Morgunblaðið - 31.07.1918, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Komið Fyrst i
sfúlkur
óskast ti! síídar-
Trolle & Rothe h.f. SÖltlinar á Sigiufirði
Tjarnargata 33. — Reykjavík.
Sjó- og striðsYátryggingar
Talsimi: 235.
skipaflntnmgar.
Talsiml 429.
Geysir
Export-kaffi
er bezt.
Aðalamboðsmenn:
0. JOHNSON & KÁABEE.
itolíiaí abrei
eða gömul söðulklæði, verða keypt
háu veröi.
R. v. á.
Ráði sig sem fyrst. Verða að
fira þagar í stai.
P. J. Thorsteinsson.
Hafnarstræti 15.
I fjarveru minni
frá 31. jiilí 6. — ágiist gegnir hr. læknir Stefán Jónsson læknis-
störfum mínum. Lækningastofurnar verða opnar eins og vant er.
Jön Kristjánsson
Maðnr frá Snður Ameríku.
Skáldsaga
eftir Viktor Brídges 70
Við gengum inn í aflangan borðsal
þar sem gamall þjónn bar oss ágæta
máltíð og með honum nokkrar flösk-
ur.
— Menn geta ekki Iifað á loftinu
þegar þeir ætla á mannaveiðar, sagði
Billy, og það fanst mér eins talað
til mín, sem átti að fara á stefnu-
mót.
— |>að er samt ekki aðal-dagsverk
mifct, sagði hann, þegar eg kem heim
hefi eg hugBað mér að fara eina
ferð enn til »The Holliea.. það er
þakrenna rétt undir glugganum, sem
eg gat um, og hún virðist nógu sterk
til þess að halda mér uppi.
— Nei, heyrðu nú Billy! Bagðieg.
Mér ber að komast að þessu og svo
ætlar þú að taka hættuna á þig.
— það getur verið álifcamál, sagði
hann hlæjandi. Bg er alveg ánægð-
ur hvað mig snertir. Bf þú vilt
taka að þér jungfrú Merciu Solano,
þá skal eg fáat við alla hina. Hann
stóð upp og leifc á úrið. Nú verð eg
að fara, sagði hann. Eg átti að
hitta þenna Sherlock Holmes þeirra
hérna, fjórðung eftir tvö, og það má
ekki Iáta »lögin« bíða. A inorgun
skal eg segja þér alfc, sem kann að
bera við. Hvenær byrjar kricket-
leikurinn ?
— það má hamingjan vita, sagði
eg. Um ellefu leytið, býst eg við.
— Gofct og vol, þá fer eg ABhton
i fyrramálið í tæka fcíð. Vertu nú
sæll, sonur minn, og gleymdu því
ekkí, að allar konur eru fæddar
Iygarar og svikarar.
— Nema Mercia, bætti eg við.
XVII. kapítuli. ,
Bg stöðvaði bifreiðina rétfc áður en
eg kom að Barnam-brúnni, og ók
henni út á sléttan grasbala, sem Iá
meðfram veginum. Mereia hafði
valið fagran og afskektan Btað til
samfundauna. A hægri hönd við
mig stóð gömul og hrörleg vindmylna
á hæð, sem mjög var farin að láta
ásjá fyrir tímans tönn, en þetta
voru einu mannaverkin á víðátfcu
miklu graBflæmi.
Bg Iauk upp litlu hliði og gekk í
hægðum mínum upp þröngan og
grýttan stíg, sem verið hafði mylnu-
vegurinn einhverntíma. Mér kom
alt í einu í hug, að ef Mercia sæti
á svikráðum við mig, þá væri eg á-
gætur skotspónn þarna sem eg stóð,
ef einhver fjandmanna minna væri í
mylnunni, en þó held eg það hafí
varla verið sú tilhugsuu sem gerði
mér alfc í einu mjög beitfc um hjarta-
ræturnar.
Hvað sem þessu leið, þá gekk eg
stanalausfc og ódeigur upp hæðina
þangað til eg stóð á brúninni, þá
leit eg við, til að sjá, hvort nokkur
hefði tekið eftir mér. þegar eg leit
aftur fram fyrir mig, sá eg hvar
Mercia sfcóð í mylnudyrunum föl og
fögur eins og hún átti að sér, og
þegar eg sá hana, barðist hjarta
mitt ákaft af sigurgleði. Bg varð
að taka á allri sjálfsafneitun minni
til þess að verjast þeirri freistingu
að taka hana í fang mór og kyssa
hana.
— En hvað eg hefi hlakkað til
að sjá yður aftur, sagði eg, og rétti
henni höndina.
Hún hörfaði hratt undan, eins og
hún ótfcaðisfc eitthvað.
— það hefir þó enginn setið um
yður og elt hingað? hvíslaði hún.
Eg gekk inn.
— Nei, svaraði eg. Eg kom í
bifreið sem eg skildi eftir hórna und-
ir hæðinni.
Hún andvarpaði eins og þungum
sfceini væri létt af henni.
— Eg var hrædd. Eg hélfc þér
mynduð tortryggja mig. f>að er óðs-
mannsæði af okkur aðjiitbast hér.
— f>á vildi eg biðja til guðs, að
eg yrði altaf óður, mælbi eg hló Iágfa
i§i Vátryggingar ^
WBBBMSBSSSSBBbBí
Ærtmafryggingar,
sjó- og stríðsváttyggingar.
O. lofjnson & Kaabör.
Det kgt. octr. Branðassnrance
Kaupmaanahöfn
vátryggir: híis, hÚHjíöga, alls-
konar vðruforða o.s.frv. gegn
eldsvoða fvrir íægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og' 2—8 e.h.
í Austnrstr. 1 (Búð L. Nielsen).
N. B. Nielsen.
S'unnar Cgikon,
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (uppi)
Skrifstofau opin kl. 10—4. Sími 608
Sjó-, Striðs-, Brunatryggingar.
Talsími heima 479.
Tronðöjems Yáíryggingaríélag h.í,
Ailsk. bruoatrygrgiögar.
Aðalumboðsmaður
Cari Finsen,
Skólavörðustíg 25.
Skrifstofuí. s1/*—Tals. 331
»SUN INSURANCE 0FFICE«
Heimsins elzta og stærsta vátrygg-
ingarfélag. Tekur að sér allskonar
brunatryggingar.
Aðalumboðsmaður hér á landi
Matthías Matthíasson,
Holti. Talsími 497
og andvaralaust- Ó, Mercia — töfra-
fagra, mjallbvíta Mercia — haldið
þór, að nokkuð sé til f víðri veröld,
sem eg VÍldí ekki glaður fórna að-
eins til þess að sjá yður?
Við ástríðuorð mín var eins og
hún roðnaði Iífcið eitt í kinnum.
Hún hallaði sér að steiuvegguum
og rétti báðar hendur á móti méi*
eins og í bæn.
— Ó, þér megið ekki — þór meg-
ið ekki, sagði húu.
Eg hristi höfuðið og leifc brosandi
og vingjarnlega á hana.
— f>ór megið biðja mig- um alb
annað, Mercia! mælti eg. Bn þér
getið eins vel beðið sólina að akína
ekki, eins og mig að elska yður.
Eg reyndi að taka um hönd henni
en hún sleib sig lausa.
— þér megið ekki segja þessu
likt við mig, mælti hún kjökrandi.
Er það ekki nóg að eg hefi reynt
að frelsa yður? Sýnið þér mér þá
enga vorkunsemi. Earið þór meðan
tími er til, Bkíljíð við mig fyrir fulb
og alb, og Iátið mig gleyma yður.
— Nei, eg vil það ekki, mælti eg
einbeittlega. Eg elaka yður af öllu
hjarta, og allir glæpir SuðUr-Ameríku
skulu ekki geta skilíð okkur að.
Hún leit á mig örvæntingar-aug-
um.
— Vitið þér hvað þér segið. Skilj-
ið þór ekki, að það er algerlega úti
lokið, að dóttir Manuels Solano’s
geti nokkurn tíma orðið yður nokk-
uð.