Morgunblaðið - 09.07.1917, Qupperneq 4

4

I
Jlaffar
mikið úrval.
Manchettskyrtur
Hálsbindi
Næríöt, góð og ódýr.
Sokkar
»Exelda« vasaklútar.
Rakvélablöð »Gilette«
Raksápur:
»Williams« og »Colage«
Manchettuhnappar.
Flibbanálar.
Saumavélar,
sama tegund og áður.
Kvensokkar.
Millipils.
Baðmullarvara.
Léreft.
Dreglar. Peysuflauel.
Misl. Flauel. Þvottasilki.
Silkibönd.
Ilmvötn »Grossmiths«.
Tautölur, Smellur,
•
o. m. fl. hefir
JfcwaCdAAnjfhiwwm
Æeiga
2 piltar óska eftir 2 smáum eða
I einu stóru herbergi frá I. okt, í
miðjaænum. R. v. á.
Barnlaus fjölskyIda óskar eftir 2ja
til ^ja herbergja íbúð, (heil hæð gæti
komið til greina) i. okt. n. k. Fyrir-
rframborgun ef óskað er. R. v. á.
er hinn ágæti áburður á sóla og yfirleður, er gerir stígvélin
vatnsheld og þrisvar sinnum cndingarbetri:
Fæst aðeins í verzlun
Daníel Halldórsson
Aðalstræti 18. Uppsölum.
Nokkra háseta
vantar á síldveiðar
á mótorkútter »Sigurð I.«. Menn snúi rér til
skipstjórans ■ Wns Einarssonar,
Laugavegi 28 B,
sem verður að hitta í dag og næstu daga, milli kl. 5 og 8 síðdegis.
3 menn
óskast til síldaninnu á Sigluflrði.
Lysthafendur snúi sér til
Magn. Magnússonar,
Ingólfsstrœti 8.
Til Þingvalla
fer bíllinn R. E. 21
á hverjum laugardegi, þriðjudegi og fimtudegi, frá »Eden«. Simi 649.
YATÍ^YGGINGAl^
Bruna tryggingar,
sjó- og stríðsYátryggingar.
O. Johnson & Kaaber.
Det kgl. oetr. Brandassnrance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgog'n, alls-
konar vöruforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen)
W. B. Niel»en
Brunatryggið hjá » W O L G A « .
Aðalumboðsm. Halldór Eirlksson.
Reykjavik, Póst :!.f 38:.
Umboðsm. í Hafnarfirði:
kaupm. Daníel Ber^mann.
ALLSKONAR
vátryggingar
Tjarnargötu 33. Símar 235&J429.
Trolle&Rothe
Gnnnar fígilsoa
skipamiðlan,
Tals. 47<J- ■ Veitusandi T fnv* i)
Sjó- Striðs- Brunaírygging&r
Skrifstofan opin id. 10—4.
Trondhjcms vátryggint'anélag á.i*
_Aliskoaar brunatry^íTÍngar.
iifjaínmboðsiu6.ðnr
CARL FINSEN
Bkólavörhnsti^ 26.
SkrifBtofntimi 5'/,—6’/, >d. TiUiir.l Btit
Geyslr
Export-kaffi
er bezt.
a öalumbwðsmenn:
0, Johrtson & Kaaber
— Lugeui befir lengi verið að tala
um það að hann vanti appelsfnur,
mælti hann. Hér gefst tækifærið.
Og ef vel fer, þá fáum við ef til vill
gott spænskt Iandvín eða ávaxtavín
frá Alicante.
— En er það ekki hættulegt að
vera að hugsa um þess háttar smá-
ræði þegar þannig stendur á, mælti
Belginn áhyggjufullur og hafði ekki
augun af segulnálunum. Méf sýnist
sem nú sé aðéins einn vegur opinn
til undankomu — til suðausturs . '.
Ef ólán væri með, þá gætu frönsk
ferynskip gert okkur slæman grikk.
Og það verður eigi hlaupið að því
að komast undan, ef óvinirnir skyldu
finna okkur með varpljósum í nótfc.
— Enginn má sköpum renna, mælti
Daninn. Eg vænti þess, að þetta
athæfi okkar endi með skelfingu.
Brezki fiotinn er ekkert barnaglingur
og svo getum við þegar minst varir
lent í klónum á Frökkum. En nú
aiglum við til suðurs. Og eg var að
hugsa um það að við fengjum okkur
nokkurra daga hvíld í klettagjá okkar
á Norðmanna-eyjum. Og það er
ekki verra að við fáum okkur áður
eælgætisfarm úr Miðjarðarhafsfari.
Slík skip hafa eigi loftskeytatæki og
geta því eigi ljóstað upp nm okkur.
Og eftir því sem við bftum nær úlfa-
hópnum, effcir því verða þeir ruglaðri
og förlast þá leitin. Við verðam að
skjófca þeim skelk í bringu, piltur
minn. Og þess vegna höfum við lfka
málað skipið á þenna hátt. þú mátt
eigi aetla það að mér falli það sjálf-
nm vel í geð, því að það er bæði
úrelfc og ljótt. En eg þekki mennina.
Imyndunin nær mestu valdi á þeim.
þeir trúa ennþá á vald djöfulsins —
himin og helvíti: Um hímnatrúna
er það að segjá . . .
Pétur Pleym fekk eigi sagt meira
því að í sama bíli stakk Italinn
böfðinu í gættina.
— Hvað er nú á seíði? spurði
Pétur.
— 118 —
— Flugbáfcur, herra skipstjóri.
Hann kemnr frá norðvestri og er f
2000 feta hæð. Eg ímynda mér að
það geri strik í reíkninginn. Við
höfum alveg gléymt loftinu.
Skallinn á Péfcri varð alt í einu
blóðrauður og augun sukku í honum.
En hann áttaði sig þó skjótt.
— Hefir flugbáturinn séð okkur,
Lugeni? mælti hann.
— Hann er að sveima um og at—
huga okkur, sVaragi ítalinn. En flug-
manninum gengur illa að átta sig á
skipinu. Til þess að villa hann hef
eg lagt grá segl yfir kinnunginn og
látið draga npp enska fánann. En
eg er hræddur um að hann trúi okknr
ekki. Eg býst við að okkur vanti
eitthvern sérstakan merbis fána.
Pleym reis á fætur með erfiðis-
munum.
— Við verðum að ginna hann niður
til okkar Lugieni, sagðihann. Findu
upp einhver merki um að við höfum
mikilsvægar fréttir að segja honum,
þá býst eg við að hann komi nær.
— 119 -
ítalinn hló, og lýsti íér í hlátrinum
að maðurinn væri ekki fæddur f gær.
— Eitthvað má finna upp, sagði
haDn, en eg býst við að þessir flug-
menn láti ekki leika á sig.
— í þe8sari styrjöld hefir forvitn-
in banað mörgum góðum dreng, sagði
Pleym í spámannlegum róm. Gerðu
það sem eg segi og eg skal ábyrgjast
að þú muut hafa náð flugmanninum
í skotfæri eftir fáar mínútur. Og
varla trúi eg því að þér bregðist
bogalistin að hitta hann, svo kyrt
sem er f sjóinn.
Flugbáturinn hafði svifíð f stórum
boga í kring, og fór dú að láta aig
síga hægt niður að tundurbátnum.
Fánamerkin á siglutrénu drógu hann
auðsjáanlega að sér. Eitthvert hik
virtist samt vera á hreifingunum, svo
að flugmanninum var sjálfsagt um
og ó að koma nær. En Daninn
hafði getið rétt til. Flugmaðurinn
var heillaður af því seiðmagni sem
komið hefir svo mörgum körlum og
konum á knó — forvitninni.
— 120 —