem reynt hafa,
fremur en aðrar teg. af haframjöli.
í heildsölu fyrir kaupmenn, hjá
G. Eiríkss,
Reykjavik.
Vðrur teknar úr
Guilfossi.
Eimskipafélaginu barst símskeyti
iirá Lerwick á laugardagskvöldið, þar
sem Emil Nielsen framkvæmda-
stjóri, sem er einn farþega á Gull-
fossi, segir að Bretar hafi lagt hald
á um 200 smálestir af óverkuðum
saltfiski, sem skipið hafði meðferðis
héðan. Mun skipatökuréttur Breta
verða látinn skera ór þvi hvoit vör-
urnar skuli upptækar eða að þeim
skuli slept.
Samkvæmt upplýsingum sem vér
höfum aflað oss, voru það 4 firma,
sem þessar vörur áttu að fá. Eru
móttakendur allir menn biisettir í
Danmörku. Mun Bretum þykja lík-
legt að vörurnar hafi átt að send-
ast frá Kaupmannahöfn til Þýzka-
lands, og þess vegna lagt hald á
vörurnar.
Eftirtektavert er það, að Bretar
tóku fyrst póstinn úr Gullfossi og
munu áreiðanlega hafa rannsakað
hann grandgæfilega. Að því loknu
ákveða þeir að leggja hald á fiskinn.
Lilur helzt lit fyrir, að þeir hafi
fundið í póstinum einhver sönnunar-
gögn þess, að fiskurinn hafi átt að
fara til Þjóðverja. Að öðrum kosti
mundu þeir áreiðanlega hafa látið
skipið halda áfram til Kaupmanna-
hafnar óhindrað.
PóstflutniDgnr frá Englandi.
Samkvæmt 9. gr. póstlaganna
frá 16. nóv. 1907 er hvert það
skip, sem afgreitt er frá höfn á
íslandi, hverrar þjóðar sem það
er og hvert sem það ætlar,
sTcyldugt til að taka til flutnings
almennan póst, ef póststjórnin
krefst þess. Það er því engin
þörf á að fara bónarveg að skip-
stjóra eða útgerðarmanni um að
taka póst héðan til Englands.
Póstinum er skipstjóri samkv.
sömu gr. póstl. skyldur að skila
á pósthúsinu á ákvörðunarstaðn-
um, og verður því ekki að því
fundið frá okkar sjónarmiði þó
Englendingar á þessum mannleys-
ist.ímum færist undan þvi ómaki
að sækja póstinn á skip. En það
er alger óþarfi að borga skipstjóra
neitt fyrir að komá póstinum í
land. Borgun fyrir það felst í
þeirri upphæð, sem útgerð skips-
ins fær fyrir flutninginn í heild
sinni, en sú upphæð er 10 aurar
fyrir l1/^ kg. fyrir hverjar 50
vikur sjávar af beinni leið. Skip-
stjóri er skyldur að annast þetta
fyrir útgerðina eins og hvað ann-
að starfi sinu viðkomandi.
Aftur á móti á póstflutningur
frá Englandi algerlega undir ensku
póststjórnina og er eini vegurinn
til þess að fá endurbætur á þeim
flutningum að fara bónarveg að
henni.
Þessar athugasemdir langaði
mig til að gera við greinar Mbl.
um póstflutninga milli Bretlands
og íslands. Svo væri gaman að
vita hvort póststjórnin hér heflr
krafist þess, t. d. af Are, að hann
tæki póst, hvort hún hefir gert
nökkuð til þess að reyna að fá
brezku póststjórnina til þess að
sinna íslenzka póstinum til Bretl.
dálítið meira en undanfarið. Og
ekki sízt væri gaman að vita,
hvað landsstjórnin hefi gert útúr
hinu dæmalausa broti á alþjóða-
lögum og því gerræði brezku stjórn-
arinnar að taka bréfapóstinn úr
Botníu 0g Gullfossi.
Eg veit ekki hvort Mbl. vill
beina þessum spurningum tilréttra
hlutaðeigenda.
21. apríl 1916
J.
----------------------
Bezt að anglýsa i Morgnnbl.
Hjá Verdun.
Fréttaritari »Times« hefir ný-
lega farið til vígvallarins hjá
Verdun og ritar langa grein um
það hvernig þar er ástatt. Hann
dáist mjög að Petain hershöfð-
ingja. Petain var skipaður yfir-
hershöfðingi hjá Verdun þann
25. febrúar, þegar horfurnar voru
sem ískygglegastar. Síðan hefir
hann varið borgina af fádæma
dugnaði. Hann dró þegar saman
fótgöngulið og stórskotalið til
þess að verjast áhlaupum Þjóð-
verja, lét þurka upp stórar land-
spildur, sem Meuse flæddi yfir,
endurbætti og styrkti varnar-
stöðvarnar og samgöngutækin, sá
um það að herinn hefði nóg skot-
vopn og vistaforða nægan, sendi
herinn fram til varnar þar sem
mest var hætan, jók loftvarnir
ogendurbætti stórkostlega síma- og
skeyta-tæki hersins og brá þá
svo við að stórskotaliðið gat neytt
sín miklu betur en áður. Petain
er að vísu úr fótgönguliðinu, en
hann sýndi það fljótt að hann
hefir gott vit á stórskotaliðsstarfi,
og hann sá um það, að stórum
fallbyssum yrði skipað á til varn-
ar hjá Verdun.
Joffre hershöfðingi hefir hrós-
að mjög hernaðaraðferð stórskota-
liðsins franska og segir að með
henni geti miðlungsfallbyssur
Frakka fullkomlega jafnast á við
hinar stóru og langdrægu fall-
byssur Þjóðverja. Þjóðverjar hafa
nú dregið saman lið sitt um-
hverfis Verdun og er þar að
minsta kosti ein herdeild, sem
er komin beint frá Rússlandi og
hefir eigi fengið neinn tíma til
þess að hvílast.
Frakkar hrósa sér af því að
hafa yfirhöndina í stórskotaviður-
eigninni. Þeir skjóta látlaust dag
og nótt og kúlum þeirra rignir
sem þéttast yfir hvern veg, hvert
gil, hvern skóg og launstíg. Með
þeirri aðferð sem stórskotalið
Frakka hefir, getur eitt stórskota-
liðsfylki með hinar frægu 75 cm.
fallbyssur varið óralangan veg.
Herstjórn þýska ríkiserfingans
er að dómi Frakka alveg hringl-
andi vitlaus. Hann hefir hina
sömu aðferð og hann hafði i sókn-
inni í Argonne-skóginum, og eyðir
herdeildum sínum hverri á fætur
annari.
Petain hershöfðingi verst með
þolinmæði og einbeitni, 0g Þjóð-
verjum verður dýrkeyptur hver
þumlungur lands. Vandræði
Þjóðverja aukast stöðugt og sigr-
ar þeirra verða þeim æ dýrkeypt-
ari. Það er lítill efi á þvi, að
Þjóðverjar hafa ætlað sér að ná
NÝ J A BÍ Ó
Ceylon
Saonkölluð jarðuesk paradie.
Blindur faðir.
Ljómaudi gjónleikur með rannveru-
legum litum, leikinn a! Fathé Fréres
í Paris.
Indiánastúlkan.
Hrífandi ameriskur sjðnleikur.
Verdun á 4 dögum. Frakkar eru
alveg handvissir um það, að þeir
muni sigra, þrátt fyrir framsókn
Þjóðverja hjá Verdun.
Á tveim stöðum í Frakklandi
hafa Þjóðverjar mikinn liðssam-
drátt. Á móti Bretum hafa þeir
34 herdeildir og 30 hjá Verdun.
Annars staðar á vígstöðvunum í
Frakklandi hafa Þjóðverjar mjög
þunnskipað fyrir. Frakkar hafa
svo mikið varalið að þeir geta
kipt hersveitum sínum úr orustu
áður en þær eru ofþreyttar, og
hvílt þær til skiptis. Þjóðverjar
láta hersveitir sínar berjast þang-
að til helmingur þeirra er fall-
inn. Þá fyrst er þeim kipt úr
orustunni og þeim gefnar hress-
ingar, og síðan eru þær aftur
sendar fram til viga. Þetta er
Þjóðverjum nauðsyn vegna þess
að þeir hafa engu varaliði á að
skipa.
Viðskiftasamband
Miðríkjanna.
Fréttaritari brezka blaðsins
»Morningpost« í Budapest segist
vita það með vissu, að ráðagerð-
irnar um viðskiftasamband Mið-
ríkjanna og sameiginlega toll-lög-
gjöf sé farin út um þúfur. Hafa
þær strandað á mótspyrnu aust-
urríkskra kaupmanna og iðn-
rekenda og ungverzkra stóreigna-
manna, sem þykjast vita að Þjóð-
verjar ætli á þann hátt að ná
tangarhaldi á Austurríki—Ung-
verjalandi. Jafnvel Tisza greifi,
forsætisráðherra Ungverja, erhug-
myndinni andvígur og álítur, að
hún verði Ungverjum til tjóns,
enda þótt hann dragi taum
Þjóðverja í flestu.
Þjóðverjum gremst þetta mjög,
en fá ekkert að gert.
Tyrkir eru einnig mótfallnir
ráðagerðinni og álíta að hún
mundi verða sér til tjóns ef hún
kæmist í framkvæmd. Búlgarar
eru hinir einu sem virðast fylgja
Þjóðverjum að málum í þessu
efni.