Morgunblaðið - 08.01.1924, Blaðsíða 4

MOROT N BL AÐIB
staðar. En þeim ber 'því að svara.
að ef við á annað borð eignm að vesl-
ast upp úr f.járhagslegum vandræðum,
ejo þ.ó af tvennu illu betra að taka
þann kostinn sem skárri er, og bann
•er áreiðanlegja sá, að
Drepast dugandi, , beldur en
sofandi sálast. H.
Stúlka hverfur.
Akureyri í gær.
A föstudagskvöldið var bvarf
bjer stúlka, Sigríður Pálsdóttir
að nafni, og var hún frá pórustöð
um í Kaupangssveit. Dauðaleit
hefir verið leitað að henni síðan,
en hún hefir ekki fundist.
DAGBÓK.
Miklir kuldar ganga nú yfir Dan-
morku, svo að sundin hefir lagt og
er sagður kominn aliþ.ykkur ís á
þau sumstaðar, og tefur það geysi-
iega umferð skipa. Menn eru hræddir
um, að ef þe.ssum kuldum beldur á
fram, muni íslensku skipin, sem nú
-eru í Khöfn, sitja þar föst í lengri
eða skemri tíma.
Völu-Steinn. Eitt af merkustu forn-
kvæðum okkar er Völuspá. En því
merkilegra er það, að menn vita ekki,
eða hafa ekki vitað, hin minstu deili
á höfundi þessa ágæta verks. Hann
hefir gleymst, en verkið lifað. paö
vakti því mikla athygli, þegar það
vitnaðist, að prófessor Sigurður Nor-
«lal ætlaði að koma fram með algert
nýmæli í þessu efni — ætlaði að
benda á höftind Völuspár og færa
%*r fyrir og rök að því, að Völu-
Sieinn svo nefndur væri höf. þess.
Fiutti hann þetta erindi á Alþýðu-
fræðslu Stúdentafjelagsins á sunnu-
daginn, og var aðsókn svo mikil, að
r.tódcn tafræðslu fyrirlestrar munu
atdrei hafa verið jafnvel sóttir. Sýnir
það greinilega, að efnið er mönnum
hugleikið. Usm erindið er það að
segja, að það var afburða gott. Ann-
• að mál er það, hvort mönnum hefir
fundist prófessorinn taka af öll tví-
rnæli um höfund kvæðisins. En hitt
er óhætt að fullyrða, að þeim rökum
og líkum tefldi hann fram, sem nnt
síiib vera að finna í þessu máli. Svo
cnikil fjarlægð er nú orðin milli
þess manns, sem orti Völuspá og
okkar, sem nú lifum, að erfitt er að
grafa sönnunargögn fram úr því
dímma djúpi. Prófessorinn hyggnr að
höfundurinn sje Völu-Steinn sá, er
b.jó í Bolungarvík síðast á 10. öld, og
var sonur puríðar sundafyllis, er þar
nam land. Gera má ráð fyrir, að
Sigurður Nordai hafi ekki sagt sitt
síðasta orð um þetta, heldur verði
það honum rannsóknarefni enn
langa hríð.
þessum mánuði,
auglýsingu hjer
verða
bl. í
í kvöld, sbr.
dag.
Alfadansinn. pað lítur ekki út fyr-
ir að þeim álfum, sem ráða vindi og
veðri, sje sjerlega ant um að hjer
sje haldin brenna og álfadans. Allir
vissu hvernig þau bjuggu í haginn
með veðrið á gamiárskvöld. Og nú
síðast á sunnudaginn, sjálfan þrett-
ánda, er veðurfarið þannig, að ekki
er viðlit að koma þéssari þráðu skemt-
un a. En nú ætla þeir, sem gangast
fyrir brennunni og dansinum, að leika
á þessi öfl og nota nú bvert gott
kvöld, sem fyrst kemur, ákveða engan
áag og grípa stundina þegar bún
gefst. Verða bæjarbúar þá látnir
vi.ta um bvað er í aðsígi með fregn-
miðum, sem bornir verða um bæinn,
og á annan þann hátt, sem brennu-
mönnum þykir fullnægjandi.
Enginn finnur neitt. Alþ.bí. bað
þess fvrir nokkrum dögum, að ef
eínhver fyndi eitthvað í hlaðinu satt
og rjett, þá ljeti hanu það berast
manna á milli. En ekki hefir þess
hevrst getið ennþá, að neitt hafi
fundist.
skipa þess, og einnig áætlun skipinna Einar Gíslason þbm. 220.00. Einar
næsta ár. Áætlunin er með nokkuð Guðmundsson þbm. 225.00 Eihar
oSr. «,8, ,» i.ih,,;, >ær, sem fje- j ólatsson kauprn. 220.00. Einar
15».8 eef.8 „t ,8,„-. Breytiogin j j^nsBOn 200.00. Emar Hm-
er einkum falin í því, að hver lands-
hluti er nú hafður sjer, og eru þá
tilgreindar allar ferðir til og frá þeim
landshluta en ekki getið nema aðal-
hafnarinnar í hinurn landshlutunum.
Er þetta mjög handhægt, því alla
viðkomustaði skipins þar má sjá með
því að fletta upp þeim landshluta.
son form. 210.00. Einar Þorsteins-
son kaupm. 240.00. Eyj. Ó. Ás-
berg kaupm. 1000.00. Eggert Jó-
elsson bóndi 500.00. Eyj. Bjarna-
son kaupm. 550.00. Sameignarfjel.
„Framtíðin“, vjelbátur 500.00.
Friðrik Þorsteinsson kaupm. 250.
nnað það, sem kver þetta hefir Guðfinnur Eiríksson þbm. 200.00.
inni að halda, er skilmálar um vorn-
fiutninga, upplýsingar fvrir farþega,
atliugasemdir við ferðaáætlunina, far-
gjöld vestur og norður, suður og aust-
ur, og milli landa, flutningsgjöld inn-
anlands og utan. Kort af íslandi er
í kverinu og er það mikill kostur.
Ættu sem flestir, sem nokkuð ferð-
ast á sipum fjelagsins að afla sjer
þessa kvers, því í því er hægt að sjá
fiest það, sem snertir ferðina.
Skrá
Atvinnuleysið í Keykjavík. Athjgli
skal vakin á auglýsingu borgarstjóra
í síðasta tbl. um atvinnuskortinn hjer
í bænum, og að þar er alvarleg að-
vörun til manna um, að flytja sig
ekki til bæjarins í þeirri von, að þar
sje atvinnu að fá.
yfir hæstu útsvarsgjaldendur
í Keflavíkurhreppi.
Eímskipafjelag íslands hefir gefið
út nú eftir áramótin handhægt og
smekklegt kver, er hefir inni að halda
ýmislegt viðvíkjandi farm- og far-
gjöldum fjelagsins, viðkomustöðum
Albert Bjarnason form. 300.00.
Albert Ólafsson form. 385.00. Árni
Grímsson útvegsbóndi 360.00. Sam-
eignarfjel. „Anna“ 480.00. Árni
Geir Þóroddsson útv.b.
Sameignarfjel. „Ársæll“
Bjarni Jónsson útv.b.
Bjarni Ólafsson útv.b.
Bræðslufjelag Keflavíkur
Bernh. Petersen kaupm.
600.00.
500.00.
300.00.
570.00.
440.00.
200.00.
Guðm. Hannesson útv.b. 220.00.
Guðm. H. Ólafsson iitv.b. 540.00.
Guðm. Kr. Guðmundsson þbm.
225.00. Gunnar J. Árnason skósm.
320.00. Gróa Björnsdóttir ekkja
380.00. Guðm. Guðmundsson kenn-
ari 260.00. „Gullfoss“ h.f. vjelbát-
ur 450.00. Goðafoss“ h.f. vjelbát-
ur 500.00. „Hafurbjörn“ li.f. vjel-
bátur 450.00. Helgi Ásbjörnsson
bóndi 325.00. „Hulda“ h.f. vjelbát-
ur 590.00. Helgi Guðmundsson
lækuir 300.00. Tngiber Ólafsson
form. 400.00. ísfjelag Keflavíkur
900.00.# „írafoss“ h.f. vjelbátur
500.00. Janus Guðmtindsson vjela-
maður 200.00. Jóhann Guðnason
bóndi 650.00. Jóhanna Erlends-
dóttir ekkja 425.00. .Jónas Jónas-
son bóndi 380.00. Kjartan Sæ-
mundsson bóndi 650.00. Magnús
Jónssoit bóndi 230.00. Magnús Ól-
afsson bóndi 1350.00. Magnús Páll
Pálsson form. 210.00. Ólafur
Bjarnason form. 300.00. Ól. J. A.
Ólafsson kaupm. 1350.00. Ólafur
V. Ófeigsson kaupm. 200.00. Páll
Pálsson þbm. 240.00. Sigurfinnur
Sigurðsson íshúsv. 235.00- Skú“
Kögnason trjesm. 300.00. Steífe
M. Bergmann þbm. 245.00. Sa®
eignarfjel. „Sæfari“ vjelbátaT
500.00. Sameignarfjel. „SæborS '
vjelb. 500.00. „Stakkur“,
„Björg“, vjelbátur 300.00. $a®'
e.'gnarfjel. „Svanur“ vjelb. 800.00*
porgr. pórðarson læknir 1050.00-
Þorvaldur Jóhannesson forina®ljr
200.00. Þorst. Þorsteinsson baap
niaður 700.00. Valdimar Kri®
mundsson form. 210.00. HaUR
Benediktsson & Co„ útibú, 500*00*
Niður jöfnun kr. 4200.00. Gja^
endur 810.
P
'
þ.

Gunnar Gunnarsson.
Síðasta bók bans kom hingað
Gullfoss fyrir jplin. og beitir:
rned Straa“. Hefir hún' hlotið ág**1’
dóma í dönskum blöðum og þykir
standa að baki bestu eldri skáldsÖgJ1111
höfundarins. Bókin mun síðar
út 4 íslensku.
| Sim
Simar Mopgunbladsin*

498.
600.
700.
Kitstjómarskrifstof au-
AfgreiBslan.
Auglýsingaskrif stof an-
Jafnaðarmaðurinn.
eftir Jón Björnsson.
Skáldsaga
VI.
Það var farið að hausta. Sumardýrð Reykja-
víkurbæjar um garð gengin — sólsetrin óvið
jafnanlegu, litirnir fögru, kvöldin, sem lyftu
sálum mannanna npp í dularfulla dýrð, svo að
missætti og öll úlfúð gleymdist.
Nú steyptu haustdægrin hverri rigningarskúr-
inni eftir aðra yfir bæinn. Göturnar urðu a5
botnlausum forarrilpum, og þar sem halli var,
streymdu ógeðslegar Iækjarsitrur í allar áttir.
ITúsin stóðtt hnipin dag eftir dag og sýndust
hrista af sjer regnið, þegar gusurnar sópuðust
niður af þakskeggjumtm og gerðu hann, sem
fvrir varð, holdvotan og skapillan.
Menn hlupu við fót um götnrnar, brettu upp
kápukragana og gutu hornatiga á þá, sem fram
hjá fóru. Þegar menn yrtu hver á annan, voru
— fyrstu árásina á Þorbjörn.
Hann skrifaði sig heitan — ljet hvassyrðin
fjúkia. Ilann vissi, að við og við draup eitur
úr pennanum. En hann hirti eklci um það. —
Eitrið mætti drjúpa.
Þegar hann hafði lokið við greinina, fór hann
meS hana í prentsmiðjuna. TTann ntundi ekkert
eftir loforði sínu við Hildi — að hún fengi
aö sjá hverja grein um Þorbjörn. Og „Dögnn“
kom út dagimi eftir án þess, að liann hefSi
dregið úr nokkru orSi í greininni.
Þorbjörn var á gangi niðri í. Austurstræti nm
það bil að blaðið kom út. Ilann náði í það hjá
götusalanum, stakk því í vasa sinn og fór inn á
„Hotel ísland' ‘ og bað um kaffi. Á meSan liann
drakk það leit hann yfir blaðið.
Hann rak strax augun í greinina ttm sig. Hún
bar hina sakleysislegu yfirskrift: Uláturinn í
lœnum. Hann gat ekki aS því gert, að hann
fekk Iijartslátt og í hng hans læddist ónotalegur
geigur. En liann las samt — hljóp yfir greinina
í einu vetfangi, fann eitrið sýkja hug sinn af
reiði og hefndarlöngtm. Ilann drakk úr bollan-

Ilann lagði blaðið frá sjer og geklt UDJ »51
Hann liugsaSi sjer aS svara á þann veg, aS
ritstjóri yrði að kannast við, að hann væri
neinn drenghnokki. Eftir þá grein skvldi
urinn minka. *
„Þjóðin“ átti að koma út eftir tvo daga
^ar best að fara að liug'sa efni
strax.
Ilann var nýsetstur viS skrifborð sitt,
formaður verkamannafjelagsins kom iun
j»e'
■if
svörin stutt og hrollur í röddinni. En umræðu
efniS var það sarna — hvað bærinn væri óum- um, borgaði og hraðaði sjer heim.
eitt eintak af „Dögun“ í hendinni. Honum
auSsjáanlega mikiS niðri fyrir.
— Hefurðu sjeð „Dögun“ ? spurði haö11 0
rjetti Þorbirni blaðið.
— Já —■ og lesið hana líka..
— Hvernig lítst þjer á? spurði Geir?
— Ilvernig lítst þjer á?
átt p;
af eí
— Mjer lítst þannig á það, að nú
að taka af skarið og draga ekki af. Hjeðan
ekki til neins að fara mjúklega að þeim.
Þorbjörn sagði ekki neitt en ldnkaSi koU1*
;
srei*
ræðilega leiðinlegur og dapurlegnr. En þaS
rigndi samt, Og forin jókst og kolmórattðar
11111 lækjarsprænu rnar láku ólundarlega niður
göturennurnar — þar sem þær voru til.
Sextugsafmæli á á morgun frú
Aaústa Sigfúsdóttir á Amtmannsstíg
2, kona Sighvatar Bjarnasonar Þtv. 1
; b.inkast jóra.
I
Bæjarstjórnarkosuingin á ísafirði
á laugardaginn, fór þannig að listi
borgaraflokksins fjekk 331 atkv., en
iisti verkamanna 398. 40 atkvæði
voru ógild. Kosnir eru því tveir af
verkamannalistanum: Magnús Olafs-
son og Jón Sigmundsson, en af borg-
aralistanmn: Sigurður Kristjánsson
ritstjóri.
ií
Aðgöngumiðar að dansleik ung-
tmiplara á fimtudagskvöldið verða
afhentir í G.-T.-húsinu í dag .kl.
2—4.
s
Einn þessara rigningardaga sat Egill ritstjóri
inni á skrifstofu sinni og var að Ijúka við grein
„Dögun“. Hann hafði daginn áður átt tal
við snma stuðningsmenn blaðsins.. Þeir höfðu
látið undrun sína í Ijósi yfir því, að hann
skyldi eklti miimast, á verkfallssjóðinn í blaö
inu og allan gauragang Þorbjarnar. Hvort hann
hefði lesið síðustu greimirnar hans í „Þjóð-
inni“ ? Þær væru skrifaðar í rammasta bylting-
aranda.
Egill hafSi svarað þessu fáu. ITann fann,
að þeir höfðu mildS til síns máls. Og við það
varS hann að kannast fyrir sjálfum sjer, að
áreiðanlega hefði hann veriS búinn að segja
eitthvað um þetta, ef Þorbjörn hefði ekki átt
hlut að máli. Hann kveinkaði sjer viS að bera
á hann orðsins vopn. Hann vissi af sjálfsreynslu,
aS eftir þau hafa oft orðið dýpstu sárin.
En þegar hann kom heim, fór hann að hugsa
Dansæfingar dansskóla Ástu Norð-1 raikilegar um þetta. NiðurstaSan af þeirri
Þar las hann greinina aftur og í það sinn ró
lega, yfirvegaði liverja hugsun og hvert orð.
Greinin var einn dálkur, en samanþjöppuð af
sárbiturri liæðn i. í henni var skýrt • frá, aS
verkamenn væru búnir að fá nýjan ritstjóra og
foringja, drenghnokka einn, nýskroppinn úr
háskólanum. En þessi hnokki ,væri svo fullur af
vindi, aS hvast hefði orðið í verkamannaflokkn-
um síðan hann hefði smogið þar inn. Stiltustu
og gætnustu verkamenn væru orðnir fullir af
sama vindinum. Þessi drengsnáði ætlaði sjer að
bylta hjer öllu um og segði frá því í blaði sínu.
Hann, þættist vera bjargvættur lýðsins, sendur
af guSi til þeSs að leysa hina kúguðu úr áþján.
En auðvitað væri þetta alt saman tómur vindur
— vindur. Snáðinn væri barn, sem ekki vissi
hvaS hann væri aS segja. Og nú væri svo komið,
að allur bærinn hlægi að snáðanum. Eftir nokkr-
ar vikur færi öll þjóðin að hlægja. íslendingnm
væri hlátnrinn hollur. Nú fengju þeir tilefni til
margra ára ánægjn.
Þorbjörn sveið undan þessari miskunarlausu
liógværð. ITonum hafði aldrei dottið á hug, að
hann yrSi tekinn þessum tökum. Beiskar og
Þeir ræddu þetta um stund. Geir hvatti
í sífellu, aS skrifa harðorSa grein, hvassa 8
bjóða byrginn, steyta hnefann framan 1 0
karlana. Nú skyldi hann sýna þeim í tvo Jie
ana. • I
flpí’
Strax og Geir var farinn, fletti ÞorbjöÞ1 :
í höfuðriti Mai-x „Das Kapital“ og’ lás $
því. Síðan tók hann norsku þýSinguna
Krapotkins, „A’ la recherche du pain“. UílÖ
og latsl
v.
lengi í lienni. Hann hugsaSi með sjer,"®0.^,.
væri gott að láta þessi tvö stórmenni konia 1 ^
vægi á hugsanir sínar áður en hann 5ýr*)
Nú fanst honum sæmd sín liggja viS. — 3
Hann las og skrifaði þar til Idukkan
um nóttina. Þegar hann stóS upp frá 9krl .g 0Í
inu mundi hann, aS hann hafði ekki far!
borðað kvöldverð. Og það var orðiS kalt
— dautt í ofninum fyrir löngu.
Hann draltk kaldan tesopa og fór
hátta. Um leið og hann fór upp í rekkj11113^,^.
hann ljósmynd, sem stóð á náttborSi
ið. Hann horfði lengi á hana í þögulli a
Síðan slökti hann ljósiS. >■

í'
JC " - --xr-- --- ,7 - j'-'B f oai
hugsnn varð sú, að hann skrifaði langa grein þungar skammir gat hann þolað. En þetta ekki. | nm blöðum.
Þetta sama lcvöld kom Hildur 11111 1 . jjit-
stofu manns síns meS „Dögun“ í hend io&
stjórinn sat við skrifborð sitt og Ds 1
k