Morgunblaðið - 01.11.1918, Síða 4

4
MOROJUNBi AÐIÐ
i stóru úrvali frá kr. 1.50 til kr. 25.00
í
YÖRUHÚSINU.
Geysir
Export-Kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. J0HNS0N & KAABER.
Trolle & Rothe h.f.
BruDatryggingar.
Sjó- og striðsYátryggingar
Talsími: 235.
Sjótjóns-erindrekstnr og
skipaflutnmgar.
Talsími 429.
Glitotnar
ABREIÐUR
eða gömul söðulklæði verða keypt
háu verði.
Ritstjóri vísar á.
Flugfiskurmn.
Skáldsaga úr heim88tyrjöldinni 1921.
Eftir Övre Richter Frich.
---- 22
Ó, hvað henni þótti vænt um yður!
Síðar giftist hún Ralph Burns, hinum
nafnfræga enska leynilögreglumanni.
.... Ó, þér eruð sá maður, sem getur
hjálpað mér. Hérna er símskeytið —
komið því sem fyrst til herforingjans.
Norsk skip hafa verið skotin í kaf í
Norðursjó og rússneski flotinn stefnir
inn að til þess að taka Kristjánssand.
— Þetta eru stórtíðindi, mælti Fjeld
og var honum mikið niðri fyrir. Morg-
undagurinn verður hættulegur fyrir
Noreg.....Nú, þér eruð Bergljót
Bratt, mælti hann í öðrum tón. Mér
þótti vænt um systur yðar .... Heim-
urinn er minni en mann grunar. Vitið
þér hvaða maður er hér um borð ? Jú,
það er Ralph Burns sjálfur. Hann sit-
ur við kringsjána og æfir sig í því
að stjórna bátnum. Það er einkenni-
leg skepna, sem hefir gleypt yður,
jungfrú Bratt. Heimurinn befir aldrei
séð hennar líka. Það er hvorki fugl né
Nokkur púsund kjöttunnnr
eru til sölu hjá tunnuverksmiðju
Emil Rokstad.
Tiíkynning.
Alla h na mörgu heiðruðu viðskiftavini mtna vil eg vinsamlega áminna
um, að hafa lokið viðskiftum sínum daalega fyrir kl. 7 á kvöldin, þvi
þá verður búðinni iokað, samkvæmt hinni nýju Reglugjörð um lokun
sðlubúða, sem gengur í gitdi með deginum í dag.
Virðingarfyllst
Jóf). ögm. Oddssott, Laugavegi 63.
Farþegar til Ameriku.
Þeir farþegar, sem ætla sér að fara með
skipum vorum til Ameriku, eiu beðnir að
gefa sig fram á brezka konsúlatinu í siðasta
lagi 14 dögum áður en skipið fer héðan, til
þess að fá fararleyfi.
Farþegar, sem ætla að fara með Gull-
fossi næst, verða að koma tafarlaust 11 brezka
konsúlsins þessa dagana.
H.f. Eimskipafélag Islands
fiskur. Þér heyrið engan hávaða og
verðið eigi vör við neina hreyfingu og
samt sem áður þjótum við áfram neð-
ansjávar með 15 mílna hraða. Lítið á!
Fjeld greip litla sveif og sneri henni
gætilega. Þá opnuðust gluggar alt í
einu á báðum veggjum salarins. Fölt,
blágrænt ljós blandaðist hinu hvíta
rafmagnsljósi. Alt í einu varð alt kvikt
umhverfis þau. Flugfiskurinn þaut
inn í silfurhaf. Það var geislahríð að
sjá hvert sem litið var. Það var
eins og hin einkennilega sjóskepna
þröngdi sér inn í klett úr skínandi,
lifandi silfuræðum.
Unga stúlkan gleymdi í einum svip
öllum áhyggjum sínum, þegar hún sá
þessa mikilfenglegu sjón.
— Góði, hvað er þetta? mælti hún.
Það er eins og glóandi silfurpening-
um rigni yfir okkur. Hvað getur þetta
verið ?
— Það er að eins síldartorfa, mælti
Fjeld. Vegna þess, hvað við förum
hratt, þá getum við ekki séð neina
síld — alt rennur saman í eitt silfur-
flóð .... En fyrst forlögin hafa nú
sent yður til okkar og mér virðist þér
vera gáfuð stúlka og elska land yðar
heitt, þá skal eg skýra yður frá því,
í hvaða sjóskepnu þér eruð ásamt Ilm-
aii Erko, Ralph Burns og mér. í tyo
mánuði höfum við verið ofsóttir eins
og veiðidýr. Sporhundar þriggja stór-
velda hafa reynt að drepa þetta fagra
og góða stáldýr. Við höfum ekki þor-
að að stinga upp höfðinu af ótta við
það að verða sénir. Og þó getum við
flogið betur en nokkur annar. Við lif-
um í sjó og við lifum í lofti. Enginn
getur ráðið við okkur........Lítið á
mjóu pípurnar þarna á gólfinu. Þær
eru hlaðnar með sprengiefni, sem er
svo sterkt, að enginn veit afl þess.
Og þeim er komið þannig fyrir með
ljósmyndavéla-útbúnaði, að þegar
myndin af skotmarkinu kemur fram á
ákveðnum stað í myndavélinni, þá
hlýtur skotið að hæfa.......Auðvitað
erum við ekki svo, að okkur bíti eng-
in vojni, en það er lítil hætta á því,
að við verðum með vopnum vegnir.
Betra hernaðartæki finst ekki í víðri
veröld. Og það mun skjóta óvinum
vorum skelk í bringu. Og í dag þegar
floti Rússa reynir að brjótast inn
sundin og ná lykli Norðursjávar, þá
mun hann eigi að eins hitta fyrir hug-
rakka menn á vígjunum á Oturey,
heldur skal hann fá að sjá þau undur
og stórmerki, sem engan mann hefir
dreymt um ....
Fjeld þagttaði.
Það heyrðist ofurlítið marr ....
— Vélin tekur nú öfuga skrúfu-
sveiflu, tautaði hann. Þá erum við
<Z&runatryggingar,
sjó- og striðsváttyggingar.
0. 7of)mon & Kaabsr.
Troodlijems Yátryggingaríélag kí
Allsk bruisatryggíiagar,
Aðalumboðsntaður
Cari Finsen,
Skólavörðustíg 25
Skrifstofut, 51/*—Tíls 33:
éSunnar Cgilscn,
skipamiðlan,
Hafnarstræti 15 (appi)
Skrifstofan opin kl. 10—4. Simi 6cS
Sjé-, Striðs-, Brunatrygglngar.
Talsími heima 479
Det kgt. octr. BraudasEoraofli
Kanpmannahöfn
vitryggir: imw, húsgðgrs, alls«
konar vöruforða o.s.frv.
eldsvoða fyrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e,h,
i Austutstr. 1 (Búð L. Nielscn).
N. 8. Nxe!s«sn,
»SUN INSUBANGE CFFÍCE*
Heimsins eizta og sfáersta vátrygg.
ingarfélag. Tsknr að sér ailskonaí
branatryggingar.
Aðiumboðsmaðar hér á iandi
Matthías Matthiassors,
Holti. Taisimi 49 r
komnir til Otureyjar. Fáið mér sím-
skeytið, eg skal senda það í land meS
vígisbátnum. Farið í sjófötin hans
Erkos og farið í land. En við verðum
að flýta okkur á burt aftur, því að
nú bíður okkar mikið starf.
Unga stúlkan leit hikandi á sjófötin
sem hann rétti henni.
—• Þér megið ekki neita mér um
eina bón, mælti hún og roðnaði. Þér
megið ekki setja mig hér í land. For-
lögin hafa sent mig hingað um borð itl
ykkar, Ralph Burns. Lofið mér að vera
kyr hérna. Eg get eldað og búið til
mat. Og þegar ráðist er í stórræði, er
gott að hafa kvenfólk með. Eg er ekki
hrædd. Og aldrei skal eg kvarta. Lofið
mér að vera með ykkur — í guðs bæn-
um!
Fjeld leit á hana með aðdáun.
— Þér eigið ekki marga yðar líka,
Bergljót Bratt, mælti hann með hægð.
Það væri gott að hafa yður sér við
hlið þegar dauðinn nagar hjartarætur
manns. Gott! Farið í sjófötin og verið
kyr hjá okkur. Eg skal senda boð til
loftskeytastöðvarinnar. Nú lendið þér
mitt, í hinum stærstu atburðum. En
það er dásamlegt að finna storm stór-
tíðindanna leika um vanga sér. Það
gefur lífinu gildi — — —
Bergijót horfði alvarlega á hann.