Morgunblaðið - 02.11.1919, Qupperneq 3

Morgunblaðið - 02.11.1919, Qupperneq 3
MOÖGtJNBLAÐfÖ víðsvegai* í þýzkum blöðum og vöktu mikla eftirtekt. Enn eru ýmsar greinar um ís- land og Fœreyjar. Tímarit bc'tta er prýðilega úr garði gért og áliugi íslandsvina vorra á pýzkalandi einstakur. Er áform þeirra að halda ritinu áfram ög getur hver sem vill gerst áskrif- andi þess; árgjaldið er nú 10 mörk, og sendist til Verlag Engen Diede- rich, Jena. Islendingar þeir, er þýzku liafa numið, mundu margir hafa gagn og ánægju af að halda rit þetta. Félag þetta á og vísi að íslenzku bókasafni og væri vel gert af bókaútgefendum og blaða að senda félaginu eitt eintak af því, sem út er gefið (adr. Biieherei der Islandsfreunde, Karolinenstr. 24, Eisenach). A. J. Lára Eftir Siyurjón Jónsson. Hásumar var nú. Hlý landgolan leið sunnan dalina. Morgunsólin flaut í munarroða yfir austurfjöll- um. pað var sunnudagur. Maghús og Lára sögðust ætla að ríða til kirkju. En þegar þau voru komin í livarf, tókust þau í liendur á liestbaki og jiðu fram á „Dal“. — J?au héldu að engir vissu að þau væru trúlofuð. Og þau fundu logamli ástiiui renna uin samfestar hendur sínar frá hjarta til hjarta. J>au horfðust í augu og brostu. Loftkastalarnir svifu fyrir sjónum þeirra og þau sannfærðu hvort annað um það liversu indælt í þeim væri að búa. Kvöldsólin rauð gulli um vestur- fjölliu þegar Magnús og Lára riðu lieimleiðis. pau slitn höndum í hvarfi vestan við bæiuu. — pau liéldu að engir vissu að þau væru trúlofuð. — Haustið var komið. Og blómin féllu ótt og títt um bliknaðar engjar Og lilíðar. Lára gekk þögul mn bæinn. En þegar hún hélt að enginii sæi hana, dró hún ttppsagnarbréfið út úr barmi sínum og grét —og las — og grét. Og blómin féllu ótt og títt um blikuaðar engjar og hlíðar. Og veturinn leið. Ýmist syngj- ii'idi líksöngslag yíir livítum og hel- frosnum blómum, eða ofsakátur raeð lilákurosa. Lára gekk ýmist veinandi um bæ- inn, eða hljóp og söng með ofsakæti Og veturinn leið. Vorið var komið að lcysa blóm- inn úr vetrar læðing. Nú átti að fara að reka féð á „Dalinn“. Lára vildi fá að fara með og var henni leyft það. pegar komið var „fram eftir* ‘ upp á „Dalinn'4 sást yfir alla sveitina og út á sjó. Og sólin sat lifrauð í fjarðarmynninu lengst í norðri. áugu uidirdjúpanni| EFTMK Övre Richter Frich. 23 — Nú ert það þú, Jolu)son,sag'ði hann á bjagaöri ensku. Röddin var óþjál og skipandi eins og lijá þeim, sem vanir eru að skipa fyrir. — Hér situr þú eins og hæna á eggjum, nreðan fjandinn og amma hans ganga ljóslifandi um þarua uppi. Baróninu er svo reiður að tennurnar stíga dans í óge'ðslegum trantinuni á honum. — pú ert fullur sagði haun við mig, ef þú ferð ekki slvax í bólið þá máttu eiga mig á fæti —helv.... asninn þinn, sagöi hann. Nú — Johnson, eg sló hann ekki nið- ur þó eg só formaður á þessari daun- illu likkistu. Eg er meutaður maður — J ohnson. JTann hætti um stund og studdi sig við borðiö, Bliudi maðurmu lraíði risið upp í pá sneri fólkið heimleiðis. En Lára fór að syngja með ofsakæti og óhljóðum. Skyndilega stökk hún á bak ótemju nokkurri, sem „leidd“ var rneð, sló í hana og söng til fólks- ins: Nú skal eg — nú skal eg — nú skal eg drepa mig, liú skal eg drepa mig. Fólkið reið og hljóp á eftir luimi, en nú festi enginn hendur í liári liennar. Hún barðist um á hæl og hnakka og söng í sífellu: Nii skal eg.... — Hún veifaði lil æpandi mannanna á eftir. En ótemjan stökk yfir vegleysuna, áfram og út á liliðarnar — jós og prjónaði út. í loftið. Ilún stökk yfir jarðfallið. En þar féll Lára af baki. par náði fólkið henni. Ilún var hálsbrotiu. ()g sólin sat lifrauð á hafinu lengst í norðri. Tuuglið óð í skýjum. Ýmist dökk- ir skuggar, eða bleikt tunglsljósið flögruðu yfir „Dalhin“. Ýmist uggur og ótti eða hálf- gleymdar bænir flögruðu um liuga Geira. Ilanii var einn og var á heim- leið. En langt var enn þá heim. Jörðin var „auð“ — en einhvern- veginn fanst Geira liún ekki vera „tóm“. Hann vissi að hann vareinn, en honum fanst hann ekki vera einn. Gciri var farinn að hlaiipa áður en liaun tók eftir því. „Nei, þetta skal eg ekki gera“, sagði Geiri. „Um að gera að vera rólegur og ganga hægt“. Og hann þröngvaði sjálfum sér til að ganga hægt og rólega. — Skyndiíega faust liouum hjartað liætta að slá í hrjóstinu. Ilonum fanst hanu ætla að lmíga niður. En liann stóð þó — og starði opnum skelfdum augum. Kaldur gustur fór fram hjá liou- um og þétt slæða lagðist snöggvast fyrir vit lionum. Ung stúlka reið fram hjá. Ægilegur eldur braun henni und- ir brúniun. Blikaði í tunglsljósi á nálivítar, flissandi varir. — Lausir l.árlokkar flögruðu um bleikar kinnar. Ilún reið bleiku tryppi, sem virt- ist jafii vitstola og hún. Og hún rykti í taumana og barðist um á hæl og hnakka. Hesturinn prjónaði upp í loftið, eða hann þaut út á liliðarnar. — Stúlkan hló. — Og Geiri heyrði hana hrópa voða- legri röddu: „Nú skal eg — nú skal eg drepa mig — nú skal eg . . . . „Og ótemjan tók stökk beint áfram og fór á hendingskasti fram á börðin í stefnu á jarðfallið. — Hesturinn þaut laus á hinum barminum. Stúlkan liafði dottið af baki á flug- inu yfir. En sanistundis iieyrði Geiri aftur til hennar fyrir aftan sig og fram b.já liouum fór hún aftur alveg með sama hætti og áður. Og lielkaldi hláturinn og æðistrylta öskrið : „Nú skal eg — nú skal eg“ .... liljómaði aftur í eyrum hans. Og alt fór á slóinuin, eu settist aftur og stundi við. — Heyrðu nú, Ribeira, eagði hann með umvöndunarblæ á röddinni, þú ert óþolandi syndaselur Eg reyndi einu- sinni í æsku að siöbæta svertingja nie'ð sálmum og bænum. Eu þa'ð dug'ði lítið. því svertingi er skepna á lágu stigi. Hann cr ekki mikið fremri Portugala. Augu Ribeira urðu fólskuleg og livöss. Haun liorfði á blinda mauninn. Hann liélt annarl lieiuli um pípuna, en hin yar í vasa hans, og það var ýmislegt, sem benti á, að hiui héldi þar um skammbyssu. Og Portúgaliun vissi af reynslu, nð blindi ma'ðurinn skaut bet- ur af hljó'ðmemi og innri ávísun en sumir sjáandi menn. Portugalski formaðuriun liiksta'ði af reiöi og ölvíinu. Svo slangraði hann a'ð dyrunum sem Fjeld var nýhorfinn inn um, sparkaði þeim opnum með blots yr'ði og fálnniði sig síðan áfram upp í rúmi'ð og féll óðara í svefn. En binn blindi sat eftir í stólnum og hlustaði. pað var einhversstaðar eitt- bvað ilt á ferðinni. Hann fann það með hinum skörpu skilningarvitum sínuiu. Nú var um að gera að hafa eyrun opin úr því augun vom úr söguuni. s ,Two Gables Cigarettur‘ eru búuar til úr hreian Virgina tóbaki, enda i afhaldi hji öllutn, 3em þ??r peKKja. Reyrið þær. Fást hjá LEVl og vlSar. Höfum nú ávalt tyrirliggjandi nægar birgðlr af ðllum tegnndum af Steinoltu Mótoroliu Maskínuoliu Cylinderoliu og Dampcylinderoltu Hið Islenzka steinoliQhlutafélag. Vátryggið eigur yðar. Eagle, Star & British Dominions General Insurance Company, Ltd. tekur sérstaklega að sér vátryggingar á Innbúum, vörum og öðru lausafé. Iðgjöld hvergi lægri. Sími 681. Aðalumboðsmaður GARÐAR GISLASON. Reybið ,Saylor Roy Mixture‘ Hún n létt, brag0g68 eg bronnir ekki tnnguna. — Fæst hjá LIV! og vfttar Tilkynning Hérmeð tilkynnist að við undirriraðir höfum opnað umboðs- og heildsöluverzlun fyrir kacpmenn og kaupfélög, undit firmanafninu: Böðvarsson & Haíberg. Skrifstofa okkar er fyrst um sinn á Laugaveg 12, Simi 700. Við munum gera okkur far um að viðskiftin verði greið og ibyggilðg. — Virðingarfylst. Leifar Böðvarsson Eugilbert Hatberg. Kartöflur Nýjai ! Góðar! Hf Oarl Höepfner. --- Síœi 21. ■.- Fyrirliggjandi í heildsölu fyrir kaup- menn og kaupfélög: Kaffi, Maniila, Laukur, Sjóföt, Drengjakápur, Klossar á unglinga og fullorðna, Stumpasirz, Millifatastrigi, Stakar btxur, Vindlar og margar smávörur. Hús til sölu. Nýtt, vandað timburhús, á góðmn stað i Vesturbænum, laust til tbúðar nú þegar. — Upplýsingar hjá Arna & Bjarna. H ú s g ö g n Dagstotu, Borðstofu og Svefnherbergls-husgögn til sölu mánrdag 3. nóv., kl 2—j, Austurstræti 1 (uppi). c71. ©3. cyZiQlsen. sömu leið. Sýnin eudurtókst livað cftir annað í sífellu. Geiri veinaði lágt af skelfingu. En hann varð að fara fram lijá jarðfallinn. Ilonum varð óvart að lita ofan í það. — llún lá þar liálsbrotin. — En hann sá líka að liún tókst á Loft og byrjaði á nýjan leik. Geiri signdi sig máttlausri hendi. Tunglið óð í skýum. Amma Geira sat inni á rúmi við prjóna. Skyndilega heyrir hún ótt og títt cótatak fram í bænum. Og baðstofu- l.urðinni er skelt upp með liarki. Geiri hendist móður og náfölur inn að rúmi ömmu sinnar. „Amma! h eg að segja þér nokkuð. Nú sá eg Láru gömlu fram á „Dalnum“. „IJss, hvað ertu að segja, dreng- nr minnf“ „llana Láru, sem drap sig þeg.ir þú varst ung“, sagði Geiri. „Já, já, — er hún þá enn á ferð- inni. pað er nú orðið sjaldan að hún sjáist. Og það smá dregúr af henni hvóinu eins og af mér. Hún var jafn gömul mér. Við erum nú bráð- rm níræðar. Hún mvin liafa átt að ' ta jafn lengi og eg, hefði liún ekki sjálf skapað sér aldur. Og jafnlengi verður hún að þessnm ósköpum frammi á „Dalnum“, — alt af að drepa sig — alt af að drepa“, — taulaði Guðlaug gamla, hristi höf- uðið og skelti í góm. Tunglið óð í skýjum. 27. kapítuli Uti á liafi. — H....... Norðma'öurinn, tautaöi Nosier og leit ráöþrota í kring um sig. Nú oyöileggur liann altsaman. paö er ekki nm aimað aö gera en aö kynda upp á vélunum og lialda til hafs. Vi'ö erum nú raunar Iangt konmir meö allan þann fisk sem er hér við strendur 1 Noregs. Litli baróninn gekk órólegur fram og aftur á þakinu á þessari undarlegu örk, sem hanu hafði látiö byggja. Niðri í sjónum breiddi nótin mikla úr sér. — parna liggur alt sem niöursuöu- verksmiöjurnar í Noregi liungruðu eftir sag'öi hann eftir dálitla þögn. Við hungurfæðum þá, Baptiste. Öll strönd- in er skafin og urin. Manstu hvernig blöðin emjuöu af því a'ð vorvertíðin baföi brugðist ? paö var engu líkara en aö fiskurinn heföi gleymt öllum sinum gömlu leiðum. Hann haföi allur liorfið frá Lofoteu. í Álasumlivarhörm ungar ár. Og nú hefir síldin þózt vera forfölluð. Eg trúi ekki öðru en lierrarn- ir í Frakklandi verði ánægðir, því nú verÖur ekki of mikiö af norskum niður- suðufiski á markaðinum. Viö enun þeim betri en ekki neitt, Caurbier. Og hver er ástæöanf pessi örk hérna. Hún er drottiuu hafsins, Menn kalla hana líkkistu. pað er ekki svo fjarri. Pað er líkkista fyrir norsku síldina. Segöu mér, Caurbier, ínanstu eftir dr. Ilirti ! Bergen? llann er allra f.jölhæfasti ná- ungi. Hann veit sitt af liverju af því, sem er fyrir utan vísindastarfsemi baus. Eg liitti lmnn á lystiskipi furstans af Monacos. Hann sagöi við mig: Nú er- um viö komnir svo langt, aö vi'ö getum sagt fyrir ufn }>aö af vissuiu loftsbreyt- ingum, hvort þaö veröur gott fiskiár eöa ekki. Eg get því wagt vður, a'ð árið í ár ver'öur upjigripmár. paö getur ekki brugðist. Áform okkar hafa yfir höfuö aö tala gengiö að óskum paö sýudi sig aö vísindajuennirnir í Bergen höföu rétt fvrir sér, en þeir glcymdu aö gæta þess aö þa'ð voru fleiri lil en þeir. Caurbier hreyföi sig óþoliiunóölega. — pú gleymir einu s.jálfur, að nú mim viö í liættu. ViÖ erum drottnar jfir íbiium hafsiiis, en mennirnir eru jafn frjálsir og áöur. ,Og þa'Ö er ekki til neiiis að breiða yfir þaö, aö bér á þessu skipi eru ekki nein sérleg guðs- börn. Ilér er enginn sem gerir sér inikln órósemi þó hann hafi eitt morö á sam- vizkunni. En ef þessi meöalamaður er sá, sem þú segir, þá mun lionum ekki verða ínikið fyrir, að fá okkur alla saman heugda. pví þessi síldarmokstur Virðingarfylst. Böðvarsson & Hafberg. Notið aðeins það bezta 2 flinkar Stíllklir MELROSE TE vantar mig nú þegar hilfan eða all- frá Andr. Melrose & Co. er viðnr-1 an daginn. Hitt kaup. kent um allan húm. Fæst aðeins i Verzluninni Edinborg Sparið eldiviðinn og notið þessvegna hinar igætu N e w e y s uppkveik jar. Neweys uppkveikjur fást í Veizl. Edinborg Daglega og þrifna matreiðslustúlku vantar œig nú þegar. Komið og lemjið við mig nm kaupgjaldið. K. Dahlstedt. K. Dalstedi Thorvaldsensféiagið Fundarkvöld 4. nóv. f Iðnó, og 'ramvegis i vetur fyrsta þriðjudags- rvöld i hveijum minuði. Stjornin. „BBASSO" (fægilögur) kominn aftur. Johs Hansens Enke. Hraðritun. Döcsku, enskn, réttritun og reikn- ing kennir Vílhelm Jakobsson Hvg. 43. Nokkiir kvöld og morg* untlxar lamir. Léreftatuakur keyptar i Ii&fold. og fiskrán er vitanlega ekkert á móti öörum þeim syndum, sem við höfum á samvizkumii. paö er fleira til hér á jörö en fiskur, síhl og inorö. Svo eg vildi eius vel hætta þessari atvinnu og byrja á einhverju öðru. — pú ert oröimi mélskrafsmaöur í seinni tíö, sagöi Nosier spottandi. Eg skil auðvitaö hvaö þú meinar. Síöan M iss Westinghouse leit fyrst á þig hefurðu hallast að fagurfræöi. •— pað er misskilningur sagði Caur- bier. Eg hcfi bara breytt lífsstefnu ininni dálítiö. Og þaö muudi seunilega ekki hafa nein skaðvænleg áhrif á Cramkvæmdii’ okkar, þó eg tryggði okk- ur vesturheimsmiljónirnar á einn eða annan liátt. Nosier stóð lengi þögull. Kvenfólkiö er bölvun vor, tautaöi lianu viö sjálfan sig. paö klippir lokka Vora. pað snýr sig eins og slanga um vilja vorn. pað saumar svæfla undir þrek vort til að hvílast á. Fjand- inn bafi þær allar saman......... Nú skulmn við lmlda til hafs. Hefurðu séð Ribeiraf — Hann var auövitað blindfullur. Eg skil ekki liversxegna þú heldur i þetta portúgalska svíu. Ilaim eyðilegg- ur alt með drykkjuskap sínum. Eg skipaöi honum niöur til þeSs aö sofa úr sér ölvímuna. — Eg fyrirgef þér álit þitt á Ribeira sagði Nosier, En bann er þó gugnlegastl maðuriun sem við höfuni. peir eru aun- ars merkilegir meim þessir Portugalar, þeir þekkja ekki neitt sem nefnist sam vizka. Og þeir eru, hélft í hvoru, hróð- ugir af löstuin sínum. pessi Ribeira er blóöbundur af fyrsta flokki en hanu drekkur sig fljótlega í hel. En hauu er ágætur sjómaður og þekkir þessa flevtu betur en eg sjálfur. Við veröum að hella yfir hann fáeinum skjólum af sjó. Hann veröur a'ö hjálpa mér mcð botnvélina. pú sérö um aö létta akker- um og halda til hafs. Við meigum engan títna missa. Dragið nótina inn og látið alt ganga svo fljótt sem mögu- legt er. Viö fáuni fylgd, og hana fjöl- menna. pað skulum við Ribeira og eg sjá um. Og mundu það, að við verðum aö vera koninir ut fjrir landhelgislími eftir nokkra tíma. Annars getum við átt á liættu, að fá á okkur nokkra strandvarnardalla, og þeir óru ekkert gamanspil. — Já, sagöi Caurbier og horföi löng- unaraugum í áttina til lands. E11 livert skal stei'na ?

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.