Morgunblaðið - 06.01.1919, Síða 4

MORGUNBLAÐIÐ
4
Smápeningar
yöar etidast (engsf ef þið
kaupið /
Vöruhúsinu!
Trolle & Rothe h.f.
Brnnatryggingar.
Sjó- og striðsYátryggingar
Talslmi: 235.
Sjótjóns-erinMstur og
skipaflntningar.
Talsíml 429.
■ 1 ' ■■■■ - ' -
Geysir
Export-Kaffi
er bezt.
Aðalumboðsmenn:
0. J0HNS0N & KAABER.
Bookless Brotbers
(Ship Broking Department)
Ship Brokers and Surveyors
Aberdeen, Scotland.
Annast sölu, kaup, smiðar og leigu
á allskonar skipum. Otvega aðallega
Botnvörpunga, MAtorskip og vélar i
mótorskip. — Umboðsmenn fyrir
hina frægu »Beadmore< oliuvél fyr-
ir fískiskip. — Gerið svo vel að
senda oss fyrirspurnir um alt við-
víkjandi skipum.
Flug-fiskurinn,
Skáldsaga úr heimsatyrjöldinni 1921.
Eftir, Övre Richter Frich.
---- 48
XXX.
Tvö símskeyti.
Ralph Burns sat aftur á verönd-
inni heima hjá sér og sleikti sólskinið.
Og andlit hans Ijómaði eins og sól.
En hvað heimurinn, utan við þessa
þrjátíu fermetra, sem heimkynni hans
náði yfir, var bæði vondur og hrotta-
legur. En þarna stóð nú kona hans,
fögur og tíguleg eins og þegar hann
leiddi hana að brúðarbekknum í ensku
kirkjunni í Kristjaníu, og þarna lék
hún sér hún dóttir hans, feit og þrif-
leg og lifandi eftirmynd föður síns.
Litla stúlkan var nú með allan hug-
ann hjá fraenku sinni, sem komin var
og hafði unnið sér ást barnsins á einu
andartaki.
Burns horfði með aðgætni á mág-
konu sína. Hann ætlaði tæplega að
trúa því, að þetta væri hin sama Berg-
ljót Bratt, sem hafði tekið þátt í öll-
um svaðilförum flugfisksins með óbil-
andi kjarki og djarfmensku. Hún var
Tííjóðfærasláff
við dmzleika og aðrar skemtanir tek eg uudirritaður að mér eins
og að undanförnu.
P. O. Bernburg
Bergstaðastræti 1. Sími 134
Nótur
Þeir, sem ekki gera sér leik að því að fleygja pen-
ingunum sínum út um glugganu og kaupa nótur þar
sem þær eru seldar alt að helmingi dýrari en réttmætt
verð þeirra er, þeir kaupa þær í
Nótna- 0g ritfangaverzlun
Theodöis Arnasonar
Sími 231. Austurstræti 17.
Aöalfundur
Framfarafélags Seltirninga
verður haldinn langardaginn 11. jan. n. k. kl. 7 e. m.
STJÓRNIN.
Hanzkabúðin
hefir nú miklar birgðír af allskonar hönzkum, meðal annars mikið úrval
af karlmannahönzkum bílhönzkum viunuhönzkum fyiirsjómennoglandmenn
Hanzkabúðin, Austurstræti 5
orðin mikið breytt. Hún var föl og
dökkir baugar voru í kring um aug-
un. En fas hennar og vöxtur bar þó
enn ótvíræðan vott um það, hver
kjarkur bjó í henni.
En hvað hún var ólík konunni hans,
sem var dökk á brún og brá og miklu
fíngerðari! .... En þó var viðkvæm
blíða í augum Bergljótar og bar það
vott um þá góðu eiginleika hjá henni,
sem allir karlmenn meta mest hjá
kvenþjóðinni ....
Burns andvarpaði.
Þau höfðu átt erfiða daga í Krist-
jánssandi. Hann hafði rækt það er-
indi, sem Sir Edward Grey fól hon-
um. Hann hafði gert flugfiskinn hlut-
lausan. Og það var að eins gott fyrir
Breta, að hann tvístraði flota Rússa.
Svo höfðu þau flogið yfir Norður-
sjó um nótt og lagst gætilega að hafn-
ar garðinum í Gravesend nm morgun-
inn, áður en hanarnir voru farnir að
gala. Ó, hvað hann hafði þráð það að
komast heim aftur! .... Þeir Erko
og Féld lágu nú í Gravesend og fyltu
flugfiskinn af rafmagni og hiðu þess
hvernig stríðið færi. En hann hafði
flýtt sér heim ásamt mágkonu sinni
og hraðað ferðum eins og mest hann
mátti. Það var sorg í London. Þús-
undir feðra grétu syni sína. En hann
tók ekkert eftir því. Hann hugsaði að
eins um það að komast heim til konu
sinnar og dóttur.
Og nú sat hann hér í hægindastól,
reykti pípu sína og naut hvíidarinnar.
Maður nokkur kom gangandi í hægð-
um sínum með fram grindunum. Það
var ungur maður og var svo áð sjá
sem hann gengi sér til skemtunar, án
þess að hafa nokkurt ábveðið takmark.
Burns gaf honum gætur eins og öll-
um, sem fram hjá gengu. Hann sá að
maðurinn misti alt í einu staf sinn og
laut niður til þess að taka hann npp.
Það var ekkert undarlegt í sjálfu sér.
En um leið mættust augu þeirra Burns
og augnaráð hins ókunna manns lík-
aði Burns ekki. Það var hvast og undir-
hyggjulegt og það var eins og maður-
inn vidi móta í hnga sér mynd af
garðinum og húsinu og þeim sem þar
voru.
Þetta var að eins andartak. Mað-
urinn hafði tekið upp stafinn, leit
undan og hélt svo áfram í hægðum
sínum, án þess að gefa húsinu neinar
frekari gætur.
Burns varp öndinni mæðulega. Hm
meðfædda eðlisgáfa hans sagði honum
það, að nú væri hætta á ferðum. Og
kaldur grunurinn læsti sig um hann
allan, enda þótt hann reyndi að hrista
þetta af sér. Hann hafði eigi þekt
manninn, sem fram hjá fór. En hann
Vátryggingar
Trondhjenu TátrjMtrfilm h.
Alisk. brunatrygginjjar
Aðalamboðsmaðm-
C«vl Flnsan,
Skóhvörðastíg 25
Skrifstofut. sVt—ú‘/»sd. Tals 11
éSunnar Cgilson,
skipamiðlari,
Hafnarstræti 15 (nppi)
Skrifstofan opin kl. 10—4. Simi b i|
SJé-, Stríðs-, Brunatrygglngar
Talsími heima 479.
Det kgt. octr. Brandassnriaoi
Kanpm annahöfn
vátryggir: hús, húsgðgn, alla>
konar vöruforða o.s.frv gegt
eldsvoða fyrir lægsta iðgjaid
Heima kl. 8—12 f. h. og 2—8 k
1 Austnrstr. 1 (Búð L, Nielsenj.
N. B. Nielsen,
>SUN INSURANCE OFFICE«
Heimsins elzta og stærsta vátryRg'
ingarfélag. Tekur að sér allskon*
brunairyggingar.
Aðlnmboðsmaðnr hér á landi
Matthias Matthíassoin,
Holti. Talsimi 497
Ærunatryggingar,
sjó- og strlðsváttyggingar,
O. Joþosoa & Tiaaðer.
hatði séð augnaráð þetta þúsund sinn-
um áður. Var hefiidin nú í aðsigi. Og
var þetta viðvörun til hans 1
Kona hans gekk til hans.
— Gengur nokkuð að þér 9 mælti hún
blíðlega og strauk hendinni yfir grófa
hárið hans.
— Nei, mælti hann eins og utan
við sig. En mundu eftir því að læsa
hliðinu vel í kvöld. Nú eru vandræða
tímar og það getur verið að skríllinn
geri óspektir þegar minst varir. Það
munu enn til menn, sem þykjast eiga
okkur grátt að gjalda, Helena.
— Hefir nokkuð sérstakt kornið fyr-
ir?
— Nei, mælti hann. Það er bara í-
myndun. Það dró ský fyrir sólu. Og
þú veizt að meira þarf ekki til að
vekja illan grun hjá okkur sporhund-
unum. Eg vildi bara að Féld hefði
verið hér. Haun ætti að vita um fregn-
ina í „Times“ um hingaðkomu flug-
fisksins. Það er sjálfsagt einhver skrif-
ari í hermálaráðuneytinu, sem ekki
getur haldið sér saman. En við fáum
sjálfsagt bráðum fregnir af Féld _____
Burns var venju fremur nærgætur
þennan dag. Hann hafði tæplega alept
orðinu, þegar símsveinn kom þjótandi
inn um hliðið.
— Hér er hraðskeyti til Mr. Burnsl
— Hvaðan er það, drengur minní