Morgunblaðið - 22.10.1925, Blaðsíða 4

MORGUNBLAÐIÐ
f 4
AagrlýsÍEKaés.rbék.
'smmi vSEESt mrnm
öu smávara til saumaskapar, á-
samt öllu fatatilleggi. Alt á sama
stað^ Guðm. B. Vikar, klæðskeri,
L’augaveg 21.
HEIÐA-BRÚÐURINA
þurfa allir að lesa.
Átsúkkulaði, heimsfrægar og
góðar tegundir, og annað sælgæti
í. xnestu úrvali í Tðbakshúsinu,
Áústurstræti 17.
Meatur vandinn er að fá vand-
aðar og fallegar leirvörur fyrir
lítið verð, en það tekst, ef kaupin
ei-ú gerð í versluninni „Þörf,“ —
Hverfisgötu 56. — Sjálfra yðar
vegna ættuð þjer að líta þar i*»
áður en kaup eru gerð á öðrum
sföðum.
Kartöflur, datiskar, pokinn 11
kr. Ódýri sykurinn. Hannes Jóns-
soú, Laugaveg 28.
Kensla.
Kensla. Bókfærslu, vjelritun,
ngikning, íslerisku, dönsku og
»^tsku kennir Hólmfríður Jóns-
dóttix’ Bergstaðastræti 42. Til við-
tals 6—b síðdegis.
^"SndSíiB
Tapað. — jb'
Mórauður hrútur, vetuU'amall,
í óskilum. Mark óglögt; ga^'
llSgra, sfieitt framáil gagn-
bitað vinstra. Eigandi hrútsins
gefi sig fram á lögregluvarðstof-
unni.
Leiga
O R G E L óskast til leigu.
Upplýsingar í síma 48.
Margur getur meyjarlund
mýkt í alla staði,
ef fyrir kvöldið pantar pund
af PETTE súkkulaði.
Húsmæður!
Hafið þjer reynt „LENOX“-
þvottasápuna ? Ef ekki, þá fáið
þjer þessa ágætu þvottasápu í
þessum verslunum:'
Versl. Vísir, Laugaveg 1.
Versl. Hannesar Jónssonar, Lauga-
veg 28.
Versl. Ingvars Pálssonar, Hverfis-
götu 49.
Versl. Theodórs Sigurgeirssonar,
Nönnugötu 5.
Versl. Jes Zimsen, Hafnarstræti 23
Versl. Jóns Hjartarsonar, Hafnar-
stræti 4.
Versl. Halldórs Gunnarssonar, Að-
alstræti 6.
Munið að kaupa „Lenox“-þvotta-
sápuna.
í sw m
34 v«r*ivio;
33 Poulecr;,,
37 TomIw:-;
Klapparatíg iL-
Kúbein,
Hamrar og Axir.
Hessian
c-S
Bindigarn
fyrirliggjandi
L BWÍÖífSSOil S KUi
Símar 890 og 949
mommmmm
s
i
kaupendur
■að Morgunblaðinu fá blaðið
ókeypis til næstu mánaða-
móta.
I
jánsdóttir o. m. fl. Fjöldi fer með
skipinu til Vestmannaeyja.
Knattspymufjelag Reykjavíkur
byrjar fimleikaæfingar sínar í
kvöld í fimleikahúsi Barnaskól-
inni, og er henni þar vel lýst,
hefnigirni hennar og ráðríki og
grimd, og eins áhrifavaldi hennar
yfir konunginum, þessu óhófs-
sama, skrautgjarna lítilmenni. Að-
alhlutverkið leikur glæsimennið
Valentino — ungan, blóðheitan að
a.lsmann, frænda konungs. Snýst
öll myndin um ástir hans og æfin-
týri, bæði heima í Frakklandi og í
eins í Englandi, þar sem hann j
iíést vera rakari franska sendi-
herrans. Skrautlegri búningar
munu ekki hafa sjest hjer í nokk-1
urri kvikmynd — aít er silfur og
gull og silki, og Krinolínurnar eru
þar ekki fyrir borð bornar.
Þjófnaðir. Nokkuð hefir borið
á því undanfarið, að horfið hafa
yfirhafnir úr anddyri veitinga-
hiiss Rósenbergs. Hafði lögreglan'
fengið þjófnaði þessa til meðferð-;
ar, og hefir hún nýlega handsam- j
að mann, sem hún grunaði að
valdur væri að þessu. Við rjettar-1
próf í gær hafði maður þessi játað
á sig einn þenna þjófnað.
Eggert Stefánsson söngvari
söng í París í fyrrakvöld, og hafði
söngur hans vakið mikinn fögnuð,
að því er símfregn þaðan hermir.
„Hann er ekki til byrði“.
ans. 2. fl. á að mæta kl. 8 og 1. fl.
ki. 9. Um æfingar 3. fl. verður
auglýst siðar.
Dr. Kort K. Kortsen heldur fyr-
irlestur í háskólanum í dag kl. 5
til6um skáldið Johan Skjoldborg.
Aðgangur ókeypis.
Skrauflega mynd og að ýmsu
leyti merkilega, sýnir Gamla Bíó
þessi kvöldin. Er hún að nokkru
leyti sögulegs efnis — sýnir
skraut, óhóf, lifnaðarhætti og all-
an anda, er ríkti við hirð Lúðvigs
konungs XV. Kemur madama
Pompadour mikið fram í mynd-
Eítirfarandi sögu sagði sjera
Friðrik Hallgrímsson í ræðu sinni
t. sunnudaginn var, þar sem hann
eggjaði bæjarbúa lögeggjan að
styrkja barnavinafjelagið „Sum-
argjöf“ ;
— Trúboði einn, sem nýkominn
var til Kína, furðaði sig á þeim
sið sem þar er, að börn bera yngri
systkini sín á bakinu. Hann mætti
eitt sinn drenghnokka, er bar
bróður sinn eftir förnum vegi. En
stærðarmunur bræðranna var svo
lítill, að sá sem byrðina bar átti
örðugt með gang. Trúboðinn vjek
sjer að drengnum, og spurði hann
hvort byrðin væri honum ekki erf-
ið viðfangs. Nei, sagði drengur-
I inn, þetta er bróðir minn, svo
hann er ekki til byrði.
A11
kólabækur
og skólanauðsynjar
fást í
Bók»«r. Sigfúsai* Eymumlssonar.
Conraö Juhlert
Uhrmager.
Thorshavn - Færöerne.
Jeg har herved Fornöjelsén at kunne göre mine islandske Kun-
der et ganske enestaaende rl ílbud paa et prima og reelt Sölv-Lomme-
uhr, ægte Schweitzerværk, 10 Stene og meget svær Sölvkasse.
Grundet paa mine store kontante Indköb i Schweitz i Forbin-
delse med den i Öjeblikket særlig gunstige Kronekurs ser jeg mig
i Stand til at levere dette Uhr — godt aftrukket og reguleret paa
mit eget Værksted — til den enestaaende billige Pris af danske Kr.
32,50 (= ea. 36 islandske Kroner), frit tilsendt overalt paa Island.
Dagsprisen paa dette Uhr i Detailsalg er overalt 55—60 Kr.,
saaledes at mit Tilbud er ren en-gros Pris. Uhret leveres saaledes,
at det kan tilbagesendes mod fuld Godtgörelse, saafremt det efter
en Prövetid ikke tilfredsstiller —• jeg er nemlig ganske sikker paa,
at Uhret, der saavel i Værk som af Udseende er en virkelig Kvali-
tetsvare, overalt vil vække Begejstring. Naar De derfor sammenlig-
ner den tilbudte Pris med andre, bedes De venligst erindre, at hér
er ikke tale om et Godtköbsuhr, men som sagt en virkelig Kvalitets-
vare, saaledes at De med dette Uhr er forsynet med Lommeuhr for
hele Livet.
Vis Uhret til Deres Nabo, meddel Prisen, og De har derved
skaffet mig en ny Kunde.
Sölvuhret — saavel Herre- som Dameuhre — leveres med 3
Aars skriftlig reel Garanti. — Mine Kunders Tilfredshed er Betin-
gelsen for min Forretnings Trivsel, derfor gælder nu som altid:
Fuld Tilfredshed, eller Pengene tilbage.
^kriv stráks, —- Husk tydeligt at opgive Deres Navn og Post-
adresse.
Uhrmager Conrad Juhlert,
Thorahavn, Færöerne.
Húsmæöurl
Biðjið kaupmann yðar um
Greig’s Britannia kex.
. Greig & D o u g I a s.
L e i i h . Simnef ni „Esk Leith.“
Eins geta Reykvíkingar sagt,
þegar barnavinafjelagið á í hlut.
Þó þeir styrki fjelagið, er það
þeim ekki til byrði, því það

svstkinin'1, sem verða styrksins að
njótandi.
B P Æ J ARA0ILD3AN
í Englandi verður nafn þitt geymt meðal þeirra
manna, sem frelsað höfðu sitt föðurland. Hugsaðu
vandlega um þetta.
— Nú, og hvað svo, mælti Guy.
— Við töldum þjer trú um, ikvöldið sem við
fórnm úr Montmartre k^ffihúsinu, að þú hefðir
drepið manninn sem svívirti þig. Einvígið varð
hreinasti skrípaleikur. Þú varst ekki fullkomlega
með sjálfum þjer. Alt jmtta var okkar sök; við þurf-
.m að vinna þig með góðu, og fela þig. Voila tout!
Qeturðu fyrirgefið okkur?
Guy hló og ljetti auðsjáanlega mjög.
— Já, auðvitað, svaraði hann. En sá bjálvi jeg
var, að fara að biðja gamla Johnny um náðnn.
Greifinn brosti.
— Gamli Johnny var forseti Frakklands. Síðar
var hann mjög ákafur í að fá að vita, hvað það eig-
inlega væri, sem þú vildir fá fyrirgefningar á.
Guy stóð npp.
— Ef þú heldur lengra áfram, fæ jeg óstjórn-
lega löngun til þess að slá hausinn á þjer niður
í maga.
Greifinn hló.
— Það er líklega best að jeg flytji þig sem
fljótast aftur til hinnar yndislegu systur þinnar.
XXXXII. kafli.
Glatt á hjalla.
Alfred veitingamaður varð sjaldan undrandi, og
enn sjaldnar ljet hann það sjást á svipnum, þótt eitt-
hvað nýstárlegt bæri við. En nú, eftir að klukkan
hafði slegið tólf um nóttina, gat hann ekki varist
undrun sinni.
Gestirnir, sem komu inn í Montmartre kaffihús-
ið, gerðu Alfred undrandi. Þar var fyrstur í hóp
Bergillac greifi, einn af áhrifamestú viðskiftavinum
hans; þá var St. Ethol greifi; næstnr var hinn ungi
Englendingur, Guy Poynton, sem nýlega hafði feng-
ið stjórnmálamönnunum nægilegt verkefni til að
lmgsa um; enska stúlkan, unga og laglega, er hafði
komið áður til að leita að bróður sínum, var ynd-
islegri nú en hún hafði nokkurntíma áður verið.
augu hennar leiftruðu af gleði og hlátur hennar,
hann var unaðslegri en hljómur fiðlunnar. Hinn
hraustlegi, herðibreiði Englendingur, George Dun-
combe, sem lijer hafði lent í æfintýrum aður; Eng-
lendingurinn með dökku gleraugun, sem Poynton-
málið hafði einning leitt hingað áður. Loks var
Spencer, enski blaðamaðurinn, sem einmg, senmlega
án sinnar vitundar, hafði fengið svartan kross við
nafn sitt.
Alfred var Ungt frá því að vera í góðu skapi.
Hann óttaðist þetta samband af sauðum og refum
Bergillac kallaði á Alfred, og ljet hann skilja að
það væri hann sem ætlaði að veita.
, Alfred mælti hann, þessir gestir eru mínir
vinir. Viljið þjer sjá um að við fáum fljótt að borða
og drekka, það besta sem þjer hafið.
Alfred flýtti sjer burtu. Guy hallaði sjer aftur
„Spæjaragildr an“
verður sjerprentaið. Á»kriftnaR er veitt móttaka á •
afgreiðslu „Morg««blaðsins.“