Morgunblaðið - 10.01.1920, Qupperneq 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Upplýsingar gnfar
Ólattir Jó nsisou,
Mýrargötn 3, Reykjavik.
I
2 stúlkur
geta fengið atvinnu nú þeg.ir á Alaíossi. — Hátt kaup. —
Upplýsiigar gefar
Sisrurjón Pjetursson,
Hafnarstræti 1 8.
Fóiursfld
tll sðlu hjá
cJC <3. ^Duus.
Rafmagns-
Borðíampav og Ljösakrönur
stón og fallegt úrval, atneriskt og danskt.
Raímagnsbofar, Slípivélar og
Straujárn, ýmsar stærðir.
Nilfisk ryksugurnar
fíeimsfrœgu og ennfremur
alí sem aé rafmagni ítjíur
AUar rxflagningar fljótt 00 vel af hendi leystar.
c3ón Sigurésson
raffræðÍDgur.
Tdngðtu 20 (kjaharanum).
Sími 836. Sioii 836.
Skrifstofa
Það er hægast að slökkv.i eld, þegar hann er lítill.
sm j örlí kisger ðarinn ar
er flutt á Smiðjustíg 11. — Sími 651.
Gjaldkerastaðan við Rsykjavikurhöfn.
er laus frá 1. marz 1920. Árslaun 3500 kr., hækkandi annaðhvert ár
um 200 kr. upp í 4500 kr.; launaviðbót vegna dýrtíðar greiðist samkv.
samþykt um laun starfsmanna Reykjavíkurkaupstaðar. Skriflegar
umsóknir um stöðuna sendist undirrituðum á Hafnarskrifstofuna
fyrir 17. jan. 1920.
Hafnarstjórinn í Rey kjavík, 30. des. 1919.
Þór. Hnstjáasson.
Notið því Hlðkkviáhaidið
Pyrene,
sem er viðurkent af Simábyrgð ísland?.
Öi! Hkip smá og Htór Og ðil hÚH eiga að hafi slökkvi
áhöld, — Fæst bjá
BígwrjÓJif PjeturHHyni, Hafnarntræti 18.
Sími 137. Símnefni Ner.
Goða atvinnu
við að hnýta þorskanet geta menn fengið með því að tala við
Sigurfón <3*jefursson,
Hafnarstræti 18.
LoYeland láYarður
finnur Amariku.
EFTER
0. N. og A. M. WILLIAMSON.
31
— Nú, hefuröu orðiö mállaus viö
lesturinn! hrópaöi í'rienka hennar með
vonbrigöum.
— Eg hefi í raun og veru skelfst,
sagði unga stúlkan.
— Það er engin furSa. Þú hélzt, aS
þú heföir þekt hann.
— paS held eg enn þá.
— Hvað er þetta — grunaði þig
nokkurntíma nokkuð?
— Eg hefi sömu skoðun enn.
— Veslings góða bamið, þetta er of
mikil samúö. Hugsaðu þér, ef hann
hefði gift sig!
— Eg hefi oft hugsað um það.
— HvaS mega þær hugsa, Fanny
Milton og móðir hennar? Þetta voru
vinir hans á skipinu — og nú slær hann
manninn og faðirinn niður a götunni
af----
— Já, af hver.ju ? >
— Mr. Milton segir — —
— Eg las það sem hann sagði. En
myndin af honum er í blaðinu.
— Hvað kemur það því við?
— Ekki nema maður hafi gaman af
að athuga andlitsfall manna.
— Eg þekki ekki andlitafræði, sagði
frænka hemiar.
— Það geri eg heldur ekki, svaraði
Lesley, nema af þeirri þekkingu, sem eg
er fædd með.
— Jæ.ja, góða, mín, en eg held, að eg
kæri mig ekki um að segja vinum vor-
um frá því, að við höfum kynst þessurn
hræðilega svikara, sagði frænkan heldur
blíðlega. -Ef við gerðum það, gætu þeir
auðveldlega haldið, að eitthvað — eg
meina meiri viðkynning hefði átt sér
stað á skipinu, ef til vill ekki neitt al-
varlegt auðvitað, en------
— pað gætu þeir, samsinti unga
stúlkan. Þá hólt eg líka að það væri
ekki neitt alvarlegt.
— Það voua eg líka, andvarpaði
frænka Barbara. Herbergisþ.jónn!
— Gúeifi eða herbergisþjónn, tautaði
Lesley með undarlegu brosi. pað er
eins og heiti á gamalli skáldsögu.
— í guðs bænum notaðu hann ekki,
bað frænka hennar. Sagan er ekki þess
verð, að þú sinnir henni.
— Sögur mínar eru altaf hold og
blóð nútíðarinnar, sagði Lesley. Þú
veizt, að ritdómarnir hafa meira að
seg.ja talið hugsjónir mínar vera á und-
an tímanum.
— En nú hættir þú, góða mín, að
hugsa um þennan uppgerðargreifa.
— Nei, þvert á móti.
Gamla frænkan stóð up.
— Eg hefi alveg gleymt mér. Eg hefi
ósköpin öll að gera.
Hún var rokin á dyr.
— Lesley tók blaðið En hún las ekki.
Hún starði á myndina af Milton. Svo
gekk hún að borðinu. Hún tók þar
ávísanabók.
— Nei, það má ekki, sagði hún við
sjálfa sig eftir stundar umhugsun. Hún
lét bókina á sama stað og opnaði aðra
skúffu.
Hún var full af seðlum. Þetta hefir
ef til vill verið einskonar sparisjóður
þessarar ungu skáJdkonu. En það er
mál manna, að rithöfundar séu mjög
lægnir á það, að losna við peninga
sína, hvort sem þeir eru fátækir eða
ríkir. Og Lesley var engin undantekn-
ing.
Hún taldi sæg af seðlunum, hér um
bil helminginn, og lagði þá innan í gtórt
umslag. Síðan lakkaði hún það með
bláu lakki og skrifaði síðan utan á með i
hel.jarstórum stöfum:
LÓVELAND GREIFI
Waldorf Astoria gistihúsi
(óskast strax sent viðtakanda til nú-
verandi heimilisfangs).
pað var Isidora, sem fyrst uppgötv-
aði, hvað faðir hennar hafði í hyggju
að gera, þegar hún sá auglýsinguna,sem
faðir hennar hafði skrifað til blaðanna.
— Þú skiftir um efni, pabbi.
— Nei, það geri eg ekki. Því ætti eg
að gera það"? En hvað varðar þig um
þetta ?
— pað var eg, sem átti hugmyndina.
Hann þolir það ekki að hann sé aug-
lýstur.
— Bull! sagði Alexander.
— Eg fullvlssa þig um það, að hann
þolir það ekki. Hann hleypur í burtu.
— Hann sér aldrei blöðin. Hann hefir
annað hér að gera en lesa blöð.
— Það getur einhver sagt honum
það.
— Menn koma hingað til að borða
en ekki til að tala. í blaðið skal það að
minsta kosti.
Og í blaðið fór það.
Þei"
sem etm ekki hafa borgað árstiilag
sitt : Tfésmííafélag R ykj.vkjr fyrir
átið 1919 era beðntr að bo gi það
fyrir 15. þessi mártaðar.
Gjaldkeri félagsiHS.
Tómar flöskur
era keyptar
í Nýja Apótekinu.
Kona
getur fengið atvinnu við að þvo
flöskur.
Nýja Apétekið.
Stofa með aðgang að eldhúsi.
óskast Lá 1. febr. eða fyr.
Tilboð merkt SuPa leggist ion á
afgr. bhðsins.
Dönsku op: ensku
kennir Goðrún Gaðmnndsdóttir,
Lækjargötu 6 A. 2. hæð.
Tapast hefir
rauð hryssa á 5. vetur, matk blað-
stýft a. bæði. Hæð um 50 þ ttnl.
Hver sem kynni að ve:ða nryss-
unnar var, er beðinn ?.ð gcra að-
v-rt Halldöri Bjarnasyn’, Króki í
Gaulverjabæjarhreppi, eða Jóhanni
ÓUfssyni, Hverflsgötu 84, Rvik.
Herbergi óskaf-t til leigu fyrir
einhleypari mann frá 15. jan. A.v.á,
Eg und rritaður, sem lok’.ð he^ kenn-
araprófi, veiti börnutn og unelingum
tilsögn. Pétur Jakohsson, Lindarg.
14. Heima kl. 4—5 e. h.
Bezt að auglýsa í Mbl.
VIII.
7 símanwm.
Látlaus hringing í símanum í svefn-
herbergi ungfrú Fannyar vakti hana af
sætasta draumi. Hún stökk á fætur og
leit út eins og skapilt, fallegt 12 ára
barn, með slegiö háriö og í fallegum,
mjúkum náttkjólnum.
Hún settist og greip heyrnartóliS.
— Halló! Hver er þaö? O, Elín
Coolidge — hvaö ? — Eg var í rúminu.
Þú vaktir mig. En kæröu þig ekki um
þaö. Þaö gerir ekkert til.----Já, þaö
var ákaflega skrautlegur dansleikur.
Varst þú--------O, hjá van der Pats.
Svona skrautlegt. Nei, við vorum ekki
boöin. Mér var sama um þaö. En
mamma var galin. Eg veit ekki hvað
gengur aö mömmu nú síðan viö kom-
um heim. Hún hefir alt á hornum sér.
Nei. Við höfum ekki séð blöðin. Eg er
nýbúin að segja þér, að þú vaktir mig.
Hvað ?------Loveland greifi ■— kallaðu
hann ekki það. pað er svo hræðilegt.
Eg gleymi aldrei andliti hans á Wal...
En Elín, það geturðu ekki sagtl Þjónn
á miðlungs veitingahúsi-------Þetta er
ekki satt-------í blaðinu? Nú, þá er
það ekkert. Eg þekki blaðamennina...
Hvað? O, það væri alt of svívirðilegt
að fara í þetta veitingahús... ’ Eg get