Morgunblaðið - 04.05.1918, Page 4

■4
MORGUNBLAÐIÐ
Tilkynning.
Hér með leyfi eg mér að tilkynna heiðruðum almenningi að eg hefi
nú opnað lyfjabúð í Hafnarfirði og mun eg jafnan kappkosta að hafa þar
á boðstólum allar þær vörur sem lyfjabúðum tilheyra.
Virðingarfylst. .
Söron Kampmann.
Tvær duglegar stúlkur
geta fengið atvinnu nú þegar, við
Olgerðina Egill Skallagrfmss.
Ford-
bifreið i góðu standi óskast til kaups nú þegar. Tilboð með verði og
kilmálum, sendist afgr. þessa blaðs, merkt Ford, fyrir io. þ. m.
Landsbókasafnið.
Samkv. 11. gr. í reglum um afnot Laodsbókasafnsins eru allir-lán-
takendur ámintir um að skila öllum þeim bókum, er þeir hafa að láni
úr Safninu, fyrir 14. d. maimán. næstk. og verður engin bók lánum
þaðan, meðan á innheimtu bókanna stendur (1.—14. mai). Skilatími kl.
1—3 siðdegis.
Landsbókas. 29. d.. aprilm. 1918.
Jón Jacobson.
Prjónatuskur'
Og
Yaðmálstuskur
keyptar hæsta verði
(hvor tegund fyrir sig)
i
Vöruhúsinu.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. JOHNSON 4 KAABER
Trolle & Rothe h.f.
Tjarnargata 33. — Reykjavik.
Sjó- og striðsYátryggingar
Talsímar: 235 & 429.
' Sjótjóns-erindrekstnr og
skipaflutningar.
Talsími 3.
Tf_-' ® Hjón með 8 ára gam
ÍDUU* an dreng óska eftir
I—2 herbergjum með aðgangi að
eldhúsi. Borgun fyrirfram ef óskað
er. Tilboð merkt »28« sendist
blaðinu fyrir 14. mai.
Uaður fri Snðar-Amerikn.
Skáldsaga
eftir Viktor Bridges. s
Eg hló.
— Eg hygg að þér hafið rétt að
mæla, mælti eg. Að minsta kosti
vildi eg heldur vera þjófur en þjónn,
ef eg ætti um tvent að velja.
— Hvað eruð þér? spurði North-
cote skyndilega.
Spurning hans kom mér svo 6-
vænt, að eg þagði nokkra hríð.
— Eg spyr eigi af forvitni ein-
göngu, mælti hann.
— Eg bjóst heldur eigi við þvf,
svaraði eg glaðlega, og þess vegna
var eg í efa hverju eg ætti að svara.
Hann brosti og ieit á mig hinum
kuldalegu hvössu augum.
— Við skulum vera einlægir hver
við annan, mælti hann alt í einu,
Atvikin hafa gefið yður vald tiiþess,
herra Burton, að gera mér stórkost-
legan greiða.
— Nú, mælti eg og kveikti í vind-
Iing.
— Og á hinn bóginn, mælti hann
enn fremnr, getur það vel verið að
geti gert yður einhvern greiða.
Eg mintist þesB sem sagt hafði
veríð um hin miklu auðæfi hans og
j&fniramt gullnámurnar minnar í
Bolivia.
— |>að er mjög trúlegt, mælti eg
alvarlega.
Hann lagði hendurnar á borðið
og hallaðist fram á alnboga. Eg tók
eftir þvf að hendurnar voru sina-
miklar og sólbrunnar — Iíkast þvi
sem maðurinn hefði stundað líkam-
lega erfiðisvinnn.
__ Má eg nú ekki fá að vita eitt-
hvað meira um yður? mælti hann.
Hver ertíð þér? Hvaðan eruð þór?
Og hvert er takmark yðar í lífinu?
Um leið og hann mælti þetta
opnuðust dyrnar og yfirþjónninn kom
inn með súpn.
Meðan hann raðaði diskunum á
borðið og helti víni á glös handa
okkur — það var, meðal annara orða,
afbrags vín — talaði Northcote um
hitt og þetta milli himins og jarðar.
Eg svaraði honum á sama hátt, en var
þó altaf að hugsa um það sem hann
hefði sagt fyrir etundu. Eg var að
brjóta heilan um það hvaða greiða
eg gæti gert honum. Var eg þó eigi
f neinum efa um, að það ætti eitt-
hvað skylt við það hvað við vorum
líkir. Alt þetta líktist æfintýrí,
hvernig fundum okkar bar saman,
risna hans og forvitui haus um hagi
mína Mér fanst næstum sem [eg
væri kominn í eitthvert æfintýrið úr
1001 nótt.
Eg þóttist vita að það mundi eigi
saka þótt eg skýrði honnm nokkuð
frá hinni saklausu fortfð minni og
hinnm daufu framtfðarvonum mfn-
um. Eg kærði mig ekki um það að
dylja neitt nema hvar gullnáma
mfn var og mér fanst það ekki nema
sanngjarnt, ef eg gerði honum gieiða
að hann legði einhverja rækt við
fyrirætlanir mínar. En svo mikið
var víst, að nú var forvitni mín
vöknuð til fulls og eg afréð það að
gefast eigi upp fyr en eg hefði kom-
ist að einhverri mðurstöðu. Eg fann
það á mér, að tilboð Northcote mundi
vera meira en lítið einkennilegt.
pegar þjónninn var farinn aftur
helti eg aftur vini í glas mitt og fór að
seðja forvitni hins nýja vinar míns.
— f>að er ekki margt um mig
sjálfan að segja. En ef eg á að
byrja á því að skýra yður frá því
hvað eg er gamall, þá hefi eg fjóra
um þrítugt.
Hann Ieit á mig með athygli-
— þér gætuð verið fimm árum
eldri, að minsta kosti, mælti hann.
— Já, evaraði eg, en ef þór hefð-
uð alið áldur yðar í fimtán ár í Suður-
Ameriku, þá er enginn efi á því, að
þér hefðuð borið .þess merki.
f>að kom undrunarsvipur á hann.
En svo rak hann upp kuldahlátur.
— í hvaða hluta Suður-Ameríku
hafið þér dvalið mælti hann.
J— Eg hefi komið þar víða. En í
Argentina er eg kunnugastur.
0& Vátryggingar
tRrunairijggingar,
sjó- og stríðsvátiyggingar.
O. Jofjrtson & Jiaaber.
Det kgt. octr. Brandassnrance,
Kaupmannahöfn
vátryggir: hú^, húsgöffn, alls-
konar vðruforða o.s.frv. gegn
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e.h.
í Austurstr. 1 (Búð L. Nielsen).
N. B. Nielsen.
Gunnar Cgilson,
skipamiðlari,
Hnfuarstræti 13 (uppi)
Skrifstofau opin kl.jo—4. Sími 608
Sjó-, Stríðs-, Brunatryggingar.
Talsími heima 479.
Trondhjems vátryggiogarfélag h.f.
AUsk. brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður
Carl Flnsen,
Skólavörðustíg 25.
Skrifstofut. 3Va—6Vasd- Tals. 331
»SUN INSURANCE 0FFIC«
Heimsins elzta og stærsta vátrygg-
ingarfélag. Tekur að sér allskonar
brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður hér á landi
Matthías Matthíasson,
Holti. Talsíma 497.
— Hvað voruö þér að gera þar?
— |>að væri fljótlegra að Bkýra
frá því hvað eg gerði þar ekki, mælti
eg. Eg átti þar bú, verzlaði með
kvikfé, eg var forstjóri vörugeymsln-
húss, hermaður, braskari og margt
annað. í Suður-Ameríku gefst manni
tækifæri til þess að stúnda margs-
konar lífatarf.
— Eg býst við því, svaraði hann.
En hvernig stendur á því að þér er-
uð kominn hingað til Englands aft-
ur ?
— það var að kenna rangri hug-
mynd minni um brezka framkvæmda-
semi, svaraði eg. Beinasta starf mitt
í Suður-Ameríku var það að finna
gull — mikið af gulli, ef mér skjöpl-
ast ekki þeim mun hastarlegar. Eg
fór hingað til þess að reyna að út-
vega rekstursfó.
— Og það hefir mishepnast.
Eg hló.
— Brezku auðkýfingarnir eru enn
jafn ríkir eins og þá er eg kom
hingað, svaraði eg.
Hann kinkaði kolli.
— Og hverjar eru nú fyrirætlanir
yðar.
— Eg ætla að ferðast til New
York með fyrstu ferð, svaraði eg.
— Bigið þór marga vini í London?
— Konan, sem leigir mór, er góð-
ur vinur minn meðan eg greiði húBa-
Ieiguna skilvíslega. En þar með ertí
allir kanningjar mínir upptaldir.