Morgunblaðið - 15.01.1918, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Rúmstæði
°£
Rúmfafnaður
beztur
í Vöruhúsinu
allar stærðir,
fást í verzlun
Fr. Haíbergs
Hafnarfirði.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsnaenn:
0. JOHNSON i KAABES.
Dynamo til sðlu.
Sérstaklega hentugur til raflýsinga
'verkstæðis, vöruhilss, verzlunar e.þ.h.
S. Kjartansson,
Laugavegi 13.
cTbaupið cJKorgunBí
Indverska rósín.
Skáldsaga
eftir C. KP8US0. 68
— f>að er hann, tautaði hán. Og
eg hélt þó að hann væri dauðar.
Hún gleymdi öllu öðru, en greip í
•handlegg frá Yerner og hvíslaði.
— Vitið þér hver þessi kona var?
— Nei, svaraði frá Verner undr-
andi.
— það er móðir Roberts Cumber-
lands greifa, mælti Helena. það er
áreiðanhgt.
Frá Verner fölnaði og Helena iðr-
aðist þegar orða sinna.
— Fyrirgefið mér, mælti hán alveg
utan við sig. Eg veit ebbi hvað eg
segi.
En það var of seint. Mócurhjart-
að lét eigi huggast.
— Helena, barnið mitt, mælti frá
Verner, sýnið mér einlægui, þér vit-
ið--------
Hán þagnaði skyndilega, en Hei-
ena greip hönd hennar og mælti
lágt:
— Verið þér róleg. Eg get þagað
yfir leyndarmáli Arabellu Cumber-
landa. Eg skal aldrei kalla yður
annað en frá Verner. En eg sbal
segja yður hvernig eg komst að þessu
Ræningjaklær.
Skáldsaga dr nútíðar sjóhernaði,
eftir hinn góðkunna norska rithöfuud
0vre Richter Frich,
er komin út og fæst á afgreiðslu Morgunblaðsins. Einhver hin skemti-
legasta og ódýrasta sögubók sem út hefir komið á þessum vetri.
CIGARETTUR
Vatrynqmqar.
dirunaíryggingar,
sjó- og striðsvátryggingar.
O. Jofjnson & Jiaaber.
Det kgl. octr. Brandassnrance
Kaupmannahöfn
vátryggir: hús, húsgögn, alls-
konar vðruforða o. s. frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e. h.
i Austurstr. r (Búð L. Nielsen)
N. B. Nielsen
í afarmiklu úrvali, svo sem:
Ameríkanskar — Enskar — Egyptskar og Tyrkneskar,
nýkomnar i
TÖBAKSHÚSIfl.
Fljótir nú, meðan nógu er úr aO velja. VerOiO er ágætt.
cJiazí að auglýsa i cJKorgunBlaðinu.
Landsverzluniti
SQÍur Raupmonnum og fáíogum
jarðepíi
úr q.s. é&Qijsi.
leyndarmáli. þér munið eftir þvf
þegar þér komuð til frænda míns og
skýrðuð honum frá því að þér hefð-
uð farið til hallar Cumberlands greifa
til þess að biðja hann að gefa Art-
hur lausn frá herþjónustu svo að
hann þyrfti eigi að fara til Ameríku
f>að var meðan Robert greifi lá veik-
ur. f>ér fenguð eigi að koma til hans
og frænda þótti vænt um það, því
að hauD sagði að þér rnunduð hafa
komið upp um yður ef þér hefðuð
fengið að koma til hans. Og hann
sagðl fleira við yður. Hann sagði
að þér þyrftuð eigi að óttast neitt
um Robert, því að hann væri eigi
sonur yðar. Eg heyrði alt þetta,
því að eg var í næsta herbergi. Get-
ið þér fyrirgefið mér?
— Við skulum eigi tala meira um
þetta barnið mitt, mælti greifynjaD,
og um Ieið fór vagninn að síga á
stað.
Robert greifi gaf glöggar gætur að
öllum vögnum, sem hann fór fram
hjá, en hann sá hvergi þá stálku er
hann átti von á. En alt í einu reið
Arthur Verner fram með hesti hans
og mælti í geðshræringu:
— |>ær eru hérna! Eg hefi séð
þær!
— Hverjar? mælti greifinn annars
hugar.
— Móður mína'og heitmey, svaraði
Arthur.
Robert leit þangað er Arthar bönti
og sá þá írá Verner og Helenu Eor-
Bter, sem hauu unni.
— Er Helena Forster festarmey
þín? spurði hann og saup hveljur.
Arthur svaraði engu, því að ná
mundi hann alt í einu eftir því, hvað
þeim greifanum hafði fyr farið á milli.
Robert var rauður sem blóð í fram-
an. ZijjPfcnaskapið gerði vart við
sig og hann leit ógnandi til vinar
síns.
— Ha, þú elskar hana? Veiztu
það þá að eg elska hana lfka?
II.
Meðan lífvarðarsveitiu þokaðist
hægt og hægt gegn um mannþyrp-
inguna, ók sbrautlegur vagn út ár
borginni í áttina til Piccadilly, og
gekk eldishestur fyrir honum. Hann
staðnæmdi8t fyrir framan laglegt hás
þar, tvéir menn stigu át ár honum
og báru konu á milli sín og rirtist
hán nær meðvitundarlaus.
— Berðu hana inn í húsið, mælti
annar þeirra, hún getur eigi gengið
inn. Veslings Luna!
f>að var John Francis, sem mælti
þetta. Hann var nú eigi klæddur
sem sjómaður, eins og þegar vór hitt-
um hann síðast, heldur var hanu í
Bruuatryggið hjá „W O L G A«
Aðalumboðsm. Halldór Eirlhson,
Reykjavík, Pósthólf 385. Sími 175.
Umboðsm. í Hifnarfirði
kaupm. Daniel Berqmann.
ALLSKONAR
VATRY GGINGAR
Tjarnargötu 33. Símar 235 8^429
Trolle & Rothe.
Trondhjems vátryggingatfél. h.L
AUsk. brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
Carl Flnsen,
Skóla/örðustíg 25.
Skrifstofut. 5Y2—6^/2 s.d. Tals. 331
iSunnar Cgilson
skipamiðlari,
Haf arstræti 13 (uppi).
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími 608.
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
. Talsimi heima 479.
nýtískubÚDÍngi eins og auðmanni
sæmdi. Sá er bar Luna var jötun-
inn Samson. Hann var líka mjög
breyttur að ytra útliti og mundi hver
sem sá hann hafa álitið banu efuað-
au borgara.
Hús þetta er þeir fóru til, hafði
Nabob Köprisli, öðru nafni John
Francis, Bkreytt á austurlanda-vísu
á hinn óhóflegasta hátt, og það var
líkast lítilli dísahöll.
Luna var borin inn í skrautlegt
herbergi. Hún hafði grátekka og fól
andlitið í höndum sér en John Fraa-
cis reyndi að hugga hana.
— Ætlarðu að steypa syni þínuin
í ógæfu? hrópaði hann óþolinmóðlega
að Iokum.
— Æ, svaraði Zigaunadrotningin.
Enginn nema móðir getur gert sér í
hugarlund hvað eg hefi orðið að þol®
síðustu átján árin. Að eiga son og
vera altaf í nánd við hann en meg®
þó eigi segja við hann: Eg er móð-
ir þín! Ó, Jjú mundir vorkenna mé?
John, ef þú hefðir nokbra hugmyn^
um það hvað eg hefi þjáðst mikið ^
þessum árum.
John Francis brosti biturlega.