Morgunblaðið - 21.09.1917, Qupperneq 1

Föstudag
sept. 1917
4. árgangp
3S8.
íölnblað
Ritstjórnarsimi nr. 500
Ritstjóri: Vilhjáimnr Fmsen
ís-> foi darpren ts m iója
AfítreiðsÍRSimi rr. 500
Gatnía Bió
Afarspennandi og áhrif.iniikiil sjónieikur í 4 þáttum með foileik,
leikirt af beztu dön.kum íeikurum, svo sem:
Holger JEteenberg frá Osiro — Síaren Lund frá Kgl.leikh.
Frú Psilander, Svend Rindom, F.iien Rassow, Jon Iversen,
Helios, W. Bewet o. fl.
Myndin stendur yfir á aðra klukkustund. Betri sæti lö’usett kost.t
75. Almenn sani tölusett yo aura. Paniið aðgönenæ. i sírna 475.
I. O O, P. 879219 - III.
NYJA BIO
lóðsusurnar
Síðosti kafli í 4 fiáttum
Brullaup Irmu V- p
Menn hafa fylgst með sögu hins illviga glæpamannaflokks með vaxaudi áhuga.
0g nú kemur siðasti og veigamesti kaflinn. Nú er um lif og dauða að tefla!
Nú á að skera úr hverjir sigra, Blóðsugurnar eða vinir vorir Pips og Mazamette.
4
Sími 604.
seljum við ca. 200 pör af
fiarla- og Rvznsíiöýatnaéi maé miRíum qfsíœííi\
111 þoss að rýmst l'yrir nýjum birgðum.
Tívannbergsbræður.
Lauqavegi 46.
Sími 604.
Erl. sírafregnir.
Frá fréttaritara ísafoldar og Morgunbl.
v K.höfn 19 sept.
— Foringi amlstæðinga-
flokks s« jórnarinuar í Ut»g-
vorjftlnndi stingur upp á
því, að Austurrfbi bciti
sér íyrir því uð teyua aö
koma á íriðk
Rússar sækja fram fyrir
norðan Friedrlchstadt. —
Hiu mesta óreiða er eim
f liússlandi og eru frönsku
blöðin injög áhyggjufull út
af því.
Kerensky á við óyfirstíg-
aniega erfiðleika að stríða
í fjármálum, stjórumálum,
og hermálum vegna und-
irfertis og i«amblásturs.
Nú cr fólkið sem óðast að koma
hingað tii bajirins úr s imarvinnunni
og hún hefir gengið tnksj ifnlega —
þvi miður. Margir menu munu tæp
lega hafa verið matvinnungar í sum-
ar. Sumt af því eni fj ilskyldufeður
og menn sem iv’fa fyrir ððium að
sjt. Eru ásiæður rrnigm þeirra auð-
vitað eigi glæiilegnr Og það er
opinbert ieyndarmái, að atvinna verð-
ur með langminsta móti í vetur —
að minsta kosti hér í bæ. Ölluai
mun það líka kunnugt, að dýrtiðin
er nú farin að kteppr svo að fólk
inu, að menn mega aidrei vera iðju-
lausir ef þeir eign að hafa í sig og á.
Hér þarf ekkí að vera atvinnuleysi
i haust ef rétt er að farið. Margt
má gera héf og margt er það sem
kailar að. Og þá komum vér að
því sem fyr var frá horfið — at-
vinnubótum stjórnarinnar.
I haust og fram eftir vetri — ef
tíð verður sæmileg — er nóg til að
gera. Og bezt er að hveifa að því
nú þegar, til þess að enginn tími
fari forgörðum.
Eitt af þvi sem þingið tekur fram
að gera ætti, er að undiibúa mat-
juitarækt i stórum stíl. Já, betra er
seint en aldrei. Það má nú segja.
Hefði það verið nær að við hefðum
horfið fyr að því ráði. En þó gætu
þessi lög um aitnenna dýrtíðarhjálp
ef tii vill orðið eitt af því nytsam-
asta, sem eftir þingið liggur, ef rétt
er á baidið.
Vér skulum hveifa að matjurta-
ræktinni aftur. Ti! þess að undi-búa
það, að hún verði rekin i stómm
stil að vor, þarí að hcfj’st htnda
r.ú þegar, velja lönd tii rvktunar,
ryðja þau, piæsja, giiðx og sjá fyrir
áburði i þau að vori. Hver dagur-
inn er dýrmaitur núna, á’ur en frost
ketnur. Og hver daguiinn er dýr,
þeim sem iðjulausir ganga. Þetta
eina dæmi ætti að sýna mönnum
fiam á það að stjórnin verður þegar
1 stað að hcfjast handa, hún verður«(
að fá lögin stiðfest undir eins, nema
hún þori rð veita fé úr landssjóði
t’.l atvinnubót.i, áður en staðfesting
á þeim er fengin. Vér skiijum lögin
þannip, að tilganpur þeirra sé tvenns
konar: að hjáipa trönnum ti! þess
að þeir verði eigi þuifandi og að
landið græði óbeiniínis á vinnti þeirri,
er það veitir.
Svo er það til dæmis um rcat-
jurtaræktina. Aukin framleiðsla er
landinu stór gróði. En það mætti
auka framieiðsluua á fleiri sviðum.
Nokkur skip verða látin ganga hér
til fiskveiða í haust, en áreiðanlega
eigi öii. Stjórnin ætti að sjá um
það, að engin nothæf fleyta standi
uppi í nausti mcðan nokkurt bein
fæst úr sjó. Látum svo vera þótt
arðurinn verði minni fjárhagslega
heidur en útgjöidin, því að hitt er
meira um vert, að draga mat í þjóð-
arbúið og drýsja sem mest þær birgð-
ir, sem fyrir eru. Ef alt verður upp-
etið mundi margur kaupa fisk dýru
verði fremar en drepast úr hungri.
Sannleikurinn er sá, að hver máitið
er gulli dýrari — bæði hér og ann-
arsstaðar út um heim.
Fleira roá og gera. Nú í haust
mætti vinna mikið að vegabótum
og í haust og vetur má brjóta kol.
Þjóðarnauðsyn krefst þess, að hver
koianáma, sem hægt er að vinna, sé
eigi látin ónotuð. í námunum ma
veita fjöida manna atvinnu allan árs-
ius hring og eigi veitir okkur af
kolunum.
Það er áreiðanlegt að enginn mað-
ur þarf að vera atvinnulaus fram að
ve:ri. En þá verður alt verra við-
fangs. Þó gæti fyrirhyggjan verið
svo mikii, að eigi þyrfti atvinnuleysi
heldur að verða tiifinnanlegt í vetur.
Þá má snúa sér að iðnaði. Hér þarf
margt að gera. Setjum t. d. að hér
í Reykjavík yrði komið á fót stórri
verkstofu, þar sem riðin eru hrogn
kelsanet og þorskanet. Hrognkelsa"