Morgunblaðið - 25.05.1924, Blaðsíða 4

MORGfTN B.L
¥ei*kakvennafje!agið Framsókn
heldur fund. í dag (25. maí) kl. 5 síðdegis í Ungmennafjelagshús-
inu. Pjelagskonur eru stranglega ámintar um að mæta á fmidinum.
Allar. þær konur, sem vinna v!ð fiskþvott á „stationum“, eru vel-
komnar á fundinn. — Talað verður um kaupgjaldsmálið m. m.
Stjórnin.
Lág farmgjöld.
12 til'15000 tóúiar og saltfyltar aíldariuunur fást fluttar fr& Veet-
urnoregi til íslands (norðuilíindsins) i jóli og ágúst næstkomandi.
Lág farmgjöld.
Semja ber við undirritaðan.
Convad Roald
Siglufirði.
Hjálpræðisherinn.
Brigadér og frú Boye-Holra stjórna
kveðjusamkomunni i kvöld kl.
81./» fyrir Ens. Eliriu Matthiasdóttur
Okeypis aðgangui*.
Stúdentafræðslan.
fir. Emil LDalter
flytur erindi um
Ték k ó slóvaki u
f. dag kl. 2 i Nýja-Bíó.
Margar skuggamyndir sýndar.
Miðar á 50 au. frá kl 1,30 við
innganginn.
Til húsabygginga ei*
Kosmospappisíii
bestur.
Iferðið mun lægra en áður
Magnús Matthíasson
Tdngötu 5. Sími 532
■*! iíimiiiíiif
Skákþingsverðlaun verða afhent
á fundi í dag kl. 1%.
Stjómin.
Hanna Granfelt í síðasta sinni í
dag kl. 4 gefst bæjarb. kostur á að
hlusta á hinn óviðjafnanlega söng
ungfrú Hönnu Granfelt, fyrir niður-
sett verð. Menn ættu ekki að sitja
sig úr færi með það að hlusta á
hana, því óhætt er að fullyrða það,
að aldrei hafi menn heyrt jafngóðan
söng hjer. .
i
Loftskeytasamhandið við útlönd
hfcfir, verið ágætt síðán' á miðviku-
dagskvöld.
íþróttasýning. Ivl. 2,|4 ‘ dag sýnir
íþróttafjelag Reykjavíkur f'imleika á
íþróttavellinum. Hjer eiga bæjarbúar
kost á góðri skemtun, því flokkarnir
hafa iíigt mikið kapp á æfingar undir
þessa sýningu. — I síðastliðnum apríl
mánuði sýndu sömu flokkar í Iðnó
og' þótti mjög vel takast, og er þó
mjög erfitt að sýna leikfimi þar, því
plássið er mjög af skornum skamti,
t. d. alls ekki hægt að sýna stór
stökk. — Á íþróttavellinum er hátt
til lofts og vítt til veggja, og nýtur
leikfimi sín því hvergi betur. Hljóð-
fæfasveit Beykjavikur spilar á Aust-
urvelli áður en svningar hefjast og
síðan á Iþróttavellinum.
Erindi hr. E. Walters kl. 2 í Nýja
Bíó verður að miklu leyti sýning og
útskýriug á myndum frá Tjekkó-
slóvakiu. Pó að hr. Walter skilji ís-
lenskt mál, þá kveðst hann ekki vilja
leggja út í að tala það. Aftur á móti
talar hann vel dönsku, og ætlar að
ÆÐABBÚN,
0 Suglýsinga
SELSKINN,
LAMBSKINN
kaupir hæsta verði
Jón Olafsson.
Túngötu 16. — Sími 606.
—=» Tilkynningar. ——*
ísafold var blaSa bestl
Isafold er blaða best!
ísafold verður blaða best.
iúglýsingablað fyrir sveitirnar.
Hreinar Ijereftstuskur kaupir íisa-
foldarprentsmiðja hæsta verði.
Erlenda nikkel- og silfurmynt baup-
ir hæsta verði Guðm. Guðnason gull-
smiður, Vallarstræti 4. .
nota það mál. Eins og auglýst er,
byrjar miðasalan hálftíma áður, og
mun' vera betra að vera heldur fyr
en seinna á ferðinni að ná sjer í
miða. Erindið mun standa yfir nálægt
klukkustund.
ísland fór hjeðan í gærkvöldi. Með-
al farþega voru frú Olafsson með 3
börn, Gunnar Halldórssou kaupm. frá
Stykkishólmi , Theodór Zimsen,
Brynjólfur Bjarnason kaupm., B.
Hjal(ested, Ragnh. Líndal, H. Gud-
berg, OlÖf Petersen, Margrjet Ein-
arsson, frú Jóhannesen og Ása por-
steinsdóttir.
Samkoma verður í Verkamanna-
skýlinn kl. 1 í dag. par talar Jóh.
Sigurðsson, starfsmaður Sjómanna-
stöfnnnar.
Listasafn Einars Jónssonar er opið
á sunnudögum og miðyikudÖgum frá
kl 1—3.
Knattspyrnumót 3. flokks. Síðustu
kappleikirnir eru háðir £ dag kl. 6.
pá keppa ..F'ranr ‘ og „Valur“, og
kl. 7 K. R. og „Víkingur‘% og er
þetta síðasti kappleikurinn að þessu
sinni. Aðgangur er seldur að vellin-
um, til þess að greiða , kostnað við
mótið, 50 aurar fyrir fullorðna og
25 au. fvrir börn. Er það lágt, eftir
því: sem um er að gera, og ætti síst
að fæla menn frá því að koma á
völlinn í kvöld.
Veðrið kl. 5 í gær. Loftvog hægt
stígandi á Norðurlandi. Norðanátt á
Norðurlandi. Austanátt á Austurl. —
Sunnan á Suð-Vesturlandi, hægur
vindur. Spá: Úrkoma Suðvesturl, —
Austlæg átt.
Trúlofun sína ’hafa nýlega opin-
berað Matthildur Kristjánsdóttir á
Hótel ísland og Petersen, matsveinn
á Café Rósentoerg.
Togaramir. Nýlega hafa komið af
veiðum: Gulltoppur með 90 föt,
Auglýsingu ef áttu hjer
einu siuni góða,
.enginn vafi er að hún ber
árangur sem líkar þjer.
JÓN JÓNSSON læknir,
Ingólfsstræti 9. Sími 1248.
Tannlækningar 1—3 og 8—9.
—— Viískifti. —
Maltextrakt — frá Ölgeríin Egill
íkallagrímsson, er best og ódýrast.
Blómaábnrðnr á flöskum, fæst hjS!
Ragnari Ásgeirssyni, Gróðrarstöðinui*
(rauða hú*>inu), sími 780.
1 . - i ■ «— ■".•’ir i
UmbúBapappir
<olu „Morgunblaðið' ‘ mjög ódýrt.
Ágæt bamakerra til sölu á Bald-
ursgötu 16, niðri.
Blóm og rósastiklar. einnig blóma-
áburður, fæst á Amtmannsstíg 5.
Úrval af nýjum Sumarhöttum. —* 1
Hafnarstræti 18. Karlmaímahatta«
verbstæðið.
Dívanar, borðstofnborð og stólar,
dýrast og best í Húegagnaveralnn
if.ykjavíkur.
fsl. smjör og egg fæst í Herðn-
breið. Sími 678.
Lítill bátur, Ijettnr og liSlegur, eða
skekta, óskast keypfc. TiIboS sendist
Auglýsingaekrifetofu fslanda í Anst-
urstræti 17, auðkent „Bátur<!.
Skallagrímur með 105 og Tryggvi
gamli með 86 föt.
Lúðrasveitin spilar í dag á Austur-
velli kl. 11/2, ef veður leyfir.
Forsætisráðherra Jón Magnússon
fór utan með íslandi í gærkvöldi.
--------x---------
Skýringin.
Kénnarhm* var að segja böraunum
frá Móses, er hann gekk upp á Sínaí-
fjallið og færði fólkinu gulltoflumar
skrifaðar af guði, en braut þær síðan
í reiði sinni, er hann sá dans þess
kringum gullkálfinn. í enda frásagn-
ar sinnar spurði hann: „Hvernig get-
ur það átt sjer stað, að við skulum
þekkja það sem á töflunum stóð, þeg-
ar þær voru brotnar.“
Steinhljóð.
pá segir einn drengurinn: „Guð
hefir auðvitað haft kopíbok.‘!
===== ViSskifti. =*—mi
Stúlka óskast 3—4 tíma á dag tiJ
gólfþvotta. A. S. í. vísar á.
12—14 ára gömul telpa óskast til
að gæta barna. Upplýsingar á Nönnu-
götu 12.
Stúlka óskast mánaðartíma. A. S.
f. vísar á.
Konur!
Sœiiffni(vifaméner)
sru notué i nSmárau~
smjörlíkié. « tSSiðjié
þvi ávait um þud
Sig- Nlagiiússon
lieknii*
hefir flutt tanalækningastofu síask
á Laugaveg 18, uppi.
ViðtaLstími 10y2—12 og 4—6.
S«ni 1097.
JACK LONDON:
Sögur Tómasar.
tali við nýgæðinga, Chechaquoa. En hann gerði það svo blátt
áfrain og náttúrlega, að það var ekki minsti snefill af ill-
girni í þvi, og jeg fyrirgaf honum. Ennfremur hefði hann
hugsað sjer, áður en hann færi yfir hálsinn er deildi vötnum
og yfir í Yukon, að skreppa rjett sem snöggvast til Góðr-
arvonar virkisins.
pað væri nú ekki spölur! Góðrarvonar virkið stendur nú
hiuumegin heimskautsbaugar og það býsna langt í burtu, í
landi, sem fáir hafa stigið fæti á. Og þegar vafasamur ná-
ungi kemur askvaðandi ut.nn úr nóttinni, — hamingjan má
vita hvaðan, — til þess að sitjá við eldinn minn, og talar um
ferðalög þannig, að hann ætlar að „rjátla“ „og skreppa sem
anöggvast“ hingað og þangað í þúsund mílna áföngnm, þá
et mál að fara að rífa í sjálfan sig og reyna að vakna af
drauminum. pess vegna litaðist jeg um, og sá sleðann og
fumgreinamar, sem voru breiddar undir svefnpokana, sá
malinn og myndavjelina, kaldan andardrátt hundanna, sem
stóð eins og revkur úr nösunum, og risavaxið norðurljós, sem
þandi brú gegnum hvirfildepil frá útnorðri til landsuðurs.
Hrollur fór um mig. pað er eitthvað tröllslegt og töfra-
kent í norðlægri nótt, og geigurinn seytlar um mann, eins
og næmur sjúkdómur. Geigurinn læsir í mann klónum og
heykir mann í hnjám fyr en varir. Svo sá jeg þrúgomar
mínar, sem lágu, þar sem hann hafði fleygt þeim og auk
þess gaf jeg tóbakspungnum mínum homauga. Hann átti
að vera fullur, en helmingur innihaldsins, að minsta kosti,
var rokinn í veður og vind. Sú sönnun rjeð úrslitum. ímynd-
xm mln hafði ekki farið með mig í gönur.
Nú, hann er náttúrlega hálfvitlaus að skorti og eymd,
sagði jeg við sjálfan mig, og virti manninn fyrir mjer með
rannsóknaraugum. Hann er einn af þessum gullnemum,
sem hafa vilst I æðisgenginni leitinni og reika nú eins og
glataðar sálir yfir þrotlausar auðnir. Nú jæja, það er best
að láta hann eirlann um hugsanir sínar, ef vera kynni að
hann jafnaði sig eitthyað. Og hver veit þó! Ef til vill gæti
ómurinn af mannsrödd komið honum aftur á rjettan kjöl.
Jeg hvatti hann þessvegna til að leysa frá skjóðunni,
en varð mjög hissa, því að harm talaði einungis um villu-
dýr og líf þeirra og háttemi. Hann hafði verið að úlfa-
veiðum í vestur Alaska, og gemsur hafði hann veitt á hinunx
óþektustu svæðum Klettafjallanna. Hann fullvrti, að hann
þekti fylgsni þau, er síðustu vísundarnir leituðu hælis í, að
hann hefði verið þar, sem hreinhjarðir runnu um £ k°pnm,
sem skiftu hundmðum þúsuuda, og að hann hefði sofið á
auðnunum miklu, sem moskusuxinn leggur leið mna um að
vetrarlagi.
Að sjálfsögðu breytti jeg áliti mínu á honum við þetta,
— og það var f fyrsta sinn, en alls ekki siðaata, sem jeg
neyddist til að gera það, — og leit nu a hann sem mesta
sannleiksvitni. Jeg veit ekki, af hverju það kom til, en jeg
fjekk alt £ einu óstjórnlega löngun til þess að hafa yfir
fyrir honum sögu, eem mjer var sögð endur fyrir löngu.
Söguna sagði mjer maður, sem var búinn að dvelja svo lengi
í landinu, að honum átti að vera vorkunnlaust að hlaupa ekki
með slíkt þvaður. Hún var um stóra bjöminn, sem alla jafna
hefst við £ snarbröttum brekkunum við St. Elias og aldrei
kemur á jafnsljettu. En til þess að dýr þetta væri sem hæf-
ast til þess að dvelja £ hamrabrekknum sínúm, átti Guð að
hafa gert það þannig úr garði, að fætumir öðru megin væri
fullu feti styttri en hinummegin. petta er býsna hagkvæmt,
eins og jeg býst við að hver maður sjái. Sem sagt, jeg veiddi
þetta fágæta dýr sjálfur, sagði söguna í fyrstu persónu, nú-
tíð, með nauðsynlegum staðháttarlýsingum, lappaði upp á
haiia til og frá með allskoiíar, ílúri og gerði hana sæmilega
útlits, og beið svo þess, að maðurimi fjelli í stafí af sögunni.
Og það var nú líkt þvf, eða hitt þó heldur! Jeg hefði fyrir-
gefið honum, ef hann hefði efast um söguna. Hefði hann
„ert athugasemdir og sýnt fram á, að slík veiðiför var með
öllu áhættulaus, þar sem vesalings dýrinu var ómögulegt að
sxiúa við og fara aðra leið; já, ef bann hefði gevt það, segi
jeg, þá hefði jeg tekið í hönd hans og heilsað honnm seœ
bróður. En, ónei! Hann saug fyrirlitlega upp £ nefið, leit á
mig og saug aftur, enn fyrirlitlegar upp f nefið. pvínæst Ijefc
hann £ Ijósi velþóknun sína yfir tóbaki mínu og rak ,,m leið
aðra löppina upp £ fang mjer og bað mig að athuga skóinn
sinn. pað var þrúga af sömu gerð og Innuitar nota, saumpð
með sinaþráðum og skrautlaus. En skinnið £ kenui vakti
undrun m£na. Pað var íáflega hálfrar tommu þykt og minti
mig því fvrst á. rostungshúð. En það Ixktist henni ekkx að
neinu öðru leyti og aldrei hefir nokkur rostungur nokkru
sinni verið svo dásarnlega fagurhár. Á hliðunum og að neðan
var hárið nuddað af, en að ofan og aftan, þar sem ekki
mæddi eins á þvx, var það kyrt, bhxgratt, 'þykt og langt.
Jeg skygndist niður í svörðinn eftir smágjörva hárlaginn,
sem er éinkenni dýra, sem lifa mjög norðaxlega. Pað var
ekki að sjá. En dýrið hefir veTÍð skaðlaust, lengdin var sVo
mikil. peir toppar, seni eftir voru og staðist höfðu timans
tönn, voru fyllilega 7 þumlungar á lengd.
Jeg horfði steinhissa á manninn, en hann dró að sje*
löppina og mælti: Var svona feldur á St. Elias bimintfm
þínum ? .Jeg hristi höfuðið. Nei, og ekki heldur á nokkru
öðru dýri til sjós eða lands, sagði jeg í hreinskilni. Jeg
vissi ekkert hvað jeg átti að álíta um þetta ógnarþykka og
langhærða leður.
Framh.
———o-----------