Morgunblaðið - 19.05.1916, Síða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
ágætu orgel-harmónium
ávalt fyrirliggjandi hér á
staðnum. Seljast með verksmiðjuverði að viðbættum flutningskostnaði.
G. Eiríkss, Reykjavík.
Einkasali fyrir ísland.
Mótak.
Utmœling fer fram
i Fossvogsmýri mánuda^ 22. p. m. kl. nx\2 til i2lU
i Norðurmýri mánueeag 22. þ. m. kl. 1 til ixU
i Rauðarármýri mánrdag 22. þ. m. kl. 6XU til 8
Þeir sem vilja fá land til mótöku mœti á þess-
um tímum.
Borgarstjórinn í Reykjavík 17. maí 19x6.
K. Zimsen.
Morgunblaðið.
Skrifstofa og afgreiðsla blaðs-
ins er flutt
í Lækjargötu 2
(uppi).
mÓTOHBTÍTim TIL S'OLlt
Allar upplýsingar gefur
ÓL Sveinsson, Laufásvegi 12; heima kl. 6—7 e. m.
Garðrækt.
»
Peirf sem Rafa osfiaé ofíir lanéi íií
fiaríofiurœktunar i SRoíavoréufíoífi mœti
a sfaénum þriéjuéag 23. þ. m. Rl. II12~1 og
veréur þeim þá úfmœít íanéié cjecjn
cjreiéslu leicjunnar.
Borgarsfjórítui t Heijkjavík 17. maí 1916
Ji. Zimsett
Framtíðarstaða.
Efnilegur, reglusamnr, ungur maður, sem lært
hefir málaraiðn, mundi geta trygt sér framtíðarat-
vinnu í Hafnarfirði.
Upplýsingar hjá
S. Bergmann, Hafnarfirði.
. Talsími 10.
Angela.
Eftir Georgie Sheldon.
113 (Framh.)
Hann varð þess var að Salome
bar gott skyn á sjiikdóma, og var
þar að auki lærð hjúkrunarkona hann
var þess vegna fús að stunda Miss
Leonard með aðstoð Salome, ef hún
gæfi honum skýrslu reglulega og
trúlega. Eftir lýsingunni að dæma
er hún gaf honum af sjúkdómsein-
kennunúm áleit hann mikla hættu
á ferðum og sagði að bezt væri að
láta sig vita tvisvar á dag hvernig
sjúklingnum liði að minstakosti fyrst
nm sinn. Hann skrifaði lyfseðil upp
á meðal sem átti að takast inn með
jöfnu .millibili næstu 24 tíma. Síð-
an fylgdi hann henni til dyra og
bað hana vel fara. Salome útveg-
aði það sem á lyfseðlinum stóð i
næstu lyfjabúð og flýtti sér svo heim
henni fanst létt af sér þungri byrði
að hún hafði nú fengið ágætan lækni
i lið með sér.
En þótt hún færi i öllu eftir ráð-
um læknisins og rækti starf sitt með
alúð og samviskusemi átti hún fyrir
höndum marga erfiða íaga og vikur,
því Miss Leonard lá lengi og mjög
þungt haldin. í fyrstu leit svo út
sem henni væri að batna, og bæði
læknirinn og hjúkrunarkonan glödd-
ust yfir því að hún yrði bráðlega úr
allri hættu. En morgun einn heimt-
aði hin þrálynda kona, að fá að fara
á fætur, en mátti ekki við því og
sló niður aftur, og næstu þrjár vik-
nrnar, lá hún fyrir dauðanum, með-
vitundarlaus næstum allan tíman.
Þá sótti Salome Minat lækni upp
á eigin ábyrgð, og lét hann koma
til Miss Leonard, tvisvar á dag, þang-
að til hún fór að fá ráð og rænu aft-
ur, þá stundaði hann hana s"em áður
eftir lýsingu Salome.
I mánuð eftir það, var hún held-
ur 1 afturbata, og það var erfiður
reynslutími fyrir Salome, en hún
vann ávalt verk sitt með sömu alúð
og nærgætni, þótt hún fengi ekki
annað en ónot og vanþakklæti í stað-
inn. Hún reyndi ávalt að vera með
glöðu bragði og sinna keipum Miss
Leonard og kvabbi eins og góð móð-
ir gerir við iasburða barn sitt, og
talaði jafnan til hennar með hughreyst-
andi og uppörfandi orðum. Þótt
hún væri oft mjög þreytt og hrygg
1 huga, var hún samt vonum fremur
heilsugóð. Hún fann að hún var að
verða albata af sjúkdómpum er hún
þjáðist af er hún fór frá Boston, hún
hafði tekið skjótum og miklum fram-
förum þann tima er hún dvaldi sæl
og ánægð á heimili manns síns, og
hin góðu áhrif héldu ennþááframað
verkaí líkama hennar.
Morgun einn var Miss Leonard
venju fremur óbilgjörn og afundin
við Salome, svo hún varð að afsaka
sig með einhverju' svo hún gæti kom-
ist út úr herberginu til að hylja tár-
in sem komu í augu henni. En
Harriet, sem var farin að elska hana
mjög innilega, þennan tíma sem þær
höfðu verið saman, og unnið og strítt
í sameining við sjúkrabeð Miss
Leonard, þoldi ekki að sjá Salome
þannig móðgaða, og gat ekki að sér
gjört að láta húsmóður sina skilja
það á sér, og það með alvarlegum
orðum.
— F.kki veit eg hvað þér hugsið
að hag’a yður þannig við þennan engil,
sagði Harriet reiðulega.
— Engil endurtók hin skapstygga
kona harðlega.
— Það eru engir englar til í heim-
inum, að minsta kosti engir góðir.
Eg hefi nú lifað í honum full 50 ár
og ekki hitt neinn ennþá.
— Þér hafið nú samt einn hérna
í húsinu en það er svo sem ekki
hætt við, að þér viðurkennið það^
nei ónei ekki þótt sancti María sjálf
kæmi af himnum ofan til að hjúkra
yður. Eg ætla nú samt að segja yð-
ur það sem mér býr I brjósti, jafn-
vel þótt það kosti stöðu mina hér,
þér væruð fyrir löngu dauð ef þér
hefðuð ekki notið hinnar óviðjafnan-
legu hjúkrunar ungfrú Howland.
— Svei, hvað kemur þér annars
þetta við Harriet, eg hefi alls ekki
verið eins veik og þú segir, sagði
Miss Leonard gremjnlega, hún hafði
sem sé enga hugmynd um hve veik
hún hafði verið í raun og veru.
Mig gildir einu hvað þér segið,
þetta er dagsatt, sagði Harriet ein-
beitt, sjö daga og sjö nætur vöktum
við stöðugt yfir yður og hugsuðum
að hver nóttin yrði yðar síðasta.
Læknirinn sagði að þér gætuð ekki
— Læknirinn, hvæsti Miss Leon-
ard í hásum róm.
Hvaða læknir. Harriet varð hnugg-
in á svip er hún talaði svona hrapa-
lega af sér, en úr því sem komið
var áleit hún bezt að segja alt eins
°g það gekk til, og draga ekki dul
á neitt.
Miss Leonard varð bólgin af heift
er Harriet sagði sögu sina, það hafði
verið skammarlega leikið á hana. A
meðan hún lá meðvitundarlaus og