Morgunblaðið - 03.01.1926, Blaðsíða 7

MORGUNBLAÐIÐ
■PBPBWMBWBagBBi

Rðaifundur h.f. Eimskipafielags SuðurSands.
Verður haldinn laugardaginn 20. febrúar 1926 á
skrifstofu hr. hæstarjettarmálaflutningsmanns, Lárusar
Fjeldsteds, Hafnarstræti 19, Reykjavík og hefst klukkan
4 eítir hádegi.
Dagskrá samkvæmt 14. gr. fjelagslaganna-
Reykjavík 31. desember 1925.
Fjeiagsstjórnin.
Flóra íslands
2. útgáfa, fæst á
Afgr. Morgunblaðsins.
Karlakór K. F. U. M.
Jeg var að koma af samsöng
K F. U. M.
Það var hressilegt að sjá hina
ungu söngmenn spretta upp á
söngpallinn í Nýja Bíó, glaðlega,
1 drengilega og hæverska í allri
I framkomu. Mjer kom þá í huga,
áheyrendurnir auðsjáanlega að
meta vandvirkni söngvaranna. A
söngstjórinn, hr. Jón Halldórsson,
þakkir þeirrá, er söng unna fyrir
alt starf sitt í þágu þessa fjelags.
Dylst mjer það ekki, að þar er
á ferðinni einn af þeim íslend-
ingum, sem með sjálfsmentun og
meðfæddum hæfileikum kemst
lengra inn í ríki listarinnar en
sumir þeir, er notið hafa langrar

J
A.S M. Smith,
Absrdeeniy Scofland.
Storbritanniens störste Klip- & Saltfisk köber.
— Fiskauktionarius & Fiskdampermægler. —
Tel. Adr.: Amsmith, Aberdeen.
Kog*respondance paa dansk.
verkámönnum hans við háskól- ^ að virðulegir mættu þeir salir
ann og frá lærisveinum hans, vera hjerlendis eða erlendis, er
eldri og' yngri, á 25 ára kennara- gerðu þessa menn að gjalti, og erlendrar skólamentunar, og ætti
afmæli hans og heiðursgjafir til að einkennilegt mætti það vera, þjóðin hjer í fásinninu, að vera
hans við það tækifæri: útskorinn ef þessir menn yrðu þjóðinni til orðin slíkum mönnum svo kunn,
pappírshníf úr fílabeini, mjög mmkunar a erlendum gistihusum bæði a sviði skaldskapar, malara
vandaðan, eftir Stefán Eiríksson,1 vegna framkomu sinnar, eins og og hljómlistar, að hún kynni að
ineðalahylki úr silfri, til að bera lesa mátti út úr ummælum eins taka þeim að verðleikum.
á sjer, og útskorna könnu úr bæjarfulltrúans, er rætt var á. Geng jeg út frá því, að engir
íslenskum reyniviði, frá St. Jó- bææjarstjórnarfundi um styrk- viðvaningar hafi verið söngstjórar
seps-systrum; enn fremur útskor- boiðni þessa sönj^loikks, í .sam- hjá þeim nórsku og dönsku söng-
inn asli úr islensku birþi (frá bandi við væntanlega utanför flokkum, sem land vort hafa
þakklátum sjúklingi) ; er kannan hans. ; heimsótt, og svo hreinskilinn skal
og askurinn efti’r Stefán Eiríks- j Samsöngurinn byrjaði á lagi jeg vera, að ekki finst nljer karla-
son; enn fremur eftir sama, út- eftir tónskáldið Bjarna þorsteins- 'kór K.F.U.M. standa þeim fje-
skorið blekstæði, með vísu til pró- son, prest á Siglufirði, samið við lögum neitt að baki, þó borið sje
fessorsins eftir Þorstein Erlings- kvæðið ísland, (Eitt er landið saman við það þeirra, er betur
són, gjöf frá nókkrum þakklátum ægi girt), eftir Matthías Jochums söng.
vipum. Ennfremur afmælisritið til son. Tókst söngflokknum strax Þykir. mjer leitt til þess að
prófessors G. M. er hann var sex- með því. lagi að na tökum á á- vita, hversu bæjarstjórn Reykja-
tugur, frá ýmsum læknum, stóran heyrendunum, enda var það sung- vikur hefir latið sjer illa farast
silfurbikar, gjöf til þeirra hjón- ið ineð þeim skilningi á ljóði og við söngflokk þennan, nú alveg
anna á silfurbrúðkaupsdegi þeirra lagi, að unun var á að hlýða. Jeg nýlega, á þann hátt, að synja
og silfurskildi tvo af líkkistu hefi hlýtt á söng þessa karlakórs honum um 4 þús. króna styrk til
1 þann part af Hótel Island, sem rífa á niður Og sem hftT1R Bikarinn og skildirnir af- Í flest skifti þegar hann hefir utanfarar, á sumri komandi, sem
liendast síðar. j sungið opinberlega, síðast á önd- búið er að undirbúa að mestu, en
| Auk þess gaf frú Katrín Magn-, verðu þessu ári, og fann jeg það veita í sömu andránni erlendu
- . qro ússon safninu jafnframt tvö mál- strax, að mikil er framför þessa amatörafjelagi styrk, á kostnað
^ verk eftir mag. Benedikt Grön- söngflokks og sjerstaklega nú á þessa fatæka íslenska fjelags, að
dal, ísl. eggjatal með litmyndum síðustu tímum. jþví er virðist. Mælist þessi ráð-
(frá 1904) og skrautritað ávarp' Var það strax í fyrsta laginu stöfun illa fyrir meðal borgara
í ljóðum, frá 1906, hvorttveggja' eftirtektarvert hversu samtaka bæjarins, og kemur sjer því baga-
' eftir , sama, og mynd af föður !raddirnar voru, og er þá langt lega, þareð Alþingi hefir sam-
sínum, teiknaða af Sigurði mál- komist þegar ekki verður betur þykt að veita fjelaginu smástyrk
ara Guðmundssyni 1854, og aðra lieyrt en að einn barki og einn til ferðarinnar með því skilyrði,
af Sigurði sjálfum, einnig eftir munnur framleiði hverja rödd. Er að bæjarstjórn leggi líka fje af
Tilboð ðskast
liggur við Vallarstræti og Veltusund.
Upplýsingar hjá Jensen-Bjerg og
Tilboð þurfa að vera komin fyrir 10. janúar.
Kapplefli
milli Sunnlendinga og Norðlendinga í nótt.
1 nótt fór fram kapptefli það, sem
tiáð hefir verið undanfarin ár sím-
teiðis milli Sunnlendinga og Norð-
Á Suðurlandi:
Eggert Gilfer,
Brynjólfur Stefánsson,
» Sigurður Jónsson,
Erlendur Guðmundsson,
Þ.jetur Zoflioníasson,
Btefán Kristinsson,
Arni Knudsen,
•St.einn Steinsen,
Eúðvík Bjarnason,
Jón Gnðmundsson,
Gteingrímur Guðmundsson,
Agúst Pálmason,
Tngólfur Pálsson,
Asmundur Ásgeirsson,
Einar Þorvaldsson,
Ásgrímur Ágústsson, •
Árni Árnason,
Taflmennirnir byrjuðu klukkan
T4 í gærltvöldi, og gerðu ráð fyrir
að vera búnir kl. 10 í morgun. Um-
boðsmenn Norðlendinga hjer eru
lendinga. Er þetta hið sjöunda í ],anll
hina þriðju af Guð-' skrumlaust óhætt að segja það, mörkum.
röðinni.
Telft
mundi Ólafssyni á Vindhæli, móð- að í flestum þeim lögum, sem ! Verst er þó til þess að vita, að
var á 17 borðum, og eru urföður Guðm. prófessors Magnús söngflokkurinn söng, þá voru sam einn af bæjarfullt.rúunum, hr. G.
taflmennirnjr þessir:
GJAFIR TIL
ÞJÓÐMINJASAFNSINS.
sonar; er það ljósmynd eftir gam- tök alment góð hjá. söngmönnum Claessen, hefir ráðist með óverð-
alli teikningu. | og víða ágæt. I skuldaðri ádeilu á söngstjóra f je-
I Eru þessir gripir allir merkir i f mörgum lögum er á söng- lagsins og skammaryrðum a f je-
og flestir dýrmætir, en gjöfin í skránni voru, mátti heyra það, að lagsmenn á bæjarstjórnarfundi
heild sinni hin veglegasta. ! kórinu er orðið ljett um að fram- aíðast. Eru það litlar sárabætur
Fvrir nokkru fundu bræður lc-iíSa veika og viðkvæma tóna; fyrir fjelagið þó sjeð verði af
tveir í Þorkelsgerði í Selvogi,' minnist jeg þess sjerstaklega ífUmmælum þessa bæjarfulltrúa, að
Guðni og Andrjes Bjarnasynir,1 sænska þjóðlaginu Och minns du, þuu eru töluð meira af malsþörf
fingurhringa tvo úr silfri í rúst- hvad du lofvade, og í laginu Hör ( hyggindum.
um á Strönd; er mynd Maríu á klokkerne ringer, eftir Erik Bögh. ■ T3n oska vil jeg þess, að söng-
öðrur^ hringnum og mun liann Svndi meðferðin á báðum þessum fjelagið láti ekki bæjarbúa gjalda
forn, en G E á hinum. Sendu lögum ' það, að söngflokkurinn þess, þó einstaka maður misbeiti
bræðurnir hringana að gjöf til skyldi hlutverk sitt og vissi hvað þannig umboði sínu, því sennilega
safnsins. Ihann var að fara með. Voru þessi eru orð hans í óþökk almennings
| Áður liafði frú Ingibjörg .Tens-jigg sungin með viðeigandi til- j töluð.
dóttir hjer í bænum aflient safn- finningu, og munu þeir hafa ver-í Hefði það fallið betur í smekk
; inu sem gjöf, upphaflega frá .To-1 ig fáir af álieyrendunum, er eklti kjósenda hjer í bæ, ef athygli
sephinu sál. Thorarensen, merki-1 urðu snortnir af hrifningu, undir hefði verið á því vakin, af þess-
; lcgan steinhring úr gulli, sem J álirifum söngsins, meðan þessi lög. um herra, að ekki væri það vansa
Bjarni amtmaður Thorarensen j Voru sungin. ! laust að eiga engan góðan söng-
átti fyrrum. | Mikið yndi vakti |>að hjá mjerlflokk í höfuðborg þeirrar þjóðar,
Þorsteinn Gíslason og Halldór Mannamyndasafnið hefir nýlegajað heyra söngflokkinn syngja, j þar sem hver maður að eðlisfari
Skaftason, en Sunnlendinga fvrir móttekið fjölda ljósmynda af ís- Hör oss, eftir G. Wennerberg; var syngur meirg og minna; en þann-
norðan .Tens Eyjólfsson og Björn lenskum mönnum; flestar eru úr meðferðin á laginu djarfmannleg,; if hefði ástatt verið, ef söngfje-
Björnsson bókbindari. Agii Björns próf. Ólsens fyrrum; ijett og hátíðleg. Kom það greini- lag K.F.U.M hefði ekki haldið
og frú Margrjetar systur hans; ie„a ] ijós í þessu lagi, að tenór- uppi æfingum og söng öll undan-
liafði hún ánafnað þær safninu. !]nn er ag n4 góðum tökum á að farin ár.
AHmargar sendi .Tón Finsen, dóm-1 syngja háa og sterka tóna óþving-! Hitt, að tala á rnóti utanför
þessa söngfjelags á þeim grund-
velli, að aðrir menn gætu fundist
fuligildari væru í hvaða sal
Á Norðurlandi:
Stefán Ólafsson,
Ari Guðmundsson,
Jón Sigurðsson,
Þorsteinn Þorsteinsson,
Halldór Arnórsson,
Þorsteinn Thorlacius,
Baldur Guðmundsson,
Jóhann Havsteen,
Eiður Jónsson,
Stefán Sveinsson,
.Tón Kristjánsson,
Sigurður Hlíðar,
Steinberg Friðfinnsson,
Aðalsteinn Bjarnason,
Jón Andrjesson,
.Takob Einarsson.
-o—oo<>—o-
Napoleon hafði gefið dr. I’jetri
Gamlir og nýir minjagripir
merkismanna.
Landshöfðingjafrú Elínb .rg
ari í Khöfn; eru þær úr eigu 0g mjúkt.
Hilmafs föður hans. Frú Kristín J
S rinbjái aardóttir, prests Hall
gr’mse''viar, hefir
Þá sungu hinir vinsælu söng-
11 menn, Hr. Óskar Norðmann og cr
sem er, lætur betur í munni
I’horberg hafði ánafnað Þjóð- uruboðshérra sent safninu þessr
sem heiðursgjöf 1856.
með 8 lög. Lo’ks er að
diska og bolla úr postulíni mtð
þessir söngmenn til mikillar
_ _______ _ ___ prýði fvrir söngfloikkinn og leystu
skjölds 1883* Hefir Jón Krabbe mundss0n af föður sjera hlutverk sín vel af hendi
Fer 4 ir
neina .........*’ ----* gef*ð safninu jjr gtmon Þórðarson, einsöngva,
su,ra efl : mynd, úr eigu Svein- hvQr j tveimur lögum; eru báðir
,, , bmrna' sál. bróður síns, af teikn-
aletrunum, gerða til min.ii _ *
„ . . „.. , „ xr j mgu eftir Sigurð malara Guð-
Grænlands-for A. E. Norden * &
Sveinbirn' F'mmmyndin er senni-
’uinjasafninu eftir sinn dag mynd
af föður sínum, dr. Pjetri bislc-
uPi Pjeturssyni, teiknaða af Sig-
nrði málara Guðmundssyn’; enn
fremur merkilegt- hljóðfæri, dýr-
Uidis spiladós, sem prins Jerome
gripi fyrir skemstu. j
Prófessorsfrú Kátrín Mag'iú.i-,
son hefir nýlega gefið Þjóðminja-
safninu ýmsar minjar um mrt.n.
sinn, Guðmund prófesscr Magn- ]
ússón, svo sem ávörp frá .;am-
u.ga g
M. Þ.
Eru þcir orðnir svo þektir hjer
að vitanligt er, að þeir eru í tölu
bestu söngmanna þessa lands.
í heild sinni verður ekki ann-
að sagt um samsönginn, en að
snildarbragu1’ b-fi verið á hon-
um frá byrjun til enda, og kunnu
óþjóðlegra „spobbara“ en bæjar-
fulltrúa Itvíkurkaupstaðar.
20. des. 1925.
G. E. B.