Morgunblaðið - 03.03.1919, Blaðsíða 4

A
MORGUNRLAÐIÐ
Treoiisieaii fátrjgihísfíéiiá
AJisk. bvnn»t.ry%v.x,
A8slun3bo5sroað.7'
0®»1
Sí'óh'órðas';,
Skrifstofvt. 5*/*—6J/»íf ■ sí>
skxpauHðiíj.,
Hafaarstraeti 15 {nppti
ftrifstofac opin kl. 10—<. 5ís»'
8J*h StriSs-, Bninatrygftep
Talsirni heímí ***<?.
Det k|t octr. BnMmm.:
Kaupmacnaiióíc
Yátrrggir: hús, hú»%ögut »U
koriar vðraiorða o.sirv
eldsvoða fyrir iaegsta iSgfaíd,
Heii.n?- kl. 8—12 f. h. og 2—5 r.
í Áasturstr. 1 (Báð L, NielsgsJ.
N. B
* UH mUHÁHCE OFFICÍ
Heimsins eizta og stsersu vitrygs
ingsrféíxg. Tekor að sér albkf-.-
kracrrryggingar.
A imboðsmsðnr hér i lítsii
Matthias Matthíaasow,
Holti. Tzlsíœi 45:
;
sjó- og stríðsvátryggingar,
|5, lchmon $ Kaafr®*
og áhöjdum. ÞaS eru glögg dæmi
þess, að Goethe var hinn fjölhæf-
asti vísindamaður, enda eiga ýms-
ar vísindagreinar honum mikið að
þakka, t. d. efnafræði, eðlisfræði,
fagurfræði 0. fl., sem hann hefir
auðgað með mikilsverðum hug-
myndum og sönnunum.
Hús Sehillers er fátæklegt mjög
og hrörlegt. Inni í þvi ber alt þess
vott, að Schiller var alnbogabarn
síns tíma. Þrjár stofur eru enn
nokkurn veginn óbreyttar, og eru
húsgögnin í þeim hin einföldnstu.
Gömul kona gekk þar með mér og
útskýrði fyrir mér það, sem fyrir
augun bar. ,,Þetta er spilaborð
Schillers,“ sagði hún og benti á
borð, sem stóð í miðri stofunni.
„Var Schiller ekki langt upp yfir
það hafinn, að spila á spilf' spurði
eg hissa. „Nei, nei,“ sagði gamla
konan, „næstum því á hverjum degi
komu vinir hans til hans, og þá
spiluðu þeir oftast Whist.“ Og í
næsta herbergi stóð skrifborðið
hans. Mér varð starsýnt á það og
einkennilegar tilfinningar gagn-
tóku mig. Bg varð fyrir sömu á-
hrifum eins og þegar eg heyri stórt
og gott „orchester“ — þegar eg
heyri blásturshljóðfærin og strok-
»S«iáSSÍ!S^5»?

J irðarfðr mágkonu okkar Agústu Guðmundsdót ur fer fram f; á
frolle & Rothð hi.
dómk:rkjuani kl, i eftir hid. 4. maiz. Fyrir hönd íj irverandi maors
hennar Arna Guðmundvoaar.
Hans H. Krag og Kristólína Krag.
PÁPPTR HÆRRÁR!
Erleod s e;* p ppír að hækka i vetði. Hér á staðnnm
©s*
umbúðapappír
til böiu meö götnlu verði.
Gerið kaup sem fyrst.
R. v. á.
í ágæíu standi, ásamt varastykkjum Sem fylgja, er af sé stökum ástæðum
Til sölu. Lágt verð.
Til viðtals á Lindarg. 32 ki. 11—12 o" 4—5.
Gunnar Bigurfinnsson.
Brnnatryggiiigar.
Sjo- og stríðsYátryggingar
Talsitm: 235.
Sjðtjðns-ermdrekstur
skipaflutiíiagRt
Taísinn.f 42ö.
Geysir
Export-Kaffi
er bezt
Aðalumboðsmersp:
0. J0HRS0H & KAABBR
ETEINDÓK GUNHXADGSSON,
yfirdómslögmaður.
Túngötu 8. Sími 10 B.
Heima kl. 4%—6
1 Bókabúðinni á Laugavegi 1S
fást ódýrar gamlar sögu- og fræði-
bækur, innl. og erlendar.
! Saumastofan
Aeæt vetrarfrakkaefol. — Sömuleiðis
stóit úrval af allskonar
Fataefsjum.
Komið fytst í
Vöruhúsið.
Kaupið HorgnnbL
hljóðfærin og fiðlurnar — keppast
við í eilífu „creschendo" að kom-
ast upp á tindinn — og að lokum
taka höndum samaa, sameinast þar
uppi í mörgum tónum, en einum
sterkum, sigrandi hljóm — sem læt-
ur okkur gleyma öllu jarðneskn og
flytur okkur rétt scm snöggvast
upp í sigurhæðir. í skrifborði Schil-
lers fundust mér vera ótal hljómar,
— hljómar af undurfógrum kvæð-
um, sögum og leikritum, sem eg
hafði lesið og séð. Var það ekki frá
þessu skrifborði, hem Don Carlos,
Maria Btuart, Wilhelm Tell, Die
Jungfrau von Orleans o. fl. risu
upp í nýrri, fegraðri mynd, hæf til
að breiða réttlæti og sannindi út
um víða veröld?
Þá er að geta hússins, þar sem
Franz Liszt bjó, er m é r þótti sér-
lega gamán að sjá. Það stendur í
útjaðri bæjarins, við hinn undur-
fagra hertogatrjágarð. Franz l.iszt
hefir náð mestri frægð af öllum
píanóleikurum að fornu og nýju.
Hann er fæddur 1811 í Ungverja-
landi, og dó 1886 í Bayreuth, í
heimsókn hjá Richard Wagner,
tengdasyni sínum. Eftir að hafa
ferðast um alla Bvrópu og safnað
frægð og fé, settist hann að í Vei-
mar, og-þangað streymdu nú menn
og konur svo þúsundum skifti, til
uö njóta góða- at‘ tiinni óviðjafan-
legu list hans. Húsið stendur al-‘
veg eins og á Liszts dögum með
öllu, sem í því var. Þar býr nú
gömul kona, sem var í 20 ár í þjón-
ustu hjá Liszt, og kann hún frá
mörgu merkilegu að segja. Iiún
fylgdi mér um alt húsið, sem var
lxtið, en fallegt og smekklegt að
utan og innan, og bar alt vott um
vellíðan og listfengi. Það eftirtekt-
arverðasta í húsinu var herbergi,
fult af alls konar gjöfum, og þeim
ekki kotungslegum. Aldrei á æfi
minni hefi eg séð svo * marga og
margbreytilega dýrindis gripi sam-
ankomna. Þar voru dósir og skrín
úr gulli, alsett tihdrandi demönt-
um, gullhorn og gullbikarar, ótal
hringir með dýrmætustu steinum
og margt fleira. — Á meðan Franz
Liszt lifði í Weimar, tók hann al-
drei einn pfenning fyrir að kenna,
og á hverjum sunnudegi spilaði
hann heima hjá sér fyrir alla, sem
heyra vildu. „Þá voru alt af öll
herbergi troðfull, og fyrir utan
húsið stóð fólk hundruðum sam-
an,“ sagði j^’.mla konan.----
I kirkjugarðinum í Weimar
hvíla Goethe og Schiller í graf-
hvelfingu hertogaættarinnar.-------
Eftir að hafa séð alt þetta, hélt
eg heim'‘á leið og fékk mér góðan
kvöldverð, góðan eftir þeim mæli-
kvarða, sem var í Þýzkalandi í sum-
ar, sem sé kartöflur og kálmeti með
þurru brauði.
Nú fást í Weimar „luxusvörur1 ‘,
eins og smjör, „marmelade" og te,
— þó einungis fyrir þá, sem hafa
aðgang að þjóðþinginu.
J. N.
Saumur
og
skrúfur
aí öllnm stæiðnm, nýkomið til
JES ZIMSEN