Morgunblaðið - 04.12.1918, Blaðsíða 4

4
MOSGXJNBLAÐÍÐ
Fataburstar
Skóburstar
Gluggakústar
Strákústar
Lægsta verð í bænum.
VÖRUHÚSIfl.
Trolle 8 Rothe U
* Brunatryggingar.
Bjó- og striðsYátryggingar
Talsimi: 235.
Sjótións-ermdrekstar o|
skipaflutnmgar,
Talsími 429.
Glitoínar
ABREIÐUR
eða gömul söðulklæði verða keypt
háu verði,
Ritstjóri vísar á.
Geysir
Export-Kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. J0HNS0N & KAABER.
Fiugfiskurinn,
Bkáldsaga ár heimsstyrjöldinni 1921.
Eftir Övre Richter Frich. fHg§
------------ 35
Látum svo vera, en ekkert jarð-
>neskt vald skyldi nú meina hon-
um að ná nndir sig Otureyju —
jafnvel þótt hann þyrfti að fórna
helmingi flotans. Marconí-skeyta-
maðurinn hans hafði einmitt ný-
lega látið hann vita, að þýzki flot-
“inn væri ekki nema 250 mílufjórð-
unga fyrir sunnan Líðandisnes
og að enska Norðursjávar-her-
•skipadeildin kæmi frá Skotlandi,
og mundi koma nokkrum stundum
seinna.
Það var nú enginn tími til gæti-
legra hernaðarbragða. Og án þess
að hugsa sig neitt um, gaf hann
nýja aðstoðarforingjanum skipun
um, að sækja fast að firðinum og
leggja mótvamir í fjarðarmynnið.
En það komst aldrei svo langt
að Besukhov fengi þessari skipun
sinni hlýtt, því í sama vetfaúgi sem *
Háseti og matsveinn
geta feugið atvinnu á skonnortunni H E R T A. Upplýsingar gefur
EMIL STRAND
skipamiðlari.
s. Vátryggingar Jjjf,
Ærunafryggincjar,
sjó- og striðsváttyggingar.
0. Tofjnson & Jiaabcr,
getur unglingspiltur 15—18 ára fengið nú þegar. Umsóknir ásamt
launakröfu, meðmælum og mynd af umsækjanda, merkt: »VERZLUN*
sendist afgreiðslu þessa blaðs fynr kl. 6 e* m. í dag.
Þær umsóknir er ekki koma til greina verða endursendar.
Ca 700 kg góðu utheyi til sölu
hér á staðnum. Semjið við
Einar Björnsson Kárastíg 2.
Sími 553.
iTontmjems Yairyggmganeigg nx
AUsk. branatryggingas'.
Aðalumboðsmaður
Cari Fteon,
Skólavörðusíig 25.
Skrifstofut. 57»—6‘/*sd. Tals. 335
Sunnar Cgiíson9
skipamiðlari,
Hafnarstiæti 15 (uppi)
Skrifstofan opin kl. 10—4. Sími 6oft
SJé-, Stríðs-, Brunatrygglnfar,
Talsími heima 479.
*35qzÍ aé auglýsa i tJfíorgunBíaéinu.
vUUi
Kaupmannahöfn
Það tilkynnist vinum og vandamönnum, að okkar elskaði sonur,
Jóhann Eyjólfsson, frá Sviðholti á Álftanesi, andaðist í nótt.
Jarðarförin verður ákveðin siðar.
Jóhanna Jónsdóttir. Eyjólfur Gíslason.
hús, hásgögíi, aU»»
konar vðniforða o.s.frv. gagt
eldsvoða fvrir lægsta iðgjald.
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 e.h„
I Austurstr, 1 (Búð L. NielsenJ.
N. 6. Nielsen.
Ianilegt þakklæti fyrir auðsýnda hluttekningn við fráfall og jarðatför
konu minnar sál., Hóltnfríðar Eyjólfsdóttur.
Gísli Tóœasson.
»SUN INSURANCE OFFECE*
Heímsins elzta og stærsta vátrygg-
i igarfélag. Tekur að sér stllskonir
bmnatryggingar.
Aðiamboðsmaður hér á iandi
Matthias Matthiasson,
Holti. Talsimi 497
hinir spengilegu tundurspillar
sneru inn að firðinum með fimtán
mílna hraða, kom hann anga á
stálskepnuna furðnlegu, sem hafði
grandað bátnum hans.
Það var furðusjón, sem enginn
mundi gleyma. Nálægt því 500
metrum fram nndan foringjaskip-
inu rússneska skaust 50 metra löng
ófreskja upp úr sjónum. Hún
þandi tvo stutta og breiða vængi
og leið í loft npp með feiknahraða.
Þessn hafði enginn átt von á. Stór-
skotaliðarnir stóðu við fallbyssurn-
ar, en þeir megnuðu ekkert á móti
hinni grönnu, fiski líku skepnu,
sem nú sveif yfir höfðum þeirra,
skjót í hreyfingum. Þeir höfðu
ekki komið hæðarfallbyssunum
fyrir.
Herfilegt vein heyrðist um allan
flotann; þetta flugdýr líktist ekki
neinu, sem menn höfðu séð. Sjór-
inn lak af flngfiskinum og hann
snerist aftur og fram í blíðviðrinu,
fimur eins og fjöður.
Það liðu fáeinar sekúndur; það
var hræðileg hið, þó ekki væri hún
lengri. Hvað mundi nú vera á
seyðil ....
Besilkhov flotaforingi var ann-
ars lengi að átta sig á hlutunum.
En svo mikið var honum þó ljóst,
að hér var undraskepna nýja tím-
ans á sveimi — láðs- og lagardýrið,
er skaut þjóðunum skelk í bringu,
moi'ðvopnið, sem bar hvassa egg
að hálsi hernaðarstefnunnar.
Hann óraði einhvernveginn fyr-
ir því, að hann mundi aldrei fram-
ar sjá virkisstrætið St. Denis. Gar-
schin lá með opið sár á enninu
þarna inn frá á haustbleiku virk-
inu, hann leit með brestandi auga
þá sól, er skein á smán Rússlands.
Gott og vel, — hinn föli aðstoðar-
foringi átti þá að verða með!
Skárra yrði það nú rúmið sem losn-
aði hjá ungfrú Felice. Gulgrænu
kattaraugun hennar á+tu ekki
framar að skjóta leiftrnm frá hin-
nm lifrauða legubekk, og heru ökl-
arnir spengilegu með gullhring-
unnm áttu ekki framar að glamra
fyrir eyrum heggja elskhuganna
eins og þegar hringlar í skelli-
nöðru.
Hvað var þetta ?
Besukhtv flotaforingi reikaði og
greip um höfuðið. Tvo hvíta ljós-
geisla lagði út um kvið hins vold-
uga flugfisks. Það var eins og him-
ininn opnaðist hinnm gamla sjó-
manni. Ilvít þoka grúfði sig fy rr
augu hans. Þilfarið leið undan fót-
um hans. Andardrátturinn stöðv-
aðist í hálsi hans.
Ekkert hljóð heyrðist og enginn
hvellur. Það var eins og loftið sjálft
eyddi öllu undir skjótu vængja-
slagi hins hræðilega flugdýrs. Hinn
mikli bryndreki var undinn sam-
an eins og tnska. Allir menn sóp-
nðnst af þilfarinu. Fallbyssurnar
ultu hver um aðra og meter-breið
rifa skifti skrokknum í tvo hlut .
Herskipið Krím hóf sig nm.
augnahlik eins og deyjandi rán-
dýr, sem í síðasta sinni virðir ó-
vininn fyrir sér, síðan steyptnst
sjóirnir inn um allar gáttir og hið
tígulegasta skip Rússlands seig
hægt og hljóðaiaust niður í djúp-
ið, en samferða því urðu þúsundir
manna, er eigi máttu orði upp
koma fyrir dauðans skelfing.