Morgunblaðið - 27.05.1922, Blaðsíða 1

Morgunblaðið - 27.05.1922, Blaðsíða 1
Stofnandi: Vilh. Finsen. Landsblað Lögrjettar Ritstjóri: Þorst. Gíslason. 9. Arg., 167 tbl. Laugardaginn 27. mai 1922. ísafoldarprentsmiSja h.f. Gamla Bíó Drottning UEraldarinnar. 5. kafli. — 6 þættir FortiðarbsBrinn Ophir. í síðasta simi í kvöld. RandiQnaður. Undirrituð vefur aUskonar hand- vefnað, svo sem: Gluggatjöld, hyratjöld, Húsgagnafóður (Möb- ^lstoff), Divanteppi, Borðteppi, ^titnteppi, Gólfábreiður o. fl. — Hefi margbreytt sýnisborn Vönduð viiina. Karólína Guðmundsdóttir Kárastíg 8 Sími 909. Trópenól þakpappinn sam poiir ffiltu Fæst altaf lijá A. Cinarsson & Funk, Reykjavík. Hriagrjón á 40 aura pr. L/s kg Hffiframjöl 35 au. pr. '/* kg. KartöfSur 20 aura pr. ’/> kg- ^kósverta 25 aura dóiin. T«ublAmi 12 aura pakkinn, og annað þesau líkt á Bergstaöastr. 38. Leikffjelag Rsykjavikur. verður leikin á morgun (sunnudag) kl. 8. Aðgöngumiðar seldir i Iðnö i «iag kl. 5—7 og á morgun ki. 10—12 og 2—7 og við innganginn SM]OR. Gott og ódýrt isl. smjör til sölu í íshúsinu í Hafnarstræti 23/. Þakkarávarp. Öllum þeim, er heiðruðu mig og glöddu á ýmsan bátt á átt- ræðisafmæli mínu 22. maí, votta jeg hjer með hjartanlegustu þakkir mínar. Einkum er kært og skylt að þakka þeim vinum mínum, eldri og yngri, er sendn mjer skrautritaðar heillaóskir og rausnárlega gjöf, og þá ekki síður Læknafjelaginu, er mintist látins manns míns, með því að sýna mjer svo mikinn höfð- ingsiskap. Reykjavík 26. maí 1922. Elisabet R. Jónsdóttir. SSfJs 3ié Skipstrandiö á mannætueynm. Sjónleikur í 7 þáttum tek- inn af Famons Players Corporation. —■ Að.ilhiut- léikur hinn faiisgi og frægi Harry Houdini maðurinn sem aldrei er hægt að fjötra eða hneppa í fangelei. I þessari mynd sýnir hann alveg frámuna- lega yfirburði fram yfir aðra leikendur, sem fást við afbrotameun Sýning í kvöld kl. 81/*. CEMENT fáum' við frá Noregi og fyrrihluta næsta mánaðar. — Verðið mjög lágt ef pantað er nú þegar og tekið á hafnarbakkanum þegar skipið kemur. Þórður Sveinsson & Co. Fiskilínur l'/s tíl 5 lbs., bestar hjá H.f. Carl Höepfner. Bunnar Knudsen. Forsætisráðherra Norðmanna. I. Inngangnr. Jeg hefi oft rekist gneinilega á að Islendingar ern furðuDga ^fróðir um norsk stjórnmáJ. Og að líkindum hafa fáir stjórnmála- ^enn vorir veitt þeim svo mikla 4t}iygli, að þeir hafi orðið þess Varir að nauðsynlegt sje eða j^kilegt að kynna sjer þau nánar. el jeg það illa farið. Mjer er að fyllilega ljóst, að norsk st.)órnmál á ófriðarárunum og 4 eftir eru þau ein stjórn- á Norðurlöndum, sem oss Is- g^ingum hefði verið mest nauð- ' tegt að kynnast vel og rækilega °rsk stjórnmál á ófriðarár- 01 voru efalaust lang hreinust 0p» l . ueiibriggust allra stjómmála á 0rðurlöndum — og yfirleitt allra landa. Dönsk stjóm- .U 'keirra tíma eru að líkind- q ' idingum einna best knnn. g um hina sænsiÍU stór-pólitík' fram ®tla eftir ófriðarárunum, Jeg eigi aö fjölyrða. Norsk pólitík stóð á vissan hátt betur að vígi, þótt afstaða Norð- manna út á við væri hin erfið- asta sökum farmensku þeirra og viðskifta. við öll ófriðarlöndin o. fl. En Norðmenn höfðu engra stjórnmálahagsmuna út á við eða stórveldisdrauma að gæta. Þeirra mark og mið var það eitt að vernda sjálfstæði landsins á allan hátt, vera ,hlutlausir‘ í ófriðnum svo sem framast var unt, og verja þetta hlutleysi sitt af öllum mætti. Þungi og hiti stjómarstarfianna í 7 óvenjulega erfið ár hvíldi fyrst og íremst á forsætisráðherra Norð manna vinstrimannaforingjanum Gunnari Knudsen. II. Gunnar Knudsen. Jeg hefi oft óskað þess, með sjálfum mjer, að Island hefði átt sinn „Gunnar“ á ófriðarárunum. Og úr því mjer eigi tókst að hitta á óskastundina, óska jeg þess af alhuga enn á ný, þegar þörfin að líkindum er enn meiri en áður! Því miður veit jeg engam þamn á þingi eðia utan þings, er það sæti myndi skipa, svo að hann bæri *} Grein þessi var skri£nS fyrir nafnið með sóma. En þó er jeg i þing í vetur. H. V. eigi svo bölsýnn að halda, að sá riaður finnist eigi með þjóð vorri. En því miður mnn hann reynast vandfundinn*)........ Gunnar Knudsen er einn hinna merkustu og sjerkennilegustu stjómmálamanna, sem Noregur nokkru sinni hefir átt. Mun hann á sínum tíma verða talinn ásamt Sverdrap, Steen og öðrum nafn- 'kunnustu stjórnmálaforingjum Norðinanna. Það er alls eigi ofmælt, er einn stórmerknr norskmr stjórnmála- m'aður sagði eigi alls fyrir löngu, aö enginn landskunnur norskur stjórnmálamaður hefði getað stjómað Noregi eins vel og hyggi- lega og Gunnar Knudsen þessi 7 erfiðu ár. Og á hina hliðina er það hin besta sönnun fyrir afburða hæfileikum hans, að aldrei hefir nokkur norskur stjórnmálamaður verið svo hataður, rógborinn og ofsóttur af andstæðingum sínum eins og Gunnar Knudsen af hinum svæsmustu hægrimömmim og skó- sveimum þeirra. Jeg minmist þess oft og tíðum, hve lengi jeg var að átta mig á Gunnari Knmdsem sem manni og stjórnmáliamanni. Jeg hafði allnáin kynni af stjórnmálastarfi hans og ráðstöfunum fyrstu 3—4 ófriðarár- in, er jeg var blaðamaður í all- stóru dagblaði sem var eitt af aðalmálgögnum vinstrimanna. Sjer staklega var utanríkispólitík Kund sens (Ihlen var utanr.ráðh.) all erfið að átta sig á um tíma. Mjer virtist maðurinn of staður, ein- þykkur og óþjáll. Hann gat ver-; ið óvæginn í orðum jafnvel í garð geti verið „homóttur" og rekist vina sinna og flokksmanna. Jeg því jafnvel á flokksbræður sína, hugsaði mjer því manninn barð- Svo að orð sje á borið. En ef vel lyndan og hornóttan hraundrang, eI jráð að, verður þess ætíð vart, sem eigi væri auðvelt að komast ag árekstur þessi stafar frá sann- fram hjá ómeiddur. Og þe£ar jeg færingu hans og þjóðfjelagsskoð- síðar meir kyntist honuni persónu- un lega á stjómmálafundum og i >m yel vera að syo sje Mjer kosningahríðum og heyrfr hann virtist þetta rjett) 0g þá varð jeg tala, var mjer í fyrstu íaðgáta, að gera það!“ mælti G. K. eitt hvað það gæti verið, sem geiði sinil) er ,einn þesti flokksmaður nuann þenna að foringja og höfð- h;ans á þingl bar honu,m 4 brýn) ingja fremur svo^ mörgum öðrurn að eitt frumvarp stjornarinnar merkum stjórnmálamönnnm, sem j hpfði stórum skaðað málstað jeg hafð kynni af. vinstrimanna og myndi koma þeim Gunnar Knudsen var enginn sjálfum í koll við kosningarnar. ræðusköningur nje mælskumaður, Annað atriði ætla jeg einnig að eins og t. d. Johan Castberg, eigi nefna, sem lýsir drengskaparlund vopnglaður og vígfimur j-afnt í hans út í ystu æsar; Stjórnar- sókn sem vörn eins og Joh. Lndv. ‘ fmmvarp um afarhátt gjald Mowinck-el. Ilann var freanur þur 4 allri farmensk i var á dagskrá. á manuinn í fyrstu áheym, talaði | Gjaldauki þessi þótti afarmikill hægt og rólega, æsingalaust með og mæltu margir þ.ngmenn kröft- öllu, eins og væri hann iað spjalla | Uo-]ega 4 moti þessum nýja skatti, við góðkunningja sinn. En brátt - er þeir töid i að myndi j íða út- tók maður að veita honum eftir-. gerðarmönnum að fullu. En Gunn- tekt. Hlusta. Smamsaman opnuð- ar Knudsen og Joh. Ludv. Mowinc- ust nýir heimar í huga áheyrenda, kei — báðir eru meðal hinna og að lokum stóð maður einkenni-, öflugustu skipsreiðara í Nor-egj — lega fáklæddur og berskjaldaður, borðust fyrir farmgjaldinu af frammi fyrir höfðingjan-um frá | krafti og töldu, að nú væri svo Borgestað, hinnm drenglynd-asta rnikill gróði á farmensku, að það ættjarðarvin og hreinlyndasta for J vœri í fylsta máta rjettlátt, að ingja norskra framsóknarmanna, ■ reiðararnir tækju sinn þátt í því mikilmenninu Gunnari Knudsen! | ag ljetta byrðar annara, og þeir Eins og þegar er drepið á, er: ættu að gleðjast yfir því, að nú G. K. enginn afburða mælsknmað-j gæfist þeim tækifæri til þess. ur. Hann skýrir málefni sitt vel; Gunnar Knudsen er að líkindum og rækilega með sjerfræðilegri ná-; meira blátt áfpam og hreinskiln- kvæmni og rökstyður -mál sitt vel. i ari en nokkur annar norskur Áheyrendur hans verða ekki hrifn i stjórnmálamaður. Það er eigi ir, en sannfærðir. Hann skírskotar | ætíð jafn þægilegt, en hefur þó til vitsmuna þeirra. Þegar hannjþann kost í för með sjer, að mað- talar frá hjartanu — og heitara j ur er aldrei í vafa um, hvaðan hjarta hefir vart nokkur lannar i vindur hlæs. Þarf aldrei að ætla, norskur stjómmálamaður — hagarjað G. K. tali -eitt og hyggi annað. hann orðum sínum þannig, -að j Kjósendadaður er honum f jarri rjettlæti, samúð og bróðurkærleiki skapi. Hann er sjálfum sjer lík- sje það hyggilegasta og farsæ1- nr og samkvæmur ætíð og alstað- asta. — Og hann sannar áheyrend- ar. Hann lofar eigi meiru en því, nm sínum með skynsemisröknm, ■ er hann getur haldið, og hann að svo sje! Hann seilht eigi tiljgælir aldrei við flokksmenn sína. tilfinninganna, heldirr vitsmun- j Hann er með öllu óhræddur að a-nna. Þetta er í fysta samræmi j láta skoðun sína í ljósi, og hefir við lyndisfestu hans og alla per-! það oft þótt „koma sjer illa“. sónu-eiginleika. í En þetta er í fylsta samræmi við Jeg hefi einnig nefnt, að G. K. skaplyndi hans. Hann er gagn-

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.