Morgunblaðið - 15.07.1916, Side 2

2
MORGUNBLAÐIÐ
Flora tekin
og flutt til Lerwick.
A sunnudagsmorgun fór Flora frá
Vestmannaeyjum og eftir það frétt-
ist ekkert af skipinu fyr en i gær.
Þá kemur skeyti frá Hansen skip-
stjóra til afgreiðslumanns Bergenska
hér, hr. Nicolai Bjarnason. Var það
dagsett í Lerwick 13. júlí kl. 6,10
síðdegis og hljóðar svo:
Flora flutl hinqað til rannsóknar.
Tilkynnið pað afqreiðslumönnum.
Einar Hansen.
Er það þá komið á daginn, sem
menn höfðu óttast, að Bretar hafa
tekið skipið meðan það var í strand-
ferð bér og flutt það nauðugt til
Bretlands.
Flóra átti að fara til Siglufjarðar,
þaðan aftur til Austfjarða og útlanda.
Með skipinu voru nær 300 farþeg-
ar, flest fólk, sem ætlaði að fara í
síldarvinnu til Akureyrar og Siglu-
fjarðar.
Guðm. landlæknir Björnsson hafði
einnig tekið tekið sér fari með skip-
inu. Ætlaði hann í eftirlitsför um-
hverfis land.
Engum getum ska! að þvi leitt
hvenær Flóru verður slept aftur, eða
hvort hún muni koma hingað aftur
frá Bretlandi eða fara þaðan beina
leið til Noregs.
Sókn ítala og Rússa
Hvað Frökkum sýnist
Fréttaritari »Tidens Tegn« í París
simar blaði sínu seinast í júní og
segir:
Meðal þeirra, sem herfróðir eru
hér, er það talið, að sókn ítala sé
eitt merki hinnar nýju breytingar,
sem orðið hafi á stríðinu. Það er
almenn skoðun, að Austurríkismenn
muni neyðast til þess að hörfa á
allri herlinunni inn fyrir sín eigin
landamæri, því að nú geti þeir
hvorki vænzt hjálpar að heiman, né
frá Þýzkalandi. í Balkanlöndunum
eru nú hér um bil engir hermenn
lengur. Þjóðverjar hafa þar fáeinar
hersveitir, en það er líka allt og
sumt. Alt hitt herliðið hefir verið
tekið þaðan í skyndi. Hersveitir
þær, sem eru Rússlandi, Frakklandi
og Tyrklandi, geta sig ekki hreyft,
og jafnframt verða Miðveldin að
berjast í sínu eigin landi. Þau geta
ekki lengur haft hemil á hreyfing-
um herja sinna né gagnáhlaupum
sínum. Þetta hefir valdið breytingu
á ötlum vígstöðvum. Sést það bezt
á því að Þjóðverjar og Austurríkis-
menn hafa ekki getað staðist í Bu-
kowina. Annars mundi Linsingen
hershöfðingi hafa rey nt að ná undir
sig landi meðfram Rúmeníu, því
að það hefði getað haft mikla þýð-
ingu. Nú hefir hann neyðst til þess
að haldast í skefjum hjá Strypa.
Simskeyti frá Petrógrad herma
það, að yfirherstjórn Rússa ætli sér
að hagnýta sigrana í Bukowina með
mestu aðgætni og eftir nákvæmri
íhugun allra bandamanna, án þess
að eyða kröftum sínum annars stað-
ar. Rússar hugsa því ekki um það
nú sem stendur að brjótast fram í
Karpatafjöllum, fyrst og fremst vegna
þess, hve örðugt er að komast þar
áfram og i öðru lagi vegna þess, að
þeir geta notið betur sigra sinna
annasstaðar. Ef Rússar hefðu hald-
ið áfram eftir sigra sína, mundu
þeir vera komnir til Karpatafjalla,
en þar hefði þeim orðið hætt fyrir
gagnáhlaupum. Höfuðorustan, sú er
úr sker um það hvor yfirhöndina
hefir, verður því ekki háð suður í
Bukowina. Hún verður annaðhvort
háð hjá Lemberg, milli Styr og
Bug, eða á svæðinu Vínuborg—Vilna
—Minsk.
Syíss og Þýzkaland
Núna um roánaðamótin reis al-
varlegt deiluatriði milli Sviss og
Þýzkalands, og hefir ekki frézt enn,
hvort deilunni muni lokið.
Þannig er mál með vexti, að áður
en bómull var gerð að bannvöru og
áður en Ítalía gekk í stríðið, höfðu
þýzkir umboðsmenn keypt 25 þúsund
kleggja af bómull í ítaliu og fengið
þá flutta til Sviss. En áður en þeir
komust lengra, var bómull gerð að
bannvöru, og lagði þá svissneska
stjórnin bann við því að bómullin
yrði flutt burtu úr landinu fyr en
að ófriðnum loknum. Nú hafa
Þjóðverjar krafist þess að sér yrði
afhent bómullin. Að öðrum kosti
hóta þeir Svissum því, að þeir skuli
engin kol fá frá Þýkalandi.
Svissar eru milli steins og sleggju.
Allur iðnaður þeirra er í voða, ef
þeir fá ekki kol. En síðan ófriður-
inn hófst hafa þeir fengið öll sín
kol frá Þýzkalandi. Þeir hafa því
snúið sér til bandamanna og beðið
þá að reiðast sér ekki, þótt þeir létu
Þjóðverja fá bómullina, þegar þeirn
lægi svo mikið við. Þykjast banda-
menn sjá að Svissa reki nauður til,
og er ekki talið vonlaust að þeir
gefi leyfi sitt til þess að bómullin
verði flutt burtu úr landinu til
Þýzkalands. Það hagar sem sé þann-
ig til, að Frakkar geta engum kol-
um miðlað, og járnbrautir þeirra til
Sviss eru allar teknar í þágu hersins,
svo að það yrði ómögulegt að flytja
kolin þangað, þótt þau væru til.
Frá ítölum gætu Svissar ef til vill
fengið brezk kol, en þau yrðu að
minkta kosti sex sinnum dýrari
heldur en þýzku kolin. Og svo er
annað hitt, að ítalir geta tæpast feng-
ið nóg kol handa sjálfum sér, hvað
þá að þeir geti miðlað öðrum. Veld-
ur því skipaekla aðallega.
Aarrestad.
Amtmaður einn í Noregi heitir
Aarrestad. Hann hefir einnig setið
á stórþinginu að undanförnu. Hann
er stækur bindindismaður, og í fyrir-
lestri, sem hann hélt um bindindi í
fyrra, leyfði hann sér að taka nokk-
uð djúpt í árinni og túlka óleyfi-
lega opinberar skýrslur um drykkju-
skapinn í landinu, sérstakiega í
höfuðborginni sjálfri.
Fór hann þeim orðum um Kri-
stiania-búa, að þeir væru allra manna
drykkfeldastir.
Eitt blaðið í Kristiania mintist á
þennan fyrirlestur og sagði, að um-
mæli Aarrestads væru »svívirðileg
lýgi*-
Þetta gat amtmaðurinu ekki þolað
og höfðaði mál gegn blaðinu.
Dómurinn féll þannig, að ritstjór-
inn var dæmdur sýkn saka, og er
málið með því útkljáð, þvi að eigi
er hægt að vísa því til hæstaréttar.
Afleiðing þessa hefir orðið sú, að
Aarrestad hefir neyðst til þess að
segja bæði af sér þingmensku og
amtmannsembættinu.
Hefir honum verið veitt »lausn í
náð*.
Frá útlSndum.
FalsspámaOurinn í Nígeriu. Á með-
al negrakynflokkanna í Nígeríu segir
prestur einn, sem kominn er þaðan
heim til Englands, að upp hafi risið
spámaður mikill meðal negranna,
sem kristniboðinu standi hætta af.
Þessi spámaður kunni hrafl úr bibli
unni og gefi sig út fyrir að vera
annar Elías.
Fylgi vinnur hann mikið, bæði
meðal höfðingja og alþýðu kynflokks
síns og sannast ekki þar, að eng nn
sé spámaður í sínu föðurlandí.
Elias þykist gera ótal kraftaverk á
hverjum degi og kveðst hann fær
um að hafa áhrif á stríðið og jafn-
vel geta stöðvað það, enda muni
þess ekki vanþörf, því að svöitu-
öflin hafi nú sem stendur yfihönd-
ina yfir þeim hvitu.
Nígeria er ein af nýlendum Breta
i Afríku fyrir norðvestan Kamerún
við botninn á Gínea-flóanum.
Eimskipafélagið »Svendborg« er
ríkasta skipafélag í Danmörku að til-
tölu. Það hélt aðalfund fyrir skömmu
og samþykti að greiða hluthöfum
50 % af hlutum þeirra fyrir siðari
hluta ársins 1915. Aður á árinu
var búið að greiða 50 %• Hundrað
krónu hlutabréf i þessu félagi hafa
verið seld yfir 1000 krónurl
Framleiðsla af mó i Danmörku.
Vegna kolaeklunnar leggja nú Danir
mikið kapp á að framleiða mó. Til
þess að geta stundað þetta af enn
meiri krafti sóttu móframleiðendur
um að meiga fá dátana úr hernu®
til hjálpar og leyfði hermálaráðu-
neytið að dátar mættu starfa að ffló-'
grefti hálfan dag tvisvar í viku.
tsssa D A Q B ó R f N.
Afmæli í dag :
Guðfinna Glsladóttir, húsfrú
Gunnhild Thorsteinsson, bókh.
Bjarni SigurSsson, trósm.
Friðrik V. Halldórssson, prentari
Þorv. Guðmundsson, afgreiðslum.
Sólarupprás kl. 2.44
S ó 1 a r 1 a g — 10.21
Háflóð í dag kl. 5.26 f. h.
kl. 5.49 e. h.
Tunglmyrkvi var hór í nótt.
Veðrið í gær:
Föstudaginn 14. júlí.
Vm. sa. andvari, hiti 10,4
Rv. ssa. andvari, regn, hiti 12,7
íf. logn, regn, hiti 10,0
Ak. s. gola, hiti 13,5
Gr. s. andvari, hiti 12,5
Sf. logn, móða, 'niti 7,5
Þh. F. logn, hiti 12,3
Messmr ú morgun. 1 dómkirkj*
unni í Reykjavík kl. 12, síra Jóhanö
Þorkelsson. Engin síðdegismessa,
í þjóðkirkjunni í Hafnarfirði kl. 12
á hádegi, síra Árni Björnsson.
j
Skeyti hefir komið um það hinga®
að. Bretar hafi tekið úr Goðafossi
það lýsi, er hann hafði meðferðis.
Frelsisdagur Frakka var í gær, og
drógu ræðismennirnir flögg sín á stöng
í því tilefni.
Tjaldur fór til útlanda frá Hafna1"
firði 1 gær. Farþegr var einn brezkut
ferðalangur, sem hingað kom nú um
daginn.
Loksins 1 fyrrinótt skifti um veður-
gerði skyndilega suð-austanátt uae
rigningarskúrum.
Botnia kom hingað í gær frá
út'
löndum norðan um land. Farþ0S9
voru Jacob Havsteen og F. C.
stórkaupm., Jón Þorláksson landsve^
fræðingur og frú hans, ungfrú Tv® ^
hjúkrunarkona, Grauslund stabskap
sr. Magnús Jónsson á ísafirði, A
Sveinsson framkvæmdarstjóri, un“ g.
Gunnþórun Halldórsdóttir og
rún Jónasson.
or hett'
Berklaveiki og meðferð hennar
ir bók sem nýkomin er út eRir j(.
urð Magnússon lækni á Vífd^a®11^ á
Það er bók sem ætti að koniast
hvert einasta heimili á landinu- a
í
in er rituð af þekkingu og
mikill fróðleikur.
Gissur hvíti, vólbátur, er nýl029
k