Morgunblaðið - 01.02.1920, Qupperneq 4

Morgunblaðið - 01.02.1920, Qupperneq 4
4 MORGUNBLAÐIÐ Lpifrfóhgið fíafaarfjðrðnr. Opinbirin ráðskon NotiS NJÁLSTÖFLUR við hósta og hæsi. verður leíkin aftmr i kvöld. Há«ið opnað kl. 9 Þu Jsu ð AOsóknin aitaf jafnmikil. ASgöngnmiðar seldir frá kl. 12—3 í dag i Goodtemplarahúsinu og við innganginn með venjnlegu verði. Bláber fást i Verzlon 0 Aimjn<hsonar, „Barreíf" er óefað sú fullfeomnasta og emf Idasta reii»ningsvél sem hægt er að fá. Sýnishorn fyrirliggjmdi. 71 f. Jlrnljóíssnn & Jónsson, Tiyggvagata 13. Sími 384. Sími 149 — Laugavegi 24Í Merkúr. Aðalfundur (framhald( á morgun kl. 81/, siðdegis 1 Iðnó. ;. F. D. M. i Hafnarfirði STJÓRNIN. Það tiifeynnist vinum og vandamönnum, að jaiðarför Ara 'Gunnars- sonar frá Bíldudal, fer fram á þriðjudaginn, 3. febr., frá Dómkirkjunni kl. 12 á hádegi. F. h. fjarstaddra foreldra og systkina. Guðm. Jónsson, baðvörður. —TTnr,-,M-—■—1-1«———r yíir gjaldendur tii Bllistyrktarsjóðs í Reykjavík árið 1920 Uggur frammi á skrifstofu bæjargjaldkera 1.—8. febr. Kærur sendist borgarstjóra fyrir xj. febrúar. Borgarstjórinn í Reykjavik 31. jan. 1920. K. Zimsen. heldur 9 ára áfmælishá'íð sína mánu- daginn 2. febrúar kl. 8 '/a í þjóð- kirkjonni. AUir velkomnir. Mér nndirátaðri var dregið hvítt hrútlamb *í haust í Hveragerðis étt, með minu marki: sýlt hæg' a, stand< fjöður og bita aftan vinstra, sem eg ekki á. Réttur eigandi gefi sig fram og semji við mig nm markið. Þórkötlustöðum 30. jan. 19 o. Elis bet Hjálmarsdóttir. LoYeiand lávarður finimr Ameriku. EFTIR C. N. og A. M. WILLIAMSON. 46 af þrá eftir ljósinu, sem honum fanst skína úr augum Lesleys. Hann fann a‘5 hún var eina konan, sem hafSi skift nokkru máli fyrir harin, aS móöur hans nndantekinni. Ekkert hafði komi‘5 fyrir sem gerSi peningana þýðingarminni í augum hans, fremur hiS gagnstæða, og þc fanst honum þeir ekki jafn nauðsyn- legir og áður, og hann reyndi að koma Því til að setjast fast í huga sinn, að hann ætti þa3 alt saman skrliS fyrir það, að hafa ekki beðið Lesley að gift- ast sér. En í staðinn fyrir það hafSi hann knúð hana til aS fyrirlíta sig. Og úr því hann var Gordon, leikarinn, en ekki Loveland, greifinn, þá var nú ekki um annaS aS gera en aS forSast þessa þráSu mey, ef hún yrSi á veginum. Hann fann aS hann mundi ekki afbera þaS, aS hún sæi hann eins og hann var nú, Og þó svo færi nú, aS hamingjan yrSi honum hliShollari bráSum, því ein- hvern tíma hlutu fregnir aS berast heim- an aS, þá mundi fyrirlitning Lesleys á honum verSa eins og ókleifur múr rnilli þeirra, sú fyrirlitning, sem hann hafSi sjálfur skapaS. Honum kom ó- sjálfrátt til hngar hvílíkur mnnur væri á þeirri lýsingu, sem hann hafSi gefiS henni á allri þeirri dýrS, sem mundi 1 íSa hans í Ameríku, og vertúeikanum. Hann þóttist sannfærSur nm þaS, aS hún mundi aldrei geta litiS hann réttu auga framar. Strax eftir miSdegisverS gekk harn upp á herbergi þeirra Jacobnsar og frúar. HerbeigiS sem þau höfSu út af fyrir sig var um leiS svefnherbergi þeirra. En Loveland var hættur aS undrast yfir því fyrirkomulagi. UmsjónarmaSurinn og kona hans voru bæSi viSstödd. — Jacobns reykti og steinþagði, var varla aS hann tæki undir kveSju Lovelands. En hús- frúin bætti upp kulda mannsins meS því aS taka mjög ástúSlega á móti honum. — J acobus er reiSur viS mig — ySar vegna, sagSi hún ísmeygilega. — Mín vegna, spurSi Loveland án þess aS skiija hvaS um væri aS vera. — Eg þarf nefnilega aS segja yður frá nokkru, sem mér hefir komiS til hugar aS reyna. En Jaeobus segir aS þér muniS gera þaS uppskátt fyrir hin- um leikurunum. Eg segi aftur á móti aö þér muniö vera þÖgull eins og giöfiu, ef þér lofiS því aö þegja. Má eg ekki treysta á þaS. — Sjálfsagt, sagði Loveland. — pér lofiS þá aS segja ekki neinum neitt af því, sem eg kann aS segja yS- ur meS hinni mestu leynd? — Því lofa eg, sagSi Loveland og hélt aS eitthvaS ætti aö fara aS segja um leik hans. — Þá er það útrætt og eg treysti ySur. — En setjist þér og látiS fara vel um ySur, sagSi frúin og brosti til unga, fallega mannsins, hann var ekki mikið eldri en synir hennar. „FuIIa tunglið“ var auknefni hennar innan leikfélagsins. Og Loveland fanst, um leiS og hún bauS honum aS sitja, aS hún eiga þetta nafn fyllilega skiliS. — Eg veit, aS þér eruS mikill vin Lisle, tók hún aftur til máls, þegar þau höfðu sezt viS eldinn og Jaeobus hafði sökt sér niöur í blaðiö, sem hann var meS. En þó verðiS þér aS játa aS leikur hennar versnar meS hverjum deginum. Hún er svo hræSilega kærp- laus. Og hún vinnur ekki hylli áhorf- ií. ter héðan álelðis til New York miðvikudaginn 4. febrúar kl. 2 síðdegis. Farþégir sa ki farseðla á mánudag. Allir faiþesrar vc-íða að hafa vegabréf frá lögreglnstjóra, uppáskrifað af brezka konsáirmm hér. c7C*)' CimsRipafdí. c7s/anós. Jodd’ check writer, er ómissandi fyrir alla þá sem nota tjekkávísanir. Sýnishorn fyrirliggjandi. H.f. Arnljótsson & Jónsson Tryggvagata 13. Sími 384. Hjúkruiiarnámsskeiö hefir Bandalag kvenna ikveðið að halda. Væntanlegir nemendur gefi sig fram fyrir 7. þ. m., við bjúkrnnarkonu, nngfni Aldísi Helgadóttur, er gefnr allar npplýsinear náminu viðvtkjandi. Til viðtals kl. 1—2 síðdegis í Vonarstræti 12 ( fstu hæð). enda hér. ASsókn hefir veriS af skorn- um skamti. — Mér hefir altaf sýnst fult hús hvert kvöld, sagði Loveland. — það hefir líka veriS þaS, en hehn- ingur áhorfendanna hefir haft gefins sæti. ÞaS er mjög tilfinnanlegt fyrir mig og Jacobus, skal eg segja yður, eftir alla þá peninga, sem eg hefi lagt í fyrirtækiö og þá vinnu sem hann hefir lagt fram. ÞaS er því rekið að því aS viS hugsum okkur aS gera dálitla breyt- ingu — sundra félagsskapnum og mynda annan nýjan meS þeini, sem viS helzt viljum hafa og efnilegastir eru- Loveland horfSi beint í andlit hennar meS augljósum mótþróa. Öll fyrirhöfn hennar meS hár og andlitslit, til þess að geðjast nú Loveland, var öllu árangurslaus. Hann daSist ekki meira aS henni en máluöum trédrumlj. — pér hugsiS ySui aS toma Lisle burt úr félaginu? hrópaSi Loveland, og þaS var eitthvaS í röddinni, sem sumir gátu virt hann fyrir en frúin þyktist viS. Hún varð dimmrauÖ undir allri máln- ingunni. — ÞaS er ekki aö „koma henni burtu“, sagSi hún og rödd hennar var til rnuna einbeittari og hvassari. Eg hefi ekki í hyggju aS leggja fram meira af peningum mínum í þaS, aS þeytast meS Lisle hringinn í kring um laudÍS. ÞaS er ekki annaS. Pér þurfi® ekki aS liSa neitt viS þaS. Eg geri ySur nefnilega t’IboS. Þér getiS fengiS aS komast í þetta nýja félag °g fá þar betri og vandameiri hlutverk og betri borgun. En nú verSiS þér strax að velja milli mín — niilli þessa félags og Lisle. — HvaS segiS þér þá. — Eg segi ekki annaS en þaS, að eg vel Lisle, sagöi Loveland. Frú Moon hló uppgeröarhlátri. — Þarna getur þú séS, eg sagöi þér hvemig þaS mundi fara, hrópaði maS- Ui hennar. En hún hristi höfuS og heröar reiði- lega og slöngvaSi nú allri reiSi sinni á bóndann. — Viltu reyna aS blanda þér ekki í þetta, hrópaSi hún og beit sundnr oröin. Gordon er hara aS gera aS gamni sínu. Er þaS ekki Gordon? Pér skiljiS þaS þá ekki. Þegar eg segi: VeljiS milli okkar, þá er ekki í raun og veru nema eitt aS velja, því Lisle hefir ekkert aS bjóða en viS margt. ViS getum eySi- lagt hana, og þegar þaS er gert, þá er hún eyöilögS. Hún hefir ekki einn einasta eyrir sem hún á meS réttu. Hún er ekki ein af þeim sem kann að spara, og vilji hún halda áfram upp á

x

Morgunblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.