Morgunblaðið - 07.08.1918, Blaðsíða 2

2
MORGUNBL A.ÐIÐ
Afskapiega spennandi og skemtilegur sjónleikur í 4 þátt-
um, leikinn af þektustu og beztu leikurum Parisarborgar.
Þetta er framhald af hinni góðkunnu mynd, Blóðsug-
urnar, sem sýnd var í fyrra, en er petta eigi að síður
alveg sérstök heild.
NYJA BIO
rar sfu
Sjónleikur í 3 þáttum. Tekinn af Nordisk Fiim Co.
í fressari. mynd leika aðalhlutverkin þau:
C«?*lo Wieth og fiú Ffííz Peíerpen.
Leikur frúÍD, með ver.julegri snild, hlutverk ungrar og
hrekkbusrar stúlku, sem send er að heiman ein sius liðs og
lendir i höndum samvizkulausrar konu, er svíkur hana fyrir
deningaborgun á vald ástfangins nágranna síns.
Alt fer þó vel að lokum.
IHI
iisgm
Það tilkynnist vinum og vandamönnum, að maður-
inn minn Pétur Sigurðsson í Hrólfskála, andaðist að
heimili sínu 5. þ. m. Jarðarförin verður ákveðin siðar.
Guðlaug Pálsdóttir.
og saltkjöt mætti eigi senda til Dan-
merkur meðan Danir sendu mat-
væli frá sér til Þýzkalands.
Með samningum milli íslendinga
og Breta tókst þó að fá leyfi til
þess að senda 1000 hesta og nokk-
uð af ull og lýsi til Danmerkur.
Ráðuneyti Islands og islenzkir
kaupmenn hafa þráfaidlega leitað að-
stoðar danska utanríkisráðuneytisins
til þess að fá útflutningsleyfi á vör-
um frá Ameríku, Englandi, Frakk-
landi Ítalíu, Noregi og Sviþjóð.
Með því móti hefir ísland fengið
miklar birgðir af salti, kolum, síldar-
tunnum, stálköðlum, tvisti, veiðar-
færum, timbri, netagarni, og eitt
skip frá Svíþjóð. Ennfremur hefir
fengist útflutningsleyfi frá Ameríku
á mörgum vörum, þar á meðal stein-
olíu og einnig hafa fengist þýðing-
armiklar ívilnanir um fermingu á
vörutn.
Sund.
Lærið að synda, —
og lærið að synda íétt. —
Ofseínt er þeim að læra sund,
sem liggur við druknun.
Þar sem að íþróttir hér á Iandi
eru að kalla má á byrjunarskeiði —
síðan þær hófust á ný —, þá er eigi
að furða þó menn alment geri sér
eigi grein fyrir, hvaða íþrótt muni
vera áqœtust, og um leið nauðsynleq-
ust. Á þetta kanske rót sína að rekja
til þess, að staðhættir hér til sund-
iðkana alt árið eru ekki sem ákjós-
anlegastir, og að lítið hefir verið geit
til þess að vekja áhuga manna fyrir
nytsemi sundsins. Hér er enn þá
tilfinnanlegur skortur á baðstöðum
eða sundskáium með ströndum fram.
En að æfa sund í sjó er nsuðjyri-
legt fyrir þá sem Itngra eru á veg
komnir. Ekki er að búast við að
þeir, sem böðum og sundi eru óvan-
ir, kasti sér til sunds í sjó hvar sem
vera skal. —
Um fáar íþröttir er jafnvíða getið
í forcsögum vorum og sundið, er
það einua Ijósasta dæmi þess, að sú
íþrótt hefir þótt bezt og ágætu;4.
Lengi vel iðkuðu menn sund af kappi,
og sá þótti eigi maður með mönn-
um, sem ekki kunni að synda; en
hnignunartímabilið kom yfir þessa
iþrótt, eins og svo margar aðrar
listir hér á landi. Reyndar segir
Eggert ÓlaLson i ferðabók sinni, að
»ísier.diogar hafi alve^ týnt niður
sundii., og er þá eigi að furða þó
illa hafi gengið að nema þessa íþrótt
að nýju. Sagt er að það hafi eigi
verið fyr en árið 1820 að sundiðk-
anir hafi byrjað á ný, en þó eigi
fyrir alvöru fyr en árið 1885, að
sundkenslan hófst í Sundbugunum
við Rvík. Mun þessari kenslu í
»Laugunum« vera mest að þakka,
hvað margir nú orðið kunna sund.
En alment held eg að það sé eigi
orðið enn þá. Og veldur því mestu
að mínu áliti, að skólarnir hafa flestir
vanrækt að taka sundið á stefnuskrá
sina, þó bent hafi eiið á að gera
sundið að skyldunár.isgrein við alla
skóla landsins. Kenslan í skóiunum
ætti aðj, fara fram bæði bóklcga og
verklega, svo að við týndum ekki
aftur niður sundiþróttinni.
(Þróttur). Bennó.
DAGBOK
J6n Hermannsson lögreglustjóri er
nú í sumarfríi. Vigfús Einarsson
gegnir embættinu á meðan.
Rotturna;'. Maður nokkur í Aust-
urbænum veiddi 8 rottur í eina gildru
á einni nóttu. Daginn eftir veiddi
bann 7 rottur.
Hjónaband. Nýlega voru gefin
saman þp.u eíra Sigtryggur Guðlaugs-
son a Núpi í Dýrafirði og ungfrú
Hjaítlíua Guðjónsdóttir.
Jarðaríöf Margrétar Guðmunds-
dóttur sýslumaunsfníar fór fram í
gær að viðatöddu fjólmenni.
S(ra Páíl Stepheusen í Holti í
Önundarfirði er nú fluttur að Flat-
eyri, en við búskap í Holti hefir tek-
ið Anton Proppé, framkvæmdarstjóri
hlutafélagains #Sólbakki«.
Noi’sknr dráttarbátnr kom hingað
r gærmorgun beina leið frá Noregi.
Er sá hingað korninn til þess að
sækja seglskipið A. Andersen, sem
strarrdaðr í tíaudgerði fyrir nokkru.
Er skipið svo stórt að eígi var hægt
að taka það hér upp í Slippinn.
Til bráðabirgða var þó gert við skip-
ið að einhverju leyti, svo að hægt
er nú að koma því til Noregs.
Ágætnr afii er hér á opna báta
nú upp á siökastið.
ASþingi kvað eiga að koma saman
rSyrjnn septernbermán., en eigi mun
daguíinn vera ákveðinn ennþá.
Geo. Coplan l og Courmont ræðis-
maður Frakka ;fara í dag í ferðalag
austur um sveitir.
Guiifoss ætti að geta komið hér í
byrjun næBtu viku.
Boðsbréf.
Öll eigum við ófyltar óskir, von-
ir, sem við sjium ekki rætast, og
hugsjónir, sem okkur skortir getu
til að gera að veruleika. En flest
trúum við því statt og stöðugt, að
framtíðin sýni ig verki og á borði
alt ]: f • 1; 1 iM:, ■ 1 r. ! js c )11 i < r
i hugmyndjog orði. Sú trú gefur
okkur Etatfsmóð til að viuna fyrir
áhugamál okkar, þó að við viturn
fyrir að við getum ekki lagt sííustu
hönd á verkiö.
Við trúum því og ætlttmst til
þcss, að menn framtíðarinn.r geii
það, sem okkur brestur getu til.
Börniu eru menn framtíðarinnar.
En nútíðin lagar börnin í heudi
sér í appvextinum, beygir þau eða
stælir, bætir þau stundum, en skemm-
ir þau oftar — vegna athugaleyáis
og þekkingarskorts.
»Æskan er eins og við sjálf sköp-
um hana«, segir uppdáisfræðingur
einn. Við, sem nú lifum,. berum
þannig ábyrgð á, hvetnig framtlðin
verður.
Mikið vantar á að meginþorri
manna gæti þessara einföldu sann-
inda. Uppeldismálin eiga lítinn byr
í landi okkar, en búa við sifelda
vanrækslu. A flest heimili landsins
koma bækur og tímarit um ræktun
dýra og plöntugróðurs. En tímarit
um mannrækt — um uppeldi — er
ekki til, og nauðalítill bókakostur um
það efni. Nærri lægi að ætla, að
sauðskepnau og »kúgrasið« væri
manninum æðra.
Vér SifuDi í *dýrtíð« þessi ár.
Stjórnarvðld iandsius hafa sezt á
rökstóla og ráðgast urn sp:rnað.
Þeim k°m saman um að byijr á að
spara við skólana, og var þó beitt
við þá fullri spatsemi fyrir. Almenrr-
ingur siglir í kjölfar þeirra »úrvals-
manna« — setur fræðsiumálin á hak-
ann. Og gjaldabyrðin léttist örlítið,
— á kostnað framtíðannnar.
Hugsandi menn sjá, að svona má
ekki ganga. Hér verður að reyna
að kippa í liðinn. Óg ýmsir álíta
helzta ráðið til „þess það: að vekja
lýðinn með fræðslu um nppeldismáb
Slík vakning er auðvitað afarmikið
verk og naumast fárra manna færi.
En tímarit um uppeldið gæti orðið
að miklu 'liði — vakið ýmsa til
hugsunar. Dropinn holar steininn.
Tímarit um uppeldi og mannrækt
*byrjar að foifallalausu að koma út
á Akureyri á næstkomandi hausti
eða vetri. Er ráðgert að komi aí
því tvö hefti á ári og kosti árgang-
ur 2,00 kr. Rítinu er ætlað að
flytja fræðslugreinar og hvatuingaf
um uppeldis- og skólamál, og verð'
Kauplröu góðan h!ut Jmumingsolía: Cylínder- & Lager- og 0xulfeitl
Pá mundu hvar fc>ú iekst hann. eru áreiðanlega ódýrastarpg beztar hjá Slgurjóni
Hafnarstræti 18
Simi 137.