Morgunblaðið - 16.03.1926, Blaðsíða 4

4
MORGUNBLAÐIÐ
iðýjar bækur i
Nefndarálit Þingvallanefndarinnar frá 1925, (me6
uppdrætti af Þingvöllum og nágrenni), verð kr. 2,00 og
1.50. —
Nefndaráli't minni hluta Bankanefndarinnar frá
1925 (Bened. Sveinssonar). Verð kr. 1,00.
Fást í
Bókav.
Eymundssonar*
Q
w i túrC iu...
• SIsa n s
er Uug útbreiddasta
„Liniment'1 i beimi,
og þúinDdir manna
reiða aig á það. —
Hitar strax og linar
verki. Er borið á án
núningg. Selt i öllam
lyfjabúðnm — Ná
kvæmar notknnarregl-
ur fylgja hverri flöakn.
-t-.‘Jj v. .'V <•
NIMENT
&000000000000000<XXX>0000000>000<XX)0<
Biðjið um tilboð. Að eins heildsala.
Selur timbur í stærri og smærri sendingum frá
Kaupmannahöfn. — Eik til skipasmíða.
Einnig heila skipsfarma frá Svíþjóð.
P. UJ. 3acobsen 5 5ön.
Timburverslun.
Kaupmannahöfn C,
Carl-Lundsgade.
cxxxx>o<xxoooooo<
Stofnuð 1824.
Símnefni: Granfuru.
New Zebra Code.
G E N G I Ð.
Viðskifti.
Skorið neftóbak, mikið og gott,
fyrir litla peninga.
Hannes Jónsson, Laugaveg 28.
renól er ómissandi við blóð-
leysi, svefnleysi, þreytu, óstyrk-
leik og höfuðverk. Fersól eykur
kraft og starfsþrek. Fersól gerir
Kkamann hraustan og fagran. —
Fæst í Laugavegs Apóteki.
Bgg 20 aura. Smjör 2,50 % kg.
Sqpaðkjöt, Læri, Rúllupylsur.
Hannes Jónsson, Laugaveg 28.
Oll smávara til saumaskapar,
alt frá smæsta til stærsta, ásamt
bllu fatatilleggi, — alt á sama
stað. — V i k a r, Laugaveg 21.
Sykur í heildsölu. Haframjöl,
Hveiti, Maismjöl, Maiskorn og
Bankabygg afar ódýrt.
Hannes Jónsson, Laugaveg 28.
Heimsend mjólk til sölu. Upp-
lýsingar í síma 1288.
Upphlutasilki er hvergi betra
nje ódýrara en á Skólavörðustíg
14.
Kartöflur, ágætistegund í pok-
um og lausri vigt. Odýrar.
Hannes Jónsson, Laugaveg 28.
Tilkyimingar.
Sterkar og veikar, íýrar «g
ódýrar, góðar, betri og bestar
eru reykjarpípurnar, sem fást í
Tóbakshúsinu, Austurstræti 17.
—IWIII ll^l■l^l llll ll^ll^lll ■III ■■lllll■lll
Húsnæði.
Barnlaus hjón óska eftir íbúð,
3 herbergi og eldhús, frá 14. maí.
Tilboð, merkt „3 herbergi“, send-
ist A.S.Í.
Dagskrá Alþ. í dag. 1. Till til
þál. um leigu á skipi til strand-
ferða; síðari umr. 2. Frv. til I.
um breytingar á lögum nr. 17,
4. júní 1924, um stýrimannaskól-
ann í Reykjavík; 1. umr. 3. Tiil
CIGARETTUR
nema þær sjeu góðar
Craven „A“
er eina sígarettutegundin,
sem búin er til með það fyr»
ir augum, að skemma ekki
hálsinn; hún er bragðbetri
en aðrar sígarettur.
Craven „A“
er sígarettan yðar.
CRAVEN ,A‘ sígarettur fáií
þjer alstaðar.
Reykið Craven „A"
og sannfærist um ágæti
hennar.
Vinna.
Stúlka óskast til morgunverka.
Upplýsingar í Tsafold, uppi.
Roskinn maður, vanur öllum
sveitastörfum, óskast á gott
heimili í sveit, sem vinnumaður.
Upplýsingar í Lækjargötu 10 A.
Vanur bifreiðarstjóri óskast um
tíma til að keyra 2—3 tíma á
dag um bæinn. A. S. í. vísar á.
til þál. um ríkisborgararjett
hvernig menn öðlast hann og
missa; ein umr.
Nd. Frv. til 1. um útsvör; 2.
umr.
Taflþraut Eggerts Gilfer á
sunnudaginn lank þannig, að
hann vann 12 töfl af 30, gerði 5
jafirtefli, en tapaði 13.Þykir þetta
Vel gert, því hann tefldi við góða
taflmenn. Fjöldi manna var við-
staddur méðan teflt var, en það
stóð yfir í 4 klukkutíma.
Talsverður viðbúnaður er með-
a! verkamannaforingjanna bjer í
bænum að fá verkfalli komið á,
út af misklíðinni milli verka-
kvennaf jelagsins Framsókn og út-
gerðarmanna. Hafa verkakonur
auglýst 85 aura kauptaxta, eu
útgerðarmenn vilja ekki greiða
nema 80 aura í alment tímakaup,
eins og kunnugt er.
■ A laugardaginn var, komu
stjórnir Dagsbrúnar og Fram-
sóknar á fiskstöðvar þar sem
starfað var; hjá Otur og Nirði.
Fengu þeir stúlkurnar til að
hætta vinnu hjá Otur, en noklcr-
ar ljetu eigi að ósk þeirra, af
þeim sem unnu hjá Nirði. Eins
fór í gær hjá Kveldúlfi, Dverg
og hjá Geir Thorsteinsson.
Morgunblaðið átti í gær tal við
Sigurjón Á. Ólafsson, formann
Sjómannaf jelagsins, og spurði
liann hvemig málið horfði við nú.
Bjóst hann við því, að í dag
mundi verða látið skríða til skar-
ar, eða að minsta kostj næstu
daga, mundu stjórnir fjelaganna
banna öllu kvenfólki bæjarins að
vinna við fisk — og hefði það
verið samþykt í Dagsbrún, að all-
ir Dagsbrúnarmenn legðu niður
vinnu, ef þess yrði óskað. Kaup
þeirra er óbreytt enn, eins og það
hefir verið.
Mál þetta er svo ljóst, að engin
ástæða er til að eyða orðum að
því — fyrri en s.jeð verður hverju
fram vindur.
Huglesarinn Groth sýndi listir
sínar lijer á höfninni á sunnudag-
inn, með því að vstýra báti blind-
andi eftir hugskeytum annara
manna. Tókst þetta svo í upphafi,
að engum áhorfenda mun hafa
blandast hugur um það, að mað-
urinn sá ekki glætu. En þegar á
leið, rættist betur úr en á horfð-
ist og stýrði hann rakleitt lang't
vestur á höfn og upp að stein-
bryggju, engu ófimlegar en al-
sjáandi maður. Ótölulegur fjöldi
fólks var niður á hafnarhökkun-
urn til þess að horfa á þetta. Leið-
arsteinninn, sem Groth fór eftir,
var sá, að annar maður studdi
hönd á höfuð honum. Var það í
fyrstu íslendingur, en Groth mis-
skildi hann algerlega að sögn.
iSíðan var fenginn til þess dansk-
ur maður að styðja hönd á höf-
uð honum, og eftir það gekk alt
vel.
Sterlingspund .. .. .... 22,1?'
Danskar kr .... 119,6®'
Norskar kr .... 99,$
Sænsltar kr. .. .. .. .. 122,H
Dollar . .. 4,57
Frankar .. .. 16,86
Gyllini .. .. 183,1^
Mörk .. .. 108,66
— i ■ ■»«
hingað hát til þess að þeir geti fullvissað sig um, að
hún sje hjer. Síðan látið þ.jer þá vita, að ef þeir
hindra okkur í því að fara frá þeim í friði, þá hengj-
um við ungfrúna og herjumst svo. Það hefir ef til
vúll kælandi áhrif á Bishop óhersta.
— Ef til vill — og ef til vill ekki, sagði Wolver-
stone, hægt og í hæðnisrómi. Hann varð Blood mjög
góður liðstíiaðor. Trúir nokkur ykkar því, sem var á
Barbadoes, að þetta s.je áreiðanlegt? Hyggur nokkur
maður, að hægt sje að hræra hjarta óberstans til
meðaumknnar ? Ef svo er, þá eruð þið meiri hjánar
en jeg hefi húist við. Þó við hefðum heilan farm af
frændum óberstans, þá mundi hann ekki hirða hót
um það. Hann mundi ekki sleppa möguleika til
hefndar úr hendi s.jer, jafnvel þó hann frelsaði með
því móður sína, eins og jeg sagði lávarðinum áðan.
Hjer er ek'ki um annað að ræða en að berjast, fje-
lagar!
— Við getum ekki barist, hrópaði Ogle hams-
laus af reiði yfir þeim áhrifum, sem orð Wolver-
stone höfðu á mennina. Það getur verið, að þú hafir
rjett fyrir þjer, en það getur líka ’verið, að þú hafir
á röngu að standa. Við höfum leyfi til að reyna —
það er okkar eini möguleiki. —-------------
Meira fjekk hann ekki að segja, því mennirnir
«ptu hástöfum og kröfðust þess, að unga stúlkan
yrði afhent þeim sem gisl. En enn hærra öskraði
fallbyssan, sem sendi kúluna yfir stjórnborðshóginn
á skipi þeirra.
— Við erum nú í skotfæri! hrópaði Ogle. Hauu
laut út yfir borðstokkinn. Snúðu skipinu upp í! —
skipaði hanrt.
Pitt leit seinlega til hans.
— Hvenær hefir þú hyrjað að gefa skipanir hjer
á háþiljunum, Ogle? Jeg gegni ekki skipunum ann-
ara en foringjans.
—- Þú hlýðir þessari skipan minni, eða---------
— Bíddu dálítið! sagði Blood og lagði hönd
sína á öxl fallbyssustjórans. Jeg hygg, a<5 ,jeg hafi
fundið betra ráð.
Blood leit ósjálfrátt á Arahellu. Hún var náföl
og horfði á foringjann, því nú voru örlög hennar í
höndum hans. En Blood reyndi að reikna það út,
hvað mundi af því hljótast, ef hann skyti Ogle. —
Mundi það leiða af sjer uppþot á s'kipinu, samsæri
gegn honum ? Hann var viss rnn, að nokkrir af mönn-
um hans mundu verða honum fylgjandi. En hvað
mikill hluti — vissi hann ekki.
Á meðan varð Ogle óþolinmóður.
— Við viljum helst heyra þetta ráð, skipstjóri
Við látum ekki ginnast af orðum Walverstone’s.
Ráðið, sem Blood hafð; í hyggju, var það sama,
og hann liafði nefnt við Wolverstone. pað var óvÞ^
livort skipshöfnin, í því skapi, sem liún var nú, ^
mundi fallast á það. Og þó að hún samþykti það, f73
mundi hún aldrei láta sjer það lynda, að missa
frú Bishop.
— Pað er vegna ungfrú Arabellu, að við ei'aja
komnir í þessa klípu, sagði Ogle nú. Þú,stofnaðir ^ ,
allra þinna manna í hættu, til þess að koma hen»i 3
land í Jamaiea. Við viljum ek'ki lenda í gálganulJ1’
meðan nokkur von er um, að hún geti frelsað okk111-
Hann vatt sjer frá Blood og sneri sjer að stý11
manninum. Eii níi hafðí Blood tekið ákvörðuii slfj3
Hann hafði fundið eina möguleikann, sem uni vaf
að ræða, og þó að honum hrysi hugur við að ll0Ía
hann, var hann þó nauðbeygður til þess.
— Þið eruð á rammvitlausi’i leið, hrópaði halJl1’
En mitt ráð er örugt!
Hann kallaði til Pitts:
— Legðu til, og gefðu þeim merki um að seo.d3
hingað hát. , .
Það varð undarlega þögult á skipinu, eftii' a.
Blood hafði sagt þetta. En Pitt hlýddi skipanllJl11
óðara. Og eftir nokkrar mínútur voru nok'krir m61111
farnir að framkvæma skipun hans.
Blood kallaði síðan á Julian lávarð til sín,
r oí
skýrði hann mönnum sínum frá því með kai’rI