Morgunblaðið - 13.03.1917, Blaðsíða 3

WORGUNBLAÐÍÐ
SlaldiÖ borölíni og húslíni
yöar jafnan hvtíu sesn snjó
með þvá aÖ moía ávaílí
Susiliglií sápu.
I.e«5beininpr viðvlkjandi noticun
sépsmnar fyígja hverri sápustöng.
tm*
'ff $
en vegna lesenda Vísis og til þess
að missa ekki neitt sjálfur, vil eg ekki
biðja hann fyrir þetta, þar eð búast
má við að hann verði með ýmsum
þakkarávörpum til yðar fyrir skrifin,
í náinni framtíð, og því litið rúm
fyrir annað lesmál.
Við tækifæri skai eg benda yður
á eitt i sjóprófunum, sem þér ættuð
að athuga vel, áður en þér eggjuðuð
fleiii á að lesa þau.
Kveð eg yður svo með þeirri ósk,
að yður megi nú hepnast að koma
■sannleikanum i ijós, og helzt vildi
óska að þér gætuð sannað, að
Goðafoss hefði aldiei strandað.
Yðar einl.
Sveinbjörn Egilson.
Það sem þér munuð ætla að sanna,
®un nú vera það, að það sé góð
skipstjórn, að vera ekki viss um ferð
skipsins, líta ekki á loggið og ætla
5ð þræða fjöruna, án þess að athuga
Það atriði, svara fyrir rétti að sér
sjndist fjarlægð frá Rit vera 2 km.
°g seta stefnu eftir þeirri sjónhend-
itigu, sem hann trakteraði með í
Téttinum. júlíusi var borgað fyrir
að staðreyna og vita, ekki halda og
slutnpa upp á alt.
Svo munuð þér sanna, að fram-
k°ma hans við undirmenn sína hafi
Veúð góð, og kurteisi við farþega,
sem lagri og félagi því er hann
Nónaði, samboðin, og að samvintta
*illi yfirmanna skipa sé óþörf. Þetta
er alt innihald Ægis-gremaiinnar, ef
ætlið að taka hana fyrir og vísa
eS til hennar.
' Sv. E.

D A8 8ðff í N.
Arnadóttir, húafrú.
Signrðardóttir, húsfrú.
j, ytt Magnúsdóttir jnngfrú.
'Surðsson, húsfrú.
Rottlsen, steypnm.
þo Johannesson, skipstjóri.
Kristjúnsson, cand. phil.
I. Vigfúason 1827.
‘SOíðnr xnáiari 1833.
fcMJWSíWWta
wuBMiiaaafi
v6{ —
lo^að ^aðarvörnkaupmenn, sem
4 búðum sínnm kl. 7 að kvöldi,
Vajj £arúögnm kl. 8, hafa ákveðið að
úfram til 1. april.
Hv o 1 p
fallegan, helzt íslenzkan,
vil eg kaupa.
Emii Strand
Kaspíð Morgimbiaðið.
Sólaruppráe kl. 7.58
Sól arlag kl. 7.18
HéflóBídagkl. 8.55
og í nótt kl. 9.17
Lækningar Háskólans.
Lækning ókeypis Kirkjustræti 12
kl. 12—1.
Tannlækning ókeypis kl. 2—3.
G-uðm. Hannesson lögfræðingnr
frá Isafirði kom hingað á Activ.
Sommesóknin. Troðfnlt hús var
á öllum þremur sýningunum i Gamla Sió
i fyrrakvöld, þá er hin fræga kvikmynd
af Somme-bardögunum var sýnd. Og það
má vænta þess, að þessi mynd fylli húsið
kvöld eftir kvöld, í þessnm bæ eins og
annarstaðar, þar sem hún herir verið sýnd.
Myndin er eina ófriðarmyndin sem hér
hefir sýnd verið, sem tekin er á sjálfum
vigvellinum. A þvi getur ekki verið vafi,
því að hún sýnir manni átakanlega lifiðjeins
og hermennirnir lifa því i skotgröfum og
i herbúðunum, þrantir þeirra og hættur,
gleði þeirra og hugrekki. Maður sér stór
skotahríðina á nndan sjálfu áhlaupinu,
sér hvernig sprengikúiurnar þyrla npp
jörðinni og inynda djúpa gíga, sem siðar
eru viggirtir og barist er um. Maður sér
hin geigvænlegu morðtól spúa eldi og
dauða, og maður fyllist viðbjóði á ófriðn-
um og fyririitningu fyrir þeim sem til
hans hafa stofnað. Einna átakanlegastur
er sá hluti myndarinnar, sem sýnir »hreins-
nn« vigvallarins, eftir ornstuna. Þar liggja
danðir sundurtættir mannabúkar á víð og
dreif og angað mætir fótbrotnnm og iim-
lestnm mönnum í tugatali, sem hornir ern
á sjúkrabörunum til læknastöðvanna.
Hvílik grimd, hvílíkt æði! Og áfram
sækja hersveitirnar, hver flokknr eftir
annan, fram tii sigurs eða danðans. Mann
bryllir við þessnm ósköpnm, en getur þó-
ekki annað en dáðst að hugrekki og hug-
prýði bermannanna.
Myndin er alveg einstök i sinni röð og
hana ættu sem flestir að sjá.
Strandið. Enn var verið að ná
vörnnum úr seglskipinu Alliance i gær.
Er sagt að skipið sé nú töluvert hrotið,
enda er það fult af sjó með flóðinu. Yör-
nrnar þvi mjög ekemdar að sögn.
Ölið, sem skipið hafði meðferðis, er
flntt npp i hegningarhús til geymslu þar.
Þykir mörgnm fróðlegt að vita hvað gert
verður við það, hvort það verður sent
til útlanda aftnr eða því verður helt
niður, eins og öðrnm úfengishirgðum, sem
»1 steininn* hafa verið látnar.
A p r í 1 kom af fiskveiðum i gærmorgun
með góðan afla.
Geir Zoega kaupmaður liggur mjög
þungt haidinn um þessar mundir. Yar
hann skorinn upp af Guðm. Magnússyni
prðfessor, ú sunnudaginn. Hann þjáist
af blöðruBteinum, að sögn, og hefir þjáðst
af þeim sjúkdómi nokkurn nndanfarinn
tíma.
Dr. ficlor tíler
Hann er faðir Adiers ritstjóra,
sem myrti Stíirkh forsæt:sráðherra
Austurrikis. Efi !ék á því um hrið
hvort Adler yngri væri með öllum
mjalla, en seinrst þegrr fréttist höfðu
læknar kveðið upp þann dóm, að
hann væri ekki geðveikur. Hitt hef-
ir eigi frézt hvern dóm hann hefir
fengið fyrir moiðið.
Bczt ao anglýsa í Morgnnbl,
Stulka
óskast í vist á fáment heimili frá
14. maí, sumarlangt eða lengur.—
15 — 20 kr. kaup.
R. v. á.
Vanur trésmiður
óskar eftir atvir.nu við trésmiðar,
helst sem fyrst, Uppl. hjá
Snæbiroi Bjarnasyni,
Vesturbrú 4, Hafnarfirði.
Hús
tii sölu með lausri íbúð frá 14. maí.
Upplýsingar hjá
Arna Ola,
Síihi 430 Heima 7—9 siðd.
Laukur
fæst i heildsöluverzlun
A. Guðmundssonar
neitt. Vatnaliljurnar, sem vögguðu
hinum gullnu blöðum, sinum, fagur-
grænt skógarkjarrið, golan, sem ýfði
vatnsflötinn svo að hann varð marg-
litur, söngnr fngianna og áragjalpið
— alt þetta fylti hug hennar þeim
fögnuði, sem engin orð fá lýst.
— En hvað þér elskið náttúruna
heitt, mælti hann eftir nokkra hrið.
Þér unnið henni á sama hátt og
skáldin. Hann virti hana fyrir sér
og fór að hugsa um það, hvað það
væri hryggilegt að svona fögur kona
skyldi vera dauðleg. Hún hallaðist
út yfir borðstokkinn og horfði á
áraboðana.
— Þetta er eins og maður sé í
draumalandi, hvislaði hún.
— Hér vil eg una æfi minnar
daga, mælti hertoginn.
— Eg hygg, mælti Miss Glinton
og rétti úr sér skyndilega, að við
höfum farið nógu langt.
— Eruð þér þreytt? mælti her-
toginn.
— Nei, svaraði hún, og svo eg
segi yður satt, held eg að eg mundi
aldrei fá leiðu á því að fara hérna
um ána. Mér þykir miklu skemti-
legra hér heldur en á samkomunni.
— Er það satt? Þá hlýtur það
líka að vera satt sem eg sagði áðan,
að þér eruð gædd skáldskapargáfu,
mælti hertoginn.
— Þótt áin sé fögur þá verðum
við nú að snúa aftur, mælti hún.
Við eruð ein úti á miðri ánni. Héð-
an sjáum við enga mannabygð og
hingað heyrist enginn ómur. Við
skulum róa .nær landi — komast
undir tréð þarna, ef þér náið þang-
að og njóta kyndarinnar í næði litla
stund og svo skulum við fara í land.
Hann lét að óskum hennar —
reri nær landi og stöðvaði bátina
— 37i
372 —