Morgunblaðið - 21.03.1925, Blaðsíða 2

Morgunblaðið - 21.03.1925, Blaðsíða 2
MORniTN^í, ARTH ..'Stf*'1 '■ r*c "*£££ ÁÍ2pji JQ*!/** ^*^^***^***!^;*1 1 ma imi »«i»iww»iéiii»ii uWMHH'awWMi MMaimiM mrnjzæm.- Tilbúinn ÁBURÐUR Úivegum eins|og aðjunöaniörnu allar iegunöir al tilbúnum áburði, svo semr Moregssa Itpjetur (ca. 13% köfnunarefni). Chilesaltp|efur (ca. 15,5% köfnunarefni). Brennisteinssúrt ammoniak (ca. 20 /*%köfnunarefni. Leunasaltpjetur (ca. 26% köfnunarefni). Superfosfat 18%. Kalí 73%. V/erðið er að mun lægra en í fyrra. Þeir sem panta slrax (fyrir 25. mars) og taka áburðmn a bryggju h)er og greiða við móttöku, fá sjerstaklega óöýit verð Bæklingur Sigurðar Sigurðssonar bunaðarmala- stjóia, um notkun tilbúins áburðar fæst ókeypis á sktif- stofu okkar. ir.yndu ýrasir ekki hika við að br.jefanna, og hjeldi jafnframt á- f verja nokkru af geymsluf'je sínu fram fjársöfnunarstarfi sínu. | tii að kauþa fyrir ríkisskuUIa- Yextir af ríkisskuldabrjefnm | brjef, ekki síst þegar slík brjef þeim, er Iandsspítalásjóður eign- vœru gefin út í því skyni einu, að aðist, vrði, ásamt andvirði út- byggja landsspítala; svo niikill dreginna skuldabrjefa, jafnóðum hugur mun landsmiinnum yf'ir'eitt og greiðixt, lagðir i landsspítala- vera á þv., að slík stöfnun k<»*n- sjóð, en svo varið eingöngu í ist upp. — Reynslan mun einnig þarfir landsspítalans, honuni t-il ^ hafa sýnt, að einstakir menn, aukningar og fuílkomnunar, eftir því sem nánar yrði ákveðið af Túllf tliilll eru keyptar í snmir hverjir, hika sjer ekki við að ávaxta fje sitt á annan hátt en xtjórn Iians, og þörfin krefur. að geyma það í banka eða spari- sjóði. — pað er t. d. fullyrt, að eigi lítið af, því fje, sem varið hefir verið til húsabvgginga síð- M eð ^iiiiimiimimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiMiiiiiiimiiiiiiiiiimi immimmmmimimiimmimmimiimmimimmiiiiimr^s þessn fje, ásamt því, sem s" ^ spítalasjóði bættist á annan hátr. | Biðjið aldrei um átsúkkulaði 1 va>ri spítalannm altaf trygð nokk | Biöjið um I m* fn'lga til að bæta úr vmsu = = ustu árin, bæði hjer í Reykjavík því. seiri spítalann kann að þykja I Q B L £ R og jafnvel einnig í öðrum kaup- \anbaga um í framtíðinni, til þess a 1 stöðum, sje fengið að láni hja að verða sem fullkomnastur, en einstökum mönnum. sem Álþingi þó, af ýmsum ástæð- Að sjálfsögðu þyrfti aðstoðar mn, ef til vill fyndist að bíða bankanna við, ef það ráð ýrði mætti til „næsta þings“. Hins tekið, að gefa út ríkisskuldabrjef, vegar befði spítalast.jórnin s.jálf til að koma upp spítalabyggingu. óskertan vjett til að ráða því Hitt tel jeg sjálfgefið, að lands- nánar, hvernig fjenu væri varið. spítalasjóðsstjórnín liggi þar ekki Kvenþjóð landsins, sem aðal- á liði sínu, eins og nánar skal lega stendur á bak við landsspít- 99 Gullfoss14 Enginn efast um nauðsynina á, að koma upi> landsspítala, og það sem allra fyrst. Eigi er heldiu1 neinn ágreiningur mn það, hvar á landinu spítalinn eigi að vera. Reykjav’ík er og hefir ætíð verið talinn sjálfk.jörinn staður. Málið er gamalt, þótt eigi lcom- ist neinn rekspölur á það til fram- kvæmda fyr en árið 1915, að kvenþjóðin tók það að nokkru leyti í sínar höndur, og stofnaði, með samskotum og á annan hátt til landsspítalasjóðs, í því skyni, að flýta fyrir spítalabyggingunni og ljetta undir með landssjóði. Sjóður þessi var um síðustu ára- mót orðinn fullar 250 þúsund kr. Auk þess var minningargjafa- sjóður fyrirhugaðs landsspítala þá orðinn tæpar 90 þús. kr. pesxi fjársöfnun sýnir almenn- an áhuga landsmanna á því, að spítalinn komist sem fyrst upp. Stjórn og þing hefir einnig sýnt landsspítalamálinu nokkurn velvildarhug, bæði í orði og á borði, þó betur megi vissulega, ef duga skal. Sama má að nokkru leyti segja ‘ um bæ.jarstjórn Reykjavikur. En hvað er það þá, sem tefur fyrir frekari fram'kvæmdum þessa stórnauðsynjamáls ? Nokkuð er því nm að kenna að þeir menn, er f.jallað hafa um ir.álið og mesta hafa þekkingu á því haft, hafa ekki verið á eitt sáttir um það, hverjar kröfur ætti að gjöra til spítalans strax og hann væri reistur, eða með öðrum orðum: hve fullkominn hann ætti að vera, og hve stór. petta kom einnig all-Ijóst fram á almennum fundi þeim, sem haldinn var hjer i bænum í gær um land'sspítalamálið. Önnur er þó aðalástæðan, sem sje: örðugur fjárhagur ríkissjóðs undanfarin ár, og getuleysi hans á því, að leggja fram af ái-legum tekjum sínum svo mikið fje, að nægði til að byggja spítalanu. — Og þó að nokkuð hafi birt í lofti nú upp á síðkastið, því er f jár- hag ríkissjóðs snertir, er þess naumast að vænta, að Alþingi s.jái s.jer fairt, að þessu sinni, a> taka inn á fjárlögin svo mik.ið fje, ;>em þarf til þess, að spítal- inn komist vipp, eins bráðlega og þörfin krefur. En þó að málið horfi svona við, finst mjer ekki að þeir, sem eink- um eiga hjer hlut að máli, og sem „allra augu mæna til“ í þessu efni, sem sje Alþingi og lands- spítalasjóðsstjérnin, þurfi ekki að leggja árar í bát. Enda var svo að heyra á fundinnm í gær, að spítalnsjóðsstjórnin myndi ek.ki láta sitt eftir liggja. Henni væri málið hjartfólgnara en svo. Eina leið mætti benda á í þessu efni, þó eigi væri á hana minst af þeim, er til máls tóku á fund- inum í gær. Væri eigi tiltök, að ríkissjóður reyndi að taka lán, til að koma upp landsspítala? Ríkislántökur eru reyndar að jafnaði ekki sem ákjósanlegastar, cti engin regla er án undantekn- ingar, og ástæður geta verið þann- ig, að til þessa úrræðis þurfi að grípa. Og sennilega er það eina brautin, sem hægt er að leggja út á að svo •komnu, eða í öllu falli í þetta sinn, að Alþingi veiti stjórninni heimild til, að taka hæfilega stórt lán, til að koma landsspítalanum upp, og gefa út rikisskuldabrjef fyrir slíku láni, er endurborgað væri t. d. á alt að 30 árum. En eru þá líkindi til, að slík lántaka heppnaðist og að ríkis- skuldabrjefin seldust hjer innan- lands — því innlent ætti láaið helst að vera — með aðgengileg- um kjörum fyrir ríkissjóð? Jeg hygg, a.ð óhætt s.je að svara þessari spurningu játandi. Svo er nvi ástatt, sem betor fer, að safnast hefir fyrir, bæði !i.;á bönkunum og einnig hjá sumum stærri sparisjóðum h.jer á landi, talsvert innláns- og sparisjóðsfje, sem að vísu gefur eigendum, eins og nú stendur, allgóða vexti, en þó ekki hærri en svo, að eflaust vikið að. alasjóð, gasti með þessu. móti fer hjeðan til Vestfjarða 27.;mars pað er nú að miklu leyti tekið t-rygt' sjer nok'luir afskifti af því,' óg lijeðan beint til Kaupmanna- fyrir samskot til landsspítala- að spítalinu og allur rekstnv haínar 7. apríl, kl. 6 slðdegis, í s.jóð-ins; að minsta kosti hafa. ha.ns í framtíðiimi yrði í sem staðinn fyrir 8. apríl, vegna út- þau farið mjög þverrandi, þó bestu lagi. Og vitanlega er það lits fyrir verkfall í Kaupmamia- minningagjafasjóðurinn hafi að ckki einskisvert að eiga þar ha'uk höfn hjá liafnarvinnumönnum um vs«u aukist, allálitlega. Telja rná í horni, sem kvenfólkið er, og þá miðjan apríl. víst, að þetta myiuli breytast 1il ekki -íst í beilbrigðis- og h.júkr- batnaðav undireins og byrjað væri: unarmálefnum. fyrir alvöru á einhverjum fram- j Enginn efi er á því, að nýtt kvæmdum, eða full vissa fengist fjör mundi færast í fjársafnanir ftrmir hjer og máske í Hafnar- fyrir því, að þær dragist ekki til landsspítalans og sjúklingaj fyrrí Part apríl, til Aber- ff Lagarfoss“ lengur úr hömlu. Gróð samvinna milli spítalasjóðs- stjórnarinnar og þings og ríkis- með byggingu spítalans. stjórnar í þessu máli, er ómiss- andi, og ætti að vera sjálfsögð. •Sp'ítalasjóðsstjórnin hefir ákveðn- þar, ef bráðlega er undið að því. deen, Grimsby og Hull. frá Alþ. hálfu, að hefjast handa j Hins ff 21 vegar má búast við, að áhngimi.: fpr hjeðan L apríl j strandferð dofni og breytist smámsaman í óánægju, ef frekari dráttur verð- ar skyldur í þessu efni. Fjeð er j ur á framkvæmdum, en þegar er gefið og safnað í s.jóðinn í því ■ orðinn. skyni einu, að því sje varið til hins væntanlega landsspítala, bæði til byggingar, og á þann hátt. sem heppilegast þykir spítalanum til eflingar. Stjórn sjóðsins her þá fyrst og fremst skylda til að sjá um, að ekkert af fje sjóðsins f;,ri forgörðum, eða sje varið öðruvísi en stofnað er til; en liun má hins vegar eigi vera of fast- Byrjunarfyrirkomulag spítalans þurfa menn fyrst af öl'lu að koma sjer saman um. peir, sem þar um eiga.að dæma og þar hafd ráðin, þurfa skjótlega að kornast að fastri niðurstöðu um það, hvar draga eigi takmörkin i þessu efni» milli þess annars vegar, sem frek- j ast er æskilegt ,og hinsvegar þess. j sem óhjákvæmilegt er og bráð aiistur og norður um land. Kem- ur hingað aftur 15. apríl. Fer hjeðan aftur 18. apríl, vestur og norður um land. Holakaup heppHeg i Heildverslun heldin á sjóðinn, þegar til fram-; nauðsynlegast. kvæmda á að koma. Færi nú svo, að þingið taiki það ráð, að gefa stjórninni, segjum nú þegar á þessu þingi, heimild til að gefa út og selja ríkisskulda- brjef, til að koma upp landsspít- ala, væri, að mjer finst, eigi ó- sanngjarnt, að ætlast til þess af spitalastjórninni, að hún Ijeti eitthvað af sparisjóðnum af hendi ra'kna, þó eigi væri meira en alt að 50 þús. kr., sem óendur- kræfan styrk til spítalabyggingar- innar, en sem þó mætti binda ein- hverjum skilyrðum, t. d. um af- nota- eða umráðarjett að herbergi eða herbergjum í spítalabygging- unni. Ennfremur ætti spítalasjóðs- stjórnin að skuldbinda sig til, að kaupa alt að 200 þús. kr. í ríkis- skuldabrjefum þeim, er stjórnin gæfi út. En vitanlega yrði ekkert af fje þessu int. af hendi, fyr en byrjað væri á undirbúningi spít- alabyggingarinnar, og fullkomin vissa fengin fyrir því, að henni yrði haldið áfram og lokið. Mætti jafnvel verja einhverju af minn- ingargjafasj. til rlkisskuldabrjefa kaupa með sömu skilmálum. Sjálf- gefið finst mjer það einnig, að sp’ítalasjóðsstjórnin ynni að því, að greiða fyrir sölu ríkisskulda-) En hverja leið, sem tiltækileg- ast þykir að fara í þessu máli, vona jeg, að allir sjeu samdóma. um, að málinu eigi að halda fyr- ir utan alla pólitíska flokka- drætti. Háttv. alþingismenn hafa nóg annað um að kíta, þó þessu nauðsynjamáli sje ekki blandað inn í flokkadeilurnar. Reykjavík, 16. mars 1925. . Sighvatur Bjarnason. DRENHJAPATA-seheviotin góðu, og FRAKKaEPNIN bléu. — Nýkomin. GljÐM- B. VIKAR, Laugaveg 5. i Rúllustativ komin aftur Hopluf Claumen. Simi 38. Bernburgs í Nýja Bíó í gærkvoldi SSi&jawi11m111..u.ili—majggB voru sæmilega sóttir, þótt betm mætti reyndar verið hafa. Áheyr-, endur ljetu óspart í ljósi ánægjn sína og kölluðu sumt, fram aJ’tur- Fyr Íl*5ÍOOjdVTIClÍ B Rödd þ'eirra Símonar og Arna. hljómaði vel í salnum og tengu þeir sinn skerf óskertan af við-} urkenningu áheyrencIa- pótt sal- urinn í Nýja Bíó sje rúmgóður. þá hefði hann samt orðið oflit.il 1 ®a,w* Fötur* ef allir 'hefðu komið, sem ein- • hverntíma á þessum 25 árum hafa ! hlustað á Bernbnrg sjer til fróð- leiks og ánægju. H. Allskenar Email. vöihii* Galv. Balat*« RflWnaiih Simi 720.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.