Morgunblaðið - 14.02.1917, Síða 1

Miðv.dag
14,
febr. 1917
M0B6DHBLABID
4. argangr
102
tðlublað
Ritstjórnarsími nr 500
Ritsnóri: V'ilhjálmur Finsen.
^ Gamía Bíó '^ShSSkbS
Ávöxfur syndarinnar
nútíðar sjónleikur í 4 þáttum.
Aðalhlutverkið leikur Lydia Borelli.
Myndin er falleg, efnisrík og spennandi, afbragsvel leikin.

Smurningsolian
cylinder og lager, sem vér seljum, er viðurkend að vera sú bezta og
jafnframt ódýrasta eftir gæðum, sem til landsins flyzt.
— — Mótorbátaeigendur ættu sjálfs sín vegna að yeyna olíuna. — —
Reynslan er bezt.
ASG. G. GUNNLAUGSSON á Co.
Sjúkrasamlag Reykjavíkur.
Samlagsmenn þeir, er eigi sóttu fundinn i Bárubúð í gær, eru beðnir
að tala við gjaldkera samlagsins hið allra fyrsta og fá hjá honum
nefndarálit og tillögur til lagabreytinga fyrir næsta aðalfund.
Reykjavík, 13. febrúar 1917.
Jón Pálsson,
form.
f • hefi eg verið beðinn að útvega reglusötnum og
1 neroergi áreiðanlegum manni, frá 1. eða 14. maí n. k.
Ennfremur vantar mig íbúð frá 14. maí n. k..
Guðgeir Jónsson, Njálsgötu 16.

K. F. 0. K. Smámeyjadetldm. Fundur í kvöld kl. 6. Allar telpur eru velkomnar. Hér með tilkynnist vinum og vanda- mönnum, að okkar elskaða méðir og tengdamóðir, Elín Arnadöttir, arfdaðist 7. febrúar og er jarðarförin ákveðin fimtudaginn 15. þ. m. og byrjar með húskveðju kl. 12 á hádegi frá heim- ili okkar, Bergstaðastræti 40. Guðrun Ingvarsdóttir. Jóhannes Jósefsson.
'ww ty ivr
K. F. U. M.
U.-D. Fundur í kvöld kl. 81/, Allir piltar, utan félags sem inn- an, eru velkomnir. 1 Jarðarför Málfriðar Jónsdóttur frá 1 1 Tálknafirði, sem andaðist á Vifils- 1 1 stöðum, fer fram miðvikudaginn 14. 1 1 þ. m. frá dómkirkjunni kl. 12 á hád. 1
Kaupið Morgunblaðið.

Isafoldarprentsmiðj a
Afgreiðslusími nr. 500
Erl simfregnir
frá fréttaritara ísafoldar og Morgunbl
Kaupmannahöfn, 12. febr.
I»jóðverjar stinga upp á
því við Bandaríkjamenn
að reyndar séu nýjar
samningsleiðir til þess, að
koma i veg fyrir friðslilt.
Tvö óvopnuð Bandaríkja-
kaupför hættu sér inn á
ni/m BÍÓ
Lolotte
ítalskur sjónl. í 4 þáttum.
Aðalhlutvetkið leikur hin ágæta
og fsgra ieikkona ^.
Lydia Borelli,
sem þykir fremst allra ítalskra
leikkvenna.
hatnbanns-svæðið eftir að
hafnbannið v»r tilkynt.
Skipaeigendur halda því
fram að skip þeirra hafi
rétt til þess að sigla
óhindruð. Ameríku-línan
krefst þess af stjórninni
að húu láti herskip fylgja
skipum sínum, eða vopni
þau. Að öðrum kosti
muni skipin eigi sigla yfir
Atlanzhaf.
Kína og ríkin 1 Suður-
Ameríku mótmæla hafu-
banni Þjóðverja.
Hafnarlóðirnar
og
Eimskipafélagið.
Það eru sumir menn svo bjart-
sýnir fyrir hönd Reykjavíkur, að
þeir halda að engin takmörk geti
orðið fyrir því hvað hafnarlóð-
irnar hérna komist í hátt verð
þegar fram líða stuudir. Það skal
engum lagt til hnjóðs og sízt ber
að kasta steini að bæjarstjórn-
inni fyrir það, þótt hún vilji
taka upp þann sið, að selja eigi
lönd bæjarins, heldur láta hann
njóta þeirrar verðhækkunar, sem
á þeim verður smám saman, t. d.
með því að leigja þau og miða
leiguna við mat á fimm ára
fresti. Það er sanngjarnt.
En engin regla er án undan-
tekningar, og svo fer um þetta.
Ef báðum málsaðiljum, bænum
og þeim sem þarf að fá lóðir, er
það betra og hagkvæmara að
vikið 8é frá reglunni, þá er það
raeiri en lítill aulaakapur að ríg-
halda i hana.
Þegar Eimskipafélagið falaði
lóð hjá bæjarstjórninni á uppfyll-
ingunni fyrir vestan steinbryggj-
una, studdum vér þá tillögu að
lóðin yrði seld fyrir hlutabréf í
Eimskipafélaginu. Það semMorg-
unblaðið sagði þá um það mál
ásamt öðru, hefir ýtt undir Gruð-
brand Magnússon til þess að rita
grein um þetta mál í ísafold 10.
þ. mán. Leggur hann þar ein-
dregið á móti því að bærinn
selji Eimskipafélaginu lóðina með
þessum kjörum. Og ástæður hans
eru þær, að eigi sé hægt að sam-
eina það tvent, að báðir máls-
aðiljar hafi hag af sölunni.
Annarhvor hlióti að tapa 0g fljót-
séð að það muni verða bærinn.
Arður af hlutabréfum félagsins
mundi ærið »útþyntur þegar all-
ir aðrir hluthafar líka væru bún-
ir að fá sinn hlutfallshuta af
verðhækkunargróðanum (!), allir,
Ameríkumenn og sveitabændur,
hvað þá aðrir.«
Það er rétt að athuga þetta
dálítið nánar, áður en lengra er
haldið. Um það efast víst fáir,
að það er betra fyrir Eimskipa-
félagið að eiga lóðina heldur en
hafa hana á leigu, enda þótt
leigan sé fastákveðin til 90 ára.
Þetta veit stjórn Eimskipafélags-
ins að minsta kosti, því að hún
hefir lagt kapp á það að fá lóð-
ina keypta. Trygging sú, er fé-
lagið hefir fyrir því að matið
verði altaf sanngjarnt, er eigi
mikil, ef allir eru jafntrúaðir á
verðhækkun lóðanna eins 0 g
Guðbr. Magnússon virðist vera,
sbr. »Landið er höfuðstóll, sem
hækkar í verði um fram alla
vexti og vaxtavexti«. En fái fé-
lagið lóðina keypta, þá ætti það
eigi að vera með neinu öðru móti
en því, að andvirði hennar yrði
greitt í hlutabréfum félagsins,
því að þá hafa báðir málsaðiljar
hag af skiftunum. Og þá réttlæt-
ist það, þótt reglan um það, að
selja engar bæjarlóðir, sé brotin
— ef það er þá nokkurt brot á
henni.
Það hefir verið áætlað að lóð-
in muni kosta 200 þús. krónur.
Eimskipafélagið munar um minna,
ef það ætti að snara fénu út í
beinhörðum peningum. Hitt verð-
ur því létt, að greiða féð i hluta-
bréfum. Salan yrði þá sú, að
bærinn skifti á verðmætum eign-
um, léti arðberandi lóð fyrir arð-