Morgunblaðið - 23.01.1926, Blaðsíða 2

V
MORGUNBLAÐIÐ
Dnglegnr og reginsamnr
Drengur og dngleg stúlha
geta fengið atTinnn á Klv. Álafoss nn þegar. Dppfýsingar á
Afgr. Alafoss,

Hafnarstræti 17,
Sfmi 404.
Reykingamenn!
Óefað minnist þið.
fyrri tíma þegar þjer
sjáið þessi nöfn
Seljum nú aftur í umboðssölu og af Lager
tóbaksvörur frá okkar gamla og góða firma
R. & J Hill Ltd. London,
(stofnsett 1775)
von ^rpacom / J0/7 %
óport^
Earlmannsföt
nýkomin í stóru úrvali í
Brauns-Verslun
Aðaístræti 9.
Að gefnn tflefni
dkal þess getið, að hlutafjelag það, sem stofnað hefir
verið í því skyni að reka útvarp hjer á landi, hefir
fengið ákveðið loforð um einkaleyfi til útvarpsreksturs
og er það meðal annars ákveðið, að hver útvarpsnotandi
skuli greiða fjelaginu stofngjald að upphæð 85 krónur
fyrir hvert tæki, hvort sem að hann hefir keypt það fyr-
ir eða eftir að útvarpsstöðin tekur til starfa. Ennfremur
er svo ákveðið að leyfi landssímastóra þurfi til þess, að
setja niður móttökutæki fyrir útvarp.
Nú er verið að reyna útvarpsstöðina til þess að
athuga á hvaða bylgjulengd sje hentast að senda út
það sem útvarpað er, og á næstu dögum mun verða
fengin reynsla í því efni.
Útvarpsfjelagið mun einhvern allra næstu daga
sefcida út einhver sjerstaklega tiltekin söngprógröm, og
mun hafa útvarpsmóttökutæki í einhverju samkomuhús-
anna hjer í bænum, þar sem að menn fá ókeypis að-
gang, til þess að hlýða á útvarpið, og þar sem jafnframt
verður tekið á móti pöntunum á tækjum. Vegna sjer-
stöðu sinnar, getur útvarpsfjelagið boðið mönnum betri
og ódýrari tæki en aðrir tækjasalar, og skorar fjelagið
á þá, sem hafa í huga að fá síer tæki, að festa ekki
kaup á tækjum annarstaðar en hjá fjelaginu, því með
því móti spara þeir sjer tvent, að verða krafðir um
stofngjaldið síðar og að afnotagjald af tækjum verði
hærra en vera þarf, ef fjelagið getur hagnast á söl-
unpi, í stað þess að hagnaðurinn lendi hjá einstakling-
um. —
H.f Útrarp.
FLIK-FLAK
Ef línið viltu fannhvítt fá
og forðast strit við þvottinn
þjer sem fljótast fáðu þá
FLIK-FLAK út í pottinn.
Með mikilli ánægju
eru bær reyktar.
Draumórar Mussolinis.
í ræðu, sem Mussolini hjelt í
þingi sínu ekki alls fyrir löngu,
skyldist mönnum á honum, að
hann ætlaði að gera Ítalíu að
keisaradæmi, líkt og var í gamla
daga. Allir útlendir hlaðamenn,
sem þá voru staddir í Róma-
borg, lögðu þennan skilmng i
orð hans. Fregnin kom í öllum
heimsblöðunum; en fremur var
nú tekið dauflega í málið. Sumir
niðruðu Mussolini, aðrir hæddust
að honum.
Honum varð víst ekki um' sel,
þegar hann sá undirtektirnar og
tók því það ráð, að afneita op-
inberlega sínum eigin orðum. —
Hann kvaðst að vísu hafa notað
orðið „Imperium“ í ræðu sinni,
en órð þetta hefði margvíslega
þýðingu á ítalskrj tungu. Það
þyrfti ekki beinlínis að þýða
keisaradæmi. Að vísu skoðaði
hann rómverska stjórnarfyrir-
komulagið gamla fullkomið og
eftirbreytnisvert. Orðið gæti þýtt
„þrótt, vald, nýlendur, andlega
yfirburði og fleira af því tagi.“
I samtali við útlendan blaða-
mann skýrði Mussolini svo frá,
að hann hefði aldrei hugsað sjer
að' víkka veldi ítalíu með valdi.
Síður en svo. Það væru ótal
dæmi í sögunni um landaukning
á friðsamlegan hátt. ítalía þyrfti
lífsnauðsynlega á nýlendum að
k j e x
Aðalumboðsmenn:
I. Brynjólfsson & Kvaran.
halda, vegna þrengsla heima fyr-
ir. Ennfremur hyggi ítalir á and-
legt landnám, sem sje aukið álit
út á við. Það væri tilætlun hans,
að ítalía yrði fremst meðal stór-
veldanna; landið og þjóðin ættu
það sannarlega skilið vegna
menningar sinnar, fólksfjölda og
landfræðilegrar afstöðu.
Mussolini notaði tækifærið til
að lofsama Fascismann. Þetta
stjórnarfyrirkomulag væri nýtt
og heilbrigt og ætti að ryðja
sjer til rúms víðar en á ítalíu.
Hann kvað ekki tilgang sinn að
kollvarpa þingræðinu, en aðeins
að breyta því. pingræðið væri
íkomið út í ógöngur, víðast hvar.
Sjerstaklega hefði mátt benda á
ítalíu. Þar hefðu skuggahliðar
þingræðisins gert meira vart við
sig en annarsstaðar, og haft í
för með sjer margskonar spill-
ingu.
Bresku blöðin hafa mikið rætt
þessa ræðu og afneitun Musso-
linis. „Times“, sem að jafnaði
virðir það við Mussolini, sem
virðingarvert er, gaf honum í
þetta sinn þá -bendingu, að dag-
ar keisaradæmisins gamla væru
taldir, og það um tíma og ei-
lífð. „Times“ notaði tækifairið
til að ásaka Mussolinj fyrir
framkomu hans gagnvart blöð-
unum því nú eru blöð þau, öll,
sem birtast, á valdi Fascista (er
það nú ekki að „breyta“ þing-
ræðinu um of, herra Mussolini) ?
Það er lítill vafi á, að Musso-
lini sárlangar til að gera íta-
líu jafn volduga og á dögum
keisardæmisins. En þetta eru
draumórar — ofstopi gáfaðs og
mikilhæfs njanns, sem ekki íkann
sjer hóf. Hann hefir veitt sjálf-
um sjer hverja stöðuna á fætur
annari. Hann er forsætis-, utan-
ríkis-, hermála-, loftmálaráðherra
— og hertogi í nafnbót.
Er hann að búa sig undir að
verða keisari ?
T. S.
Smælki.
Víða pottur brotinn.
Reykvíkingurinn: — Húsið
þarna er meira en fimtíu ára
gamalt, og það hefur, það frek-
ast jeg veit, aldrei verið gert
neitt við það.
Ferðamaðurinn: — Það er þá
líklega sami eigandinn og að
húsinu, sem jeg bý í.
Whf Igir
af spaðsöllnðn
dilkakjöti
til söla
C. Behrens.
Hafnarstr. 21. Simi 21.
Tapað.
Enskri bankabók og smá-
bók með myndum hefir
enskur sjómaður tapað f
fyrrakvöld (sennilega i
Nýja Bió). — Skilist gegn
fundarlaunumtil frú John-
sen. — S{6niini!ni«i
HjAlpræðishersins.
Pappirspokar
lægst verð.
Herluf Clausen.
Simi 39.
Fyrirliggjandi:
Saltpokar
ágæt tegund.
Hjalti Bjömsson ö Go.