Morgunblaðið - 06.01.1922, Blaðsíða 4

Morgunblaðið - 06.01.1922, Blaðsíða 4
Forstjórastaðan við kaupfjelag BorgfirSinga er laus til umsóknar. Staðan veitist frá 1 júní 1922. Umsóknir sendist til annarshvors undirritaðs fyrir 1. mars næstkomandi, er veita allar frekari upplýsingar. Svignaskarði 4. des. 1921 Ouðmundur Ólafsson Guðmundur Jónsson. Lundum. Seljabrekku. Uisalaná Laugaveg 2 heldur áfram. Alt selt með sama lága verðinu. ljóð eftir Gest, en hitt „Þjer kæra sendir kveðju“. Kannast margir við lög þessi, því Ben. Elfar hefir sung- ið þau hjer á hljómleikuui sínum og hafa þau fengið hinn besta dóm. Við lögin er einnig þýskur texti og hefir Bjarni frá Vogi þýtt. Lögin eru prentuð í Gutenberg og' útgáfan vönduð. Mannskaðar. I fyrradag tóku menn eftir brotnum báti á hvolfi við tog- ara Hauksfjelagsins, sem liggja við hafnargarðinn. Hafa tveir menn hald- ið vörð í togxmun þessum og höfðu þeir farið í land á gamlársdag til þess að sækja sjer ínat fyrir hátíð- ina, og varð þeirra vart hjer í bæn- um kl. um fjögur þann dag. Þegar komið var í togarana í fyrradag fanst hvorugur varðmaðurinn, en hundur var í öðru skipinu, mjög himgraður. Káða" menn af þessu að varðmennirnir hafi farist, er þeir fóru út i skipin á gamálárskveld, og þykir sennilegast að bátur þeirra hafi rekist á víra úr skipunum og hvolft við það. Báðir þessir menn voru úr Hafnarfirði og á besta aldri. Hjet annar þeirra Vilhjálmur en hinn Eyþór Kristjánsson og voru þeir vjelstjórar á Ingólfi Arnarsyni Báðir voru þeir ókvæntir. Mánudaginn fyrir jól fór maður; nokkur, sem hjer er heimilisfastur Guðbjartur að nafni, frá Eyrarbakka áleiðis hingað og var hann einn. Hefir eigi spurst til ferða ha.ns síð- an og þ\'kir sennilegast að hann hafi orðið úti á Hellisheiði því skaf- «h*íí--í. .:a_v-- Fyrirliggjandi: Gólfflísar, margar fegunðir, Veggflísar, margar tegunðir, Pappi, innanhúss, rakaverjanði innriveggjapappi (Kosmospappinn) Þakpappinn þýski Gaselöavélar, Kolabaðofnar, Baðker tinuð. A. Einarsson & Funk Reykjavík. Motor 80 he8ta motor, sérlega olíuspar og i ágætu standi, fæst til kaups með tækifærisverði, ef 8amið er bráðlega við Bookless Bros Hafnarfirði. bylur var mikill þennan dag. Mað- urinn hafði vierið mjög sjóndapur og því illa við því búinn að vera einn á ferð í vondu veðri. SýSlumað urinn í Arnessýslu hefir látið gera Jeit að manninum, en hún hefir að s\o komnu reynst árangurslaus. f.. r , ~ —0"~. • "• —1— MORGUNBLAÐIÐ .1. Eimskipafélag Islands á meðal karlmann, óskast til leigu. A v. á. Netateinar til sölu, mjög ódýr- ir. Á. v. á. Óskilahross Aöalfunöur. Aðalfundur Hlutafélagsins Eimskipafólags íslanda verður baldinn í Iðnaðarmannabúsinu í Reykjavik, laugardaginn 17. júní 1922, hefet kl. 9 f. h. í óskilum er í öifushreppi blágrá hryssa á að gieka 4—5 vetra ójárnuð með miklu faxi, roark: Heilrifað, stig 2 fr. hægra, vaglrifa eða sneiðrifa og stig 2 fr. vinstra Vitja má að Egils- stöðum, gegn því að borga áfall- inn kostnað Verður seld eftir 3 vikur verði hún þá eigi geng- in út. Egilsstöðum 30. de8. 1921. St. Steindórsson (hreppstjóri). Dagskrá: 1. Stjórn félagsins skýrir frá hag þeas og framkvæmdum á liðnu 8tarf8ári, og frá starfstilhöguninni á yfirstandandi ári, og á- stæðum fyrir henni, og leggur fram til úrskurðar endurakoð- aða rekstursreikninga til 31. desember 1921 og efnahagsreikn- ing með athugaaemdum endurskoðenda, svörum stjórnarinn- ar og tillögum til úrskurðar frá endurskoðendunum. I 2. Tekin ákvörðun um tillögur stjórnarinnar um skiftingu árs- arðsins. 3. Kosning fjögra manna í stjórn félagsins í stað þeirra ’sem úr ganga samkvæmt félagslögunum Tvær stúlkur 4. Kosning eins endurskoðanda í stað þess er frá fer, og eiu3 varaendurskoðanda. 5 Umræður og atkvæðagreiðsla um önnur mál sem upp kunna að verða borin. eða fleiri, geta fengið fæði og húsnæði á sama stað. Afgr. vísar á. Tómar flöskur 71 og V* hieinar og ógallaðar, eru keyptar i Þeir einir geta sótt fundinn sem hafa aðgöngumiða. Að- göngumiðar að fundinum verða afhentir hluthöfum og umboðs- mönnura hluthafa á skrifstofu félagsins í Reykjavík, eða öðrutfl stað, sem auglýstur verður siðar, dagana 14. og 15. júní næstk.) að báðum dögum meðtöldum. Menn geta fengið eyðublöð fyrir umboð til þess að sækja fundinn hjá hlutafjársöfnurum félagsinS um alt land og afgreiðslumönnum þess, svo og á aðalakrifstofú félagsins i Reykjavík. Mmi Siiurifins íinar í co. Hafnarstræti 18. Reykjavík, 3. janúar 1922. St jórnin. 379 380 381 hafði með mórgunpóstinum. „Þetta er Porthenon“ hugsaði hann, ágústheftið. Það hlýtur að flytja Dægurfluguna hans Brissendens. Bara að hann hefði nú verið lifandi og getað séð kvæðið. Hann tók heftið og biaðaði í því. En hætti svo alt í einu í mikilli skelfingn. Dægurflugím var skreytt með áberandi ramma og öðru íburðar- miklu útflúri. Oðru megin kvæðisins var mynd af Brissenden en hinumegin mynd af sendiherra Breta. í ritstjórnargrein stóð, að sendiherrann hefði sagt, að ekkert skáld væri í Ameríku. En nú væri Dæg- urflugan svar Parthenon til sendiheiTans. Cart- wright Bruce var lýst svo sem hann væri mesti listdómai’i Bandaríkjanna, og þau ummæli voru höfð eftir honum, að Dægurflugan væri mesta kvæðið, sem nokkumtíma hefði verið ort í Ameríku. „Það er í sannleika gott, aS þú ert dauður, vesl- ings Briss, tautaði Martin og ljet heftið falla á gólfið. Þetta var alt svo auglýsingalegt og yfirborðskent, að Martin fanst hann fá ógleði af því að horfa á það. Honum fanst hann þurfa að reiðast, en hann hafði ekki skap til þess. Hann var of magnþrota. Blóðið var of seinlátt til þess það gæti þotið um æðarnar og hleypt öllum tilfinningum hans í bál. Og hvaða gagn var að því, þegar alt kom til alls? Þetta var í samræmi við það álit, sem Brissenden hafði haft á blöðunum. „Veslings Briss“ ! sagði Martin við sjálfan sig, „hann hefði aidrei fyrirgefið mjer þetta“. Síðan stóð hann upp og seildist í körfu eina. Tlan leit niður í hana og fann þar 11 kvæði eftir Brissenden. Þau reif hann í smátætlur og kastaði þeim í pappírskörfuna. Ilann fór rólega að þessu, og þegar hann hafði lokið því, settist hann aftur á rúmið. Hann vissi ekki hve' lengi hann sat þar, en alt í einu sýndist honum hann sjá hvíta línu myndast, eins og sjóndeildarhring í fjarska. Hanu horfði á þessa hvítu línu lengur og lengur, og sá þá, að það var koral rif, sem lá úti í miðju Kyrrahafinu. Þá sá hann lítinn bát utan við brimlöðrið. T framstafni hans sat ungur, gulllitaður guð, með skarlatsrautt lendaklæði. Ilan veifaði glampandi árinni, og Martin þekti hann strax. Það var Mati, yngsti vinnr Tati höfðingjans, og eyjan var Tahiti, og bak við löðurbarið rifið lá fagra landið Papara, og grasþakinn kofi höfðingjans við árósinn. Þetta var síðari hluta dags, og Mati var að koma heim úr fiskiveiðaför. Nú beið hann þarna eftir því, að stór bylgja kæmi og lyfti honum yfir rifið. Þá sá Martin sjáifan sig sitja í bátnum, eins og hann liafði svo oft setið áður og beðið eftir skipun Matis, og þegar hún kom, þá var lífsnauðsyn að róa af al- efli og ljetta undir með himinhárri öldunni. Nú var hann ekki lengur áhorfandi, heldur sat sjálfur í bátnum. Mati hrópaði hátt, og þá skullu ár- arnar í sjóinn og þeir þutu yfir rifið. Sjórinn sauö imdir kinnungnum eins og í gufukatii, iöðrið þyrl- aðist um þá, gnýr og þytur og öskur fylti loftið, og eftir stutta stund lá báturinn innan við rifið á lygnum og sljettum sjó. Mati hló og þurkaði saltvatnið úr augunum. Síðan rjeru þeir inn til eyjarinnar, þar sem grasgaðar Tatis gægðust fram milii kokuspálmanna. Myndin hvarf, og Martin sá ekkert annað en dap- urlegt herbergið. Haim reyndi aftur árangurslausU að koma aftur auga á Tahiti. Hann vissi, að sungið var inni á milli trjánna og að þar voru ungar stúlkur, 4 sem dönsuðu í tunglsljósinu, en hann gat ekki komið auga á þær. Hann gat. ekki sjeð annað en óþrifalogt , skrifborðið, næsta herbergið, og óhreinar gluggarú'ð' urnar. Hann lokaði augunum, andvarpaði og fjell í svefn. XLI. kafli. Martin svaf fast alla nóttina, og hann hreyfði sig ekki fyr en póstþjónninn vakti haiin. Ilann var þreýtt- ur og kærulaus, og blaðaði í pósti sínum, án þess að hafa nokkurn áhuga á því. Þar var meðal annars þullt ra. umslag frá riti einu, og í því var ávísun á 22 dollar£ Ilann hafði stöðugt hálft annað ár verið að gauga eftir þessum peningmn, en nú horfði hann með kærit' leysi á ávísunina. Sá fögnnður, sem hann liafði áður fundið til, þegar hann fjekk ávísun, var nú farim1' Hann fjekk auk þess aðra á\ ísun. Hún var frá vikublaði einu í New-York, og var það borgun fýrl fáeinar gamanvísur, sem blaðið hafði birt fyrir mörg' um máuðum, og voru 10 dollarar. Honum datt ah einu eitt í hug, og athugaði liann það með mikill’ 1 Ilann vissi ekki hvernig hann átti að liaga lífi 6*nU framvegis, og honnm fanst engin ástæða til að ákv e það svo fljótt. En einhvernveginn varð hann aö lifa

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.