Morgunblaðið - 15.12.1925, Page 6

MORGUNBLAÐIÐ
«
3=
Húsmæðup I
Eins og yður er kunnugt, eru Sun-IUaM-rúsínurnar þær bestu, sem fáanlegar eru.
Þaö þarf því ekki að efa að þjer kauplð þær í jólamatinn.
Sun-Maid-rúsinurnar
f Asi f Slluut mstvSruverslunum.
Til versh
ÍTREKUN.
ina til að koma þessari heimboðs-
hngmynd í framkvæmd og leyfi
mjer að minna á hana aftur; en
lnín er sii, að snúa sjer til hins1
postullega yfirhirðis á íslandi,|
monsignore Meulenberg, og þyk-1
ist jeg vita, að hann yrð'i fús tilj
að leita föður Jóni fararleyfis'
hjá þeim yfirboðurum sem hlut
ciga að máli, annaðhvort höfuðs-
manni kristmunkareglunnar í
Rómaborg, eða deildarforsetanum
í Frakklandi. Ef hafist væri
handa í tíma, ættu vinir .Tóns
Sveinssonar að geta fagnað hon-
um heima á næsta sumri.
.Jeg treysti yður, herra ritstjóri,
til að halda máli þessu vakandi,
en um framkvæmdir höfða jeg
að öðru leyti til íslenskrar kurt-
Jólablað
Snnnudags blaðsins
'kemur út r vikunni; fjölskrúðugt
að efni; mikið af myndum, vaöd-
aður frágangur. Að minsta kosti
8 síður. Auglýsingum veitt mót-
taka á afgreiðslunni daglega kl.
4—7, til fimtudags. Auglýsinp(nm
má einnig koma í prentsmiðjuna
Gutenberg.
gler í myndaramma er komið
aftur.
Niðursuðuvörurnar
eru nú aftur tilbúnar á markaðinn.
Sláturfjelag Suðurlands.
Sími 249.
Derslunin „Flldan“
Bræðraborgarstíg 18 A, v
hefir ódýr og góð jólatrje. Yerður að selja þau fljótt, vegna
þrengsla. Verðið mikið lægra en annarsstaðar. Ennfremur hefir
nú komið með „Gullfoss“ : Sýkur, hveiti, haframjöl o. fl. — Verðið
lægra en annarsstaðar.
Virðingarfylst.
3óhannE5 D. fi. SuEinssan.
fiöfum nú fyrirliggjandi:
Saltpoka,"mjög sterka.
Trawlgarn,
Bindigarn,
Manillu,
Balls-tóg,
Trawl-vira,
m inin! Ii
Siml 720.
HATTABÚÐIN,
Kolasundi.
Hafið þ*ð sjeð flókahattana á
kr. 5.25«
Anna Ásmundsdóttir.
Engi* *fraun væri það, þótt
hvert einwta fermt mannsbarn á
landinu legtii til kirkjubyggingar
þessarar txma krónu árlega í 4
áíin n*esÉ*. Fyrir það fje er senni-
legt ai trkist að byggja veglega
kbf&i. mm* og peningar gegn
HATTABÚÐIN,
Kolasundi.
Hafið þið sjeð flóka-húfnrnar
mislitu, fyrir kr. 10?
Anna Ásmundsdóttir.
um áheit yrðu einnig til stuðn-
ings.
Allir núlifandi íslendingar
eiga að byggja þessa kirkju, og
öll þjóðin að eiga hana síðan,
meðan ómenguð kristin trú er
játuð í landi hjer. Væri nú þegar
hafist handa að vinna að þessu
fyrirtæki, ætti kirkjan að verða
fullger til vígslu á því hátíðlega
ári 1930. Gleðileg yrði sú heiðurs-
minningarstund, og jafnframt
þjóðinni til mikillar sæmdar.
Þetta er vel framkvæmanlegt.
7. des. 1925.
J. Þ.
Herra ritstjóri!
Rúm tvö ár eru liðin ,síðan máls
var vakið á því, hjer í blaðinu,
hver sómi íslendingum væri í, að
bjóða föður Jóni Sveinssyni heim,
í þakkarskyni og virðingar fyrir
það, hvað þessi merkismaður hef-
ir verið þjóð okkar og menningu
dyggur formælandi erlendis, um
langa æfi, ekki aðeins með hók-
um sínum, sem stöðugt birtast á
fleiri tungum og í nýjum útgáf-
um, heldur einnig með aragrúa
af fræðiritgerðum og fyrirlestr-
um. I annan stað gerði jeg ráð
fyrir því, að einhverjir findust
meðal lesenda hans heima, sem
þættust standa í slíkri þakkar-
skuld við .hann fyrir rit hans,
að þeir vildu gjarna mega taka
í hönd hans heima á Fróni.
En eins og kunnugt er, heyr-
ir hann undir stranga reglu, sem
veitir meðlimum sínum lítið frelsi
og neitar þeim um kost til ann-
ara ferða en þeirra, sem farnar
eru í kirkjuþarfir; kristmunkur-
inn er skyldur til að lifa í post-
ullegri fátækt.
Enda þótt sagt kunni að vera
í óþökk föður Jóns, þá þykist
jeg þekkja manninn nægilega vel
til þess að mig gruni, að fáar
óskir standi öllu nær hjarta hans,
en mega enn einu sinni sjá land
það, er geymir sporin eftir barns-
fót hans, og heilsa þeirri þjóð
er hann var ávalt reiðubúinn að
fjalla um af göfugu sonarstolti í
æfilangri útlegð. Annars lætur
hann aldrei neitt uppi um sínar
eigin óskir, og minnist jeg orða
hans frá í fyrra, er hctnn bann-
aði mjer að stíga nokkurt spor
þéssu máli til fyrirgreiðslu, „því
það fer að Guðs vilja, hvort jeg
sje ísland nokkru sinni framar“
sagði hann. Samt get jeg ekki
varist að vekja máls á þessu á
ný, og hið forláts.
Jeg benti í hitteðfyrra á leíð-
eisi og nsnu.
28. nóvemher.
Halldór Kiljan Laxness.
Austan úr Mýrdal.
Mýrdal, 3. des. 1925.
Það er svo mikil blíða, síðan
þessi vetur byrjaði, eins og um
hásumar væri. Flestir dagar þýðir
! og hlíðir, frost um nætur. Logn
’og sólskin, eða vestanskiirir, skift
ist á. — Standa flestir bændur
að jarðabótum, sem nokkur bú-
hugur er í; því skepnuhirðing er
jljett verk í þessari tíð, og svo
nægur mannafli, því þeir menn
[ eru nú komnir heim, sem á tog-
urum voru.
Talsvert hefir fjárpestin drepið
jaf fje í liaust, helst lömb. Hafa
menn þó flestir tvíbólusétt, og
jafnvel oftar. Reynt hefir lílca
verið að blanda bóluefni saman,
hið veika og hið sterka — en lítið
betur reynst.
Bregðast vonir manna herfilega
með árangur bólusetningarinnar,
við fjárpestina, því litlu færra
ferst nú í haust og fyrrahaust, en
^áður en hyrjað var að bólusetja.
Þó gengur þetta misjafnt yfir.
Þetta þykir mörgum undarlegt,
því no'kkur ár mátti segja að
engin bólusett sauðkind færist úr
bráðapest hjer.
Fóðurbyrgðir búpenings eru
víðast í meiralagi að vöxtum, en
talsvert hraktist hey s. 1. sumar.
Því á góðveðursdögunum læddust
skúrirnar með fjöllunum, svo fáir
voru dagar þurrir til enda. Súr-
hey verka hjer margir, lítið eitt,
og hepnast það flestum vel; enn-
þá eru þó nokkrir, sem ekkert
súrhey hafa, og er leitt til þess
að vita, að taðan blikni við bæj-
arvegginn og skemmist — þegar
jafn auðvelt ráð er til að bjarga
Ludvig Storp.
IIlEÖ „Island1* kom:
Hveiti, 3 teg.
Hálfsigtimjöl.
Hrísgrjón.
Strausykur.
Flórsykur.
Heilbaunir.
Egg.
Döðlur, sjerlega góðar í
pökkum og kössum.
ITlagnús matthíassan
Túngötu 5.
Sími 532.
Pappirspokap
lægst verð.
Hapluf Clauaen.
Siml 39.
henni eins og votheyisgerðin er.
Uppskera úr kálgörðum og
kartöflugörðum var mjög misjöfn
í haust. Hjá ýmsum var, að því
er jeg veit best, uppskeran tíföld
og alt að 16-föld; en aftur hjá
öðrum mjög 1 jeleg. Mun því hafa
valdið snögg stormveður, sem
fyrripart sumarsins skemdu Ikart-
öflugrasið. Annars er víða hjer í
sveit lítið og altof lítið um rófna-
rækt og kálrækt hirt, svo á ýms-
um heimilum er aðeins 1 tunna
rófna-uppskera, og sumstaðar
eigi teljandi. Væri mjög þarft
verk unnið með því, að örfa menn
til meira framtaks á kál- og
rófnaræktun, og votheysgerð —
þessu væri ekki vanþörf að stinga
að búnaðarmálastjóminni; sjer-
staklega ef víða um landið væri
þessu líkt.
E.---------.