Morgunblaðið - 05.08.1919, Qupperneq 1

6. árgangur, 255. tölublað
Þriðjudag 5. ágúst 1919
Isaloldarpr entsmið j a
GAMLA BIO
Töfrasjalið.
Áhrifamikill og spennandi
ástarsjónleiknr i 4 þáttum eftir
Robert Heymann.
Aðalhlutverkið leikur hin fræga
italska kvikmyndastjarna
Erna Morena.
Pétur A. Jénsson
OperasAngvari
syugur í Birubúð næstkomandi
miðv.dags-, föstudags-, og laugardagskvöld kl. 8!
Jlý söngskrá.
Aðgöngumiðar á kr. 3,50 og stæði kr. 2,50 seljast i Bókav.
Sigf. Eymundssonar og Bókav. ísafoldar frá því í dag.
Kvikmyndaleikararnir
komnir til Reykjavikur.
frá því er liann kom upp undir ís-
lands strendur og eru leikararnir
stórhrifnir af hinni íslenzku nátt-
úrufegurð.
Þeir komu með „Gullfossi í gær
eins og' til stóð. Múgur og margmeni
hafði safnast saman niður á bryggju
til þess að taka á móti þeim, því að
það er alveg nýtt í sögu þessa lands
að hingað komi flokkur erlendra
Gunnar Gunnarsson, skáld.
kvikmyndaleikara. og eigi var
mönnum minni forvitni á að sjá
þetta fólk, þar sem það átti nú að
fara að filma skáldsögu eftir ís-
lenzkan höí'und. Yoru og fagnað-
endanna, því að urn 800 „senur“ á
að filnia. Yerða margar þeirra tekn-
ar hér í Reykjavík, þegar leikar-
arnir koma hingað aftur úr ferða-
laginu. Með leikendunum er Guðm.
Thorsteinsson listmálari og á hann
að leika Ormarr Orlygsson, Gunnar
Sommerfeldt ætlar sjálfur að leika
síra Ketil og Gest eineyg'ða, frú
Sommerfeldt leikur dönsku frúna á
Hofi, Jacobsen leikur Orlyg, frú E.
Jakobsen leikur Snæbjörgu, ung-
frú Spang'feldt leikur Runu. í önn-
ur hlutverk mun ekki skipað enn
sem komið er.
G. Sommerfeldt.
r?
1 i v
Frú Inge Sommerfeldt.
d^veðjur borgarbúa eigi síður ætl-
ar þeim, heldur en knattspyrnu-
*en?°r8Unblaðið átti tal við leik'
Urila á skipsfjöl og' spurði tíð-
1Qc,a. * ,
kveðin aaætlun111 er enn eigi á-
1 611 mihið starf bíður leik-
Ungfrú Ingeborg Spangsfeldt.
— Eg' var dnu snmi með Knud
Rasmussen norðurfara norður í
Finnmörk segir Sommerfeldt og þar
var nokkuð svipað landslag og hér
er, cn að eins eigi nándar nærri
eins fagurt.
hann er rithöfundur og var um eitt
skeið blaðamaður hjá „Politiken* ‘.
hr. Frederik Jacohsen, hr. Ove
Kijhl, leikari hjá „Nordisk Films
Co.“, hr. Louis Larsen Ijósmyndari
Gunnar Gunnarsson og Guðm.
Thorsteinsson. Hér í Reykjavík
verður bætt við einhverjum leik-
endum, en ekki er það þó ráðið enn
liverjir þeir verða.-----•
Sommerfeldt hefir í hyggju, að
hafa hér upplestur þá er hann er
kominn aftur úr ferðalaginu og
lesa kafla úr skáldritum þeirra
Björnsons, Ibsens, Drachmanns og
Gunnars Gunnarssonar.
StjórnmálaTiðskifti hefjast aftnr.
„Daily Mail‘ ‘ skvrir frá því ný-
lega, að brezka utanríkisráðuneyt-
ið sé þegar farið að útnefna konsúla
sem sendast eigi til Þýzkalands og
að þeir muni innan skamms taka
við störfum sínum. Þess mun og
skamt að bíða, að sendiherrann
verði útnefndur. — Stjórnin ætlar
að greiða svo mjög sem unt er fyr-
ir brezkum kaupmönnum með við-
skifti í Þýzkalandi.
Akademisk Boldklub.
Christen Frihert.
Sögu Borgarættarinnar hafa þeir
Vald. Andersen og Gunnar Som-
merfeldt „filmatiserað“ og verður
það eflaust löng kvikmjmd og
vandað verður til henuar eftir því
sem föng' eru á. Meðal annars verð-
ur sennilega að reisa hér kirkju í
fornum stíl — kirkjuna á Hofi.
Verður alt gert til þess sem unt er,
að kvikmyndin verði eins íslenzk,
bæði um leik og sýningarsvið, eins
og hægt er. Gunnar Gunnarsson
skáld er sjálfur með og mun gæta
Frederik Jacobsen.
Frú Elisabeth Jacobsen.
þess að ekkert fari í handaskolum
vegna ókunnugleika leikenda. Með
;þeim er og snjallasti „film“-töku-
maður Norðurlanda, hr. Louis Lar-
sen. Ma því vænta þess að myndin
verði góð og raunveruleg.
„Gullfoss1 ‘ fékk hið be^ta veður
Louis Larsen.
Og hann getur varla nógsamlega
dáðst að fegurð Vestmannaeyja —
svo mjög varð hann hrifinn af þeim
Það má því nærri geta að hann
hyggur gott til þess að ferðast um
landið og fá tækifæri til að fá nátt
úrufegurð íslands fyrir umgjörð
að hinni stóru kvikmynd.
I ferðamannahópnum er þetta
fólk: hr. Sommerfeldt og frú og
dóttir þeirra-, kornung og yndisle,
telpa, ungfrú Spangsfeldt, fr
Elizabeth Jacobsen, hr. Christen
Fribert, gjaldkeri lsiðaogursins
Þá eru þeir hingað komnir 1-
þróttagestir vorir, sem svo mikið
hefir verið talað um síðan í vetur,
að það kom til orða að þeir kæmu
hingað. Þeir koma seinna, en við
var búist í fyrstu og liggja til þess
ýmsar orsakir, en nú eru þeir
komnir og fer nú í liönd aflraun
milli íslenzkra knattspyrnumanha,
sem aldrei hafa fengið færi á að
reyna sig við útlendan flokk í
íþróttinni, og knattspyrnufélags,
jsem frægt er orðið á Norðurlönd-
um fyrir frækilega framgöngu, og
er sigurvegari yfir öllum dönsku
knattspyrnufélögunum hinum. —
Myndin hér að ofan er tekin af
oeim flokki „Akademisk Bold-
klub“, er sigurvegari varð á leik-
mótinu í Kaupmannahöfn í vor
sem leið. Keptu þar 8 knattspyrnu-
félög og voru kappleikirnir tólf,
sem A. B. liáði. Vann það 11 leik-
ina, en tapaði einum, en það félag-
ið, sem næst því gekk, vann ekki
nema 8 leiki. Á kappmótinu gerðu
A. B. 46 mörk, en 16 sinnuin kom
knötturinn í netið hjá þeim. — í
landskappleiknum við Svía 5. júní
tóku þátt m. a. úr þessu félagi
Sven Knudsen og Samúel Thor-
steinsson. '
A. B. er úrvalsflokkur danskra
knattspyrnumanna. En sem betur
fer — liggur oss við að segja —
sendir félagið ekki alla Eiuherja
sína hingað. Flokkurinn, sem
myndin sýnir, kemur ekki heill,
heldur að eins nokkrir menn úr
honum. En svo margir eru þar
snjallir á meðal, að landiun hýst við
miklum ósigri. Tveir miklir kapp-
ar voru komuir áður, Samúel Thor-
steinsson og Ernst Petersen. Og í
gærkveldi komu þessir: Aaby, Bo-
as, Bonde, Schwartz, Leo Frede-
riksen, Graae, Edv. Hansen, Kier-
ulff, Nyeborg, Scharff, Roshorg og
Bendixen.
Alt eru þetta hinir fræknustu
knattspyrnumenn. Þeiin skal eigi
lýst hér, því bæjarbúum gefst kost
ur á að sjá „fótatak“ þeirra á í
þróttavellinum strax í kvöld.
Morgunblaðið hefir átt tal við
Samúel Thorsteinsson um horf-
urnar á úrslitunum. En Samúel
fylgir þeirri gullvægu meginreglu.
að fæst orð hafi minsta ábyrgð, og
er sagnafár. Þó þóttumst vér
verða þess áskynja, að Samúel
teldi íslenzku knattspyrnumennina
fyllilega eins fótfráa og þá dönsku
En auðvitað brestur mikið á að
leikur þeirra jafnist á við Daua
sem ekki er að furða. Þó virtist
Samúel ekki gera ráð fyrir ueiu
um stórsigri af Dana bendi I aðal-
kappleiknum.
íslendingar hafa heldur aldrei
gert sér vonir um að sigra — í
þetta sinn. Þeir liafa fengið A„ B.
hingað til að læra af þeim, svo þeir
eti sigrað síðarmeir. Þeir fá
reynslu, sem þá hefir vantað, og
liún er svo mikils virði, að tilvinn-
andi er að láta vinna sigur á sér
fyrir hana, ekki sízt þegar sigur-
vegarinn er jafn valiuii flokkur og
sá sem hér á hlut að máli. Og ef
einhverjir mjög ærukærir menn
fara grátandi heim af kappleik með
10 mörk á bakinu en 0 í fyrir, þá
verða þeir að liugga sig við, að
íslendingar eiga líka virðing af ó-
sigri, því að hinu megin var
Samúel.
Kappmótið — eða knattspyrnu-
námsskeiðið mætti kanske eins vel
kalla það, er á óheppilegum tíma,
jví svo margir eru utanbæjar nú.
En samt sem áður hlýtur að verða
mann margt á íþróttavellinum
næstu kveld. Því þar gerast merk-
ari viðburðir en nokkurntíma hafa
erst í íslenzkri íþróttasögu. Þar
skapast forsendurnar að dóminum
um, hvort íslendingar eigi fyrir
höndum að verða duglegir knatt-
spyrnumenn eða eigi.
í gærkveldi þegar Gullfoss lagði
að hafnarbakkanum, sungu dansk
ir stúdentar „Eldgamla ísafold“
iLíklega liefir það QÍgi skeð síðan
árið 1900, þegar stúdentaheimsókn-
in danska var. Vér megurn minnast
þegs, að förin hingað getur haft
jýðingu fyrir fleira en knattspyrn
una. Hingað er komin flokkur af
uppvaxandi mentakynslóið sam-
bandsþjóðar vorrar. Mikið er und-
ir því komið að þessir góðu gestir
geti notið ferðarinnar sem bezt og
haft sem mesta ánægju af hexmi
Vér efumst ekki um að allir menn
vilja gjöra það sem í þeirra valdi
stendur til þess að svo verði og von
um að forsjónin leggi til gott veður,
svo förin verði gestunum til gleði
og ánægju.
Stjórn íþróttasambands íslands
bauð dönsku stúdentana velkomna
hingað í Iðno í gærkveldi og hélt
landlæknir Guðm. Björnsson
kveðjuræðuna, en Leo Frederiksen
hafði orð fyrir stúdentunum. Var
þangað boðið ýmsum bæjarbúum
þ. á. meðal mönnum þeim er hafa
stúdentana fyrir gesti sína, meðan
þeir dvelja hér.
Siglufirði í gær.
Aiar mikill síldarafli er hér, en
jnjög misjafn. 10—15 þús. tunnur
síldar munu hafa verið saltaðar á
hverjum degi nú þrjá síðustu dag-
ana. Yfirleitt veiða norsku skipin
miklu meira heldur en hin íslenzku
og hafa sum þau íslenzku enga
síld fengið.
Veiðin er langt sótt enn þá.
Stöðugar þokur og rigningar eru
hér og mjög mikil vandræði með
>að að taka í móti síldinni ef veiðin
helzt áfram jafn mikil og verið hef-
ir, sökum fólksleysis og þrengsla í
landi.
NYJA BIO
Pótur hepni.
Ahriíamikill og efnisríkur sjón-
leikur í 5 þáttum. Tekinn af
Nordisk Films Co.
Carlo Wieth,
hinn góðkunni og þekti leikari,
leikur aðalhlntverkið, — hlut-
verk manns, sem eftir marg-
víslegar raunir og andblástur
hreppir æðsta hnossið — anð
og ást.
Gunnar Somrneríeldt,
sem cú er hingað kominn með
flokk leikara, og þektur er hér
sem aðalleikar< i mörgnm góð-
um kvikmyndum, hefir útbúið
myndina. Þykir hann snjall og
smekkvis i þeirri list.
Sildveiðin.
Magnús Arnason
málari.
Eins og menn muna, brá bami sér
vestur um haf í fyrra sumar. Var
ferðinni heitið suður til Chile og
ætlaði hann að ganga þar á pent-
listarskóla. En vegna ýmissa örð-
ugleika gat hann ekki komist alla
leið. Þó lagði hami ekki árar í bát,
heldur fór vestur til Sah Francisco
og gekk þar í haust á listaskóla
(School of fine Arts). Þar hefir
hann getið sér góðan orðstír. Hef-
ir kennurum hans fundist mikið til
um listgáfu hans og ástundun. Og
nú í vor hlaut hann önnur verðlaun
fyrir andlitsmynd, sem hann hafði
málað rétt áður en skólanum var
sagt upp- Sömuleiðis hlaut hann
mikla viðurkemiingu fyrir frum-
teikningar sínar (Sketches). Skóla
þennan sækja varla aðrir en auð-
mannasynir eða auðmenn, sem hafa
úr miklu að spila. En Magnús hefir
ekki auðinn að treysta á; hann
verður að trúa á mátt sinn og meg-
in, hann verður að vera sinnar eig-
in gæfu smiður á listabrautinni og
það eru miklar líkur til að þjóðin
eigi þar efni í mikinn iistamann,
þar sem Magnús er.
Hann hefir í hyggju að ganga á
þennan sama skóla að vetri ef efni
leyfa; en nú í sumar ætlar hann að
fá sér einhverja arðvænlega at-
vinnu og var haun helzt að hugsa
um að vera við járnbrautarlagn-
ingu, nema því að eins að honum
byðist nóg að mála. Hún er að
vísu torfær, listabrautin, og auð-
vitað ófær öllum, nema þeim, sem
hafa bæði hugrekki og hæfileika
til brunus að bera. En þetta hvort
tveggja hefir Magnús, og þess
vegna er vonandi, að hann komist
að því takmarki, sem haiin hefir
þegar sett sér.