Morgunblaðið - 21.09.1920, Blaðsíða 3

MORGUNBLAÐIÐ
Varðmenn Bolzevikka
Tiésleifar.
Sleifarekki, email. og tré.
Fiskspaðar email.
Ausur.
Smjðrspaðar.
Hnífabretti.
Skur ð arbr etti.
Hakkabretti
Brauðbakkar.
Ruliupylsupressur.
Saltkassar.
J árn vðr u deild
Jes Zimsen
Allskonar skófatnaður, gsmmistígvél og skóhlífar.
Vandaðar vörur og verð sanngjarnt.
ij Á VINNUSTOFUNNI er vönduð vinna og fijót afgreiðsla.
B. Stefánsson & Bjarnar
selja
bezta skófatwaöinn í bænum.
Talsími 628 Laugavegi 17
Lárus G. Lúðvigsson
Eízta os bezta skóverzlun landsins.
Skiftið þar. Símar 82 og 882.
Verzluniri Kaupangur
ileildsaia — Smásala
hefir ávalt á boðstólum fj’rsta flokks enskan
og danskan , skófatnað fyrir lnegst verð
Ðok 66.
Talsimi 244.
Skóuerzlun Qdds 3. Djavnasonar
Desturgötn 5
hefir ávalt fyrirliggjaiiði beztu tegunðir af skófatnaði
fyrir sanngjarnt verð. Sömul. gummistígvél og skó-
hlífar. Skóviðgerðir Bjótt og vei af henði leystar.
Sími 928.
leiða í ljós fyrir yður, hver þörf
er á að hlvnna að þeim heimilisiðn-
a.8i, sem til er hjá þjóðinni, reisa
hann vir rústnm, auka hann og efla;
og auðga hann að nýjum hugmynd-
um, svo að hann megi verða þjóð
vorri til gagns og gleði eins og hann
hefir verið, síðan hún fluttist hing-
að til lands. Eg vona að heimilin
taki að nýju ástfóstri við heimilis-
iðnaðinn, hann verður þeim nota-
ðrjúgur liður í uppeldi æskulýðs-
ins, notadrjúgur líka í efnalegu til-
liti, því holt er heima hvað. Eg
treysti því að háttvirt þing og
stjórn marki skýra og greinilega
stefnu í málinu, því hjer er um stór-
mál að ræða, sem á skilið öflugt
fylgi bæði í orði og verki. Gangi
þessi sjtjórnarvöld á undan, þá
munu hreppa- sýslu- og bæjarfélög
feta í þeirra fótspor. Hér þurfa all-
ir góðir menn og konur að vera sam
fcuga, ef fram á að ganga, samtaka
um að framleiða og samtaka um að
nota það sem framleitt er, þá mun
vel fara.
falls.
Skýrsla iðuaðarnefndarinnar x
Danmörku hefir iruii að halda, seg-
ir „Tidens Tegn“, ýfirlit yfir hvað
verkföllin höfðu mikið tjón í för
með sér- Er það 71.000 vinnudaga
ta^- Af 609 iðnaðargreinnm höfðu
391 ekkf treyst sér til að meta tap
sitt, en 218 höfðu áætlað að þær
hefðu tapað benlínis um- % miljón
kr. í ýmsum iðnaðagreinum dönsk-
um hefir á síðasta ári verið óvenju-
mikið um verkföll. Eru þau talin
að vera 1118 ólögleg og kváðu hafa
tapast við það kringum 121,000
vinnndagar.
SkóuErzlun StEfán BunnarssDn Dinnustofa
Sími 351 Flusturstr. 3 Símn.: 5huEs
Skolpfötur, email.
Þvottagrinduri
Þvottaskálar.
Vatnökönnur.
Sápuskálar.
Sand- Soda- Sápuilát.
J árn vðrudeild
Jes Zimsen.
| Hvannbergsbræöur
! hafa ætíð fyrirliggjanói mHdar birgðir af
allskonar íeöri og gtimmiskófatnaöi
fyrir lægst verö.
Eg hefi nú minst á nokkrar greiunr |
®^ailisi8iiarfrieðalnnuar: handaviunu j
"•‘irnaskóla, framhaldsnámsskedo ung-
^iiiga og sýningar. Því má eöaust
freysia., að alþýðuskólarihr, sem nú
upp hver af öðrum í sveitunum,
^°fa. lögskipa.ða fræðislu í handavinnu;
i’ftð er gleðilegt tímanna tákn. Það iná
v*nta .hins bezta af fræðslunni þar,
^v> kennari er ágætur. j
Ukki má íáta staðar numið fyr en
'"idið eignast góðan heiinilisiðnaðar-
^úla ; Hiörgum deildum fvrir kennara-
<!,ó. |>að gr óeðlilegt að kennarar í ís-
lvH/.kum heimilisiðnaði sæki fræðslu
síi>a til útlanda.*
Eg drap á þíW í byrjun erindis
^r’Ssn, að því væri jafnan barið við,
c'r rætt væri um heimilisiðnaðar-1
ífatnleiðslu, að til hennar ynnist
"^ki tími, en gat þess jafnframt að
’tteirp vrði lnegt að koma í verk, ef
T
•uripgpta og æfing héldust í liehdur.
auk þess höfum við á vorum dög
1 "h svo mikið betri áhöld og verk-
fín •
en fyrirrennarar okkar, að okk-
111 ætti ekki að vera vorkunn á að af
!ias>ta jafnmiklu og meiru en þeir af
keimi|isifjnaði. Á jeg þar sérstak-
1 "íl við þær vélar, slem heimilin eiga
kosl á að fá lil þess að flýta
NýtízRn björgnnarbátar.
Kolakörfur með hylki og einfaldar.
Kolaakóflur.
Eldtangir.
Eldskörungar.
Rykausur.
J árn vörudeild
Jes Zimsen.
rir vmnunni. Fyrst og fremst
Sahmavélin, þá prjónavélin, sem
ahi að verða algengari, og verða lík
c8a til a liverju heimili og hand-
'Thnavélar fást til að spinna nóg
ahdið. Ilandspunavélar þessar
verið í brúki í Suður-Þingeyj-
'^ýslu í nærfelt mannsaldur. Magn-
Þjóðhagi á Halldórsstöðum kom
® hana frá Skoflandi. Frá lionum
br°l(úlust. þær út um sýsluna. Al-
bóndi Jónsson á Stóruvöllnm í
r®a,rdal smíðaði margar spuna-
’ hreytti og bætti eftir stað-
^’elarnar kostuðu 100—150
• íýrir ófriðinn. Þær spunnu flest
hr i-- , ,v - • ...
J præði i emu, og emgongu ur
^ khm. Þingeyskar konur þakka
huiiavélnnum það, að íðnaður er
góðu lífi í sýslunni. Húsfreyj-
j^htr spinna 0f;. sjálfar á vélarnar.
i 'lÖ ma sphma 20—30 hespur af
á dao,
iara
sía...
sérstökmn ástæðum varð að setj
hluta. þesarar
letri
gremar
da
með
eu hinn fyrri.
í Svíþjóð hefir nýlega verið
bygður björgunarbátur af nýrri
gerð. Er honum æt.lað að vera á
sveimi meðfram vestur.sA'önd Sví-
þjóðar, æfinlega til t.aks ef slj’s bei-a
að höndum. Báturinn hefir (50 hk.
Bolindervýl, er útbúinn með loft-
skeytatækjum og firðtalstækjum og
liefir yfirleitt þann bezta útbúnað,
sem lmgsanlegt er. Er liann og tal-
inn vera hezti björgunarbátur a
Norðurlöndum.
Þegar Heimilisiðnaðarfélag Norð-
urlands kyntust vélum þessum gerði
það brátt ráðstafanir til að fá þær
smíðaðar, og gefa almenningi kost
á að fá þær keyptar. Bárður Sig-
urðsson á Höfða við Mývatn hefir
tekið smíðið að sér og hafa þegar
verið pantaðar hjá Ileimilisiðnað-
arfélagi Norðurlands um 20 vélar
víðsvegar að af landinu, nokkrar
verða þegar afgreiddar á þessu ári.
Vélin var til sýnis á héraðssýningu
á Sauðárkróki í vor. Vélinni fylgir
t.vinningar-áhald og hesputré^ er
hespar 5 hespur í einu. Verð velar-
iimar er á,ætlað uni 200 kr. Loparnir
í vélina þurfa að vera sérstaklega
góðir, ekki þvældir af löngnm flutn
ingi. Það er því full þörf á að fá
kembingarvél í hverja sýsln, enda
væri það ekki ofurefli heilu sýsln-
félagi að eignast vélar þessar, sem
kosta um 30 þús. krónur.
Það rættist vel úr með ullariðnað-
ínn í landinu, ef kembingarvélar
kæimi í hverja sýs'lu, spunavélar á
liér um bil ð.hvert heimili og prjóna
vélar og vefstólar á livert heimili.
Rokkspuni og handaprjón má þar
fvrir ekki detta úr sögunni, 1 því
felst svo mikil list.
Til þess að ná því rnarki, sein við
verðum að keppa að, að senda enga
ull út óunná, þarf nauðsynlega að
fjölga tóviunuverksmiðjum, þair
fullnægja ekki nándanærri þörfinni.
Hver landsfjórðuugur þyrfti að
minsta kosti að eiga tóvinnuvérk-
smiðu.
Islenzkt prjónles flyst, svo sem
kunnugt er út. tekjur nokkrir tugir
þiisund krómu’; Tðnaður þessi er
mest, allur úr Eyjaf jarðarsýslu. Það
i r mikil þörf á að fá mat á fram-
leiðslu þessa eins og á aðrar íslenzk-
ar vörur, ekki sízt ef útflutningur
ykist, sem líklegt væri, ef vélar
fjölguðu.
Þótt hér hafi einungis verið rætt,
um ullariðnað, þá má gera sér von
um framleiðslu úr fleiri efnum t.
(í. skhmurn, sem mest öll eru enn
ilutt út óunnin. Nágrannaþjóðir
okkar verka mikið af skinnum á
V
heimilum sínum til eigin þarfa.
Þá gerðu menn fyrrum margt
fallegt og gagnlegt úr hrossliári,
beinum og hornum.
Eg vildi að mér hefði tekist að
llér á myndinni sjást tveir varðmenn Bolsevikka í litlu þorpi
1 Bóllandi, sem Bolsevikkar liafa tekið. Líta þeir eigi sérlega hermann-
%a út, hvorki í klæðaburði eða hreyfingum. Eina hermannamerkið sem
Peir bera, er rauða bandið um vinstri haudlegg og liefðu þeir eigi
^ysurnar, muudi enginn 1rúa því. að þeir vá-ru hermenn.
Bezt á
fæturna
hjá: