Morgunblaðið - 12.12.1924, Blaðsíða 3

MORGTjNBLÁBIB
iaa:aa&oiBiHMMiMi«ifc«i BHPHtmíywwMBWwaaggBWBJM^Hi
MORGIíNBLáí
ðtofnandi: Vilh Fin»cn
fi’tgefandi: FJolatr í RoyVja
Rltotjörar: Jðn Kjartanaaon
Valtí-r Rtefino. ■
AuglýBlng:a*tjðri: E. Hafl'ioi'*
Skrlfatofa Austur«tr«eti "
Hfsnar. Rttotjðrn nr. 498.
Afgr. og bðkhaió • ‘
Auglݻlng:aakrifB':.
Heinaaaimar: J. KJ. nr. 74.S
V. St. nr. IÍS0..
H. Hafb. n"
Aakriftagjald innanbteja:- . v
grennl kr. S.00 í. »4:it:*
innanlanda fjas: kr f.í-
í lauaaaAlu t!> tnrt einr
Haudi kpa5sinn.
F'nndur var haldinn í fyrra-
hvöld í Kaupþingssalnum í því
ni að stofna hjer á landi deild
;h' hinu alþekta útienda mann-
úðar- og líknarfjelagi ..Kauða
^rossinum.“ Fuudurinn var frem-
'Ul’ fámennur, enda ilt veður.
^veinn Björnsson lýsti með á-
onfamiklnm orðum stofnun og
starfi „Rauða krossius“ í útlönd-
'uh. Læknarnir Buðmundur Thor-
°ddsen og önxmlaugur Claessen
töluðu einnig íyrir stofnun .Itauða
kross‘fjelag« ísiands/ Hinn síð-
ainefndi drap á hvert gæti orðið
starf þess hjer á landi. Ef önnur
l‘íki ættu í ófriði gætum við ef
til vill lagt eitthvað af mörkum
Þeim til hjálpar. Og iunan-
'ands þyrfti að bæta sjúikra-
^utning, hafa byrgðir rúmfata og'
'^jú'krunartækja til útlána, útvega
Verstöðvum hjúknmarkonur á
Vei’tíðirmi o. fl., en mesta áherslu
Vlptist hann leggja á tannlækn-
lJlRar og útrýming lúsa.
í'rófessor Sæmundur Bjarnhjeð-
•n.ison, formaður Berklavarnafje-
íags íslands, gerði nokkrar at-
kngasemdii' um stofnun „Kauða
kross“fjelags hjer og virtist hann
"einkum hera kvíðboga fyrir því,
kð þessi fjelagssstofnun kynni að
sPilla fyrir útbreiðslu Berkla-
v3riiafjelagsLns, sem nú væri að
Þyska brennivíniö.
Talid v st aö tvcéi' menn hafi beðid
bana af neyslu þess.
A mánudagsmorguninn var, var reiðinni og verður ekki vakinn
læknir sóttur til manns í Kefla- aftur til lífsins.
vík, Magnúsar Ouðmundssonar að Er lögreglustjóra varð kunnugt
nafni. Maðurinn hafði verið ölv- im þessa málavexti, sá hann um
aður kvöldið áður, en um morg- að líkskoðuu fa>ri fram, og reynd-
uninn tókst ekki að vekja hann. ist ekki annað sýnna, en maður-
Dældi læknir upp úr manuinum inn hefði dáið af áfengiseitrun.
og viðha.fði allar þær lífgunartil-j En áður en húið er að grafast
raunir, er hugsanlegar voru. En.fyrir um nárvari atvik að þessu,
a,lt kom fyrir ekki. Er kom fram frjettisí hingað um mannslátið úr
á daginn andaðist maðurinn. Vorn Keflavík á inánudaginn. Skipaði
engar aðrar dauðaorsakir liklegri, landlæknir svo fyrir, að líkskurð-
en áfengiseitrun. ur færi fram á líki Magnúsar
heitins Guðmundssonar. Var líkið
flutt hingað í fyrradag og krufið
í gær. Ekkert kom fram við lík-
«koðunina er dró úr þeim grun,
ao áfengiseitrun hafi einnig
orðið manni þessnm að bana. Og
eins og fyr er sagt, ern allar
líkur til þess, að áfengi það, sem
varð þeim báðum að fjörtjóni,
ha.fi verið af þýskum nppruna.
pá hiýt-nr sú spurning að vakna
hjá mönnum:
Hvaðan fá þetr þýskan spíritus
í Keflavík?
Verður vitanlega ekkert full
yrt. um það að sinni. En hitt er
víst, að einmitt vegna þess, sem
á undan er gengið, í vínsmyglun-
armálnm, verður almenningur að
vænta þess, að hjer verði grafist
fyrir rætur þess, hverjir sjeu
frumkvöðlar að sölu þessa bann-
væna áfengis snður í Keflavík,
og hvernig á því standi þar í
sveit.
í Noregi
og öðrum bannlöndum er það eng-
iii nýlunda lengur, að menn bíði
bana af áfengiseitrun. En það
er alkunnugt, að áfengi það, sem,
banvænt reynist er oftast. næp frá
pýskalandi.
Vínandi sá, sem hjer um ræð-j
ir, er öllu áfengi ódýrari, en j
óseljanlegur með ölln neraa í
bannlöndum, þar sem vínverslnn
er í höndum samviskusljófra
smyglara.
Ma'ðurinn sem dó í bifi*eiði.nni.
Ilálf önnur vika er liðin síðan
Gísli dónsson, útvegsmaður úr
Grindavík, fór alfrískur heiman-
ao frá sjer áleiðis hingað til B.-
víkur. Erindi hans var, að kaupa
föt handa börnum sínnm, er með
honum voru þrjú, og undirbúa
greftrun föður síns. Hann kemur
við í Keflavík, neytir þar áfengis;
heldur síðan áfram, sofnar í bif-
^rija göngu sína og á allan hátt
Ert. simfregnir
Kböfn 11. des. '24. PB
Marxráðuneytið beiðist lausnar-
íyrfti að efla, þar sem það væri Símag frá Ber]ín 4 þri«jn.
Uln mesta lífsnauðsyn fyrir þjóð- , ... ,, x
• ^ ■ dagmn, að raðuneytið hafi akveð-
lua. Einnig óttaðist professonnn
baS d v- 1 • íi 10 að fara frá völdum. Forsetinn
Hrl0» að „Rauði krossmn kynm
dreifa út um landið lítt lœrð-jla^^ast mn v'ð Marx, að ráðu-
Uö1 hjúlkrunarstúlkum og þannig neyii hans annist stjornarstörfin
^fja fyrir, að fulllærðum hjúkr-
'Uuarkomim fjölgaði nógu fljótt.
Háðum þessum atriðum var mót-
madt og yfirlýst að ,Rauða kross'-
IjeliigiS mundi á engan hátt
Ieggja stein í g’ötu Berklavarna-
fjelagsins, enda ættu bæði fjelög-
lu að geta haft nóg verkefni, 1
^yort í sínu lagi. Eiimig var þvíj
^yiHýst að fjelagið mundi á allan
^átt, viiJa stuðla að því, að fá full-
arðdr hjúkrunarkonur, en forð-
alla kákmentun í þeim efnum.
°kkrir fleiri tóku til máls.
^ar síðan ákveðið að stofna
a,1®a krossfjelag Íslands“ og
kosi
t
þangað til ríkisþingið kemur sam-
an í janúar.
Genf'gerðabókin.
íSímað er frá Rómaborg,
að
I [Tamkvæmdanefnd Alþjóðabanda-
Málverkasýning
Jóns Stafónssonar
í Landsbaukahúsinu.
lagsins hafi ákveðið, að Eresta.
opinherum umræðum um Genf-
gerðabókiua þangað til í mars-
máiiuði.
Baráttan við smyglarana í Noregi.
Símað er frá Kristjaníu, að
stjórnin ætli að skerpa eftirlitið
á Kristjamufirðinum vegna þess.
hve smyglaraskip vaði þar tippi.
Ei í ráði að nota strandvarnastór-
skotaliðið framvegis í stríðinu við
smyglarana, og ef til vill loka
firðinnm nálægt. Drobaksund.
KGL.HtRÐ - GULLSIVHOUR
œsARNI B.BJDRNSSON®

K f\ RTGRIPAVJERSLUN
Hí
Úrval af allskonar
Gull- Silfur- og Pleff-vörum.
SilfurvörnirBiar
þær fallegustn, sem sjest hafa h.ier á landi,
enda frá
GEORG JENSEfð
Kaupmannahöfn,
einum frægasta listasmið, sem nú er uppi. Vörnr
hans hafa farið sigurför um París, Bruxelle, London
ogNewYork, og mmm gera það einnig íBeykjavík.
Klukkur og úr
Ath. Öll úr og klukkur eru nákvæmlega aftrekt
og skrifleg ábyrgð á þeim tekin.
Aritibaðidsúr
sem ganga rjett
nýjustu gerðir.
Fast varð, Lágt verð
Gullsmíðavinoustofan
tekur að sjer NÝSMÍÐI og allar aðgerðir á gnll-
og silfurvörum. Vinnustofa míu hefir almenna við-
urkenningu fyrir best unnið víravirki, svo sem
BELTI af fjöldamörgum gerðum.
Ursmiðavinnusfofavi
tekur að sjer allar algengar úraviðgerðir, einnig
viðgerðir á CHRONOMETEB og ARMBANDSÚE-
UM, enda á að skipa tveim snildar úrsmiðum.
Pantanir og viðgerðir utan af landi verða....
afgreiddar með mestu samvLskusemL —
IWunid eftir
horninu Lækiartorqi
■aa
Hingað til he.fir verið hljótt um
sýningu þessa í blöðunum; vænt-
:°sin tíu manna stjórn með rjetti anle?a vebma >e88> að mönnum
'! að bffita vig sig mönmim þeim, sem sýninguna 'hafa sótt,
“ stinga niður
Ifi*5 1. o ,
‘ enni bætti við þurfa, vanlr a<5
oru þa fyrgt kognir { st-óra penna, um þessháttar efm, er það
‘I a af forgöngumönnunum: Gnð-jij^ a^ ^ginn meðalmaður er
niundur Thoroddsen Gunnl Claes- Þar a ferðinni á sviði listarinnar,
L. Ka.b„, 8tein?r. * Matt. ■
ías^on, Sveinn Bjömsson,
f^ggvi pórhailsson 0g pórður
*horoddsen. En auk
HaU11 L' Larnsd6ttir og
gr. Benediktsson.
^ ^erður nánar skýrt frá máli
SSU },'>er 1 ^iaðinu innan skams.
þar sem Jón er, en því eru inenn
óvanir hjer í Reykjavík.
Sýning þessi, Jóns Stefánsson-
í veröld sem væri.
í öllu þessu moldviðri málara-
listar, sem þyrlast hefir yfir þetta
land, stendur Jón Stefánsson sem
stefnufastasti allra núlifandi ís-
lensra myndlistamanna.
Sem fullþroska maður byrjaði
hann fyrir 5 árum síðan að mála
landlagsmyndir hjer heima.
Fyrstu árin bar nokkuð á ein-
liæfi hjá lionnm, í lita og við-
fiangsefnavali, meðan hann var að
kynnast margváslegnm svip ís-
lenskrar náttúru. En honn hafði
þá að haki sjer svo langan m-á.l-
araferil, svo mikla þekkingu og
Hæstii*jettui*
10. þessa mán.
: 'stur, og' var áfrýjandi, Sig. V.,
dæmdur til þess að greiða málskosta-
|a5 fyrir Hæstarjetti, 150 krónur.
Með þessu máli hafði Lárns
Dómur var kveðinn upp í hannesson cand. jur. lokið prófmál-
málinu: Sigurður Vilhjálmsson f. h. tningi sínum fyrir rjettinum, og
^Kaupfjelags Austfjarða,“ gegn Ste- tilkynti dómstjóri Hæstarjettar hcn-
jfáni Th. Jónssyni kaupmanni á Seyð- um, að rjetturinn hefði tekið mól-
isfirði. Dómur undirrjettar var stað- . flutning hans gildan.
hverju einasta viðf.angsefni, full- loftevalanum. „Inn Pjórsárdal,''1
proshað litaval, alvöru og festu í með hlýju víðfeðmi smnardagsins.
allri meðferð. par er mynd frá Reykjavíkur-
Vandi er að taka nokkrar mynd- höfn, þar sem málarinn leikur
ir fram yfir aðrar, þó noltkrar sjer að þvi, að metta hvem ein-
sjeu í fljotu bragði mest áberandi. asta litflöt myndarinnar, svo
En þegar maður kynnist hverri hann nýtur sín til fulls, en fellirr
einstakrí mynd, koma nýir og ný-:þó alt svo dásandega saman, imS
ir eiginleikar í ljós, áhorfandinn undrun veknr og aðdánn; Sknrðs-
la-rir að skilja verk mannsins, heiðin í skínandi mjöll, lyftfar
sem sá hið fagra samræmi náttúr- mvndinni á alveg óvenjulegt Btig.
unnar og festi það í listaverki j En hjer skal staðar numið. Lýs-
á ljereftið. ing á myndunum gefur hvort. serm
Myndirnar frá Ölfnsá mætti er enga verulega hugmynd uro
nefna meðal þeirra, sem fyrst. þær.
þeirra voru|ar 1 Landsbankanum, er líkajhæfileika, að skjótt hafði hann
þannig, að á henni er enginn V18-,numið sjer lönd, sem málari, með-
vaningshragur, ekkert kákl á við- ai íslenskra fjalla, fljóta og skóg-
arleifa,
Á sýningu þessari eru 26 mál-
verfk, hvert öðru betra. par gefur
fangsefnunum. par sýnir stefnu-
fastur, fullþroskaður listamaður
verk sín, málverk, sem staðist
'vekja athygli, báðar með alveg
sjerstökum litblæ, ejerkænnilegra
veðrahrigða, einkum hin stærri,
þar sem straumþungt fljótið velt-
ur fram úr dimmnnni. pá er
Iíeklumynd ein mikil, með víðsýni
yfir pjórsá. Formfast og alvöru
pó verður að geta „Btrokuhosta-
ins“, sem er stærsta mjTodin á
sýningunni. — Ganandi brotkar
hálftryltur hestnrinn um R*gi-
sand. Allir, sem eitt einasta erínn
hafa sjeð hest með stroki, undrast.
hvernig þarna er gripið á því ajer-
gætu dóm og gagnrýnitrgu hvar.að líta raungóðan skilning á þrnngið fjallið, laugað í blátœrnm kennilega í fari og svip ekepn-