Morgunblaðið - 14.08.1923, Síða 4

MORGUNBLAIH*

P. QJ. QacobsEa S 5
Trmburversluu. Stofnuð 1824
Kaupmanr.aliöfn C, / Srnmefni: Granfuru.
Carl-Lundsgade. New Zebra Code.
Selur timbur í stærri og smærri sendingum frá Khöfn
Eik til skipasmíða.
Einnig heila sk’ipsfarma frá Svfþjóð.
Biðjið um tiiboð. Að eins heildsala.
Sökiær blaðamaður frá Politiken,
pem hjer hefir dvalið undanfarið, fór
heimleiðis með Botniu í gær.
Van Rossum kardináli. I síðustu
greininni um hann hafði það rugl-
ast, að sagt var, að honum hefði
verið • bönnuð bænagerð í Hróars-
keldu-dómkirkju, en átbi að vera í
Oðinsvjeum. Dómprófasturinn í Hró-
arskeldu, Martensen-Larsen, tók kardi
nálanum hinsvegar mjög hlýlega.
Halldór Hermannsson prófessor frá
Ivew-York, sem dvalið hefir hjerlengi
i sumar, fór með „Botníu“ í gær til
Ivhafnar. Þar dvelur hann fram yfir
næetu áramót, en fer þá vestur um
haf. það mun þó vera fullráðið, að
hann taki við forstöðu Áma-Magnús-
sonar-safnsins í Khöfn á næsta ári,
en næstkomandi vetur, frá nýári,
gegnir hann embætti sínu í New-York
Hvítingur. Greinar hans hjer I blað
inu um bæjarfulltrúana hafa alment
verið lesnar hjer í bænum með ánægju
og fengið lof margra manna. Ýmsir
hafa eignað þær Hannesi S. Blöndal
skáldi, en hann er ekki höfunuur
þeirra og á ekkert í þeim.
Stúdentar þessir fara til háskólans
í Kihöfn með Gullfossi í dag: Sigurð-
ur Olafsson stud. polyt., Jakob Gísla-
son stud. polyt., Gunnar Bjarnason
stud. polyt., Júlíus Björnsson stud.
polyt., Lárus Sigurbjörnsson stud.
inag., Hrafnkell Einarsson, Árnx Erið
riksson, þorlákur Helgason og Axel
Sveinsson stud. polyt.
,,Hið fagra merki kærleikans og
ástarinnar11 segir í Alþýðublaðinu í
gær, að stefna jafnaðarmenskunnar
sie. Margir kímdu að þessu og hjeldu
að það væri háð, en aðrir sögðu, að
það mundi þó eiga að vera alvara,
en þóttust þó hafa gaman af því að
fá að vita, hvort með þessu væri átt
við blaðamensku Alþýðublaðsins hjer
heima og „fagnaðarboðskap' ‘ þess um
stjettabaráttu og byltingu, eða við
hungursneyðina, blóðsúthellingarnar
og frelsishöftin í „fyrirmyndarland-
iru‘ ‘ Sovet-Bússlandi.
Eins og mörgum er kunnugt, hefir
Engilbert Haflxerg, auglýsingastjóri
Mogunblaðsins, sett á stofn skrifstofu
nndir nafninu „Auglýsingaskrifstofa
íslands". Er það gert að tilmælum
ýrnsra innlendra og útlendra auglýs-
enda, er fundið hafa til þeirrar nauð-
synjar, að hafa einn stað, sem hægt
sje að snúa sjer til, með hvað sem
auglýsa þarf, og í hvaða blaði sem
auglýsingin á að birtast. Ofannefnd
skrifstofa mun þVí hjer eftir veita
rróttöku auglýsingum í öll blöð og
tímarit á landinu, og til útlanda, ef
óskað er, Ekkert sjerstakt endurgjald
verður tekið fyrir útsendingu auglýs-
inga og er því hjer um hagræði og
tímasparnað að ræða fyrir auglýsend-
nr. — Allar auglýsingar í Morgun-
þlaðið og Lögrjettú er beðið um að
senda eða síma þangað. Auglýsinga-
skrifstofan er í Austurstræti 12.
Gullfoss kom að norðan á sunnu-
d; gsmorguninn. M. f. voru: Jón Lax-
dal stórkaupmaður, Arent Claessen
stúrkaupmaður, Jónatan porateinsson
stórkaupmaður og frú hans, Olafur
Jóhannesson konsúll, Skúli Skúlason
blaðamaður, Sigfús Jónsson gjaldkerd,
frú Guðrún Blöndal og ungfrú Lára
Proppé. Auk þessara dönsku ferða-
mennirnir.
Sjóinannaheimilið. Yjer höfum mót-
t-rkið eftirfarandi gjafir til stækkun-
ar sjómannahælisins: Erk. p. kr. 5,
F'. J. happdrættismunir, Else kr. 15,
danskur bóndi kr. 5, frá Færeyjum
kr. 10, Áheit frá G. B. p. kr. 10, S,
J. kr. kr. 25, M. kr. 4 og S. G. kr. 29.
Gjöfum, hvort heldur eru peningar
eða vörur, verður framvegis veitt
rróttaka með þakklæti, og með því að
stækkun sjómannabeimilisins á að
vera lokið í september n. k., biðjum
vjer alla, sem áhuga hafa á þessu
raálefni, og sem vilja hjálpa oss til
að fá þægilegri og skemtilegri sjó-
raannaheimili, að senda oss gjafir sín
ar fyTir lok þessa mánaðar.
F. h. Hjálpræðishersins.
S. Grauslund,
Gullfoss fer hjeðan kl. 4 í dag áleið
is til útlanda og kemur við í Leith.
Meðal farþega eru: Haraldur Níels-
son prófessor, á fund sálarrannsókna-
manna í Póllandi, Sigm. Jóhannsson
kaupm., Jón Olafsson umboðssali,
Priðbjörn Aðalsteinsson loftskeyta-
slöðvarstjóri, frú Guðrún Bramm, frú
Guðrún Sigurðardóttir, stúdentarnir
Árni Kr. Daníelsson, Hrafnkell Ein-
arsson, Guðmundur Guðmund/sson,
porláknr Helgáson. Til Vestmanna-
eyja fara Guðni A. Jónsson kaupm.
og Gísli Johnsen konsúll.
Lagðui* í einelti.
Ensk saga.
Hann virtist gera sig ánægðan
með þetta og stakk upp á því, að
við skyldum fara upp á loft og
líta á þessa nýju tilhögun á her-
bergjunum, er bamlaði bonnm frá
a? hafa vakandi anga á mjer nótt
cg nýtan dag. Jeg bjó mig undir
ef jeg skyldi mæta Janet í stig-
anum af tilviljun og gekk upp á
loft með honum. Þar leit hann
snöggvast inn í heúbergið. sem
hann upphaflega 'hafði ætlað okk-
ur háðum og fór svo með mig irm
í næsta herbergi, er var nokkrn
minna og ekki út af eins vel um
húið.
Hann gaf mestar gætur að
glugganum og jeg raunar líka. —
Beint niður undan honum var dá-
lítill garður hak við húsið, sem
við vorum í, en fyrir handanþann
garð var stór og fagur skemti-
garður með grasflötum og trjá-
runnum og grilti í snmarhöll lá-
varðarins mflli trjánna. En íþetta
skifti ætlaði jeg nú ekki að láta
í erzog hafa hæði töglin og hagld-
irnar.
„Lítið þjer á hekkinn undir
Prentarafjelagið ætlaði, eins og linditrjánnm þarna við goshrunn-
knnnugt er, á sunnudaginn var upp í inn“, hvíslaði jeg að 'honum. „Jeg
IlvalfjörS, en varð að sleppa förinni
vegna óhagstæSs veSurs. Pyrra sunnu
dag ætlaSi LúSrasveitin einmg upp í
HvalfjörS, en fór hvergi, af sömu
ástæSum og Prentarafjel. Teksit bág-
lega til meS þessar HvalfjarðarferSir
fjelaganna. Nú ætlar Lúðrasveitin að
fara hina fyrirhuguðu för næsta sunnu
dag og rná þá búast við þrumum og
eldingum — ef ekki rignir! Verka-
lýðsfjelögin hafa og ætlað tvo síðustu
sunnudaga suður í Yífilsstaðablíð —
en hvergi farið. Hefir einu borgari
giska á. að það sjeu þrjátíu til
fjörntíu faðmar þangað, og jeg
treysti mje.r vel til að hitta Alph-
iagton lávarð með veiðihyssu. ef
hann setst á bekkinn. — það er
að segja, ef þjer ætlið annars að
trúa mjer fvrir hyssu“ hætti jeg
-við.
JTann leit á mig þessum ófresk-
isaugum sfnum og jeg held sann-
arlega að ákefðin í mjer hafi vilt
bonum sjónir að þessu sinni, því
bæjarins stungið upp á því, sakir þessl þann sa gði brosandi
arar óhepni ferðamannanna, að fje-
iögin kæmu sjer saman nm að hyggja
ekki á þetta ferðalag framar, því þá
murdi mega edga von á sæmilegu
zeðri næsta sunnudag. Ætcu hlutað-
eigenJur að athuga þessa uppástungu.
Dönsku ferCamennimir, þeir sem að
norðan komu með Gullfossi, fóru til
pingvalla í gærmorgun. Með þeim
fóru nokkrir meðlimir Dansk-íslenska
fjelagsins hjer.
„Þjer megið eiga það víst, að
jcg skal útvega yður eitthvert
vopn þegar þar að kemur. En jeg
held þó naumast, að það verði
reitt þess háttar, sem geri hávaða
af sjer og gæti komið hinum svo-
nefnda líflækni yðar í bobba. Þjer
virðist þegar vera búinn að reka
kutann í lávarðinn í huganum, en
jeg get má ske gefið yður færi á
að sýna það í verkinn".
'^wmm
Wí,\A
~ = = ViMMtl = =
Skriílxoeðsstóiar — orgelstúlar
jorðsUfasÉóter — boriaiuÉu
horð — mafcojpMborð —
flúsgagBaveMhm KeyfcjavMwr,
?eg 3.
Peir sem muna A. S. I. geta sparað
peninga.
A. S. í. þurfa allir að muna.
Húsmæður! Biðjið um Hjartaáa
mjörlðdS. pað er bragðbest og nær-
Bgannest.
Enginn getur fengið betri stað fyr-
ir smáauglýsingar en Auglýsingadag-
bókina í blaði voru.
Tíminn er peningar, bver sem spar-
i’r hann, er ríkari en hann áður var.
A. S. I. verður yður tímaspamaður.
Nýtt dilka- og nautakjöt ávalt fyr-
irliggjandi. H/f. Isbjörninn; sími 259.
Það rigndi í gær, það rignir í dag,
það rignir á morigun eins og endra-
nær; þess vegna. er best að fá regn-
kápu hjá Guðmundi Vikar, Lauga-
veg 5.
2 til 3 eldishestar verða teknir á
gott fóður. A. v. á.
= = = Húsnæði. = = —
3—4 herbergi. og eldhús óskast til
leigu nú þegar eða sem fyrst. UppL
í A. B. C.
Jeg sá, að hann var farinn að
treysta mjer betur, en þó langt
frá því ti'l fullnustu. Jeg var að
herjast fyrir mínu eigin lífi og
það se>m mjer reið á mestu, var
að geta farið í kringum þennan
mann. Pór jeg nú að reyna að
vinna bug á tortryggni hans.
„Hlustið þjer nú á“, sagði jeg
elláfjáður. Það er alveg jafngott
færi úr glugganum á vðar her-
bergi, hvernig sem þ.jar æUlið nú
annars að hafa þetta, og við get-
um svo einstaklega vel sofið þar
saman í stóra rúminu ef yður
þykir það tryggara mín vegna.
Mjer er það alveg saima ef yðnr er
það ekki á móti skapi“.
Þetta dugði. Hann varð sýnu
ijettari á svipinn og brosti út und-
ir eyru.
— Ja-nei-nei, kunningi, sagði
vegna ættum við að vera að baka
okkur óþægindi fyrst að okknr
kemur saman um aðalatriðið? Við
skulum nú fara ofan aftur og fá
okkur hressingu áður en við spyrj-
umst frekar fvrir.
Þessa stundina trúði Herzog mjer
áreiðanlega, en hve lengi skyldi
jeg geta látið hann lifa í þeirri
trú ?
Við gengum nú ofan í borðstof-
una eins og bræður og neyttum þar
málsverðar, sem frú Krance reiddi
fram handa okkur. MeSan við sát-
um undir borðum heyrði jeg un-
aðslegan og mjer hpgþekkan mál-
róm í ganginum fyrir utan dyrnar.
Jeg leit snöggvast út um gluggann
og sá hvar hin vndisfagra Jane
gelck ofan eftir trjágöngunum og
hvarf út um hliðið, sem vissi út að
þjóðveginum. Hún gekk hratt, eins
og hðnni væri mikið niðri fyrir.
Mjer varð allórótt, meS því að
mig grunaði, hvaS komið hefði
henni í geðshræringu. Hún hlaut
að hafa heyrt, að jeg væri sloppinn
úr fangelsinu og jeg þóttist fara
nærri um, hvílíka hugarkvöl hún
hefði orðiS að HSa síðan dómurinn
fjell í máli rnínu og alt til þess að
hún fjekk nú þessa fregn, án þess
þó að þora að láta föSur sinn
vita, hve mikils fregnin varðaði
hana. Það hlaut aS hafa verið sann-
arlegt píslarvætti að vita unnusta
sinn dæmdan til dauða vinasnauð-
an og huggunarlausan.
Og hvernig skyldi mjer svo
ganga að ná tali af henni, vitandi
þaS, að gætslumaSur minn mundi
ekki líta af mjer augunum?
5. KAPITULI.
Kamskubragð.
Eftir því sem við Iíerzog kynt-
umst betur, sannfærðist jeg á bæt-
ur um þaS, að hann var ekki við
eina fjölina feldur. Honum var sú
list lagin, eða svo ljet hann að
minsta kosti, ða geta lagt fjörráð
þau, er hann hafði með höndum,
alveg á hilluna, en missa þó aldrei
sjónar á þeim, og njóta lífsins ei is-
og ekkert væri um aS vera — eta
og drekka, revkja og masa. Ef til
vill voru þetta tóm látalæti í því
einu skyni gerð, -aS gera mig óvar-
kárari, en jeg held nú samt, að
þetta. hafi honum að einhverju
leyti vreið eiginlegt.
— Komið þjer númeð mjer, sagSi
hann, er við höfðmn lokiS morgun-
verði. Látum okkur sameina gagn
o ggleði og ganga eitthvað, okkur-
til hressingar. Þjer viljið nú lík-
lega fara að kynna ySur alla staS-
háttu að hermanna sið, en hafið
lokkar mig og laðar og get jeg þá
um leiS svalað þeirri löngun minni..
Það er ekkert yndislegra til, en aS
sjá í einni samsteypu blóðrautt
Ijngið, heiðbláan himininn og gjálfr
ancli hafið og ekkert, sem er eins
vel fallið til að láta dauSþreyttan
og útslitinn mann finnast hann
vera orðinn ungur á annað sinn.
Ekki skyldi noklmrn rnann hafa
grunað, að þessi maður byggi yfir
fjörráðum við hinn mikilhæfasta
stjórnmálamann þessara tíma og
fór jeg aS tala utan aS þessu við
bann, þegar við höfðum gengið
s; ottakorn, en Chilmark ofursti
horfði altaf á eftir okknr út urn
gluggann.
Hitt og þetta.
Fyrv. keisari í fjárvandræðum.
Utlencl blöð segja frá þvá, að
Vilhjálmur keisari sje nú í svo
miklum peningaVandræðum, að
hann hafi látið hollenskan gim-
steinasala selja fyrir sig í París
skrautperlur fyrv. drotningar sinn-
ar, síðan ætli hann aS selja mál-
verk sín, o,g ýms af húsgögnum sín-
um frá fyrri tíð hafi hann smátt
og smátt selt ýmsum auSmönnum.