Morgunblaðið - 19.05.1925, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
Rósaknúppar til sölu á Öldu- götu 8, kjallaranum. Hey til sölu í Höepfnerspakk- húsi. —
1| Auglýsingadagbók. ||
» Forög deres Indtægt med mindst 200 kr. maanedlig-. Letsælge- lige Artikler. Nærmere Oplysninger al- deles gratis. NyliedNiiuigiiKiitet, Helle- rup. Afd. 60. Danmark.
Illlllliilllllllll Tilkynningar. lllllllllllllí Ólafur Grímsson fisksali, hefir símanúmer 1610
lillllllllllllllllllllllllllllllll!llllli;illllllllll!lilllllllllilll!!llll!l!l Heiða-brúðurin alíTLgáfí. vja?nl skjótt henni er lokió hjer í blaðinu. Askriftarverö aöeins 4 krónur. D TekiÖ við áskriftum í síma 5 0 0. □ lllillllllllillllllllllllilllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllilHIIIIII Piano óskast til leigu. Upplýs- ingar í síma 367
lllllllllllllillllllllll Vinna. J||||j|||||||!lll! Stúlku vantar mig 1. júní n. k. Ása Kjartansson. Spítalastíg 1.
lllllllllllllllill Viðskifti. llllllllllllllllllillll Handskorna neftóbakiS í Tó- bakshúsinu, Austurstræti 17, er viðurkent að vera svo gott, sem neftóbak yfir höfuð getur verið.
Stúlka, vön matartilbúningi, getur fengið vist á fámennu heim-„ ili þ. 1. júlí eða fyr' A. S. í., vísar á.
Orlik- og Masta-reykjarpípur eru heimskunnar og viðurkendar fyrir gæði. Fást í Tóbakshúsinu, Austurstræti 17. Til Grindavíkur óskast 2 vor- menn og ein vorkona um mánað- ar tíma. TTpplýsingar á Laugaveg 47.
Munið eftir þjóðfrægu legu- bekkjunum úr Húsgagnaverslun- inni Áfram, Laugaveg 18. Sími 919. — Áreiðanlegur unglingspiltur, sem lokið hefir prófi við Verslunar- skóla íslands, getur fengið at- vinnu ‘ við verslunarstörf úti á hrndi. Fæði og húsnæði fylgir. Eiginhandarumsókn, ásamt kaup- kröfu og meðmælum, ef til eru, sendist A. S. í., merkt „Verslun- armaður“.
Járnrúm, með spiralbotni, mat-; ressu og undirsæng, til sölu. — Ingólfsstræti 4.
2 nýir barnavagnar til sölu með tækifærisverði í pinghóltsstræti 18. Á sama staft er óskað eftir kaupakonu.
HllTapað. — Fundið.lllHIIIIIIII Beltishnappur hefir tapast. — Skilist á Laugaveg 11, til Krist- laugar Gunnlaugsdóttur.
„LANDHREINSUN
par kom að því, datt mjer í
hu<r. þegar jeg las grein próf. G.
Hannessonar, með ofanskrifaðri
fyrirsögn. -Jeg var búinn að
frjetta það, að einhver ákvörðun
hafði verið tekin á læknafundin-
um nyrðra í fyrra, um að ntrýma
lúsinni úr landinu, einnig að það
hefði komið til orða, þegar fjelag-
ið „Rauði krossinn“ hafði verið
stofriáð í Reykjavík, að það tæki
þetta verk að sjer. Vonandi hefir
fjelagið fengið eitthvað veglegra
og viðráðanlegra verkefni, en
þetta hefði orðið.
Guðmundur Hannesson prófess-
or heldur það, að íslensku kon-
urnar vanti ekki viljann til þess
að gera landið lúsalaust, en það
er nú einmitt það, sem er, að vilj-
ann vantar, því væri hann góður,
þá væri lúsin fyrir löngu úr sög-
nnni, hún hefir ennþá enga lög-
vernd og er því rjettdræp. Eins
og hagar til hjer á landi, þá er
það kvenþjóðin, sem hefir þjón-
ustubrögðin, svo kölluðu, á thönd-
um, það er því tvímælalaust verk-
svið hennar og viðfangsefni, sem
hjer er rætt um.
Svo ríkt er sinnuleysið og gam-
all. vani, að það lætur nærri að
sjálfsagt þyki að amast ekki við
þessum skriðdýrum. pað er ekk-
ert sjaldgæft að sjá kvenmann
skreyttan silki og öðru skrauti,
en þegar vel er að gætt, þá er
nit í hári hennar. pegar svona er,
þá eru það eflaust mæður, og
fóstrur, sem eiga sök á því. —
Börnin eru illa þrifuð, svo alast
þau upp með þennan óþverra, og
þegar þau eldast þá taka þau ekki
eftir því, hvað þetta er viðbjóðs-
legt. Mjer er það í barnsminni, þeg
ar við krakkarnir vildum ekki
láta kemba okkur, þá sagði móðir
mín hvert við vildum bera skömm-
ina hærra en höfuðið. Jeg
er sannfærð um það, að komist
börnin hjá því, að fá nit í hárið,
þá kemur slíkt ekki fyrir þegar
þau eldast.
sem fengið hefir til láns hjá Morgunblaðinu innb.
g'ang' þess 1922, skili honum á afgreiðslu blaðsins
Strax.
ar~
VirgiBia Cigaretter
Henley, Större Parti, tilbydes billig't fob Köbenhavn
Frihavn. Billet, mrk. „Henley“, Sendes A. S. í.
Jeg er þeirrar meiningar, að
lúsinni verði ekki útrýmt nema
með því, að allir læknar landsins
rannsökuðu hvert heimili — hver
,í sínu umdæmi, — og brýndu
það vel fyrir kvenþjóðinni,
sjerstaklega húsmæðrum, að
hreinsa heimili sín. En þá kemur
til greina, hvort þeir hafa vald
til þess. Fyrir tveimur árum barst
kláði inn á heimili mitt. pá tal-
færði jeg það við læknirinn, að
hann rannsakaði hvar kláði hefð-
ist við hjer um pláss, en liann
svaraði því, að sig bristi vald til
þess. Sauðfjárbaðanir eru lögsk,ip-
aðar, en við mannðkepnurnar
verðum að sitja með það, ef einn
eða annar, sem leitar gistingar hjá
okkur, iskilur eftir kláðamaur.
Jeg vil nú skora á prófessor
G. Hannesson að sjá um að lækna-
stjett landsins verði skylduð til
að rannsaka hvert heimili og gera
ráðstafanir, þar sem með þárf, til
að* útrýma lúsinni. Fyr en það er
gert, verður henni aldrei útrýmt.
SigUrðarstöðum 21. apríl '1925.
Guðrún Björnsdóttir.
DAGBÓK.
ísland kom hingað á sunnudags-
morguninn. Meðal farþega frá út-
löndum voru: Garðar Gíslason
stórkaupm., Andrjes Guðmunds-
son heildsali, Geir Thorsteinsson
útgerðarm., Pjetur A. Ólafsson
konsúll, Ragnar Ólafsson konsúll,
Bened. pórarinsson kaupm., frú
Storr, fríí Briem og nokkrir út-
lendingar. Frá Vestmannaeyjum
komu Jón Einarsson kaupmaður,
pórhallur Árnason og Otto Stöte-
rau hljómlistamenn, Valdimar
Kersir ritstj., .Tóhannes Norðfjörð
úrsmiður, Haraldur Andersen
kaupm. og fjöldi sjómanna. —
ísland fer hjeðan í kvöld kl. 12
til \’estfjarða, og eru farþegar á
annað hundrað. Meðal þeirra eru
alþm. Jón A. Jónsson og Sigur-
jón Jónsson, Haraldur Aspelund
verslunarm., og Jón Guðmurids-
son.
Samskotasjóðurinn. Frá sjera
Bjarna Jóftssyni hefi jeg í dag
veitt móttöku kr. 1193.15. — En i
þessir peningar eru viðbót við
samskotafje til vestfirsku ekkn-
anna.
Reykjavík, 18. maí 1925.
Sigurjón Jónsson
frá ísafirði.
Heiðursmerki. 4. þ. m. var Adam
Poulsen leikhússtjóri sæmdur ridd
arakrossi Fálkaorðunnar.
Hjálpræðisherinn. Ágóði af
blómasölu hersins í minningu utri
30 ára starfsemi hans lijer á landi,
varð 2200 kr. Kristian Johnsen
fÍtVkksstjóri hefir beðið Morgun-
Nýkomið stórt úrval af
dömutöskum, dömuveskjum
og peningabuddum.
Hvergi ódýrara en í
Laugaveg’ 5. — Sími 436.
blaðið að bera öllum þeim, sem
aðstoðuðu Herinn við blómasöl-
una, þökk sína, og jafnframt, fyr-
ir þær hamingjuóskir, sem Hern-
uni bárust þá.
Garðyrkjunámsskeið hefir Barna-
vinafjelagið „Sumargjöf“ í
hyggju að byrja næstu daga. —
Væri gott og gagnlegt fyrir þau
börn, sem ekki komast í sveit, að
sækja það. Námsskeiðinu. stjórn-
ar lærð garðyrkjukona, sem jafn-
framt er vön við að annast börn.
Um námsskeiðið þarf að sækja
sem fyrst, því að það fer eftir
þátttöku, hvort það verður haldið
eða ekki, og er þá best að snúa
sjer í þeim efnum til Steingríms
Arasonar kennara, Grundarstíg
3. Börnin munu áreiðanlega hafa
gaman af þessu námsskeiði, því
hverju þeirra er ætlaður sjerstak-
ut- reitur til pössunar, og má
vænta einhverrar uppskeru úr
honum. Engum vafa er það bund-
ið, að það liefði og heilsusamleg
áhrif á börnin að ganga þarna
sriður eftir og vinna þar Ijetta
vinnu í nokkra tíma í góðu loft.i.
Hafrannsóknirnar. „Dana“, háf-
rannsóknaskipið, sem hjer var í
fyrrasumar, mun nú vara lagt af
stað frá Danmörku i rannsókna-
leiðangur sinn þetta sumar. Fer
skipið fyrst til Færeyja, verður
þa'r eitthvað, síðan fer það til
Grænlands og dvelur þar frain-
undir mánaðamótin, júlí—ágúst,
og kemur þá hingað. Gert er ráð
fyrir, að skipið standi ekki mjög
lengi við hjer við land.
Hið marg’eftirspurða ís~
lenska lag,
„Ómögulega tveir“,
er nú komið út, ásamt kvæð~
inu. — Fæst eingöngu í
nótnav. Helga Hallgrínts,
Lækjargötu 4. Sími 311-
Togararnir. Af veiðum hafa
k.omið nýlega: Baldur með'íim 100-
föt, Geir með um 100, Arinbjöi'O
hersir með 92, Trvggvi gamli nieð
113, Ari með 100 og Ása mtð 12^-
60 tunnur af síld kom Skjald'
bi-eið inn með pýlega vestan ul*
Jökuldjúpi.
Timburfarm hefir Völund,lf
fengið nýlega með s.s. Mjölnir
Tordenskjold heitir skip, se(°
tekur fisk hjer hjá Ásgeir S'<í?'
urðssyni.
Esja kom hingað á sunnudag"
iim úr hringferð. Farþegar voi'u
margir, og meðal þeirra, var P°"
rarinn B. Guðmuridsson frá Seyð'
isfirði og Baldvin Baldvinsson fJ,ÍI
Ófeigsstöðum í Köldukinn. Es.la
fer hjeðan á morgun.
Til Strandarkirkju frá p. B. kr'
10.00. *
Til Landsspítalasjóðsins, áheit
fiá N. N. kr. 10.00.
HEIÐA-BEÚÐUBIN.
t.etri dauði í höndum Leopolds, — stuttur bardagi, augnabliks
dauðastríð — það væri inargfalt betra en þetta. Ef ti! vill
mundi Leopold bresta k.jark, þegar á ætti að herða. En þó
svo yrði ekki, væri alt betra en þetta.
Hún reyndi að standa upp, en fætumir skulfu undir
benni. Hún hefði ekki getað hrevft sig, þó um Jíf hennar b'-fði
verið að tefla. Hún stóð hreyfingarlaus og studdi sig við boröið
Loks fanst henni, að hún mundi geta gengið. Hún gekk
skjögrandi fram að dyrunum aftur og handljek lásinn "með
skjálfandi fingrum.
pað var svo undarlega þiigult í húsinu og loftið svo mollu-
legt. Hún hlustaði um stund. Og þá fanst henni, að hún heyra
aftur þmsk hak við akaeíu-trjeð og skrjáfið í laufinu.
Hún æpti af hræðslu og hljóp eins og Iafhrætt dýr að
«síóhiutn. Hún skalf ein.s og strá í vindi.
Dauðinn hafði verið svo nálægt henni. Hún hafði fundið
nákaldan anda hans. Hún var hrredd — dauðhrædd. /
Klara fór að gráta af meðaumkun með sjálfri sjer.
Krainpakéndur grátur tók hana á vald sitt. Hún kastaði sjer
yfir borðið, fól handlitið í ömium s.jer og gr.jet — hágrjet.
Hiin vissi ekki, hve lengi hún lá þaimig. Hún vissi held-
ur ekki, hvað vakti hana af grátdvalanum og gerði hana strelta
á einu augnablikí. Hún hafði áreiðanlegn heyrt fótatak bak
\ ið Iiúsið! pað voru tvö herbergi og tvennar lokaðar dyr á
niilli hennar og garðsins. Og moldin var mjúk af regni. Og
þó hafði hún heyrt eitthvað — það var hún viss um. Hún
reyndi af alefli að hlusta. Og með yfirskilviti heyrði hún fóta-
tak nálgast. pað kom ekki frá götunni, heldur frá enginu, sem
lá hak við húsið.
4
S vo heyrði hún annað fótatak, og það var á bakvið akacíu-
trjeð — hún hevrði skrjáfið í laufinu.
Hún stökk upp af stólnum eins og stálfjöður spymdi
henni upp, og stóð bein og föst. Hún opnaði munninn til þess
að «>pa — repa á h.jálp. En ráddfærin neituðu að hlýða. Hll,‘
hl.jóp eins og trylt inn í hliðarherbergið, royndi að æp!’ 'f'
h.jálp, en gat það ekki.
Hún fjell á gólfið við bakdyrnar, reyndi samt að opllí,
í einhverju ósjálfræði; en það varð ekki til annars en þessf
að hún hlóðgaði sig á lásnum. En þá heyrði hún lágt óp •
fyrir, mann detta og stynja um leið, síðan fótatak annars, sent-
hraðaði sjer hurt — út í myrkrið. Meira gnt hún <‘kki greinö-
því það leið yfir hana.
XXVII. KAFLT.
Var Leopold orðinn morðingi? ^
Klara lá í öngviti langa stund. pegar hún raknaði ' ’
skreiddist lriui upp á stól. Hún gat trii hugsað, fundið t’l
— hræðst.
Og hún varð ægilega, skelfilega hrædd. Senni íflU
blóðið storkna í teðum sjer, kaldur sviti spratt út uin