Morgunblaðið - 01.05.1916, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
George Duncan & Co., Dundee.
Sérverksmiðja í Dundee- og Kalkútta-striga-pokum, og Hessians til
fiskumbúða. Framleiðir allar jule-vörur.
Stórt úrval af allskonar Hessians ávalt fyrirliggjandi hjá
umboðsm. fyrir ísland,
G. Eiríkss, Reykjavík.
30
3[==3E=1M[^3E
3E

3E
Hljóðfæri.
Þeir sem hafa í hyggju að fá sér piano eða flygel, ættu að finna
Vilhjálm Finsen.
Hann hefir einkaumboð
«
fyrir þektustu og ágætustu verksmiðju á Norðurlöndum:
Herm. N. Petersen & Sön.
konungi. hirðsaia.
Borgunarskiímáíar svo aðgengifegir að f)ver
maður gefur eignasf f)fjóðfæri.
Ótakmörkuð ábyrgð fylgir öllum hljóðfærum frá Herm. N.
Petersen & Sön.
' ’'=11=

Bæjarim ódíjrasía
Veggfóður
/ Banhasfræfi 7,
Angela.
Eftir Georgie Sheldon.
ioo (Framh.)
og hafði engin kynni af öðru fólki
í húsinu. Hún gat ekki annað en
hugsað stöðugt um þá miklu óham-
ingju er svo skyndilega hafði dunið
yfir hana, og það sem féll sárast af
öllu var það, að maður hennar skyli
forsmá skýrnarbréfið er hún skrifaði
honum, og skipa henni svo fyrirvara-
laust að flytja á burt úr húsinu. F.f
kún hefði ekki verið svo rugluð, við-
kvæm og veikluð, eftír hinar stöðtgu
og ómannúðlegu árásir frú Winthrup
og dóttur hennar myndi hún hafa
skoðað þetta alt með meiri skynsemi
Þá hefði hún getað séð það, að mað-
ur jafn, vandur að virðingu sinni
og Winthrup læknir var, mundi skýra
þetta alt fyrir henni í næsta bréfi.
— í fyrstu hafði hán ætlað sér
að bíða eftir bréfi frá honum. En
þegar hún fór betor, að veita því fyrir
sér fanst henni sem hún ætti ómögu-
legt með áð lesa það er það kæmi,
því hún trúði því fasílega að hann
myndi aldrei hafa sagt henni að yfir-
gefa hið inndæla heitniii, er hanu
ekki henni umráð yfir sem húsmóð-
ir, ef hann ætlaði sér að samþykkja
giftind þeirra. Henni fanst hún ekki
myndi af bera það ef hann segði
sem svo að fyrst gifting þeirra væri
ekki lögmæt, áliti hann réttaðist að
þau skildu. Og svo ef til vill byð-
ist hann til að borga henni álitlega
fjárhæð til að bæta fyrir vonbiigðin
og ranglætið. Hún hafði lesið um
líkt atvik skömmu áður og í ein-
feldni sinni drgið þar af þá ályktum
að forlög sín yrðu einungis endur-
tekning á þeirri sorgar sögu. Hún
afréð að dvelja þarna, þangað til hún
væri fær um að taka til starfa, sem
hjúkrunarkonu í einhverju sjúkrahúsi.
Ef eg get ekki sjálf lifað glöðu lífi,
og þótt alt snúist mér til mæðu, saðgi
hún við sjálfa sig, er hún var að
hugsa um liðna tíð.
— Þá skal eg þó kappkosta að
létta undir byrðina með öðrum og
láta eitthvað gott af mér leiða i heim-
inum, með því að likna bágstöddum.
Guð er mískunsamur, og hann hef-
ur heitið þeim launum sem vel breyta,
og treysta hans hanleiðsu, og víst er
um það að gæfa fylgir góðum vek-
um, það litur svo út að nr:ér hafi
verið ætiað að vera hjúkrunarkona
þrátt fyrir ait. Fyrst datt henni í
hug að hverfa aftur tif Boston, og
LfOöMENN
Sveinn Björnsson yfird.lögm.
Friklrkjuveg 19 (Staias(að). SíN £02
Skrifsofntfmi kl. io—12 og 4—(.
Sjálfur við kl. 11 —12 og 4—6.
Sknli Thoroddsen alþm. og
Rkúll S. Thoroddsen
yímréttarmáia utníngsmaðLr,
Vonarstræti 12. V ð aistími kl. 10
— 11 f. h. og 5—6 e. h. Hittist á
kelgidögum kl. 6—8 e. h. Sími 278.
Eggert ölaessen, yfirréttarmála-
flutningsmaður, Pósthússtr. 17.
Venjulega heima 10—11 og 4—5. Sími 16.
Líiíkistiir
frá einföidustu til fullkomnustu gerðar
Líkklæði, Líkvagn og ait sem að
greftrun lýtur, fæst ávalt hjá
Eyv. Arnasyni.
Verksmiðjan Laufásvegi 2.
Líkkistur
tiibúnar og alt anntfð tilheym ti, er
vel af hendi leyst fyrir lágt \ < ■ ð.
Hverílsgötu 40. Sínii 93.
Helgi Helgason.
Bezt aðauglýsai Morgunbl.
sækja um starf við sjúkrahúsið er
hún vann við áður. En brátt hvarf
hún frá því áformi, það var ekki fýsi-
Jegt að iáta forstöðumanninn eða
hinn trygglynda Hunt læknir, og svo
hjkrunarfólkið sem alt þekti hana vel
vita um óhamingju þá er yfir hana
hafði dunið. Hún átti nægilegt skot-
silfur, enn þá þótt hún hefði talsverðu-
eytt af þeim peningum er maður
hennar gaf henni. Hún áleit þess
vegna ekki nauðsýnlegt, að hraða þvi
svo mjög að leita eftir atvinnu, en
taka heldur nægan tíma til að hvíl-
ast, og búa sig sem bezt undir þá
erfiðleika er hún bjóst við að mæta
í framtiðinni. Þá kom hinn hræði-
legi húsbruni. Hún hafði lagstsnemma
til svefns það kvöld, því hún þjáð-
ist af höfuðverk, en gat þó ekki
sofnað staz og varð andvaka, þannig
lá hún um hríð í rekkju sinni og
bylti sér á ýmsa vegu, og undarleg
óþreyja graip hana eftir að hún hafði
slökt ljósið. Að lokum veis hún á
fætur og tók inn lítinn skamt af svfn-
lyfi er hún hafði hjá sér, og eftir
dálitlaijstun var hún sofnuð sætt og
rótt. Hún svaf svo fast að hún vissi
ekkert hvað framfór í húsinu i kring-
um hana og vaknaði ekki er eldbjöll-
unnm var hringt. Hana dreymdi
undarlega draumá. Hún þóttist vera
Minnisblað.
Alþýðnfélagsbókasafu Templaras. 3 opið
kl. 7—9.
Baðhósið opið virka daga kl. 8—8 laugar-
daga 8—11.
Borgarstjóraskrifstofan opin v. d. 11—3.
Bæjarfi'g'efaskrifstofan opin virka daga
10—2 og 4—7.
Bæjargjaldkerinn Lanfásveg 5 kl. 12—3
og 5—7.
Islandsbanki opinn 10—4.
K. F. TJ. M. Lestrar- og skrif-stofa 8 árd.
til 10 síðd. Almennir fnndir fimtnd. og
sunnnd. 8*/2 siðd.
Landakotskirkja. GnðSþj. 9 og 6 á helgain.
Landakotsspitali f. sjúkravitjendnr 11—1.
Landsbankinn 10—3. Bankastj. 10—12.
Landshókasafn 12—3 og 5—8. Útlán 1—3.
Landshúnaðarféfagsskíifst. opin frá 12—2.
Landsféhirðir 10—2 og 5—6.
Landsskjalasafnið hvern v. d. kl. 12—2.
Landssiminn opinn daglangt (8—9) virka
daga, heljra daga 10—12 og 4—7.
Morgnnhkðið Pósthnsstræti 11. Afgr.
opin 8—6 virka daga, 8—3 á helgum.
Kitstj. til viðtals kl. 1— 3 alla daga.
Simi 500.
Málverkasafnið opið i Alþingishúsinu
sunnnd., þriðjud. og fimtnd. kl. 12—2.
Náttúrngripasafnið opið l1/^—2'/2 á sd.
Pósthúsið opið virka daga 9—7, s.d. 9—1.
Samábyrgð fslands 12—2 og 4—6.
Stjórnarráðsskrifstofnrnar opnar 10—4
daglega.
Talsimi Keykjaviknr Pósth. 3, opinn dag-
langt 8—10 virka daga, helga daga 10—9.
Vífilstaðahælið. Heimsóknartimi 12—í.
Þjóðmenjasafnið opið sd., þd., fimd. 12—2.
Geysir
Export-kaffi
er bezt,
A.ðiIumboðsn'enn:
0 Johnson & Kaaber,
stödd í skrautlega svefnherbeginu
síuu, og henni virtist hún sofa þar
í rekkju sinni. En alt í einu hrökk
hún upp við það að frú Winthrup
og Evelyn stóðu yfir henn. Evelyn
hélt höndum hennar á meðan frúin
batt hana og keflaði. Hún braust
um fast og reyndi að slíta sig af þeim
en alt áranurslaust, því þær voru svo
mikiu steikafi en hún. He-nni fanst
hún vera að kafna, fekk ákafan hósta
og hrökk upp. Þá varð hún þess
vör að herbergið var fult af reyk, og
hún gat varla dregið andann. Hún
hljóp fram úr rúminu og skvetti köldu
vatni í andlit sér, og við það hrest-
ist hún dálítið. Siðan smeygði hun
sér í kvölslopp er iá á stól við rekku
bennar og Setti flókaskó á fætur sér.
Hún flýtti sér að opna dyrnar, en
þar tók ekki hetra við, gangurinn
var fulllur af reyk en bjarmin og
eldurinn lýsti um alt húsið, og sér
til skelfingar sá hún að mestur hluti
loftsins, miíli herbergis hennar og
uppgöngunnar, var þegar brunninn,
og eldurinn æddi áfram óðfluga með
snarki og brestum, í áttina til hennar.
— Ætli allir hafi getað bjargast
úr húsinu nema eg, sagði hún við
sjálfa sig, og sá nú eftir því að hún
hafði tekið inn sveftflyf og sofið þéss
vegna svo fast.