Morgunblaðið - 03.08.1917, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Nýkomið!
Sanmnálar og
Maskinuolla
i verzí. féoðafoss*.
Neftóbak
fæst hvergi betra en í
Töbakshúsinu,
Simi 286. Laugavegi 12
♦
Nýkomið
I Verzl. ,Goðafossf
Raksápa, Rakvélar,
Rakhnifar,- Slípólar og
Steinar.
Laugavegi 5.
Jirisfírt Ttleinfjoít.
Sími 436.
fslenzk
prjónavara!
Sjóvetliogar .
Hálfsokkar frá
Heilsokkar —
P e y s u r —
Sjósokkar —
0,85.
1,40.
1,90.
7,85.
3,oo.
.Vöruhúsíð.
jt
'Winna
Duglegur kaupamaður óskast strax.
Uppl. hjá Guðjóni Jónssyni, Hverfis-
götu 37 (uppi).
Stulka óskast
í vist hálfan eða allan daginn.
A. v. á.
Tðbakshúsið, Lvg. 12,
selur:
Vindla, Cigarettur, Reyktóbak, Smávindla margar tegundir.
Atsúkkulaði, Brjóstsykur, Karamellur,
og margt fleira.
Tfflt ágæfis vörur. Veröið íágt.
VESTRI.
Vikublað, gefið út á ísafirði. Flytur greinar um flest þau mál, sem
á dagskrá eru hjá þjóðinni, ítarlegri fréttir af Vestfjörðum en hin blöðin,
og glögg tíðindi frá ófriðnum í hverju blaði.
Besta augiýsingablað fyrir kaupmenn og aðra, er vilja fá við-
skifti vestanlands. — Pantið blaðið í tima.
Utanáskrift: Vestri, ísafjörður.
Beauvais
nföursuðuvörur eru viðurkendar að vera langbezr.tr i hei.11:
Otal heiðurspeninga á sýningum viðsvegar um hevtr.mn.
■ iðjið ætið um Beauvais-niðursuðu. Þá fáið þér veruiega góða vöru
Aðalumboðsmenn á íslandi:
O. Johnson & Kaaber.
Nokkrar tunnur
af góðu norðlenzku
dilkakjöti
fást keyptar
á Skólavöröuntíg 8,
á lágu verði.
Kaxspifl Morgnnblaðið.
Tanníæknarnir
Havnkiíde og Tandrup,
Hafnarstræti 8,
(hús Gunnars Gunnarssonar).
Viðtalstimi 1—5, og eftir umtali.
Sársaukalaus tanndráttur og tann-
fylling. Tilbúnar tennur eftir nýjustu
aðferðum á Kautschuk og gulli
cTií Jlutninga
fæst leigður 12 tonna
'm ótorbátur.
Ritstj. visar á eiganda.
YA^YGGINGAÍ^
Bruna tryggingar,
sjð- og stríðsvátryggingar.
O. Johnson & Kaaber.
Det kgl. oetr. Brandassnrance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgögn, alls-
konar vörnforða e, s. frv. gegu
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsenj
N. B. NielHen
Brunatryggið hjá » W O L G A « .
Aðalumboðsm. Halldór Lirlksson.
Reykjavik, Pósf.ó’I 383,
Umboðsm. í Hafnarfirði:
kaupm. Danlcl Berqmann
Goiwar Egilsou
.'•kipami^lai >.
Tais. 479. Veltnsr.mil 1 (ug. i)
8jó- Sfríðs- Brunjifrygglsigar
Skrifstofan opín kí 10— 4,
ALLSKONAR
vátryggingar
Tjarnargötu 33. Simar 23J&(429.
T rolle & Rothe
Trondhjems vátryggingarfélag
Aiiskonar brunatryggingar
AflalnmboðsmaÖnr
CARL FINSEN
Skólavörflnstíg 2ö.
SkrifstofatÍBii 51/,—6*/t sd Talsímí US'í
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0, Johnson & Kaabfr
ósköpum. Fagrar konur hafði
hanu þó sanuarlega séð á hirðdans-
leikjunum i Rómaborg. Fögur kona
hafði það verið sem hafði rekið hann
úr þeim félagsskap, sem bana hafði
umgengist þar. En slíkafegurð sem þessa
mintisfchann aldrei að hafaaugum lifcið.
En þessi kurfceisi fyrveraDdi stór-
skotaliðsforingi átfcaði sig bráðlega og
beygði sig með lotningu fyrir ung-
meyjunni.
— Bellissima, sagði hann, má eg
bjóða yður armlegg minn svo að mér
veitist sá heiður að leiða yður á
brúðarbekkinn. Eg er sem sé svara-
maður.
Edna leifc með velþóknun á ítalann
með þessi fcindrandi augu og fasta
augnatillifc. Haun var í kjólfötum
og fjólulitu vesfci sem fór prýðisvel við
hiun reDnilega og sfcerklega vöxt hans.
Dálífcið var hanu farinn að hærasfc
við gagnaugun og stórt ör á kinninni
bar vofcfc um blóðug vopnaviðskiffci.
Hún gekk fcil hans og lagði höndina
á armlegg hans.
— 203 —
— Heyrið þér, sagði hún ísmeygi-
lega, hver er það eigiulega sem eg á
að giffcasfc.
Flesfcir ungir menn hefðu blaupið
á sig og talað af sér. En ífcalinn
hara brosfci og léfc sér hvergi bregða.
Hann dáðisfc að kvenlegri fegurð, en
lífið hafði kenfc honum að fyrirlffca
kvenfólk.
— Brúðguminn bíður, sagði hanu
kurfceislega. þér fáið manu sem er
yður samboðinn. Ef þér verðið hon-
um trygg, verður hann eins við yður.
Svo nam hann sfcaðar alfc í einu
og sagði:
— En einu meigið þér ekki gleyma,
— Nú, og hvað er það?
— Að maðurinn yðar er mjúkhent-
ur við þá sem hann elskar, en hann
rííur þá á hol sem hanu hafcar,
f>að fór um hana hryllingur. Aftur
þessar klær, — þessar voðaklær.
Svo varð hún niðurlúfc, varp önd*
inni mæðilega og fcób armlegg Lugieni’
— 204 —
25. k a p t u .
Giýtinqin.
Pétur (Pleym var dálítið hégóma-
Iega viðhafnarlegur einlægt er eifct—
hvað skyldi fara fram. f>efcfca var nú
veikleiki hjá hinum gamla hnefaleik-
aramanni og fcrúboða að hafa heil-
miklar sérimoníur og umbúðir um
athafnir sínar. Hanu gerði mikið að
því að láfca þær verka með einhverj-
um leyndardóms kraffci einkum þar
sem hanu hélt að veikar sálir væru
fyrir.
Haun var mjög svo séður karl, en
hann var af þeim skóla þegar æfin-
týrin og hnefarétturinn voru upp á
sifcfc bezta. Ekki var hann víðlesinn
og lífcinn kosfc áfcfci hann á að fylgjasfc
með núfcíma lifnaðarháfctum, þvi að
vanskapnaðurinn sfcíaði honum frá
samneyti við menn alment. f>ess-
vegna hafði Francois Delma, semannars
hafði mikið álifc á skarpleika Danans,
— 205 —
og ótrúlega áræðis hans, aldrei þorað
að setja hann til forustu fyrir neitt
stærra fyrirtæki. Hann hafði þess-
vegna þangað til nú verið heldur
utanveltu-beBefi í þeim fyrirtækjum
sem þesBÍ mikli blaðamaður og glæpa-
foringji hafði sefct af stað, og sem
hann sfcjórnaði með sterkara skipu-
lagi en þekst hafði áður í sögu glæp-
anna.
En nú hafði Pétur Pleym komÍBt
fcil valda. Og þarna safc hann eins
og hann Bjálfur var vanur að kom-
asfc að orði, eins og konguló i vefnum
sínum og skelfdi allan heiminn ein-
mifcfc er skelfingar stríðsins stóðu sem
hæst. Og þessi hræðilegi óskapnað-
ur gotfcaði sér i valdasessinum um
leið og miljónirnar hrúguðust samau
f þessu litla skipi haus.
Og í kvöld var hann f essinu sínu.
Honum hafði ekki verið um það, er
þessi unga sfcúlka kom á skipið fcil
þeirra. Og ennþá ver varð honum
við er hann sá hvað^Ambroise Vil—
— 206 —