Morgunblaðið - 24.02.1921, Page 4

MOKGUNBLA01D
Etmskipafélag UEStfjaröa h.f. Nyir lakkskór
' ii— nr tjj Vorð: kr. 28,25
Aukafunöur í Eimskipafélagi Vestfjaröa H f., veröur tu sý.ií« áafgr. kiukkan 12—2
halðinn á ísafiröi þann 7. apríl 1921. e. h.
DAGSKRÁ ~r —
1. Tillaga síjórnarinnar, um breytinga á bráöabiröa*
ákvæöi stofnfunðar. j-
2. Önnur félagsmái, aem upp kunna aö veröa borin. Fundur tirat d. 24. rebr. ki. 81/*'
Skoraö-er á alla þá, sem iofaö hafa hiutafé a& hafa 8Íðd Iðr,óT URJl , t
greitt hlutl sma fyrir funðinn. hefur uunaíður nm bókagjafir
Aögöngumiöar aö funðinum veröa afhentir hluthöfum, héðan tii þýakra safna.
þrjá síöustu ðagana ffyrir funðinn hjá ritara félagsins.
ísafiröi, 8. febrú r 1921
Stjórnin.
2. ESnar JóriBxou lea upp smá
sögu eftir R chard Wagner.
Koruið með eöngbækurnar!
Duglegir fiskimenn
og góöir sjómenn
geta fengiö skipsrúm á hanðfæra fiskikúttir nú þegar.
Almennn hálfðrættiskjör.
Nánari upplýsingar hjá
Carl Proppé
Hrfsgrjón
og ÍTlais (heili) óðýrast í
l ÉÉaa
Laugaveg 24
Sími 149.
Hafnarstræti 15.
Duglegur drengur
siðprúður og áreiðanlegnr getur fenKÍð atvinnu strax við að
bera út Morgunblaðið. Komið a afgreiðsluna fyrir kl. 6
kvöld.
í________
c2est aó avglýsa 1 cJJto^gunB admu.
Ka tðflur
3örð til sðlu
Hálf jörðin Jófríðarstaðir í Hafnarfirði er til kaupa og á-
búðar frá 14. maí þ., á., með öllu tilheyrandi, húaum lóðum og
öllum mannvirkjum. Allar upplýsingar gefa Þorvarður Þorvarðar-
ódýrastar og beatar í bænum hjá 80n> Jófríðaratöðum og Böðvar Böðvarason, sími 18 Hafnarfirði.
heildaöluverzlun | ................—
n.
Bankaatræti 9.
Isíands Ad'essebog 1921
er komin út og fæst hjá bóksölum og á afgreiðslu
Hreinar léreftstuskur ávalt keyptar MorgunblaöSÍnS.
hæsta verðí í ísafoidarprentsmiðjn h.f. Bókin er ómissanöi öllum kaupsýslumönnnum.
vEIÐABHETJAN
— Já, hvíslaSi hann að henni, eg skal
þegja með einu skilyxöi.
— SegiS þaS!
— AS þér gefiS mér hönd ySar.
peim hafSi fariS þetta á milli svo
fljótt aS liSsforinginn og hermennirnir
höfSu ekkert tekiS eftir því. En Bat-
hurst haf'Si heyrt síSustu orSin og þá
vissi hanu hvaS mundi vera á seySi og
sagSi því hátt:
— Nei, Humphrey, þaS er engin verzl
unarvara, sem þér getiS boSiS greifa-
dótturinni til sölu. Eg skal tala í staS-
inn fyrir ySur. HvaSa fregn var þaS
seni þér ætluSuS aS segja hermönnun-
uni — aS eg væ*i sonur móSur minnar
og jafnframt stigamaSurinn Beau Bro-
cade.
__Nei, nei, hrópaSi Patience í ákafri
geSshræringu.
— En eg hélt — sagSi liSsforinginn.
— Já, Beau Broeade sagSi Hump-
hrey, ræuingi, landshornamaSur og
þjófur. paS var þa Ssem hann átti viS.
— Nú, var þaS þaS, sagSi Bathurst
glaSlega, eg vissi þaS ekki alveg fyrir
En nú sneri Patience sér aS liSsfor-
ingjanum, blossandi af reiSi og hróp-
aSi:
— petta er lýgi, liSsforingi, lýgi segi
eg! pessi maSur er-------er vinur minn.
aS þessu og gaf þremur af mönnum ar, er þeir sáu þessa innilegu sorg og
sínum skipun um aS binda aSalsmann- hreinu ást.
inn, ef hann gerSi nokkra tilraun til pannig stóSu þau í faSmlögum um
aS sýna þrjóskji. Herinn sem alt af kom stund. Hann strauk hár hennar blíS-
nær og nær gaf honum hugrekki. Hann lega og horfSi í óumræSilegum fögnuSi
Nú, hver svo sem þér eruð sagSi vissh aÚ ef hann gerSi sig sekan í ein- á andlit hennar, augun, sem glömpuSu
liSsforinginn og sneri sér aS Beau Bro- hverju, þá mundi hann ekki sæta meiri tárvot, hökuna, og hálsinn. Hann reyndi
eade eins og hann hefSi skyndilega nf- eða þyng-ri hegningu fyrir þaS en dá- aS sleppa henni, en hún tók því fast-
ráSiS eitthvaS, hvort sem þér eruS upp- htilli ofanígjöf, en aftur á móti ætti ara urn háls hans.
reistarmaSur, greifi eSa stigamaSur, þá hann á hættu aS missa stöSu sína, ef , — TakiS mig meS ySur, sagSi hún,
eruS þér jfangi minn og _____ og senni- hann vanrækti aS gera skyldu sína. j eg get ekki afboriS þettá.
lega verSiS þér hengdir fyrir þetta alt. I EruS þér tilbúinn lavarSur, spurSi
— Já, hengdur, hrópaSi Humphrey ( hann Pilipp.
og hlakkaSi í honum, svo nú held eg 1 Já. fyrir löngu, svaraSi ungi maSur-
aS eg geti sagt aS eg hafi endurgoldiS inn gla®lega, og bjo sig undir aS fylgja
ySur. Og nú krefst eg þess aS þér liSs- j hermönnunum. Hann leit glaSlega á
foringi látiS mig fá aftur bréfin fyrst systir sína> tví Þaö var ekki nema
LiSsforinginn gekk nú fram og spurSi
vingjamlega:
— EruS þér tilbúinn?
-— Eullkomlega, svaraSi Bathurst.
Hún slepti honum ur faSmi sinum
stóS eins og lömuS meS hendur fyrir
þér hafiS komist fyrir hver sá er sem ( bráSabirgSa varShald sem hann átti muimjnum til þess aS kæfa grátinn
hefir ásakáS mig. j nú aS fara í. Eftir nokkrar klukku- s£ hermennina f»ra me® hann
En þaS datt liSsforingjanum ekki í stundir yrSi hann ef til vill frjáls maS
hug. Hann hafSi veriS narraSur svo oft nr-
aS hann hugsaSi sér aS láta ekki gera
þaS oftar.
— AfsakiS, sagSi hann ákveSiS, eg j
milli sín út úr dyrunum. En sólin skein
fyrir utan.
Úti í þorpinu var ys og þys. Her-
— EruS þér tilbúinn, sagSi liSsfor-
inginn, og beindi nú orSum sínum aS Hertoginn, heyrSist kallaS al-
Bathurst. En hér var hvorki aS ræða , ______ .
sé ekki ástæSu til þess a eg ætti aS ' um gleSi eSa sorg, engm gat bjarg-
gera þaS. Mér sýnist réttast aS hans kon
unglega hátign rannsaki þetta sjálfur,
og þér verSiS aS gefa skýrslu um þau
til West dómara.
— pér skuluS fá aS gjalda fyrir
þetta tiltæki liSsforingi, sagSi Hump-
hrey frá sér af reiSi. Eg skipa ySur
aS fá mér þessi bréf, og eg segi ySur,
aS ef þér dirfist aS hreyfa mig eSa
tefja mig á nokkum hátt, þá skal eg
sjá um aS þér verSiS rekinn úr hem-
um og hýddur opinberlega.
En liSsforinginn ypti ba ra öxhim
aS honum og engar sannanir voru fyrir
sakleysi hans. Hann hafSi brotiS lög
fósturjarSar sinnar og varS nú aS líSa
fyrir þaS.
Patience kastaSi sér upp aB brjósti
hans, án þess aS kæra sig um hermenn-
ina. Hún vissi aS hann hafSi lagt líf
sitt í sölurnar fyrir hana og bróSur
hennar.
— peir mega ekki fara burt meS ySur
sagSi hún grátandi, þeir mega þaS ekki
— þeir mega þaS ekki!
Hermennimir viku ósjálfrátt til hliS-
staSar. Hans konunglega hátign reiS á
hvítum, glæsilegum hesti og var nú
korninn meS allan herforingjahóp sinn,
en mestur hluti hersins beiS úti a heiS-
inni og ætlaSi aS slá þar tjöldum yfir
nóttina.
West dómari hafSi fariS á móti her-
toganum og flutt honum hollustuvott
þorpsbúa. En þegar hertoginn kom auga
á hermennina meS fangana þrjá, vaktl
þaS strax athygli hans.
— HvaS er þama á seiSi? spurSi
Vmnn 0g benti liSsforingjanum aS koma
nær — Hverjir ern þessir fangar ySar?
spurSi hann, og athugaSi meS gaum-
gæfni hina tvo ungu menn.
— pað er nú dúlítiS erfitt aS segja
þaS, ySar konunglega hátign, svaraSi
liSsforinginn.
— Er þaS erfitt, sagSi hertoginn og
hló.
— Einn þeirra er Pilipp greifí af
Stretton.
— Nú, þessi alræmdi uppreistarmaö-
ur, hver þeirra er þaS?
— PaS er einmitt þaS sem eg ekki
veit, ySar konunglega hátign. En eg
vona, aö þessi skjöl geti gefiS fullnægj-
andi upplýsingar um þaS.
EiSsforinginn dró bréfaböggulinn
upp úr vasa sínum og rétti hertoganum
hann.
— HvaSa bréf era þetta?
— pau fundust á þessum manni,
svaraSi iSsforinginn og benti á Hump-
hrey, sem stóS þögull og reiSileguv út-
lits, og var aS hugsa upp voSalega
hefnd.
— paS er sagt ai5 hann sé tneSsek-
ur, og mér fanst þaS skylda mín aS
iáta dómarann rannsaka mál hans..
— pér hafiS þar breytt alveg r<tt,
liSsforingi. Eg skal strax líta yfir bessi
bréf. GætiS þess, aS fangamir séu
tryggilega geymdir. Og komiS svo til
mín aftur.
Hreinar léreftstuskur ávalt keyptar
hæsta verði í ísafoldarprentsmiðjti h.f.
fer. héöan vestur og noröur um lanö samkvæmt. 1r áætl-
unarferö sinni þriöjuöaginn l. marz, kl. 10 áröegis.
Margbrpytta skemtun heidur Tekiö veröur viö vörum þannig:
I.gimundur Sveinesori Í kyöld i Jöag, fimtuöag 2 4. febrúar:
fást i dag Í Bárunm ki. 2-8. j Tl1 Vestmannaeyja, Faskruðsfjaröar, Eskifjaröar, Ncwrö-
fjarðar, Seyðisfjaröar, Vopnafjaröar, Þórshafnar,
i Nýir vandaðir rokkar tii sölu' Húsavíkur og Akureyrar.
Bjargaretig 6. A mor9“n fostuöag 25. februar:
Til Siglufjarðar, Sauðárkróks, Skagastranöar, Blönöuóss,
Hvammstanga, Borðeyrar, Hólmavíkur, Reykjar-
fjaröar og Noröurfjarðar.
Á laugaröag 26. febrúar:
II limiinrtQnnilflll Jjj ísafjaröar, Dýrafjaröar og Patreksfjarðar.