Morgunblaðið - 08.01.1924, Side 3

ftiORGUMBLAÐlB
^uglýsinoa
Ód:
Reykjavíkur.
Tilkynningar. =====
j yrUst, fljótust og best vinna er
J'WtahÚsinu Mjallhvít á Yestur-'
sk 2ft' Að >v0> þurka, rulla og |
a kostar fyrir dús. af: borðdúk-
h ’ ^kuta og handklæðum kr. 3,75.
^25 ^1Vert af: serviettum kr. úigseiganda.
§, 'Sálslín: flibbar 0,15, 0,25, 0,28. j
■?tur frá 0,55 til 0,95. ! Húsmæður!
hijóðfærið, nægja til þess að gera Frú Jakobína Sighvatsdóttir,
flesta. samhljóma ranga, er leiknir j dóttir Sighvats Bjarnasonar áð-
eru á það. Ur bankastjóra, andaðist hjer í
Öll strengjahljóðfæri hafa þann l,ænum morguninn 6. þ. m., á
annmarka, að það þarf að stilla I lieimili foreldra sinna. Hún var
Dívanar, borðstofuborð og stóiar, þau iðulega, til þess að þau sjeu I fædd 16. júlí 1899, og gift Georg
ódýrast og best í TTúsgagnaver tun l!0thæf. Þetta stafar af, því, að
Tvær ferðir frá Innheimtustofu ís-
lands eru áhrifameiri en 30 frá reikn-
Biðjið um Hjartaás-
er alskonar tau lekið til ’ smjörlíkið. pað er bragðbest og nær-
Kt!ai fyrir kr. 0,70 pr. kg., (vegið ingarmest.
S- '^ullkomnustu þvottatæki notuð. I
strengirnir ýmist stríkka eða
slakna við kulda og hitaskifti og
við notkun, og æði misjafnt. Við
sjáum, að þeir, sem leika á t. d.
Fíólín, Cello, Kontrabassa etc.,
þurfa að stilla hljóðfæri sitt í
hvert sinn, áður en þeir hefja leik
og stundum milli laga., er þeir
leika. Hin stærri strengjahljóð-
færi, Píanó og Flygel, krefjast að
---- S.-ÍJ.
Nýtt skyr (frá Arnarholti) 0.50 ekki svo >-íettra stillinga- Þó
, aura i/2 kg., fæst í Matardeild Slát- eru hinir meiriháttar píanóleikar-
frá Ölgerðin Egill j urfjelagsins. ar vanir, er þeir halda hljómleika,
---------------------- að láta stilla og líta eftir hljóð-
’ ~ ’ 1 ®tort °S Sott skrifstofuherbergi, færjnu fyrir hvern hljómleik, jafn-
,;gl betri viðgerðir a skofatnaði • úgamt fleiri herbergjum, hentugum
YiSskifti.
^xtrakt
s^^iíinsson, er best og ódýrast
Gíslasyni kaupmanni í Vestmanna-
eyjum. Kom hún hingað í nóvem-
her í haust, og var þá orðin mjög
veik af brjósttæringu, en sú veiki
varð henni að bana. Hún var væn
kona, og er sárt fyrir foreldra og
eiginmann að verða að sjá henni
á bak svo ungri.
Hjá
“ijer. Stórkostleg verðlækkun. fyrir einhleypa, eða fámenna fjöl-
skyldu, til leigu í miðbænum, nú
þegar. A. S. í. vísar á.
11 Porsteinsson, Aðalstræti 14. Sími
vel þó þeir spili dag eftir dag, ef
þeir ná í hæfan mann til þess.
Umhúðapappír
Morgunblaðið" mjög ódýrt.
(til suðu), á 35 aura stykkið,
1 Matardeild Sláturfjelagsins.
föt keypt og seld. O. Ryd-
°r8- Sími 510.
Agætt herbergi
Sími 1046.
til leigu, «dýrt.
-= Tapaí.
Fundií.
fj. ^uatustofa íslands, Eimskipa-
a?shúsinu, 3. hæð, talsími 1100.
^bgargóð, miðað við traust-
ill^ ^jóðfæri. Mörg af þeim svo
að þau þurfa verulegra
við, ank sjálfsagðra still-
^ .^1 að vera nothæf, og sum
^afnvel með lítt bætanlegum
111 • Nokkur piano og flygel
^ og jafnvel bestu teg-
lVítl) er þekkjast, hafa þó flutst
•ssi síðustu ár, en svo mikið
l(io tllltst hefir inn af þessum
jt hljóðfær^, samtals, hef-
íjaj^alfsögð hirða á þeim, sjer-
um stillingar, ekki aukist
skapi, heldur þvert á
, ' Rem jeg þar að öðrn og
j^iðinu.
T5" 1 Reykjavík og í grend
ijjj.. aðeins lítill hluti
þlTj'Tenda, sem lætirr sjer til-
ant ura að liaf;i hljóð-
stllt og í góðu lagi, nokkrir
að iáta sjer nægja, mjög
ÍOlnnar stillingar' og þess eru
Vel dæmin. að menn hafa lát-
með gersamlega
ið ónothæft, sje það rangt stilt.
Lítið gull-úr, í svartri reim, tapað-1 Annað er það, að sönglistarnem-
ist' á Nýjársdag. Skilist í pingholts- ’ endum er það áríðandi að hafa
stræti 7. rjett stilt hljóðfæri, til þess að
___________________________—— yenjast rjettum hljómum; með því
Köttur, lítill, svartur, í óskilum í einu eykst þeim rjett þeklving og
\erslun Haraldar Árnasonar. ; dómgreind á hljómum þeim, er
ber að eyrum. Þetta getur kennar-
jjin elíki k'cut. Hljóðfærið citt ger-
. ir það, sje það gott og rjett stilt.
sviði, aðeins fáeinir merm þai td Q.'gjr kennarar lúta sjer mjög ant
um að nemendur æfi á rjett stilt
Erl. simfreagir
Khöfn, 7. jaa.
Frá Þýskalandi.
Símað er frá Berlín, að nýjustu
tillögur stjórnarinnar í Bayern
Hvers vegna er þörf á að stdla um endurskoðun stjórnarskrár rík
hJjóðfærin? iáins sjeu þær, að upp sjé tekið
Fyrst er það, að sönglistin það fyrirkomulag, sem var fvrir
krefst þess að tónar sjeu rjettir; 1870, þ. e. samband fullvalda
jafnvel besta hljóðfæri verður tal- r furstadæma og lýðvelda, og hafi
?essar tillögur vakið óhug hjá
lýðveldismönnum og jafnaðar
mönnum.
hljpðfæri.
ífeólfur
—o-------
Frh.
Pálsson.
Twö mannalát.
undantekningar, svo bágt er á-
standið, að jafnvel sumir þeir,
menn sem mikið fást við sönglist
og almenningur bera meira eða
minna traust til, vi’rðist svo mjög
skamt kominn í því að skilja hvað
rjett hljóð- og tónaskipun gildir,
að þeir iáta sjer vel nægja þau
skilyrðin, er stríða á móti því Sjera Sigurður Jensson.
rjetta. Sjera Sigurður .Jensson prófast-
En hvað er tónstilling hljóð- ur í Flatey andaðist hjer í bæn-
færa? munu menn spyrja. ; um 5. þ. m., á heimili Brynjólfs
Þeirri spurningu skal jeg svara sonar síns. Fluttust þau h.jónin
að nokkru og því helsta: hingað síðastl. sumar, í júnímán-
Tónstilling hljóðfæra en fast- uði. Dvaldi frúin eftir það um
ákveðin og jöfn niðurskipun tóna, tíma erlendis, til þess að leita
frá dýpsta til hæsta tóns, hvers sjer lækninga við augnveiki, en
hljóðfæris. Þannig, að hver tónn,'sjera Sigurður hefir lengstaf ver-
áttund hærri, hefir helmingi fleiri ið veikur síðan hann kom hingað,
sveiflur á sekúndu hverri, en sá 0g síðast þungt haldinn.
Lögreglan í Berlín hefir hafist
handa gegn 60 bönknm, sem sak-
aðir eru um okur á þann hátt, að
þeir hafi tekið ofháa provision.
Einnig er hafin rannsókn gegn
fjölda handverksstofnana.
2060 Þjóðverjar eru enn fangar
Frakka í Rínarlöndunum.
Þýska stjórnin hefir nú sett
sendiherra (ambassadör) í París,
og heitir sá Hoesch, sem valinn er.
áttund næst neðar. Sveiflufjöldi
tónanna innan áttundarinnar jafn-
ast í rjettu hlutfalli við þá, eftir
Hann var fæddur hjer í Reykja-
vík 15. júní 1853, sonur'Jens rekt-
ors Sigurðssonar, bróður Jóns for-
því hve hátt eða lágt þeir skipa ^ seta, en móðir hans var Ólöf, dótt.
rúm í áttundinni. Lítið dæmi: (ir Björns Gunnlaugssonar yfir-
Einstrikað c, 258,6; tvístr. c, 517,3; kennara. Sjera Sigurður útskrif-
wmin,
>8? næ^a
it y stdlingar; en fjölda marg
ekki stilla hljófærin sín emstr. a, 435; einstr. f, 345,3;1 aðist úr skóla 1873, og tók próf
1 skiftir, þó daglega sjeu
botk
ajUn; eru þá slík liljóðfæri oft
R2er gengin og biluð vegna
sleysis einungis, að þau eru
t ’ei11d 0g að sjálfsögðu ekki
íoga ^jarga þeim við í sæmi-
kótj al(1Sóða stillingu, með öðru
itisvaea stilla þaii tvisvar til
giltjjj. 1X1 u°kkru millibili, sama
°S' olt um hljóðfæri af
k/ijj ^ ^fSúhdum. Þó ekki hafi
pjví, en eitt til tvö ár frá
istaM >au hafa verið stilt. —
söplj.^ ^'essu sviði er því svo,
Tekjjj' lstin hlýtur að líða stór-
q vi®> því fólk það, bæði
y^-íast ^ h'amlir, sem ár eftir ár
/íóöf ranga hljóma frá
missa við það að
,r;ietta >ekkingu og
, ú a rjettum hljómum og
afs . ^ar'n r jetta grundvöll
j^glist °" Vlta eiginlega hvað
vilþj Q ' ^imenningur hjer er
g skilningsleysi á þessn
einstr. e, 325,9; einstr. g, 387,5;
tvístr. g, 775,1; þrístr. c, 1034,6.
Af þessu má ráða, að rjett still-
ing er allnákvæm og þeirra einna
í guðfræði við prestaskólann 1876.
VígSist svo 22. ágúst 1880 til Flat-
eyjar-prestakalls og var þar prest-
ur í 40 ár, en fjekk lausn frá em
meðfæri, sem ’hafa bæði þekkingu ^ bætti 1920. Kvæntur var hann
og æfingu til að bera. Auk þess Guðrúnu Sigurðardóttur Johnsen
eru og nokkrar frávikningar frá
þessari niðurskipun á hæð tóna,
ei þeir' einir þekkja, sem lært
hafa verulega tónstilling, en svo
lítið breyta þær hæð tóna, að al-
menningur skynjar það tæplega
á einstökum tónum. Þó veldur
þetta svo mikilli breýtingu á
hljómblæ hjóðfærisins, að mikill
munur heyrist.
Söngvinum þykir mikið gilda
að tónstilling sje sem næst því
rjetta; en þeim er fást við að
stilla hljóðfæri, en kunna ekki,
hættir við að stilla marga tóna
ranga, þótt þeim lánist að ná
nokkrum nokkurnveginn rjettum.
En aðeins fáeinir rangir tónar,
hvað þá ef margir eru á dreif ran
úr Flatey, og lifir hún mann sinn
og börn þeirra 6; en eitt mistu
þau, dóttur, sem Ólöf hjet. Þau,
sem lifa, eru: Haraldur vjelstjóri
á Gullfossi; Jón rafmagnsfræð-
ingur í Reykjavík; Jens gasstöðv-
arstjóri í Tunsbergi í Noregi; Jón
Sigurður, bóndi í Flatey; Brynj
ólfur gsstöðvarstjóri í Reykjavík
og Ólöf, ógift heima.
Sjera Siguður var prófastur
Barðastrandarsýslu frá 1883 til
1902 og þingmaður Barðstrend-
inga var hann frá 1886 til 1907-
Fjekst liann auk þess við mörg
mál í lijeraði sínu, og var yfir
höfuð hinn nýtasti maður.
Uierlarnen
Telefunken
loftskeytastöðvar eru bestar og
ódýrastar. Not.ið þær því ein-
göngu.
Einkaumboðsmenn fyrir Island.
Cú.
Simi 720.
jækiarsötu 6 B.
rætt meiri þýðingu en vjer fáivm skil-
ið. Marga gátum vjer, því miður ekki
glatt, — peningana vantaði. Yjer
skulum ábyggilega koma peningunum
á þá rjettu staði.
— pökk Reykvíkingar, fyrir hina
miklu hjálp yðar á þessum fjárkreppu
tímum.
F\TÍr hönd Hjálpræðishersias.
S. Grauslund, Kr. Johnsen,
(deidarstj. á ísl.) (flokksstj. í Rvík)
Qugandi dpepast eða sotandi sálast.
Jólapottarnir
i Reykjavík.
1 jólapottana kom inn í Reykjavík
í ár kr. 2,416,02. Af þessari upphæð
voru sendar lieim til vor kr. 195,00.
Utgjöldin við jólagjafir og jóla-
veitslur voru sem hjer segir:
Bögglar handa 105 fjölskyldum kr.
986,57; Jólahátíð fyrir 370 börn og
250 fullorðna kr. 622,66; Jólahátíð
fyrir sjómenn og gesti Gestahælisins
kr. 103,40; Peningagjafir til fátækra
kr. 427,00; Til jólaúthlutunar Hafnar-
fjarðarflokksins kr. 75,00; Til „Ivær-
leiksbandsins’ ‘ (þ. e. kvöldskóli þar
sem börnum er kent að sauma, teikna
og saga út) kr. 105,00; í sjóði kr.
51,39. Samtals krónur 2,416,02.
í liverjum jólapakka var: kjöt svk-
ur, kaffi, export, smjörlíki og ein
jólakaka. Eins og síðustu ár gátum
vjer útbýtt töluverðu af fatnaði handa.
börnum og fullorðnum.
Vöruhúsið (hr. J.-Bjerg), og marg-
ir fleiri sendu oss klæðnaði til út-
lílutunar. Lesendur blaðsins eru beðnir
að minnast þess, að vjer tökum þakk-
samlega á móti notuðum fötum og
saumum þau um. Smjörlíkisverksmið-
jan á Veghúsastíg, sýndi oss þá vel-
vild, að senda oss 25 kíló af smjör-
líki til úthlutunar og bökurum bæjar-
ins ber eigi síður þakklæti fyrir all-
ar kökurnar, sem þeir sendu oss til
jólaveitslanna. Ennfremur voru oss
sendar ýmsar aðrar vörur frá mörg-
•um kaupmönnum, og vegna alls þess
var oss unt að framkvæma jólastarf
semi vora á hinn besta hátt, þrátt
fyrir. það þótt innihald jólapottana
væri nær því 560 krónum minna en
síðastliðið ár,
Vjer' þökkum yður öllum, í nafni
allra þeirra, sem nutu góðs af inni-
haldi jólapottana, þann fögnuð sem
þjer, með gjöfum yðar, hafið stuðlað
að að iitbreiddur varð meðal nær
því 1100 manna, og sem hefir ótví-
Tímarnir eru skrambi slæmir á fjár-
raálasviðinu, ekki einasta hjá oss,
heldur nálega alstaðar þar er frjettir
af fara. Öllum, sem annars ekki sofa
og dreymir um að eitthvert óvænt
fjármagn velti sjer yfir þjóðirnar, er
það ljóst, að ærið þarf að starfa áður
en kornið er sæmílegt lag á fjármálin.
Sjálfur er jeg enginn fjármálaspek-
ingur, svo enginn þarf að vænta þess
af mjer, að jeg gefi það ráð, sem ein-
hlítt sje til viðreisnar. En það þarí
engan fjármálaspeking til að sjá, að
verslunin bæði inn á við og út á við
verður sú æðin, sem helst er von á
byggjandi um að lagfæra það, sem nú
er ávantandi, að vel fari fjárhagslega.
Auðvitað verða aðrar æðar þjóðfje-
lagsins að vera samstarfandi, ef vel á
að fara..
■ Að spara er sjálfsagt, og'
kemur af sjálfu sjer, þareð vöntun
á eyðslufje er fyrir hendi. Að efla
alla innlenda viðleitni til að framleiða
úr íslenskum efnum alt það, er vjer
mögulega getum, og einnig úr erlend-
um efnum, ef sá iðnaður gefur hag
íyrir þjóðina. En þó verður lítið xir
öllu þessu ef það, er vjer höfum af-
lögu til sölu á erleudum raarkaði, ekki
verður að peningum og þeim meiri en
því nemnr sem vjer flytjum inn.
•Stjórn vor hefir nú haft góðan og
reyndan mann í ferðum erlendis, seii:
á margt hefir bent, er að gagni má
koma um nýja markaði, ef nú er knje
látið fylgja kviði, og skýrslurnar ekkx
lagðar til geymslu of langan tíma.
Erlendar þjóðir, sem raunar hafa
meiru fje yfir að ráða en vjer, eyða
miklu fje til þess að koma Sínum áf-
urðum í peninga á erlendum mörk-
uðum, og það verðum við líka að gera,
eftir ítrasta megni. Setja upp íslenska
solustaði í helstu löndum, sem von er
um að markaður vinnist í. Fá þar til
forustu góða menn, sem vilja leggja
sig alla í starfið, og sæmilega þekk-
ingu hafa á því, er gera þarf.
Erlend verslunarhús, sem ekki hafa
neitt svipaða getu og íslenska þjóðin,
evða hjer á landi árlega stórfje á
okkar vísu, til þess að afla vörum
sínum kaupenda og neytenda hjer, og
tekist vel. Og því skyldi ekki okkar
þjóð, þótt fámenn sje, geta gert eitt-
h\að líkt og aflað vörum vorum kaup-
enda á erlendum markaði með aug-
lýsingum og öðrum ráðum. En ekki
þýðir að auglýsa vöruna, nema fyrst
hafi verið svo um búið, að varan sje
fáanleg þeim er vilja í hentugum
umbúðum eða skömtum. Einhver kann
að svara þessu svo, að auglýsingar
og aR annað, sem eytt er í að afla
vörum aukins markaðs, muni ekki
svara kostnaði og kynni svo að fara
sumstaðar, en áreiðanlega ekki alls