Morgunblaðið - 21.11.1918, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
i stóru úrvali írá kr. 1.50 tilkr. 25.00
YÖRUHUSINU.
Hákarl
Tilboð óskast i ca. 100 kg. af
hákarli.
Ttlboðin leggist inn á afgreiðslu
Morgunblaðsins, merkt 100.
Vr? Sapað
Budda töpuð, Finnandi skili
henni á afgr. Morgunbl.
JSaiga t
Herbergi rceð húsgögnum óskast
til leigu strax. A. v. á.
0 ÆaupsRapur
Af sérstökum ástæðum verður nýtt
tveggjamannnfar selt með tækifæris-
verði. A. v. á.
FlugfiskurinrL
Skáldsaga úr heimsstyrjöldinni 1921.
Eftir Övre Richter Frich.
---- 29
f>að er í missi og mótlseti, sem hern-
aðatandi norsku þjóðarinnar á að
vakna. Lítið á mennina þarna, for-
ingi. Æpa þeir, bera þeir sig illa?
Er ekki eins og þeir hafi hnigið til
jarðar með bros á vörum og leifturí
augum ?
. . . . Og blaktir ekki fáninn okk.
ar ennþá þarna uppi, ekki í hálfri
stöng, en frjálslegur á fögrum degi!
. . . . f>að er heiðursdagur Noregs,
foringi. Hann mun vopna hvern ein-
Étsta arm norður til ystu endimarka,
hann mun vekja hinn norska anda
sem fiefir verið kæfður í hinum
vesælu politisku smáskærum. Gæfu-
maður er hver sá, sem í dag leggur
bein sín til hvíldar í kirkjugarði Krist-
jánssands! Meira sagði hann ekki.
Heilbrigðisforinginn beygði sig yfir
hina föllnu stórskotaliða oghershöfð-
inginn starði aftur út yfir fjörðinn,
en þar var nú á ferð aragrúi af bát-
um undir Uxaeyjarvitanum,
En herehöfðingínn stóð grafkyr,
Röntgensfofnunin og IjoslækRÍngastofan
er á ný opin fyrir sjúklinga i venjulegum tíma.
Gmin). Ciaessen.
Jarðepli
vænttnleg með Botníu í Heildve ?zlun Gísla-
sosar.
Tekið á móti pöntunum í dag.
vantar á Snorra Goöa. Upplýsingar í vörugeymslu-
húsi
H f. Kveldúifs
Jl&ygcjilQgan
Dreng
vanfar tií að Bara úí *Morgun6íaéié.
Æaupié cÆorgíinB/.
Olöf Helgadóttir frá Skógargerði í
Norður-Múlasýslu er beðin að koma
til viðtals á Bergstaðastíg 6 B, uppi.
En næstum með forvitni eá hann
hinn volduga óvin nálgast.
pá rétti hann alt í einu úr sér.
Ut frá Topdalsfirðiiium sá hann ein-
kennilega langa straumrák, er straukst
yfir sjávarflötinn eins og þunn brún.
Eákin hreifðist með miklum hraða
og hæg straumalda sást eftir.
Herhöfðingjanum hnykti við og
roða-votti brá fyrir á hinu dökka
andliti.
f>á kom alt í einu ókyrð á sjóinn
á litlum bletti. Stór grænn hlutur
•skaust upp úr sjónum rétt i svip, en
hvarf síðan.
Bátarnir hægðu skyndilega á sér
og hermennirnir störðu óttaalegnir á
hina trölslegu ófreskju. Og hræðsl-
an breiddist út frá einum til annars
.... óttin við Ieyndardóm hafsins,
eyðandann, hinn eilífa ótta.
XVIII.
Leyndardómur Auatur-
h&fnarinnar.
Inni á austurhöfninni í KrÍBtian-
sand lá prammi einn iangur mjög
fyrir akkerum 100 metra undan landi.
Yfirbygging hans, löng með hvelfu
þaki lfktist ekki neinu ermenn höfðu
áður séð og bæjarbúarnir rökræddu
það í ákafa hvaða furðuverk það
Barnlaus hjón
óska að fá qejins stúlkubarn 4—5
ára gamalt, helzt alveg munaðarlaust,
Tilboð merkt Munaðarlaust barn,
sendist Morgunolaðinu innan 3 daga.
væri eiginlega, sem hefði skotið upp
þarna í afkima austurhafnarinnar.
I »klúbbnum« héldu menn að það
væri þurkví fyrir bilaða kafbáta, en
það var hægra orkt en gert að kynn-
ast þeim til fulls, þvf að heratjórnin
á Otursey héit verndarhendi sinni yfir
furðuverkinu.
Ennþá hafði enginn rent forvitnis-
augum sínum inn undir þakið lága.
Not var þanið alt f kringum pramm-
ann og var það þannig gert áð enginn
lifandi maður í bænum þorði að koma
nærri því nema án þess að hjartað
sigi í búknum.
Smástrákar nokkrir sem ætluðu að
reyna að komast gegn um netið voru
nærri sprungnir í loft upp. Glerkúl-
ur uokkrar sem augsýnilega höfðu
inni að halda sterkt sprengiefni, höfðu
verið festar í netið. Strákarnir komu
heim til sín, nær dauða en lífi og
hárið reiB á höfði þeirra, er þeir sögðu
fré hinu dularfullu undravorki aust-
urhafnarinnar,
pegar fyrstu sprengikúlurnar dundu
á Kristjanssand sázt maður einn róa
um höfniua í áttiua til prammans.
Hann var berhöfðaður og hárið lá í
slikju við ennið á honum.
Maðurinn var ekki vanur ræðari
og hreifingarnar næstum hlægilegar.
En enginn mundi hafa dirfst að
hlæja að honum, ef hann hefði að-
eins litið á híð bleika rólega andlit
hans, þar sem hin smáu,dökbu, blik-
Hvenfóíh
óskast til hjúkrunar út um bæinn.
Hjúkrunarnefndin.
JtlQíur
(vellingur og hafraseyði) er látið úti
ókeypis úr eldhúsi Barnaskólans.
Hjúkrunarnefndin.
Tionur og síúíkur
til að ræsta og þvo hjá sjúklingum
vantar. Komið til
Hjúkrunarnefndarinnar.
2 konur
til þess að þvo þvotta, óskast. Þær
snúi sér til Einars Péturssonar i
Barnaskólanum.
Titkijnning.
Frá og með Jimtudeoi 21. nóv.
verður hjúkrunarskrifstofan i Bruna-
stóðinni að eins opin ki. 4—8 síð-
degis, tii sjúkraflutninas og útvegunar
hjúkrmiarfólks út um bæinn.
Hjúkrunarnefndin.
Frá og með morqni fimtndags,
21. nóv., verður da% oy vœtur varsla
iækna lögð niður i Brunastöðinni.
Hjúkrunamefndin. .
Kvenmaður
vet fær til að talta að sér forstöðu
eldhúss i Sláturhúsinu, sem hr. Thor
Jensen leggnr til efni, óskast.
Hjúkrunarskriístofan, sími 530,
tekur við tilboðum.
Hjúkrunarnefndin.
Steinolía
verður framvegis að eius iátiu úti
kl. 10—12 árdegis og einvörðungu
handa játœklinqim.
Hjúkrunarnefr.din.
andi augu skinu eins og glæður. Auk
þeas var austurhöfnin eins og útdauð.
Kúlurnar frá Rússa-flotánum höfðu
rekið alla burtu og löng röð af heat-
um og vögnum sbýrði frá flótta íbú-
anna frá Kristjanssundi.
Maðurinn i bátnum virtist ekki ótt-
ast neinn eða neitt. Enginn gat Ver-
ið f vafa um megnt hatur í hinu
búlduleita þrælsandliti, þarna var
maður. sem hafði áformað að koma
sínu fram hvað Bem það kostaði.
Asev hafði hugrekki forlagatrúar-
mannsins. Hjá honum fór saman
frek og gætin fífidirfsba, og er hún
einkenni þeirra, sem fædair eru á
heiðunum miklu. Nú var stundin
bomin, nú var um tilveru hans að
tefla. Hann hafði ekki getað komið
í veg fyrir að foringiun á Oturey
fengi vitneskju um fyrirætlanir rúss-
neska flotans. pað sá hann á víg-
girðingunum, því þar höfðu menn
sýnilega verið önnum feafnir frá því
snemma um morguninn.
En nú var um meiri hluta að ræða.
Alt í frá þeirri stundu þegar hann
hafði í æði hleypt úr skammbyssunni
sinni á hina fljótandi ófreskju, er
hafði runnið út úr Groovningssundi
nótbina góðu, hafði Asev svarið þess
eið með knýttum hnefum að flug-
fisburinn hans Ilmari Erkos sfeyldí
aldrei blakta vængjum russneska
flotanum til meins.