Morgunblaðið - 12.06.1921, Side 4

*
4
Ö'HÍAJÍi;i ÍDÍXÖ
M0R6UNBLAÐIÐ
Glepvátrygging.
„Glarmestrenes Glasforsikring((y hlutafélag.
SCaupmannahöfn.
Aðalumboðsmaður fyrir ísland:
Halldór Gunnlögsson Lindargötu 28 Reykjavík
tekur í ábyrgð allskonar spegilglerrúður í sölubúðar og skrifstofu-
gluggum, sömuleiðis stórar rúður úr tvöföldu gleri, m. m.
Aðalsafnaðarfundur
dómkirkjusafnaðarins verður í dag að aflokinni síðdegismessu í
dómkirkjunni.
1. Kirkjugarðurinn, málsflytjandi Felix Guðmundsson.
Fundarefni. g önnur mál sem fundarmenn kunna að flytja.
Sóknarnefndin.
E.s. Skjölöur
fer til Borgarness, næstkomanöi miðvikuöag 15. þessa
mánaðar kl. 81/* áröegis.
Afgeiöslan, sfmi 557.
fara bifreiðar oft á dag frá
Bifreiðastöðinni á Lækjartorgi 2
(við hús Gr. Eiríks) ennfremur fást þær í lengri og skemmri ferðir
fyrir sanngjarnt verð. Símar í Rvík 485 og 929. Sími i Hafnar-
firði 29 (Pósthúsinu).
Virðingarfylst
Oddur Ivarsson, Björn Arnason.
Drotfningarbúningurinn*
Faldbúningurinn sem drottningu vorri er ætlaður verður
sýndur í Safnhúsinu 11.—18. þ. m. kl. 3Va—8 e. h. dag hvern.
Aðgangur að sýningunni kostar 1 kr.
Þeir sem óska að taka þátt í þessari gjöf geta afhent þá
peninga konum þeim sem við sýninguna eru.
Faldbúningsnefndin.
Ný bók
IllBá I Hlilli
eftir
Stefán Péfursson
Greinileg frásögn um bylt-
inguna f Rússlanði, tilðrög
hennar og ástanð það, sem
hún hefir skapað.
Bókin er með 14 mynöum.
Fæst hjá
flfgrEÍBslu RlþýaublaBsins.
Úrsæli örnasyni
BúkauErsiun Isafoldar.
---Sigf- Eymundsonar.
BuBm. Eamalielssyni og
EuBgeiri Hónsyni bókbindara Buerfis-
götu 34.
Trygging.
Hver sá sem vildi lána ca.
3000 krónur gegn góðri tryggingu
getur trygt sér 2 stórar stofur og
eldhús í nýju húsi 1. okt. á
góðum stað. Sólrík íbúð.
A. v. á.
neghil Pils!
N. Sögaard
pianóleikari i ,lðnó( tekur
lœrisveina i pionóspil.
Stúlku vantar í matsöluhús
til þess að halda hreinum mat-
aráhöldum. Góð kjör. A. v. á.
ÞuDttabalar og fötur
bezt verð.
Járnvörud. Jes Zimsen.
E.s. Sterling
fer héðan á þriðjuöag 14. júni kl. 10 áröegis austur oð
norður kringum lanð.
O ver land-bif rei ð
í ágætu Btandi er til sölu
ión Sigurðsson, Laugaveg 54.
Til húsasmiða
og þeirra, sem ætla aö byggja.
Eg undirritaður hefi nú komið upp lítilli trésmiðaverksmiðj11
með vatnsafli og ætla eg mér sérstaklega að vinna að smíði &
gluggum, hurðum, körmum og allskonar listum, strykuðum °&
óstrykuðum til húsabygginga.
Glugga og hurðar-karma af allskonar stærð og Glugg9'
ramma — alt ósamsett mun eg geta selt 20—35% ódýrara
nú þekkist.
Nú hefi eg fyrirliggjandi hurðir, karma, lista og gi**ð'
ingarrimla og margskonar trjávið með niðurse***1
verði.
Eg vona að gamlir viðskiftavinir mínir víðsvegar um land#
muni eftir mér og láti mig njóta viðskifta sinna eins og áður.
Jóh. J. Reykðal ,
Hafnarfirði.
Besf að auglýsa i Mopgunbl*
— 126 —
— 127 —
— 128 —
aama hátt hafði honum gengið með framþróunarkenn-
inguna. Hann hafði ekki skilið neitt; hið eina,
sem hann græddi á því, var það, að hann fann
að framþróunarkenningin var skrælþur fræði
búin til af fáeinum mönnum, sem áttu afskapleg-
an og áskiljanlegan orðaforða.
En nú kom þessi Speneer til sögunnar og
kom allri þekkingunni í kerfi fyrir hann, gerði
alt svo einfalt en lauk þó jafn framt upp fyrir
undrandi augum hans alheimi, svo fábrotnum og
auðskiljanlegum eins og skipslíkönum, sem sjó-
menn búa til og setja í glerflöskur. Þarna voru
engir dutlungar og engin tilviljun. Alt var lög-
mál. Það var í samræmi við lögmál eitt, að fugl-
inn flaug.
Martin var stigin frá hæð til hæðar í and-
legu lífi sínu, og nú stóð hann á þeirri hæðstu.
Hann var ölvaður af skilningi. Þegar hann svaf,
lifði hann í draumi milli guða, og á daginn reik-
aði hann um eins og i svefni og starði utan við
sig á þennan heim, sem hann var nýbúinn að
uppgötva. Við máltiðirnar gleymdi hann að hlusta
á samræðurnar, eirðarlaus hugur hans var á sí-
feldu flugi að leita að orsök og afleiðing þeirra
atburða, sem hann sá. Hann sá í ketinu á disk-
inum hina geislandi sól og fann til kraftar henn-
ar aftur til sjálfrar frumlindarinnar, sem lá hundr-
uð miljóna af árum aftur í timanum, eða hann
fylgdi mætti hennar á braut hans til þeirra vöðva- '
aem breyfðu arm hans og gerðu honum fært að
skera ketið í sundur, og til heilans, þar sem vilj-
inn bjó og skipaði að skera ketið í sundur, þang-
að til hann sá í hug sér þessa sömu sól skína í
heila sínum. Hann var hriflnn af öllu þvi ljósi,
sem honum fanst skína á alt. Hann tók ekki eftir
háðsyrðum Jims og því síður eftir vandræðasvipn-
um á systur sinni eða hringum þeim, sem Higging-
botham dró í loftinu með fingri sínum, til þess að
gera þeim það skiljanlegt, að alt snerist í hring í
höfði Martins.
Samhengið í allri þekkingu hafði nú hin
mestu áhrif á Martin. Hann hafði átt óseðjandi
forvitni að fá að kynnast hlutunum. Og alt, sem
hann hafði lært, geymdi hann í sérstökum minnis
klefum í heila sinum. Hann vissi t. d. öll ósköp
um sjóinn. Og nokkra þekkingu hafði hann á
kvenfólkinu líka. En þessi tvö þekkingarsvið
voru ekki í neinum tengslum. Honum hafði fund-
ist það hlægilega heimskulegt, að nokkurt sam-
band gæti verið i höllum þekkingarinnar milli tauga-
veiklaðrar konu og seglskips, sem lá til drifs.
En Herbert Spencer hafði sýnt honum, ekki að
eins, að það væri ekki hlægilegt, heldur lika, að
það var ómögulegt að samband ætti sér ekki stað
milli þessara þekkingarsviða. Sérhver hlutur var
skildur öðrum hlutum,alt frá stjörnunni, sem glitraði
í ómælisfjarska himinhvolfsins og til miljóna af
sandkornum, sem lágu fyrir fótum manns.
Þessi nýja hugsun var sífelt undrunarefni
Martins, Og hann var í sífeldri leit að finna
skildleikann milli allra hluta undir sólinui °S
hinna hinum megin við hana.
Hann bjó til skrá yfir hina óskildustu hlutlf
og unni sér ekki nokkurs friðar fyr en honu&
hafði tekist að búa til eða vefa milli þeirra el®
hverskonar skildleikaþræði. skildleika milli sk^
skapar, ástar, landskjálfta, sólarlaga, örakurs ljelJ
anna, lýsingar gass, ástríðu mannætanna, ieg^^l
morða, lyftistanga, véla og tóbaks. Þannig ^
hann til einingu í alheiminn, lyfti honum upp 0v
horfði á hann, eða reikaði um krókaleiðir
og refilstigu, ekki eins og óttasleginn ferðamaðurj
sem ferðast um ókunna staði og leitar að óþ%
marki, miklu fremur eins og maður, sem ger^
rósemi rannsóknir sínar og varð því fyllri ^
unar á alheiminum því meir sem hann fekk
vita.
>Álfurinn þinn«, hrópaði hann til spegilmyf,
ar sinnar, þú vildir skrifa, og þú reyndir að skf1.
og þó áttirðu ekkert í sjálfum þér til að s1
um. Hvað barstu í brjósti? Nokkrar barnf
skoðanir, hálf þroskaðar tilflnningar, órannsa^
fegurð, ósamræmda þekkingu, hjarta, setu v
nær því brostið af ást, og framgirni jafnvoldu^
ást þinni en jafn athafnarlausa og þekking P
Og þú vildir skrifa! þú, sem stendur á takniö
um þekkingar og þekkingarleysis. Þú vildir sl
fegurð. En hvernig áttirðu að gera það, f' ^
þú vissir ekki hvað fegurð var. Þú vildir s
um lífið án þess að þekkja einföldustu
gKríí®